ΑΠΟΕΛ: Με (μόνο) μια μεταγραφή αλλάζουν όλα
12:09 - 15 Μαΐου 2019
Η μία όψη του νομίσματος είναι πως ο ΑΠΟΕΛ ανέδειξε σχεδόν δύο δεκάδες σκόρερ (17) στη διάρκεια της σεζόν. Η άλλη όψη είναι πως την ολοκληρώνει με πρώτο σκόρερ (κι ενδεχομένως μοναδικό παίκτη με διψήφιο αριθμό τερμάτων) τον Νούνο Μοράις.
Όταν όλοι οι επιθετικοί περιοχής (Γκουτσανεζάντ, Ντελατόρε, Μπέζιακ, Μπάλοχ) έχουν πετύχει αθροιστικά πέντε γκολ στο πρωτάθλημα, είναι προφανές πως η απόκτηση ενός σκόρερ αποτελεί Νο1 προτεραιότητα στο θερινό παζάρι.
Σε αυτό οι «γαλαζοκίτρινοι» προσανατολίζονται σε μετρημένες προσθαφαιρέσεις, προκειμένου να έχουν περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Ακόμη όμως και μια απλή ανάλυση των δεδομένων για να καταδειχθεί ότι και μόνο η απόκτηση ενός γκολτζή μπορεί ν’ αλλάξει τα πάντα στην ομάδα του Πάολο Τραμετσάνι.
Το 3-4-1-2 του Ιταλού έχει -στην ιδανική του στελέχωση- τον ντε Βινσέντι πίσω από τους Τάμαρι και Νατέλ, οι οποίοι δεν είναι οι κλασικοί φορ. Αν ο ΑΠΟΕΛ δεν κρατήσει τον Βραζιλιάνο και φέρει επιθετικό περιοχής, υπάρχει πιθανότητα να διατηρηθεί το σύστημα, έστω και αν ο νεοφερμένος (θα) είναι διαφορετικού στιλ από τον Νατέλ. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο του 3-4-2-1 με ντε Βινσέντι και Τάμαρι πίσω από τον φορ περιοχής.
Αν όμως πλην του Ιορδανού, που -κατά δήλωση Πρόδρομου Πετρίδη- θα μείνει τουλάχιστον για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, παραμείνει στην ομάδα και ο Νατέλ, τότε η έλευση επιθετικού θα επιφέρει υποχρεωτικά και αλλαγή συστήματος.
Αν θελήσει να διατηρήσει την τριάδα στην άμυνα, τότε ο Τραμετσάνι θα πρέπει να «θυσιάσει» έναν αμυντικό μέσο και να γυρίσει το σύστημα σε 3-3-3-1 με Γιάκολις, Καζού πλάι στον «κόφτη» και τους Τάμαρι, ντε Βινσέντι, Νατέλ πίσω από τον επιθετικό περιοχής. Αν δεν επιθυμεί όμως να χαλάσει το δίδυμο των αμυντικών μέσω, τότε το 4-2-3-1 είναι η μόνη επιλογή, προκειμένου να μην αλλοιωθεί η μεσοεπιθετική τετράδα.
Όταν όλοι οι επιθετικοί περιοχής (Γκουτσανεζάντ, Ντελατόρε, Μπέζιακ, Μπάλοχ) έχουν πετύχει αθροιστικά πέντε γκολ στο πρωτάθλημα, είναι προφανές πως η απόκτηση ενός σκόρερ αποτελεί Νο1 προτεραιότητα στο θερινό παζάρι.
Σε αυτό οι «γαλαζοκίτρινοι» προσανατολίζονται σε μετρημένες προσθαφαιρέσεις, προκειμένου να έχουν περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Ακόμη όμως και μια απλή ανάλυση των δεδομένων για να καταδειχθεί ότι και μόνο η απόκτηση ενός γκολτζή μπορεί ν’ αλλάξει τα πάντα στην ομάδα του Πάολο Τραμετσάνι.
Το 3-4-1-2 του Ιταλού έχει -στην ιδανική του στελέχωση- τον ντε Βινσέντι πίσω από τους Τάμαρι και Νατέλ, οι οποίοι δεν είναι οι κλασικοί φορ. Αν ο ΑΠΟΕΛ δεν κρατήσει τον Βραζιλιάνο και φέρει επιθετικό περιοχής, υπάρχει πιθανότητα να διατηρηθεί το σύστημα, έστω και αν ο νεοφερμένος (θα) είναι διαφορετικού στιλ από τον Νατέλ. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο του 3-4-2-1 με ντε Βινσέντι και Τάμαρι πίσω από τον φορ περιοχής.
Αν όμως πλην του Ιορδανού, που -κατά δήλωση Πρόδρομου Πετρίδη- θα μείνει τουλάχιστον για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, παραμείνει στην ομάδα και ο Νατέλ, τότε η έλευση επιθετικού θα επιφέρει υποχρεωτικά και αλλαγή συστήματος.
Αν θελήσει να διατηρήσει την τριάδα στην άμυνα, τότε ο Τραμετσάνι θα πρέπει να «θυσιάσει» έναν αμυντικό μέσο και να γυρίσει το σύστημα σε 3-3-3-1 με Γιάκολις, Καζού πλάι στον «κόφτη» και τους Τάμαρι, ντε Βινσέντι, Νατέλ πίσω από τον επιθετικό περιοχής. Αν δεν επιθυμεί όμως να χαλάσει το δίδυμο των αμυντικών μέσω, τότε το 4-2-3-1 είναι η μόνη επιλογή, προκειμένου να μην αλλοιωθεί η μεσοεπιθετική τετράδα.
Αν πάλι ο Ιταλός τεχνικός δεν προτίθεται να αλλάξει κάτι στο αμυντικό μισό (τριάδα στόπερ, δύο φουλ μπακ, δύο «κόφτες»), τότε αναπόφευκτα ένας εκ των Τάμαρι, ντε Βινσέντι, Νατέλ και νεοφερμένου επιθετικού δεν θα είναι στο αρχικό σχήμα.
Με άλλα λόγια, δηλαδή, η έλευση ενός επιθετικού ενδεκάδας και η παραμονή του Νατέλ θα οδηγήσουν εκ των πραγμάτων σε αλλαγή αγωνιστικού στιλ ή ακόμη και συστήματος.
