Η γυναίκα-Ίμπρα που μαγεύει-«Έπαιζα μπάλα στη γειτονιά με τον δίδυμό μου αδελφό»

Τι σημαίνει ότι μια γυναίκα δεν ξέρει από μπάλα και δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο; Η Άντρη Βιολάρη καταρρίπτει κάθε ταμπού και μύθο που υπάρχει, αφού με την αγωνιστική της παρουσία τα τελευταία χρόνια, κατάφερε να μαγνητίσει τα βλέμματα και να κλέψει τις εντυπώσεις στον ποδοσφαιρικό κόσμο του γυναικείου πρωταθλήματος στην Κύπρο. Η 25χρονη επιθετικός, μέχρι σήμερα έχει πετύχει 33 γκολ στο πρωτάθλημα και είναι η τοπ Κύπρια σκόρερ με τη φανέλα της Νέας Σαλαμίνας. 

Η γυναίκα-Ίμπρα του γυναικείου πρωταθλήματος, όπως λέγεται αφού έχει τα χαρακτηριστικά Σουηδού σούπερ σταρ Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς, κατάφερε να κάνει το παιδικό της όνειρο πραγματικότητα και να αγωνίζεται σε ποδοσφαιρική ομάδα, αφού της άρεσε να κλωτσάει την μπάλα από τα παιδικά της χρόνια με το δίδυμό της αδελφό. 

H 25χρονη γύρισε τον χρόνο πίσω στην OMADA του REPORTER και φέρνει στη μνήμη της τα πρώτα της χρόνια με την μπάλα στα πόδια. «Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο μαζί με τον δίδυμο αδελφό μου στη γειτονιά μου, όπου δεν υπήρχαν κορίτσια, αλλά μόνο αγόρια. Από μικρή αυτό θυμάμαι να κάνω. Επειδή κάναμε παρέα με τον αδελφό μου, αρχίσαμε σιγά-σιγά να παίζουμε στη γειτονιά ποδόσφαιρο. Με το πέρασμα των χρόνων άρχισε να μου αρέσει αυτό το άθλημα. Ήθελα να πάω σε μια ομάδα αρχικά και ξεκίνησα σε ακαδημίες αγοριών. Στην ηλικία των έντεκα όμως, ξεκίνησα επίσημα σε γυναικεία ομάδα και συγκεκριμένα στην Ένωση Παραλιμνίου. Από εκεί άρχισε το ταξίδι μου στον ποδοσφαιρικό κόσμο. Μετά πήγα στην ΑΕΚ, πήρα την πρώτη μου μεταγραφή στον Απόλλωνα, πήγα Ελλάδα στις Ελπίδες Καρδίτσας για δυο χρόνια και μετά επέστρεψα στην Barcelona FC, όπου βρίσκομαι μέχρι σήμερα που είναι η Νέα Σαλαμίνα Αναγέννηση Πύργου».

Η αντίδραση της οικογένειας

Αναμφισβήτητα, δεν είναι και το πιο απλό για μια κοπέλα να πει στους γονείς της ότι θέλει να γίνει ποδοσφαιρίστρια, αν και φυσικά και αυτό αποτελεί ένα πεπαλαιωμένο ταμπού, το οποίο έπρεπε να είναι ήδη ξεπερασμένο. Έτσι και για την Άντρη Βιολάρη, η οποία λέει πως, «στην αρχή η αλήθεια δεν ήταν σύμφωνη η μητέρα μου για να παίζω ποδόσφαιρο, μου έλεγε ότι είναι για αγόρια αυτό το άθλημα, αλλά στη συνέχεια που είδε ότι μου άρεσε να παίζω μπάλα και ότι μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο, στηρίζει με σε κάθε παιχνίδι και έρχεται με βλέπει, όπως και όλη μου η οικογένεια μέχρι σήμερα».

Ο δίδυμος της αδελφός ωστόσο, όπως ανέφερε η 25χρονη ποδοσφαιρίστρια, «δυστυχώς σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Ξεκίνησε να αγωνίζεται ως τερματοφύλακας στην Αναγέννηση Δερύνειας, αλλά δεν τον τράβηξε το άθλημα, όπως εμένα. Έχω επίσης ακόμη ένα αδελφό, ο οποίος δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο».

Πώς είναι για μια κοπέλα να παίζει ποδόσφαιρο

«Δυστυχώς, δεν έχουμε αρκετή αναγνώριση στην Κύπρο και πολλής κόσμος μπορεί να μην γνωρίζει καν ότι υπάρχει το γυναίκειο ποδόσφαιρο. Με τα χρόνια όμως σιγά σιγά βελτιώνεται η κατάσταση και ο κόσμος μας στηρίζει. Στην Κύπρο, δεν μπορείς να ασχοληθείς επαγγελματικά ως γυναίκα με το ποδόσφαιρο και να πεις ότι είμαι επαγγελματίας ποδοσφαιρίστρια και θα ασχοληθώ μόνο με αυτό. Γι’ αυτό τον λόγο στην παρούσα φάση βρίσκομαι σε συζητήσεις με ομάδες του εξωτερικού για να συνεχίσω την ποδοσφαιρική μου καριέρα, ως επαγγελματίας. Σίγουρα όμως και πάλι τα λεφτά δεν είναι όπως του ανδρικού ποδοσφαίρου. Όταν ταξίδεψα στην Ελλάδα, έκανα επίσης δίπλωμα βοηθού φυσιοθεραπευτή. Στην παρούσα φάση όμως, δουλεύω σε μια καφετέρια».

Το γυναίκειο πρωτάθλημα της Κύπρου, συμπλήρωσε η Άντρη Βιολάρη, «ολοκληρώνεται αρχές Απριλίου και ξανά αρχίζει Σεπτέμβρη περίπου. Έτσι, για μια ποδοσφαιρίστρια δεν είναι καθόλου καλό, επειδή το επίπεδο που καταφέρνουμε να φθάσουμε ενώσω αγωνιζόμαστε, χάνεται την περίοδο που καθόμαστε. Δεν μπορείς να εξελιχθείς, εκτός και αν κάνεις προπονήσεις μόνη σου και γυμναστήρια, αλλά και πάλι δεν είναι το ίδιο να έχεις αγώνες συνεχώς και να κρατάς τη φόρμα σου και να βελτιώνεσαι».

Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;

«Να τα παρατήσω, όχι, ποτέ δεν το σκέφτηκα. Η πιο άσχημη μου στιγμή όμως, ήταν η χρονιά όπου κτύπησα. Έκανα δυο επεμβάσεις μέχρι σήμερα. Και αυτό που σκεφτόμουν ήταν την επιστροφή μου στην αγωνιστική δράση. Έτσι άρχισα από την αποκατάστασή μου να δουλεύω για να μπορώ να φθάσω στο επίπεδο που μπορώ και γιατί όχι να το ξεπεράσω. Τα αποτελέσματα φαίνονται σήμερα στο γήπεδο».

Τι σημαίνει για σένα να είσαι η κορυφαία Κύπρια σκόρερ;

«Η αλήθεια ήταν ένας από τους στόχους μου φέτος και κάθε χρόνο αυτός είναι ο στόχος μου, γιατί η θέση μου είναι να βάζω γκολ. Κάθε παιχνίδι θέλω να γίνομαι και καλύτερη, να δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου για να μπορώ να βοηθήσω την ομάδα μου να πετύχει τους στόχους της και να πραγματοποιήσω και τον δικό μου στόχο».

Από την άλλη, στον ποδοσφαιρικό κόσμο πάντα υπάρχουν και οι στιγμές απογοήτευσης, με την Άντρη Βιολάρη να φέρνει στη μνήμη της ένα συγκεκριμένο αγώνα. «Πάντα υπάρχουν συναισθήματα απογοήτευσης, καθώς δεν μπορείς να είσαι συνεχώς χαρούμενος στο ποδόσφαιρο. Έχει και λύπες και χαρές και απογοητεύσεις. Το πιο έντονο που θυμάμαι ήταν όταν αγωνιζόμουν στην Barcelona FC σε παιχνίδι απέναντι στον Απόλλωνα, μας έβαλαν γκολ στο 92’ και χάσαμε το πρωτάθλημα. Αυτό ήταν το γεγονός που με στεναχώρησε πιο πολύ, από τα τόσα χρόνια που παίζω ποδόσφαιρο».

Το ξεπερασμένο ταμπού ότι οι γυναίκες δεν ανήκουν στο ποδόσφαιρο...

«Αυτό το ταμπού θεωρώ ότι είναι ξεπερασμένο, γιατί βλέπουμε ακόμη και σε χώρες του εξωτερικού ότι το γυναικείο πρωτάθλημα, είναι σε ψηλότερο επίπεδο ακόμη και από το ανδρικό. Και η γυναίκα μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο και ειδικά εκείνες που αγωνίζονται, αν το αγαπούν και θέλουν να το κάνουν και βάζουν στόχους για να φθάσουν εκεί που θέλουν, φυσικά και μπορούν να τα καταφέρουν. Πρέπει να δουλεύεις συνεχώς για να πραγματοποιείς το όνειρό σου».

Μάλιστα, δεν θα μπορούσαμε να μην ρωτήσουμε την Άντρη και για το πρότυπό της στο ποδόσφαιρο. «Το πρότυπό μου είναι ο Ιμπραχίμοβιτς. Πολλοί μου είπαν ότι είμαι η γυναίκα – Ίμπρα με το στυλ που αγωνίζομαι, ακόμη και ο κότσος στα μαλλιά μου, τους θυμίζει τον Ιμπραχίμοβιτς».