Απόλλων: Αυτός δεν άφησε τον Χάμπο να σταματήσει την μπάλα!
11:31 - 08 Νοεμβρίου 2018
Μια συνέντευξη-ποταμό, η οποία ισοδυναμεί με μια εκ βαθέων εξομολόγηση, παραχώρησε στο επίσημο περιοδικό του Απόλλωνα ο Χάμπος Κυριάκου. Σε αυτήν αναφέρεται και στους δύο σοβαρούς τραυματισμούς του, καθώς στον άνθρωπο που τον απέτρεψε να τερματίσει πρόωρα την καριέρα του.
Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα:
Στη μέχρι τώρα καριέρα σου είχες και άσχημες στιγμές και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς που είχες. Βγήκες, όμως, πιο δυνατός, έστω κι αν πρόκειται για κάτι που σε επηρεάζει και αγωνιστικά και ψυχολογικά. Πώς το «δούλεψες» αυτό; Όχι απλά να επιστρέψεις και να... αφήσεις πίσω σου τους τραυματισμούς σου, αλλά να επιστρέψεις πιο δυνατός και να είσαι και καλύτερος ως παίκτης...
Όταν τραυματίστηκα για πρώτη φορά σοβαρά, είχα πει ότι είναι μέρος του παιχνιδιού, θα το περάσω όσο καλύτερα μπορούσα και το προσπέρασα αυτό. Όταν, όμως, «ήρθε» ο δεύτερος τραυματισμός, δεν θα πω ψέματα, είχα πει πως θα σταματήσω. Επειδή, είχα περάσει τον ίδιο τραυματισμό, ήξερα τι είχα πάθει και είχα πει πως θα σταματήσω. Έκλεισα τα μάτια μου μόλις χτύπησα και τα άνοιξα όταν μπήκα στα αποδυτήρια. Δεν τα είχα ανοίξει, μετά τον τραυματισμό μου μέχρι να μπω στα αποδυτήρια.
Τότε, είδα μπροστά μου τους Μάριο Στυλιανού, Γιώργο Κολοκούδια και Αγγελή Αγγελή και τα μάτια τους ήταν βουρκωμένα. Ένιωσα αγάπη, όταν έγινε αυτό, πέραν της ατυχίας και όλα αυτά. Ακολούθως, έφυγα απευθείας μαζί με το Νίκο το «μαύρο», έτσι τον λέμε το μασέρ μας, που είναι και πολύ καλός μου φίλος, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πήγαμε Λεμεσό. Μετά το MRI που έκανα, τα αποτελέσματα του οποίου είχαν δείξει ότι είχα υποστεί ρήξη χιαστών, τους είχα πει ότι δεν θέλω να συνεχίσω.
Ήρθε η μητέρα μου και ο πατέρας μου και μου είπαν ότι δεν είναι τίποτα και θα το περάσουμε κι αυτό. Την ίδια ώρα, ήρθε στο νοσοκομείο και ο πρόεδρος. Του είπα ότι σταματώ, όμως αυτός μου είπε όχι και «μπαίνεις τώρα για χειρουργείο». Μπήκα τελικά στο χειρουργείο, είπα ξανά από το... μηδέν, ξέρω τι πέρασα και θα βγω ακόμα πιο δυνατός. Ήταν όλοι δίπλα μου. Τους ένιωσα όλους δίπλα μου.
Αναφέρθηκες στον πρόεδρο Νίκο Κίρζη και τον τραυματισμό σου. Είχε ταξιδέψει μέχρι και το Ισραήλ για να σε στηρίξει, κάτι που σίγουρα σημαίνει πολλά για εσένα...
Είχε έρθει στο Ισραήλ, μετά τον πρώτο μου τραυματισμό. Είχε έρθει στο νοσοκομείο και με είδε. Πιο πολύ, όμως, μου έχει μείνει η στήριξη που έτυχα μετά το δεύτερό μου τραυματισμό.
Πόσο σας βοηθάει αυτή η σχέση που διατηρείτε με τον πρόεδρο και ότι είναι κοντά σας, βλέποντάς τον πολλές φορές σαν φίλο και όχι ως το διοικητικό ηγέτη του Απόλλωνα;
Νομίζω ότι είναι ένας εξηγημένος άνθρωπος, ο οποίος όσο καλός φίλος μπορεί να είναι, την ίδια ώρα μπορεί να γίνει και «κακός». Επειδή τον έζησα και στα καλά και στα κακά και αυτό νομίζω ότι τον βάζει πολύ... μέσα, γιατί δεν είναι μόνο στα καλά, είναι και στα κακά. Όπως θα έρθει να μας επιβραβεύσει μετά από μία νίκη, θα έρθει και όταν δεν πάμε καλά και θα μας κάνει να νιώσουμε άσχημα. Αυτό δείχνει ότι είναι ένας σωστός επαγγελματίας, γιατί δεν είναι μόνο στα καλά που πρέπει να έρχεται, αλλά είναι και στα κακά.
Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα:
Στη μέχρι τώρα καριέρα σου είχες και άσχημες στιγμές και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς που είχες. Βγήκες, όμως, πιο δυνατός, έστω κι αν πρόκειται για κάτι που σε επηρεάζει και αγωνιστικά και ψυχολογικά. Πώς το «δούλεψες» αυτό; Όχι απλά να επιστρέψεις και να... αφήσεις πίσω σου τους τραυματισμούς σου, αλλά να επιστρέψεις πιο δυνατός και να είσαι και καλύτερος ως παίκτης...
Όταν τραυματίστηκα για πρώτη φορά σοβαρά, είχα πει ότι είναι μέρος του παιχνιδιού, θα το περάσω όσο καλύτερα μπορούσα και το προσπέρασα αυτό. Όταν, όμως, «ήρθε» ο δεύτερος τραυματισμός, δεν θα πω ψέματα, είχα πει πως θα σταματήσω. Επειδή, είχα περάσει τον ίδιο τραυματισμό, ήξερα τι είχα πάθει και είχα πει πως θα σταματήσω. Έκλεισα τα μάτια μου μόλις χτύπησα και τα άνοιξα όταν μπήκα στα αποδυτήρια. Δεν τα είχα ανοίξει, μετά τον τραυματισμό μου μέχρι να μπω στα αποδυτήρια.
Τότε, είδα μπροστά μου τους Μάριο Στυλιανού, Γιώργο Κολοκούδια και Αγγελή Αγγελή και τα μάτια τους ήταν βουρκωμένα. Ένιωσα αγάπη, όταν έγινε αυτό, πέραν της ατυχίας και όλα αυτά. Ακολούθως, έφυγα απευθείας μαζί με το Νίκο το «μαύρο», έτσι τον λέμε το μασέρ μας, που είναι και πολύ καλός μου φίλος, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πήγαμε Λεμεσό. Μετά το MRI που έκανα, τα αποτελέσματα του οποίου είχαν δείξει ότι είχα υποστεί ρήξη χιαστών, τους είχα πει ότι δεν θέλω να συνεχίσω.
Ήρθε η μητέρα μου και ο πατέρας μου και μου είπαν ότι δεν είναι τίποτα και θα το περάσουμε κι αυτό. Την ίδια ώρα, ήρθε στο νοσοκομείο και ο πρόεδρος. Του είπα ότι σταματώ, όμως αυτός μου είπε όχι και «μπαίνεις τώρα για χειρουργείο». Μπήκα τελικά στο χειρουργείο, είπα ξανά από το... μηδέν, ξέρω τι πέρασα και θα βγω ακόμα πιο δυνατός. Ήταν όλοι δίπλα μου. Τους ένιωσα όλους δίπλα μου.
Αναφέρθηκες στον πρόεδρο Νίκο Κίρζη και τον τραυματισμό σου. Είχε ταξιδέψει μέχρι και το Ισραήλ για να σε στηρίξει, κάτι που σίγουρα σημαίνει πολλά για εσένα...
Είχε έρθει στο Ισραήλ, μετά τον πρώτο μου τραυματισμό. Είχε έρθει στο νοσοκομείο και με είδε. Πιο πολύ, όμως, μου έχει μείνει η στήριξη που έτυχα μετά το δεύτερό μου τραυματισμό.
Πόσο σας βοηθάει αυτή η σχέση που διατηρείτε με τον πρόεδρο και ότι είναι κοντά σας, βλέποντάς τον πολλές φορές σαν φίλο και όχι ως το διοικητικό ηγέτη του Απόλλωνα;
Νομίζω ότι είναι ένας εξηγημένος άνθρωπος, ο οποίος όσο καλός φίλος μπορεί να είναι, την ίδια ώρα μπορεί να γίνει και «κακός». Επειδή τον έζησα και στα καλά και στα κακά και αυτό νομίζω ότι τον βάζει πολύ... μέσα, γιατί δεν είναι μόνο στα καλά, είναι και στα κακά. Όπως θα έρθει να μας επιβραβεύσει μετά από μία νίκη, θα έρθει και όταν δεν πάμε καλά και θα μας κάνει να νιώσουμε άσχημα. Αυτό δείχνει ότι είναι ένας σωστός επαγγελματίας, γιατί δεν είναι μόνο στα καλά που πρέπει να έρχεται, αλλά είναι και στα κακά.
