ΑΕΚ: Τα έσοδα της Ευρώπης στην Ευρώπη!
11:36 - 04 Ιανουαρίου 2019
Ισχύει στο ποδόσφαιρο, ακριβώς όπως και στη ζωή. Τα μεγαλύτερα λάθη γίνονται πάνω στην ευφορία της επιτυχίας, όχι υπό την πίεση της στραβής. Η περίπτωση της εφετινής ΑΕΚ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Η κατάκτηση του κυπέλλου στο τελευταίο παιχνίδι της περασμένης περιόδου «έσβησε» την πορεία στο πρωτάθλημα, στο οποίο η ομάδα έπειτα από μια τριετία στη δεύτερη θέση τερμάτισε τέταρτη, με οκτώ βαθμούς λιγότερους απ’ ό,τι στην πρώτη χρονιά του Ιμανόλ Ιδιακέθ.
Ο μεγάλος μέσος όρος ηλικίας του κορμού των Λαρνακέων, η πτωτική τάση στην απόδοση του Λαρένα, η μη επάνοδος του Τομάς στα προ του τραυματισμού του επίπεδα, οι παίκτες εντός μισθολογίου, αλλά εκτός ρόστερ, η έλλειψη ποιοτικού βάθους δεν είναι προβλήματα που πρωτοεμφανίστηκαν αυτή τη χρονιά, αλλά την περυσινή.
Η επιβεβλημένη ανανέωση περιορίστηκε σε επίπεδο ιθυνόντων με τους παντελώς άπειρους Άντερ Μουρίγιο και Αντόνι Ιραόλα, για τους οποίους υπάρχει ένα σημαντικό ελαφρυντικό. Η πολιτική των κλειστών ή/και πολυετών συμβολαίων του Τσάβι Ρόκα (σ.σ. απαραίτητη για την προσέλκυση αξιόλογων ποδοσφαιριστών) πρακτικά είχε εκμηδενίσει τα περιθώρια σημαντικών προσθαφαιρέσεων στο ρόστερ.
Η ΑΕΚ εισήλθε στη νέα σεζόν με τη φόρα του κυπέλλου, ανέπτυξε δυναμική στη διάρκεια των προκριματικών και η είσοδος στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ ενίσχυσε την απατηλή αίσθηση πως όλα έβαιναν καλώς. Το πρωτάθλημα, ωστόσο, ξεγύμνωσε την πραγματικότητα και η πορεία στις πρώτες 13 αγωνιστικές ώθησε στην απόφαση για την υλοποίηση τεσσάρων μεταγραφών τον Ιανουάριο.
Η κατάκτηση του κυπέλλου στο τελευταίο παιχνίδι της περασμένης περιόδου «έσβησε» την πορεία στο πρωτάθλημα, στο οποίο η ομάδα έπειτα από μια τριετία στη δεύτερη θέση τερμάτισε τέταρτη, με οκτώ βαθμούς λιγότερους απ’ ό,τι στην πρώτη χρονιά του Ιμανόλ Ιδιακέθ.
Ο μεγάλος μέσος όρος ηλικίας του κορμού των Λαρνακέων, η πτωτική τάση στην απόδοση του Λαρένα, η μη επάνοδος του Τομάς στα προ του τραυματισμού του επίπεδα, οι παίκτες εντός μισθολογίου, αλλά εκτός ρόστερ, η έλλειψη ποιοτικού βάθους δεν είναι προβλήματα που πρωτοεμφανίστηκαν αυτή τη χρονιά, αλλά την περυσινή.
Η επιβεβλημένη ανανέωση περιορίστηκε σε επίπεδο ιθυνόντων με τους παντελώς άπειρους Άντερ Μουρίγιο και Αντόνι Ιραόλα, για τους οποίους υπάρχει ένα σημαντικό ελαφρυντικό. Η πολιτική των κλειστών ή/και πολυετών συμβολαίων του Τσάβι Ρόκα (σ.σ. απαραίτητη για την προσέλκυση αξιόλογων ποδοσφαιριστών) πρακτικά είχε εκμηδενίσει τα περιθώρια σημαντικών προσθαφαιρέσεων στο ρόστερ.
Η ΑΕΚ εισήλθε στη νέα σεζόν με τη φόρα του κυπέλλου, ανέπτυξε δυναμική στη διάρκεια των προκριματικών και η είσοδος στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ ενίσχυσε την απατηλή αίσθηση πως όλα έβαιναν καλώς. Το πρωτάθλημα, ωστόσο, ξεγύμνωσε την πραγματικότητα και η πορεία στις πρώτες 13 αγωνιστικές ώθησε στην απόφαση για την υλοποίηση τεσσάρων μεταγραφών τον Ιανουάριο.
Μέσα σε πολύ πιο στενά (οικονομικά και αγωνιστικά) περιθώρια οι κυπελλούχοι καλούνται να διορθώσουν όσο το δυνατόν περισσότερα προβλήματα. Και όπως ομελέτα δεν γίνεται, αν δεν σπάσουν αυγά, έτσι και προσθαφαιρέσεις δεν γίνονται, αν δεν «σπάσουν» συμβόλαια. Το πρόβλημα που δεν επιλύεις (αλλά αποφεύγεις ή αναβάλλεις ν’ αντιμετωπίσεις) το βρίσκεις -αργά ή γρήγορα- ξανά μπροστά σου.
Στο ταμείο υπάρχουν τα σημαντικά έσοδα από το Γιουρόπα Λιγκ, τα οποία προορίζονται για την αποπεράτωση της ΑΕΚ-Αρένα, ώστε αυτή να μπορεί να φιλοξενήσει και παιχνίδια στη φάση των ομίλων. Επειδή όμως δεν είναι σώφρον ούτε το κάρο μπροστά από το άλογο να βάζεις ούτε το δεύτερο βήμα πριν το πρώτο να κάνεις, τα έσοδα από την Ευρώπη οφείλουν να αξιοποιηθούν, προκειμένου η ομάδα να (ενισχυθεί επαρκώς και να) εξασφαλίσει εκ νέου εισιτήριο για τις διοργανώσεις της UEFA.
Αντιλαμβάνεται κάποιος την (τραγική) ειρωνεία να φτιάξει ο σύλλογος γήπεδο τεσσάρων αστέρων και να (έχει) μείνει εκτός Ευρώπης.
