Δεκατρείς λεβέντες έχασαν τη ζωή τους εκείνο το ξημέρωμα της 11ης Ιουλίου 2011, βυθίζοντας στο πένθος τις οικογένειες τους, αλλά και ολόκληρη την Κύπρο.
Ανάμεσα τους, ο Παναγιώτης Θεοφίλου, που υπηρετούσε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία και έμελλε να φύγει από τη ζωή μόλις στα 31 του χρόνια.
Ένα μήνα πριν από εκείνη την μαύρη μέρα, ο Παναγιώτης είχε ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη, πόλη στην οποία είχε σπουδάσει, για να αγωνιστεί σε ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ των βετεράνων Χαλάστρας και Επίλεκτων βετεράνων της Αστυνομίας και Πυροσβεστικής Κύπρου, καθώς επίσης και επίλεκτων αστυνομικών της Θεσσαλονίκης.
Ο Παναγιώτης ήταν γνωστός στο ευρύ κοινό της περιοχής, αφού είχε αγωνιστεί κατά τη διάρκεια των σπουδών του στον Καμπανιακό.
Μετά το τέλος του παιχνιδιού μεταξύ των δύο ομάδων, στο οποίο μάλιστα είχε σκοράρει, τον προσέγγισε ένας ντόπιος δημοσιογράφος, στον οποίο παραχώρησε δηλώσεις.
Ο Παναγιώτης, στις δηλώσεις που δημοσίευσε στο Facebook ο πατέρας του, μίλησε για τα όνειρα του… Όνειρα να κάνει οικογένεια. Όνειρα που δεν πρόλαβε να εκπληρώσει, γιατί τον πρόλαβε, η φονική έκρηξη στο Μαρί.
Ο Παναγιώτης ευχαρίστησε όσους βοήθησαν στο να διεξαχθεί ο αγώνας, αλλά και για τη φιλοξενία που έτυχαν.
«Θεωρώ αυτή την πόλη μάνα. Έχω πολλούς φίλους εδώ», ανέφερε ο Παναγιώτης προσκαλώντας τους στην Κύπρο για ακόμα ένα αγώνα. Ένα αγώνα που τελικά δεν έγινε ποτέ…«Η καρδιά μου είναι στη Χαλάστρα. Θα πάω να δω τους φίλους μου».
Ερωτηθείς αν θα επέστρεφε σε κάποια ελληνική ομάδα, τόνισε πως, «τώρα που τριανταρήσαμε, θα μείνουμε στην πατρίδα να κάνουμε οικογένεια».
