Ο διασυρμός των παικτών στα social media και αυτοί που κρύβονται πίσω από ένα pc

H ζωή ενός αθλητή δεν έχει μόνο προπονήσεις, προγράμματα εκγύμνασης ή ξεκούραση και ελεύθερο χρόνο με φίλους. Πλέον τα Social Media έχουν μπει για τα καλά της ζωής τους και καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς τους. Ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τα δεδομένα.

Γι’ αυτό το λόγο, το Sport24.gr επέλεξε να μιλήσει με ανθρώπους απ’ όλο το φάσμα του αθλητισμού, αλλά και με επιστήμονες προκειμένου να ανακαλύψουμε τις επιπτώσεις που έχει η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στους αθλητές, αλλά και πόσο εύκολο είναι να διαχειριστούν κάποιες καταστάσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Έσκασε η βόμβα με Ιβάν-Η νέα ομάδα που θα κοουτσάρει

Υπάρχουν αρκετές φορές που οι αθλητές έχουν υποστεί “πνευματικό βιασμό” με τα σχόλια που διαβάζουν στα Social Media. Για να διαχειριστούν, όμως, αυτές τις καταστάσεις αυτά τα νέα παιδιά πρέπει να έχουν το ψυχικό σθένος και την υποστήριξη από το περιβάλλον τους. Σε καμία περίπτωση επειδή είναι διάσημοι και σε πολλές περιπτώσεις πλούσιοι, πρέπει να δέχονται αυτές τις επιθέσεις από ανθρώπους που ούτε καν τους γνωρίζουν. Πολλές φορές κλείνονται στον εαυτό τους και αρνούνται να εξωτερικεύσουν τους φόβους τους. Πολλές φορές ξεχνάμε ότι οι...  πρωταθλητές μας είναι άνθρωποι όπως όλοι εμείς και όχι άτομα φτιαγμένα από ατσάλι.

Οι άνθρωποι που κλήθηκαν να σχολιάσουν το θέμα μίλησαν μέσα από την καρδιά τους. Είτε επειδή έχουν βιώσει τέτοιες καταστάσεις είτε επειδή έχουν ασχοληθεί εμπεριστατωμένα με αυτά τα ακραία γεγονότα. Η άποψή τους είναι ενδιαφέρουσα και συνάμα χρηστική για όλους όσοι θέλουν να μάθουν τι μπορούν να προκαλέσουν τέτοιου είδους σχόλια. Θα διαβάσετε τεκμηριωμένα ότι κάτι που μας φαίνεται πολύ μικρό στη ζωή όπως ένα comment στο Facebook, στο Instagram και στο Twitter, μπορεί να επηρεάσει τη ψυχοσύνθεσή μας. Και κυρίως τη ζωή αυτών των ατόμων που είναι προβεβλημένες προσωπικότητες στο ευρύ κοινό και πιο συγκεκριμένα στο ελληνικό και διεθνές αθλητικό στερέωμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η ακτινογραφία του πρωταθλήματος-Τι έκαναν οι ομάδες μέχρι σήμερα

Οι Τζο Αρλάουκας, Απόστολος Τσιτσιπάς, Περικλής Ιακωβάκης, Αλέξανδρος Νικολαΐδης, Χάρης Γιαννόπουλος, Βούλα Παπαχρήστου, Παναγιώτης Αρωνιάδης, Νίκος Σπανός, Κώστας Κασταμονίτης, Λήδα Τσενέ και η περσόνα Ιωάννηc Τσιλιγγίρης σχολιάζουν το θέμα.

Ι. Ο (πρωτ)αθλητισμός στα χρόνια των Social Media

Η Λήδα Τσενέ, διδάκτωρ Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με ειδίκευση στα Social Media, μας παρουσιάζει ένα πρόσφατο παράδειγμα για το πώς λειτουργούν πλέον οι αθλητές υπό την πίεση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

“Στο μυαλό των περισσότερων οι αθλητές μοιάζουν δυνατοί και αδιαπέραστοι, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι άνθρωποι”

“Το Σεπτέμβριο που μας πέρασε ο Άντι Ρόμπερτσον της Λίβερπουλ διέγραψε το λογαριασμό του στο twitter εξαιτίας μιας σειράς σκληρών, αποδοκιμαστικών σχολίων με αφορμή την ήττα της ομάδας του από τη Νάπολι για τους ομίλους του Champions League. Και αυτό είναι μόνο ένα από τα πολύ πρόσφατα παραδείγματα cyberbullying στον αθλητισμό. Ο Tζον Σούλερ, καθηγητής ψυχολογίας στο Rider University αναφέρει χαρακηριστικά, ότι αν κάποιος αποφασίσει να εκτεθεί στο διαδίκτυο πρέπει να πλέον να έχει γερό στομάχι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Οι... κλυδωνισμοί της ήττας και οι κρίσιμες αποφάσεις στον ΑΠΟΕΛ

Σύμφωνα με έρευνα του Pew Research Center 69% των ενήλικων χρηστών social media υποστηρίζουν ότι παρατηρούν μια αύξηση της βίαιης συμπεριφοράς στην ψηφιακή σφαίρα. Κάτι που δεν αφήνει ανεπηρέαστο και το πεδίο του αθλητισμού. Και ενώ μπορεί στο μυαλό των περισσότερων οι αθλητές να μοιάζουν δυνατοί και αδιαπέραστοι, λόγω της φύσης του επαγγέλματος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στην πραγματικότητα είναι άνθρωποι οι οποίοι συχνά υποφέρουν αρκετά από bullying, εντός και εκτός γηπέδων”.

Ο παλαίμαχος φόργουορντ της Ρεάλ, Τζο Αρλάουκας αποκαλύπτει πως δεν θα είχε Social Media αν υπήρχαν στην εποχή του, καθώς θα του ήταν δύσκολο να διαχειριστεί τα αρνητικά σχόλια.

Μπορεί το παραπάνω παράδειγμα να φαίνεται “τραβηγμένο” ή ιδιαίτερο, αλλά ο παλαίμαχος φόργουορντ της Ρεάλ, της ΑΕΚ και του Άρη, Τζο Αρλάουκας έρχεται να επιβεβαιώσει την ανασφάλεια που αισθάνονται οι αθλητές όσο δυνατοί ή ισχυροί κι αν φαίνονται.

“Οι αθλητές είναι άνθρωποι με πολλές ανασφάλειες. Η αυτοπεποίθηση με την ανασφάλεια απέχει ελάχιστα και εξαρτάται από τις κακές στιγμές που θα βρεθούν στο διάβα σου. Είναι πολύ δύσκολο. Είμαι χαρούμενος που στην εποχή μου δεν υπήρχαν social media. Όταν αγωνιζόμουν εγώ κι έκανα ένα άσχημο παιχνίδι, πήγαινα, αγόραζα όλες τις εφημερίδες και διάβαζα πως έκανα ένα κακό ματς. Πλέον, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.

Για εμένα, θα ήταν πολύ δύσκολο να διαχειριστώ τα social media αν ήμουν αθλητής. Βέβαια, πολλές φορές οι αθλητές τα χρησιμοποιούν για άλλους λόγους, κυρίως επαγγελματικούς, αφού πέρα από παίκτης είσαι κι ένα προϊόν για την εκάστοτε ομάδα. Το ξαναλέω, είναι πολύ δύσκολο. Πολλές φορές ρωτάω τους παίκτες πώς τα καταφέρνουν και τα διαχειρίζονται. Κάποιοι λένε πως είναι εύκολο, άλλοι λένε πως είναι δύσκολο”.

"Υπάρχουν πολλοί λογαριασμοί τρολ και δεν πρέπει να δίνουμε βάση"

Την επιρροή που έχουν τα Social Media στους αθλητές έρχεται να ενισχύσει και η άποψη της πρωταθλήτριας του τριπλούν, Βούλας Παπαχρήστου, η οποία αποκλείστηκε από την αποστολή της Ελλάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου εξαιτίας ενός σχολίου στο twitter που κρίθηκε ρατσιστικό.

Η Λήδα Τσενέ, διδάκτωρ Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο αναλύει τα αίτια της επιθετικής συμπεριφοράς των οπαδών στα Social Media, αλλά και τη διαχείριση από πλευράς των αθλητών.

“Σίγουρα οι αθλητές, ειδικά αν η ενασχόλησή τους με τα social media είναι μεγάλη και ξεφεύγει από τα όρια, επηρεάζονται, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με τη συγκέντρωσή τους στο στόχο τους. Τα social media έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας και η αλήθεια είναι ότι η με μέτρο χρησιμοποίησή τους μπορεί να λειτουργήσει θετικά για έναν αθλητή. Η κατάχρησή τους, όμως, δημιουργεί προβλήματα. Ειδικά το αρνητικό αυτό φαινόμενο παρατηρείται στα νέα παιδιά, τους νέους αθλητές από την ηλικία των 16-17 μέχρι τα 22-23, οι οποίοι, κυρίως λόγω απειρίας, δεν καταφέρνουν να κρατήσουν τις ισορροπίες και να διαχειριστούν όλη αυτή την προβολή.

Εγώ δεν θα έμπαινα και δεν μπαίνω στη διαδικασία να διαβάσω όλα τα μηνύματα που στέλνει ο κόσμος κάτω από αναρτήσεις μου. Δεν έχω σαφή εικόνα αν το κάνουν άλλοι αθλητές και αν τους επηρεάζει ένα κακόβουλο σχόλιο, όμως σκέφτομαι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν πολλοί λογαριασμοί τρολ και δεν πρέπει να δίνεις βάση σε όσα γράφονται και πολύ περισσότερο να σε επηρεάζουν όσα γράφονται κακοπροαίρετα”.

Από την πλευρά του, ο Τζο Αρλάουκας συμπληρώνει: “Στον κόσμο των social media, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Είμαι βέβαιος πως αν υπήρχαν στην εποχή μου, εγώ προσωπικά δεν θα είχα κάποιον λογαριασμό στα social media. Ακόμα κι αν λες ότι οι γνώμες των φιλάθλων δεν σε επηρεάζουν, μερικές φορές επηρεάζεσαι. Μπορεί την πρώτη, τη δεύτερη φορά να μην δίνεις σημασία, αλλά όταν γίνεται συνέχεια, τότε σίγουρα σε επηρεάζει”.

"Τα Social Media υπάρχουν, αλλά δεν είναι του Διαβόλου"

Πιο συγκρατημένος εμφανίζει ο πρωταθλητής στα 400 μέτρα με εμπόδια, Περικλής Ιακωβάκης, ο οποίος δεν δέχεται τους αφορισμούς και προτείνει εκμάθηση και σωστή διαχείριση των Social Media: “Κάθε εποχή πρέπει να προσαρμόζεται στις δικές της απαιτήσεις, στις δικές της μόδες. Στα θέλω και τις ανάγκες. Τα Social Media υπάρχουν, αλλά δεν είναι μηχανήματα του Διαβόλου. Γενικότερα, το ίντερνετ είναι ένα πάρα πολύ καλό εργαλείο αρκεί να ξέρεις να το χρησιμοποιείς σωστά. Είτε είσαι αθλητής, είτε είσαι απλός φίλαθλος. Επομένως, για να πάψουμε να το δαιμονοποιούμε, θα πρέπει να υπάρχει μία εκμάθηση στους αθλητές και όχι μόνο για την ορθή χρήση των Social Media”.

ΙΙ. Ενδιαφέρον vs εθισμός

Προφανώς, οι αθλητές παρακολουθούν πολλές φορές τα Social Media προκειμένου να μάθουν τι λέγεται ή γράφεται γι’ αυτούς, είτε από τους δημοσιογράφους είτε από τους οπαδούς. Ωστόσο, η απόσταση μεταξύ του “ενδιαφέροντος” και του “εθισμού” είναι πολύ μικρή και δεν είναι λίγες οι φορές που όχι μόνο οι αθλητές, αλλά και γενικότερα ο κόσμος την ξεπερνά δίχως να το καταλαβαίνει.

“Η χρήση των social media έχει την ίδια επίδραση με τα ναρκωτικά"

Ο Κώστας Κασταμονίτης, ψυχολόγος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός παρουσιάζει με δεδομένα και στοιχεία πόσο πολύ έχει αλλάξει ο αθλητισμός, καθώς και τους περίεργους εθισμούς της καθημερινότητας που δεν είναι τόσο βλαβεροί όσο οι καταχρήσεις, αλλά το ίδιο σημαντικοί και σοβαροί για κάθε άνθρωπο.

“Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί έντονη χρήση των social media, σε σημείο που πολλές περιπτώσεις μπορεί να φτάνει τα όρια του εθισμού. Γενικότερα, υπάρχει το DSM που είναι το Diagnostic And Statistical Manual Of Mental Disorders, που έρχεται από την αμερικανική ψυχιατρική εταιρεία, στο οποίο σιγά σιγά θα ενταχθεί κι ο εθισμός στα social media και τα video games. Υπάρχουν αρκετά απτά παραδείγματα, ειδικά το τελευταίο διάστημα. Φανταστείτε ότι η χρήση των social media, πολλές φορές έχει την ίδια επίδραση στη νευροχημική λειτουργία του εγκεφάλου, όπως έχουν τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το στοίχημα. Δηλαδή, η νευροχημική λειτουργία μας όταν έχουμε το θέμα του εθισμού.

Ο Κώστας Κασταμονίτης, ψυχολόγος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, παρουσιάζει τους λόγους που οι αθλητές εθίζονται στα Social Media, αλλά και τους τρόπους που μπορεί να γίνει σωστή διαχείριση της κατάστασης.

“Στα ναρκωτικά και το αλκοόλ υπάρχει η είσοδος άλλων ουσιών στον οργανισμό μας, στο στοίχημα και τα social media όμως, όχι. Όλα τα τυχερά παιχνίδια δημιουργούν έναν εθισμό. Την στιγμή που αρχίζει κάποιος να ασχολείται έντονα με κάτι επειδή του αρέσει, σταδιακά μπορεί να φτάσει στο σημείο του εθισμού. Οπότε η νευροχητική λειτουργία αφορά ακριβώς με τον ίδιο τρόπο την χρήση των social media. Φανταστείτε ότι αυτό που άρχισε να μας προβληματίζει στο κομμάτι των social media ήταν το πώς αυτά μπορούν να επηρεάσουν τη συγκέντρωση, την εστίαση και την προσοχή ενός αθλητή. Για να καταλάβετε για τι πράγμα μιλάμε, σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει η διάρκεια της προσοχής μας από το 2000 έως το 2018 έχει πέσει κατά τέσσερα (4) δευτερόλεπτα. Δηλαδή, εστιάζουμε κατά τέσσερα δευτερόλεπτα περισσότερο απ ότι μπορούσαμε μερικά χρόνια πριν.

Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν σε πολύ μεγάλο βαθμό το κινητό τους, πολλές φορές δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν και να απορρίψουν πληροφορίες, οι οποίες δεν σχετίζονται απαραίτητα με την εκτέλεση του έργου τους. Οπότε, όταν έχουμε έναν αθλητή, για παράδειγμα έναν ποδοσφαιριστή, που παίζει σε έναν αγώνα, του είναι πολύ πιο δύσκολο εφόσον κάνει κατάχρηση του κινητού του να εστιάζει και να κρατάει τη συγκέντρωσή του σε συγκεκριμένα πράγματα που τον αφορούν άμεσα για τον αγώνα. Είναι πιο ευάλωτος σε περισπασμούς”.

"Δεν παίρνω τόσο στα σοβαρά αυτά που γράφονται στα social media, γιατί ο άλλος δεν έχει ιδέα τι γίνεται ή για τη δουλειά μου"

Από την πλευρά του, ο διεθνής μπασκετμπολίστας της ΑΕΚ, Χάρης Γιαννόπουλος, που είναι ιδιαίτερα ενεργός στα social media και δη στο twitter, παραδέχεται πως έχει αλλάξει ο τρόπος που οι αθλητές ασχολούνται με όσα γράφονται για τους ίδιους.

“Αυξάνεται ραγδαία ο χρόνος που περνάμε στα social media, όλοι σαν άνθρωποι. Όχι μόνο οι αθλητές. Ειδικά εμείς, που η δουλειά μας προβάλλεται μέσα από αυτά τις περισσότερες φορές, περνάμε πάρα πολύ χρόνο και αρκετοί επενδύουν σε αυτό. Νομίζω ότι είναι κάτι που έχει ανάμεικτα αποτελέσματα γιατί πολλές φορές επηρεάζει θετικά, αλλά εξίσου επηρεάζει αρνητικά.

Το θέμα είναι πως όταν επηρεάζει αρνητικά, συνήθως μιλάμε για μια τόσο άσχημη κατάσταση, που μοιάζει μη αναστρέψιμη. Οπότε, έχει ένα τεράστιο ρίσκο όλο αυτό με τα social media, είναι σαν δίκοπο μαχαίρι. Τις περισσότερες φορές δεν παίρνω τόσο στα σοβαρά αυτά που γράφονται στα social media, γιατί ο άλλος δεν έχει ιδέα τι γίνεται ή για τη δουλειά μου. Τα περνάω λίγο χωρίς να τα φιλτράρω, δεν μένω σε αυτά”.

O Χάρης Γιαννόπουλος, διεθνής καλαθοσφαιριστής της ΑΕΚ, στέκεται στο χρόνο που ξοδεύουν οι αθλητές στα Social Media, ενώ καταθέτει την άποψή του γύρω από το φαινόμενο του cyberbullying.

Αντίθετα, έχει διαφορετική άποψη όσον αφορά στο πόσο επηρεάζονται οι αθλητές από όσα γράφονται στα Social Media: “Δεν έχω παρατηρήσει ποτέ κάτι που να επηρεάσει τόσο πολύ αρνητικά ή θετικά κάποιον, τουλάχιστον στις ομάδες που έχω παίξει έως τώρα. Νομίζω ότι οι περισσότεροι δεν τα παίρνουν στα σοβαρά αυτά που γράφονται”.

O δύο φορές αργυρός Ολυμπιονίκης του Ταε Κβον Ντο, Αλέξανδρος Νικολαΐδης, έχει μία δική του κοσμοθεωρία γύρω από τα Social Media και στο πώς πρέπει να τα διαχειρίζεται, ειδικά, ένας αθλητής: “Είμαι ένας άνθρωπος που δεν έχει facebook, αλλά ένα πολύ ενεργό twitter. Προσωπικά, το twitter θεωρώ πως είναι διαφορετικό -μέχρι ενός σημείου- σε σχέση με τα υπόλοιπα social media. Βέβαια, από ένα σημείο και μετά έχει πολλή μαυρίλα και το twitter. Γι’ αυτό το λόγο επιλέγω να μην συμμετέχω σ’ αυτή τη μαυρίλα.

Πάω μέχρι εκεί που θέλω να πάω κι αυτή είναι η συμβουλή που θέλω να δώσω σε όλα τα νέα παιδιά. Πρέπει να αποφασίσουν αν είναι σημαντικό να κάνουν κάτι ή να γράψουν ότι το έκαναν. Για εμένα, είναι σημαντικό να το κάνω και όχι να το ανακοινώσω στα social media. Κι αυτό που λένε πως ‘αν δεν το ανεβάσεις, δεν έγινε’, δεν ισχύει. Ο καθένας μπορεί να κάνει δράσεις και πράγματα στη ζωή του που θα ευχαριστήσουν πρώτα και πάνω απ’ όλα τον εαυτό του”.

"Έχουμε συχνό έλεγχο του κινητού για να μην χαθεί πληροφορία"

Για το αν υπάρχει εθισμός στα Social Media, η απάντηση είναι ξεκάθαρη για τον αθλητικό ψυχολόγο, Κώστα Κασταμονίτη: “Υπάρχει ένα σύνδρομο να το πούμε έτσι, με χρήση εισαγωγικών, το FOMO. Αυτό σημαίνει “Fear OF Missing Out” δηλαδή ο φόβος να χάσεις κάτι. Οπότε έχουμε συχνό έλεγχο του κινητού, υπό τον φόβο μην χαθεί κάποια πληροφορία. Πόσοι από εμάς, έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να σηκώνει το κινητό και να μπαίνει στο Facebook ή το Instagram και απλά να κάνει το λεγόμενο scroll στην οθόνη, πάνω - κάτω, δίχως να υπάρχει λόγος; Χωρίς να υπάρχει κάποια ειδοποίηση. Ή πολλές φορές, ενώ είμαστε έξω κι έχουμε συνομιλητή, μπορεί να πάρουμε το κινητό στα χέρια δίχως να υπάρχει λόγος και να μπούμε σε κάποιο social media για να δούμε τι συμβαίνει. Σε όλους τυχαίνει αυτό.

Αυτό τείνει να γίνει σύνδρομο, το FOMO, που αφορά στην αδυναμία να μείνει ένα άτομο συγκεντρωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οπότε όταν υπάρχει κάποιος που στην καθημερινότητά του κάνει αυτό το πράγμα συνέχεια, σίγουρα τις στιγμές που δεν το κάνει, υπάρχει πρόβλημα στη συγκέντρωση. Όχι γιατί απαραίτητα του λείπει ή χρειάζεται το κινητό του. Επειδή αυτό επηρεάζει πολύ επίσης την μνήμη, πέρα από το “πόσο συγκεντρωμένοι μπορεί να μείνουν οι αθλητές στον αγωνιστικό χώρο;” γεννιέται ακόμη ένα ερώτημα “ποια είναι η συγκέντρωση ενός αθλητή στις ομιλίες του προπονητή, να θυμηθεί οδηγίες και να μείνει για μεγάλο διάστημα συγκεντρωμένος κατά τη διάρκεια του προπόνησης ή του αγώνα;”. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι το κινητό από μόνο του είναι λόγος να καταστραφεί εντελώς η συγκέντρωση ενός αθλητή. Είναι όμως ένας παράγοντας που μπορεί να βοηθήσει σε αυτό”.

ΙΙΙ. Καφρίλα, χιούμορ ή κόμπλεξ

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι οπαδοί ξεπερνούν τα όρια. Βρίζουν χυδαία, απειλούν ή βάζουν στο στόχαστρο έναν αθλητή με βάση μία κακή εμφάνιση ή κάτι που είπε και δεν τους άρεσε. Υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των δύο πλευρών (οπαδοί-αθλητές), το οποίο αντί να μειώνεται, αυξάνεται διαρκώς, προφανώς με ευθύνη και των δύο. Όσον αφορά στην “ψηφιακή αγένεια”, όπως όνομαζεται, είναι ένα πεδίο που έχει μελετηθεί από τους επιστήμονες, καθώς σύμφωνα με τη τη Λήδα Τσενέ: “Ο Ντάνι Γουάλας, συγγραφέας του βιβλίου  ‘F*** You Very Much: The surprising truth about why people are so rude’, πιστεύει ότι όχι μόνο η ανωνυμία αλλά ακόμα περισσότερο η απουσία της άμεσης επαφής (eye contact) ενισχύει την ψηφιακή αγένεια.

"Υπάρχει μια ψευδαίσθηση ότι ο αθλητής ζει σε έναν άλλο κόσμο χωρίς πρόσβαση στο Internet και δεν θα δει τις χοντράδες"

Παράλληλα, οι ελαστικοί και πολλές φορές ακατάληπτοι κανόνες των social media- τι θεωρεί bullying και κακοπροαίρετο περιεχόμενο το facebook ή το twitter παραμένει ακόμα ένα μυστήριο- επιτρέπουν στις φωνές των trolls να ακούγονται ακόμα πιο δυνατά. Στο πεδίο του αθλητισμού, το φαινόμενο φαίνεται να εντείνεται ακόμα περισσότερο, μεταφέροντας την κουλτούρα του άσχημου οπαδισμού και στο διαδίκτυο- θυμηθείτε πόσο προσβλητικά συνθήματα, ή πανό έχουμε δει στα γήπεδα-”.

Ο πρωταθλητής του στίβου, Περικλής Ιακωβάκης αναφέρεται στη δυνατότητα που προσφέρουν τα Social Media στον καθένα να κρίνει τους πάντες, αλλά και στην έλλειψη παιδείας γύρω από το ζήτημα.

Ποια είναι, όμως κι η ευθύνη των οπαδών; Ο Ιωάννηc Τσιλιγγίρης είναι μία περσόνα στα Social Media, που διατηρεί ένα γκρουπ στο facebook με περισσότερα από 95.000 μέλη. Οι περισσότεροι ασχολούνται ενεργά με τον αθλητισμό, αν και δεν είναι λίγες οι φορές που τα σχόλιά τους ξεπερνούν τα όρια και αγγίζουν την... καφρίλα ή την εμπάθεια. Ο Ιωάννηc έχει άποψη για τον λόγο που συμβαίνει αυτό:

“Υπάρχει μια ψευδαίσθηση ότι ο αθλητής ζει σε έναν άλλο κόσμο χωρίς πρόσβαση στο Internet και δεν θα δει τις χοντράδες που γράφονται για αυτόν ή δεν θα ζητήσει το λόγο από αυτόν που τις γράφει. Επίσης παρατηρώ ότι “άγρια” σχόλια που γράφονται σε ένα γκρουπ δεν γράφονται με την ίδια ευκολία σε ένα προσωπικό προφίλ. Γιατί προτιμούν να ρίχνουν την ευθύνη στο γκρουπ και τους διαχειριστές του παρά να την παίρνουν οι ίδιοι γράφοντας κάτι επωνύμως στο δικό τους λογαριασμό.

Σε κάθε περίπτωση όμως, μην ξεχνάμε ότι ακόμα και ένας χαμηλά αμοιβόμενος ποδοσφαιριστής, πχ ένας παίχτης της ΑΕΚ ή της Ξάνθης, παίρνει πολύ περισσότερα λεφτά από κάποιον τυχαίο υπάλληλο, οπότε καλό θα ήταν να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι είναι μέρος της δουλειάς του να ακούει και μια κουβέντα παραπάνω μερικές φορές. Θέλω να πω αν το επάγγελμα του ποδοσφαιριστή ήταν ασήμαντο, δεν θα υπήρχαν άνθρωποι να ασκούν κριτική και δεν θα υπήρχαν και τόσο μεγάλες αποδοχές”.

Όσον αφορά ένα περίεργο περιστατικό που του έχει συμβεί ως διαχειριστής της σελίδας “ΤΣΙΛΙ ΚΑΦΕΝΕΙΟ”: “Υπάρχει Έλληνας αθλητής του μπάσκετ που έχει αποκτήσει για κάποιο λόγο τη φήμη του τζογαδόρου. Δεν ξέρω πώς προέκυψε η συγκεκριμένη φήμη αλλά έφτασε να θεωρείται κάτι δεδομένο από τα μέλη του γκρουπ στο Facebook και παρήγαγαν αρκετά memes που σατίριζαν τον υποτιθέμενο εθισμό. Κάποια στιγμή μας ήρθε ένα μήνυμα στον λογαριασμό του Καφενείου στο Instagram από τον ίδιο και εξέφραζε την ενόχληση του.

Προσπαθήσαμε να του εξηγήσουμε ότι αυτό συμβαίνει και με άλλους αθλητές και ότι δεν είναι κάτι προσωπικό απέναντι του, απάντηση που δεν τον ικανοποίησε. Εν τέλει σεβαστήκαμε την αντίρρηση του και περιορίσαμε το σχετικό υλικό. Κάτι που εμείς έξω από το χορό το βιώνουμε ως χαβαλέ, δεν το βιώνει με τον ίδιο τρόπο ο ίδιος ο θιγόμενος γιατί επηρεάζει την καθημερινότητα του και τη δουλειά του”.

"Ο κόσμος θεωρεί πως στα social media υπάρχει μία αμεσότητα που στην πραγματικότητα είναι πλαστή"

Ο Περικλής Ιακωβάκης χρησιμοποιεί ένα απόφθεγμα του Ουμπέρτο Έκο για να εξηγήσει το φαινόμενο των επιθέσεων στα Social Media: “Ο Έκο το έχει πει πιο σωστά από όλους: ‘Εδωσαν δικαίωμα λόγου σε λόχους ηλιθίων οι οποίοι προηγουμένως δεν μιλούσαν παρά μόνο στα μπαρ του χωριού τους, μετά από ένα ποτήρι κρασί. Τότε δεν έκαναν κακό στους υπόλοιπους. Εκεί κάποιος τους έκοβε την κουβέντα και σταματούσαν, ενώ τώρα έχουν το ίδιο δικαίωμα να μιλούν όσο και ένας που παίρνει το βραβείο Νόμπελ’. Έτσι ακριβώς είναι η κατάσταση. Παλαιότερα όλοι αυτοί δεν φαίνονταν γιατί ήταν μία μειοψηφία που έλεγε χαζομάρες, ενώ πλέον έχει αποκτήσει λόγο. Πλέον, είναι και ανώνυμοι και ανεξέλεγκτοι”.

O Αλέξανδρος Νικολαΐδης, δύο φορές αργυρός Ολυμπιονίκης στο Τάε Κβον Ντο, δίνει συμβουλές στα νέα παιδιά για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουν τις ιντερνετικές επιθέσεις από χρήστες του διαδικτύου.

Για τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη η εξήγηση είναι πιο απλή: “Ο κόσμος θεωρεί πως στα social media υπάρχει μία αμεσότητα που στην πραγματικότητα είναι πλαστή. Υπάρχει μία οθόνη κινητού ή pc από τη μία και την άλλη πλευρά, το οποίο σημαίνει πως είναι ψεύτικη η αμεσότητα. Παρ’ όλα αυτά, πολύς κόσμος επενδύει σ’ αυτή την αμεσότητα που προσφέρει το ίντερνετ. Όπως συμβαίνει σε όλα τα πράγματα στη ζωή, τα social media εξαρτάται σε ποια χέρια θα πέσουν και πώς θα χρησιμοποιηθούν. Αν τα χρησιμοποιήσει κάποιος σωστά, γίνεται ένα πολύ όμορφο εργαλείο. Όμως, αν χάσεις το μέτρο στην καθημερινότητά σου, νομίζω πως μπορούν να παίξουν έναν πολύ άσχημο ρόλο στη ζωή σου”.

Από την πλευρά της η Βούλα Παπαχρήστου τονίζει πως “δεν θα έμπαινα και δεν μπαίνω στη διαδικασία να διαβάσω όλα τα μηνύματα που στέλνει ο κόσμος κάτω από αναρτήσεις μου. Δεν έχω σαφή εικόνα αν το κάνουν άλλοι αθλητές και αν τους επηρεάζει ένα κακόβουλο σχόλιο, όμως σκέφτομαι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν πολλοί λογαριασμοί τρολ και δεν πρέπει να δίνεις βάση σε όσα γράφονται και πολύ περισσότερο να σε επηρεάζουν όσα γράφονται κακοπροαίρετα”, ενώ ο Τζο Αρλάουκας είναι πιο σκληρός και δεν μασάει τα λόγια του:

“Οι οπαδοί βγάζουν τόσο μίσος προς τους αθλητές στα social media επειδή έχουν τη δυνατότητα να κρυφτούν πίσω από την ανωνυμία που τους προσφέρει το μέσο. Κρύβονται πίσω από ένα pc και δεν υπάρχει περίπτωση να πούμε τέτοια πράγματα σε έναν αθλητή πρόσωπο με πρόσωπο. Δεν έχουν τα @ρχιδι@ να το κάνουν γιατί ξέρουν πως θα υπάρξουν συνέπειες”.

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης στο τριπλούν, Βούλα Παπαχρήστου που αποκλείστηκε από την αποστολή της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου λόγω ενός tweet που θεωρήθηκε ρατσιστικό, καταθέτει την εμπειρία της.

Προφανώς, οι αθλητές, όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν, επηρεάζονται, όπως μας αποκαλύπτει κι ο ψυχολόγος, Κώστας Κασταμονίτης: “Την επόμενη του αγώνα υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που αθλητής έχει τύχει να μου πει ότι δεν έπαιξε καλά ή δεν απέδωσε σύμφωνα με αυτό που έπρεπε. Εγώ, έχοντας ήδη μιλήσει με τον προπονητή, είχα εικόνα για το πώς πήγε και πού χρειάζεται βελτίωση. Όταν ρωτάω τον αθλητή τι πήγε άσχημα για εκείνον παρατηρείται κάποιες φορές η δυσκολία στην ξεκάθαρη απάντηση με επιχειρηματολογία, με αποτέλεσμα -προκειμένου να δικαιολογήσει αυτή την άποψη- να μπαίνουν στην εξίσωση σχόλια που άκουσε από τρία άτομα για παράδειγμα, είτε κάτι που διάβασε στα social media”.

ΙV. Η συμβο(υ)λή των ομάδων και των προπονητών

Κι επειδή πολύς λόγος έχει γίνει για τον τρόπο που διαχειρίζονται τα Social Media οι αθλητές, θα πρέπει να σταθούμε στη σημαντική συμβολή που οφείλουν να έχουν οι σύλλογοι, αλλά και οι προπονητές στον ορθό τρόπο χρήσης τους.

Ο Διευθυντής των New Media της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Παναγιώτης Αρωνιάδης θεωρείται (κι όχι άδικα) ο κορυφαίος στο είδος του. Η διαχείριση των Social Media από τον Δικέφαλο είναι υποδειγματική και βγάζει ένα σύγχρονο στυλ στο μίζερο -πολλές φορές- ελληνικό ποδόσφαιρο. Ωστόσο, πέρα από την εικόνα που βγάζει μία ΠΑΕ στα Social Media για την ίδια, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει σωστή διαχείριση και των ποδοσφαιριστών.

“Η αλήθεια είναι πως οι αθλητές επηρεάζονται πολύ περισσότερο απ’ ό,τι θα έπρεπε από τη χρήση των Social Media, αλλά είναι λογικό. Δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς ούτε τις ακραίες εκδηλώσεις αγάπης ούτε τη ρητορική μίσους που χαρακτηρίζουν τα σχόλια στα Social Media. Ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα και σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο που ο κόσμος το ζει με πάθος το οποίο πίσω από το πληκτρολόγιο τείνει να ξεφεύγει από τα όρια.

Ο Παναγιώτης Αρωνιάδης, Director of New Media της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, αναλύει τον τρόπο που οι ομάδες συμβουλεύουν τους ποδοσφαιριστές γύρω από το Social Media.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι ποδοσφαιριστές είναι παιδιά που βρέθηκαν από τη μία στιγμή στην άλλη να κάνουν αυτό που αγαπούν και να βρίσκονται στο κέντρο της προσοχής, χωρίς ενδεχομένως να είναι έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Είναι παιδιά που σε μεγάλο βαθμό έχουν μάθει να ζουν μέσα από τα Social Media κι επομένως δίνουν μεγάλη σημασία σε πράγματα που θα έπρεπε είτε να φιλτράρουν καλύτερα είτε ακόμα και να αγνοούν.

Για να μην είμαστε άδικοι, όμως, πρέπει να κατανοήσουμε έναν αθλητή που βλέπει τη δουλειά του, διότι μιλάμε για δουλειά, να επηρεάζεται και ίσως και να κρίνεται από ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο και δεν μιλούν με τη λογική, αλλά με το συναίσθημα ή βάσει προσωπικής συμπάθειας ή αντιπάθειας”.

"Νομίζω ότι έχει παίξει σημαντικό ρόλο αυτή η αποχή του Στέφανου από τα Social Media για να βελτιώσει την απόδοσή του"

Για τον Απόστολο Τσιτσιπά τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα, αφού πέρα από γονιός είναι και προπονητής του Στέφανου Τσιτσιπά. Η ορθή χρήση των Social Media δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Γι’ αυτό το λόγο, πρόσφατα ο Έλληνας πρωταθλητής, με τη συμβολή προφανώς και της οικογένειάς του, αποφάσισε να κλείσει τους λογαριασμούς τους και να δώσει τη διαχείριση σε μία εταιρεία προκειμένου να μην υποπίπτει σε λάθη, αλλά και να μην επηρεάζεται από τα σχόλια.

Ο Απόστολος Τσιτσιπάς, προπονητής και πατέρας του Στέφανου Τσιτσιπά, βλέπει τη χρήση των Social Media από δύο διαφορετικά πρίσματα, αποκαλύπτοντας την ιστορία του γιου του.

“Τα Social Media έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας, όλων των ανθρώπων και σίγουρα νομίζω πολύ περισσότερο των αθλητών, επειδή πολλοί αποτελούν δημόσια πρόσωπα και ως έναν βαθμό είναι αναπόφευκτη η ενασχόλησή τους με αυτά. Όταν ένας αθλητής εμπλέκεται με τα Social Media νομίζω ότι αν κάνει κάποιο σωστό χειρισμό και ακολουθήσει ένα μέτρο, τότε η ενασχόλησή του αυτή δεν θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην απόδοσή του και στη συγκέντρωσή του, αλλά και σε ό,τι αφορά την προετοιμασία του. Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει ο αθλητής ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί ό,τι θετικό μπορούν να του δώσουν τα Social Media. Για παράδειγμα μπορεί να παίρνει ερεθίσματα και πληροφορίες που θα τον βοηθήσουν για τη δική του καλύτερη οργάνωση της προπόνησής του”, ήταν το σχόλιο του κ. Τσιτσιπά, ο οποίος βλέπει μόνο θετικό αντίκτυπο στην απόφαση του Στέφανου να απέχει από τα Social Media:

“Νομίζω ότι έχει παίξει σημαντικό ρόλο αυτή η αποχή του Στέφανου από τα Social Media για να βελτιώσει την απόδοσή του και να έχει καλύτερα αποτελέσματα το τελευταίο διάστημα. Έπαιξε ρόλο βέβαια και η ωρίμανση του ίδιου στο κομμάτι του ότι πρέπει να εμπλακεί πιο πολύ με την οργάνωσή της προπόνησής του. Μάλιστα υπήρξε μεγαλύτερη οργάνωση από την ομάδα που ασχολείται με τα vlogs και μέσω των εκπροσώπων του, κάτι που ήταν επίσης πολύ σημαντική εξέλιξη,, καθώς έχουν αναλάβει αυτοί ένα σημαντικό μέρος του φόρτου των Social Media. Όπως είπα και πριν πάντως είναι δύσκολο να είσαι εντελώς έξω από τα Social Media, οπότε ναι, το ότι ο Στέφανος μπόρεσε να ελέγξει καλύτερα το χρόνο του, έπαιξε ρόλο στις επιδόσεις του”.

"Η ΠΑΕ παρατηρεί, συμβουλεύει, συζητά και βοηθά τους παίκτες της"

Επανερχόμενοι στη βοήθεια από την πλευρά των ΠΑΕ στους ποδοσφαιριστές, ο Παναγιώτης Αρωνιάδης μιλάει για συγκεκριμένες κατευθύνσεις που οφείλει να έχει ένας σύλλογος, ως προς τον τρόπο που επιλέγει να προστατέψει τα παρουσιακά στοιχεία του:

“Ο σωστός τρόπος είναι μέσω της καθημερινής επαφής και της καθοδήγησης με την έννοια της συμβουλής ή των οδηγιών σωστής χρήσης. Όχι μέσω του πατροναρίσματος. Όταν έναν παίκτη ή γενικότερα έναν άνθρωπο προσπαθείς να τον βάλεις μέσα σε ένα καλούπι, δεν τον βοηθάς. Του στερείς το δικαίωμα της έκφρασης και κάποια στιγμή αυτό θα… σκάσει. Εμείς στον ΠΑΟΚ προσπαθούμε να είμαστε δίπλα στους παίκτες μας πρωτίστως σε ανθρώπινο επίπεδο κι ακολούθως σε επαγγελματικό. Είμαι της άποψης πως για να μπορέσεις να βοηθήσεις κάποιον πρέπει πρώτα να κερδίσεις την εμπιστοσύνη και την εκτίμησή του, έτσι ώστε να ξέρει πως όταν θα του πεις κάτι, θα είναι για το δικό του το καλό κι όχι γιατί θες να… εκμεταλλευτείς τη δημοσιότητά του.

Η ΠΑΕ παρατηρεί, βλέπει, συμβουλεύει, συζητά και βοηθά τους ποδοσφαιριστές της. Αν έλεγχο ορίζουμε τη διαχείριση των προφίλ τους, όχι, είμαστε αντίθετοι σ’ αυτό ακόμα κι αν μπορεί να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα. Είναι στενάχωρο να βλέπεις αθλητές να μιλούν σαν ρομπότ και να λένε αυτά που τους έχουν υποδείξει οι ειδικοί. Τα Social Media είναι μια μορφή έκφρασης και υπάρχει τόσο για να παρουσιάζει ο εκάστοτε αθλητής τη ζωή του, την άποψή του, την καθημερινότητά του όσο και για να τον γνωρίζει καλύτερα ο κόσμος και να μπορεί να ταυτιστεί ή να διαφωνήσει μαζί του. Χωρίς, βέβαια, να έχει το δικαίωμα να τον… δικάζει επειδή έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα”.

V. Η διαχείριση των μάνατζερ και η γνώμη ενός γονιού

Εκτός, όμως, από τις ΠΑΕ και τους προπονητές, είναι πολύ καθοριστική και η βοήθεια που παρέχει σε έναν αθλητή ο μάνατζέρ του, αλλά κι ο τρόπος που συμπεριφέρεται η οικογένειά του σε απλά ζητήματα της καθημερινότητας. Η στήριξη είναι πάντα σημαντική, ενώ οι εκπρόσωποι των αθλητών οφείλουν να εκσυγχρονίζονται, καθώς κάθε εποχή έχει τα ζητήματά της και είναι εντελώς διαφορετική, όπως υποστηρίζει κι ο Νίκος Σπανός, CEO της εταιρείας “Network Sports”.

“Να μην έχουν social media όσοι αθλητές εργάζονται στην Ευρώπη”

“Έχει αλλάξει πολύ η επαγγελματική ζωή μας από την άνοδο των social media. Η συμβουλή που θα ήθελα να δώσω σε όλους τους πελάτες μου, αν μπορούσα, θα ήταν να μην έχουν κανένα social media εφόσον εργάζονται στην Ευρώπη. Υπό την έννοια ότι στις ΗΠΑ τα social media είναι μια σημαντική πηγή εισοδήματος, στην Ευρώπη όμως αυτό συμβαίνει σε πολύ λίγες περιπτώσεις και για μικρά ποσά. Αυτό λοιπόν δεν ισοσκελίζεται με το πιθανό κακό ή πρόβλημα που μπορεί να προκληθεί από ένα post. Στις ΗΠΑ υπάρχει μεγαλύτερη εκπαίδευση από τις ίδιες τις ομάδες προς τους παίκτες αναφορικά με τι επιτρέπεται και τι όχι να ποστάρουν, ποια είναι τα ευαίσθητα ζητήματα. Από την άλλη, βλέπουμε ότι μπορούν να προκύψουν social post που προκαλούν τεράστια ζημιά ακόμη και στις σχέσεις ενός οργανισμού, όπως το ΝΒΑ, με μία χώρα (βλ. Κίνα). Η επίδραση είναι ίδια, απλά το μέγεθος κάθε ζητήματος εξαρτάται από τη χώρα και τις ευαισθησίες που έχει αυτή”.

Ο Νίκος Σπανός, εκπρόσωπος αθλητών και CEO της "Network Sports" παρουσιάζει πόσο πολύ έχει αλλάξει το επάγγελμα του μάνατζερ λόγω της χρήσης των Social Media, αλλά και τι συμβουλές δίνει στους πελάτες του.

Ωραία όλα αυτά, αλλά ένας μάνατζερ πώς μπορεί να βοηθήσει τον αθλητή του να μην πέσει σε παγίδες. Υπάρχει κάποιου είδικους mentoring στο κομμάτι της Social Media;

“Αυτό το κάνουν κατά βάση οι ίδιες οι ομάδες, εγώ απλά κάνω κάποιες συστάσεις στους παίκτες στο τι ανεβάζουν. Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με χορηγούς και προϊόντα, στοιχεία που οι αθλητές δεν τα σκέφτονται κιόλας. Η δουλειά μας είναι να κάνουμε μια σύσταση κι από εκεί και πέρα, η ομάδα να ενημερώνει και να εξηγεί στους αθλητές τι είναι ευαίσθητο και τι όχι. Όπως επίσης, η EuroLeague έχει μια σειρά από νέες διατάξεις που αφορούν τον σχολιασμό και τις δηλώσεις των παικτών, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαιτησία και την ίδια τη διοργάνωση. Κι αυτό βέβαια περνάει μέσα από την ενημέρωση που πρέπει να υπάρχει από τις ομάδες προς τους παίκτες”.

"Έχω την εντύπωση ότι ο Στέφανος ίσως επηρεάστηκε σε κάποιες περιπτώσεις με τους ανθρώπους που είχε εμπλακεί"

Για τον Απόστολο Τσιτσιπά, από την πλευρά του γονιού, ο χειρισμός του Στέφανου, αλλά και του ζητήματος που προέκυψε με τα Social Media δεν ήταν εύκολος. Ωστόσο, ήταν πάντα στο πλευρό του με δύο διαφορετικές ειδικότητες. Του γονέα και του προπονητή.

“Ο Στέφανος είναι άμεσα εμπλεκόμενος με τα social media διότι ένα από τα μεγαλύτερά του χόμπι είναι τα vlogs. Δηλαδή ασχολείται αρκετά σοβαρά με τα ταξιδιωτικά vlogs οπότε πολλά από αυτά τα δημοσιεύει στα social media. Σίγουρα η ενασχόλησή του αυτή τον κάνει περισσότερο εμπλεκόμενο με τα social media συγκριτικά με άλλους αθλητές. Δεδομένα τον επηρέασε σε κάποια φάση αρνητικά στην απόδοσή του, διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι υψηλού επιπέδου αγώνες και η συγκέντρωση που χρειάζεται για αυτούς τους αγώνες και για αυτό το συγκεκριμένο τουρ που κάνει, είναι πάρα πολύ μεγάλη. Οι απαιτήσεις εκεί είναι μεγάλες οπότε οτιδήποτε είναι που του παίρνει εγκεφαλική ενέργεια, τον επηρεάζει αρνητικά.

Σίγουρα, τα social media που χρησιμοποιεί ένας αθλητής, αλλά και το τι λέει ο καθένας ακόλουθος, είναι επίσης ένα μέρος που επηρεάζει. Έχω την εντύπωση ότι ο Στέφανος ίσως επηρεάστηκε σε κάποιες περιπτώσεις με τους ανθρώπους που είχε εμπλακεί. Νομίζω ότι αυτό το κατάλαβε, αφού είναι αναπόφευκτο και όλοι κάποια στιγμή το καταλαβαίνουν. Έτσι και ο Στέφανος ένιωσε ότι πρέπει να απομακρυνθεί κάπως από τα social media. Δεν είναι εύκολο και χρειάστηκε επιμονή και προσπάθεια από τον ίδιο για να το καταφέρει. Νομίζω ότι ήταν επιτυχημένη αυτή η αποχή του από τα social media ή τέλος πάντων η ελάχιστη ενασχόλησή του με αυτά και έτσι κατάφερε να δώσει περισσότερο χρόνο στην προπόνησή και στην οργάνωσή του παιχνιδιού, κάτι που είναι πολύ σημαντικό αν θέλει να έχει υψηλή απόδοση”.

VI. Υπάρχει λύση στο πρόβλημα;

Κι επειδή οι διαπιστώσεις είναι εύκολες, το ζήτημα είναι πως μπορούν οι αθλητές, οι ομάδες, αλλά και ο περίγυρος να δημιουργήσει τα κατάλληλα “φίλτρα” προκειμένου να παταχθεί το φαινόμενο της “αγριότητας” στα Social Media. Είναι δύσκολο, αλλά υπάρχουν λύσεις. Κι είναι ακόμα πιο σπουδαίο όταν αυτές προέρχονται από τον στόμα των ανθρώπων που ασχολούνται με τον αθλητισμό καθημερινά και από διαφορετικά πόστα.

Ο Περικλής Ιακωβάκης υποστηρίζει πως “το θέμα είναι να έχεις τα κατάλληλα φίλτρα, την κατάλληλη μόρφωση και παιδεία ώστε να γνωρίζεις πως να το χειριστείς όλο αυτό. Αν είσαι σωστός, δεν γίνεται να σε πάρουν από κάτω τέτοια μηνύματα. Δεν γίνεται να σε ‘βλάψουν’. Κι επίσης, αν κάποια στιγμή κάνεις κάποιο λάθος, πρέπει να βγεις μπροστά, να το πάρεις πάνω σου, να το παραδεχθείς και να απολογηθείς. Πάντα σωστά και πάντα ωραία. Δεν πρέπει να δίνεις ‘τροφή’ για φάγωμα”.

"Να μην πέφτουν στην παγίδα του εθισμού στα Social Media"

Στον αντίποδα, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης συμβολεύει τους νεότερους αθλητές “να κρατήσουν τη σχέση με τους χρήστες των Social Media όσο πιο ρηχή και επιφανειακή γίνεται, καθώς είναι κομμάτι της προσωπικότητάς τους που δεν είναι αναγκασμένοι να την βγάλουν προς τα έξω. Και κανένας προφανώς δεν έχει δικαίωμα να επέμβει στην προσωπική ζωή τους”.

Από την πλευρά της, η παθούσα Βούλα Παπαχρήστου στέκεται στο κομμάτι της εκπαίδευσης: “Ειδικά για τα νέα παιδιά, είναι πολύ σημαντικό άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα τους με μεγαλύτερη εμπειρία, να τους επισημαίνουν τους κινδύνους. Δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς τόσο μεγάλη προβολή σε μικρή ηλικία. Εκεί εντοπίζω εγώ το πρόβλημα.

Θα έλεγα, λοιπόν, στους συναθλητές μου να μην πέφτουν στην παγίδα του εθισμού στα Social Media. Η δουλειά των αθλητών είναι η προπόνηση, η προετοιμασία για να επιτύχουμε τους στόχους μας. Τα Social Media θα πρέπει να έρχονται σε δεύτερη μοίρα και για τους λόγους που είπα πιο πριν σχετικά με τις χορηγικές συνεργασίες, αλλά και για να δείξουμε στον κόσμο τι κάνουμε”.

"Η ζωή κρίνεται με πραγματικούς όρους, όχι με ψηφιακούς”

Σε επιστημονικό επίπεδο, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα για τη Λήδα Τσενέ: “Οι ειδικοί λένε ότι είμαστε πιο ευάλωτοι μετά από.μια αποτυχία, άρα η αποχή από τα Social Media σε τέτοια περίπτωση, μπορεί να είναι σωτήρια. Επίσης, η έκθεση σε κακόβουλα σχόλια έχει διαφορετικό αποτέλεσμα αν κάποιος τα διαβάζει μόνος του ή με παρέα, ή όταν προσπαθείς να τα εκλογικεύσεις φέρνοντας στο μυαλό σου επιχειρήματα που τα αντικρούουν.

Τα Social Media ιδανικά μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ ενδιαφέρον εργαλείο και στα χέρια των αθλητών, βοηθώντας τους στο να χτίζουν σχέσεις με τους φιλάθλους, να συμμετέχουν ενεργά στην προώθηση κοινωνικών σκοπών, να ενισχύουν την ευγενή άμιλλα, να εμπνέουν νέους να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, να δημιουργήσουν μια υγιή κουλτουρα φιλαθλητισμού εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων. Αρκεί μόνο να αντιστρέψουν την οπτική. Αντί λοιπόν να σκρολάρουν αποφεύγοντας τα θετικά σχόλια και δίνοντας έμφαση στα αρνητικά, να κάνουν το αντίθετο. Και αντί να μοιράζονται αυτά που τους προσβάλουν, να διαχέουν όσα τους υποστηρίζουν”.

Ενώ, τέλος, για τον Παναγιώτη Αρωνιάδη είναι εύκολο να γίνουν σύμμαχος κι όχι “αντίπαλος” των αθλητών: “Μέσα από τα Social Media μπορείς να προωθήσεις πολύ αξιόλογες ενέργειες φιλανθρωπικές, οικολογικές, κοινωνικής δραστηριοποίησης, υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Να περάσεις σωστά μηνύματα, να λειτουργήσεις ως πρότυπο για τη νέα γενιά. Στην Ελλάδα ακόμα είμαστε πολύ πίσω σ’ αυτό το κομμάτι. Εδώ τα Social Media είναι περισσότερο εικόνα. Όχι πραγματική, αλλά αυτή που θα θέλαμε να ήταν η πραγματική. Η ζωή κρίνεται με πραγματικούς όρους, όχι με ψηφιακούς. Και πρέπει να το καταλάβουμε όλοι”.