Παίζοντας κόντρα στα ταμπού σε ένα άθλημα μόνο για... άνδρες

«Eλπίζω ότι ο Ιησούς, στον οποίο πιστεύω, θα με καλωσορίσει στο σπίτι» έγραψε στο σημείωμα που βρέθηκε δίπλα στο άψυχο σώμα του τα ξημερώματα της 3ης Μαϊου. Αυτό ήταν το τέλος του πρώτου ποδοσφαιριστή, ο οποίος μίλησε δημόσια και ανοικτά για την ομοφυλοφιλία του. 

Η ιστορία του Τζάστιν Φάσανου είναι γνωστή όχι μόνο στην Αγγλία, αλλά σε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Ο πρώτος μαύρος ποδοσφαιριστής που πήρε μεταγραφή στην Αγγλία με ποσό άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ, ο πρώτος που παραδέχθηκε δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλος, αυτός που εγκαταλείφθηκε από τον πατέρα του και κατέληξε πάμπτωχος και κρεμασμένος σε ένα γκαράζ.

Στις 22 Οκτωβρίου 1990 η σκανδαλοθηρική εφημερίδα «SUN» κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο τίτλο «Το αστέρι του ενός εκατομμυρίου λιρών δηλώνει: ΕΙΜΑΙ ΓΚΕΪ». Ο Φάσανου είχε πάρει 20.000 λίρες από την εφημερίδα για να μιλήσει, καθώς είχε πάψει προ πολλού να είναι αστέρι, πόσο μάλλον αξίας ενός εκατομμυρίου λιρών. Ήταν μια εποχή που θα αποδεχόταν και πολύ λιγότερα χρήματα, αρκεί να κάλυπτε τα τρέχοντα έξοδά του. 

Το 2014 ο πρώην Γερμανός μέσος, Τόμας Χίτσλπέργκερ, παραδέχθηκε επίσης δημόσια ότι είναι γκέι, αλλά είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Ο Αμερικανός Ρόμπι Ρότζερς, πρώην άσος της Λιντς και διεθνής με την εθνική ομάδα των ΗΠΑ, το αποκάλυψε τον Φεβρουάριο του 2013. Η αποχώρηση από την ενεργό δράση ήταν μετά μονόδρομος. Στα 25 του.

Ο πρόεδρος της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, Γκρεγκ Κλαρκ, έχει μιλήσει για το θέμα των ομοφυλόφιλων ποδοσφαιριστών, οι οποίοι φοβούνται να αποκαλυφθούν κρατώντας τις σεξουαλικές προετιμήσεις του επτασφράγιστο μυστικό. Ο Κλαρκ τους προέτρεψε να μιλήσουν δημόσια σπάζοντας το ταμπού της προκατάληψης. 

«Αυτό που λέω είναι ότι εάν υπάρχει ένας αριθμός επαγγελματιών που θέλουν να αποκαλυφθούν, γιατί να μην συντονίσουμε τις ενέργειές μας; Ώστε ο κάθε ένας να μην το κάνει μόνος του, αλλά σε συνεργασία με την Πρέμιερ Λιγκ,τις μικρότερες κατηγορίες, αλλά και την Ομοσπονδία. Τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες συνάντησα 15 ομοφυλόφιλους ανθρώπους του αθλητισμού για να ρωτήσω τις απόψεις τους, μεταξύ των οποίων και ποδοσφαιριστές. Είναι πολύ δύσκολο να οργανώσεις μία επιτροπή εκπροσώπησης από κορυφαίους γκέι ποδοσφαιριστές, επειδή ορισμένοι εξ αυτών είναι χαρούμενοι με τη σεξουαλικότητά τους και απλά δεν θέλουν κανείς να το ξέρει. Δεν θέλω να γίνω μέρος μιας διαδικασίας που λέει 'πρέπει να αποκαλυφθείς'. Δεν είναι σωστό. Ο κόσμος είναι επιφυλακτικός. Είναι μονόδρομος, εάν αποκαλυφθείς, δεν αλλάζει» είπε ο Κλαρκ. 

Πριν από περίπου δύο χρόνια, υπήρξαν στην Αγγλία συνεχή δημοσιεύματα τα οποία ανέφεραν ότι τρεις επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, ένας εκ των οποίων διεθνής με την εθνική ομάδα της χώρας, ήταν έτοιμοι να μιλήσουν δημόσια για την ομοφυλοφιλία τους. Την σχετική... προαναγγελία, μάλιστα, έκανε ο βουλευτής Τζον Νίκολσον μιλώντας στο κοινοβούλιο σε συζήτηση σχετικά με την ομοφοβία στον αθλητισμό. 

«Δουλεύουμε σκληρά ώστε σε περίπτωση που ένας ποδοσφαιριστής θέλει να μιλήσει δημόσια για οποιοδήποτε θέμα το οποίο αφορά την προσωπική χωή του να μπορεί να το κάνει άφοβα και να έχει όλη την δυνατή υποστήριξη» είχε πει τότε στο BBC εκπρόσωπος της αγγλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. 

Η υπουργός αθλητισμού της Μεγάλης Βρετανίας, Τρέισι Κράουτς έκανε, επίσης, δηλώσεις στο BBC. «Δεν υπάρχει καλύτερη χρονική συγκυρία από αυτήν» ήταν τα λόγια της. 

«Για εμένα ήταν μία μακρά και δύσκολη διαδρομή, αλλά στο τέλος κατάλαβα πως προτιμώ να ζω με έναν άνδρα τη ζωή μου. Αποφάσισα να μιλήσω επειδή πιστεύω πως έφτασε η στιγμή να κάνω ένα βήμα μπροστά σχετικά με αυτό το θέμα, όπως είναι η ομοφυλοφιλία στον επαγγελματικό αθλητισμό.  Δεν ντράπηκα ποτέ για αυτό που ήμουν, όμως στο ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα εύκολο να αντιμετωπίζεις αυτό το ζήτημα. Φανταστείτε 20 άνδρες καθισμένους γύρω από ένα τραπέζι, την ώρα που πίνουν και λένε αστεία για τους γκέι.

Ακόμα και αν δεν είναι πάρα πολύ προσβλητικά, δεν είναι εύκολο. Έπαιξα σε Γερμανία, Αγγλία και Ιταλία και η ομοφυλοφιλία δεν θεωρείται πρόβλημα, ούτε στα αποδυτήρια, όμως στον επαγγελματικό αθλητισμό υπάρχουν κάποια στερεότυπα» είχε πει ο Χίτσλσμπεργκερ, στις αρχές του 2014 όταν μίλησε δημόσια για το μυστικό που κρατούσε μέχρι τα 31 χρόνια της ζωής του. 

Στερεότυπα... Αυτά που θέλουν το ποδόσφαιρο να είναι άθλημα μόνο για... άνδρες. Ουδείς, ωστόσο, ούτε στην κλειστή κοινωνία μιας ομάδας, ούτε οπαδός της είναι έτοιμος, ακόμα και το 2017, να δεχθεί ότι ένας παίκτης μπορεί να έχει διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις. 

Ποιος δεν θυμάται τον χλευασμό και τα ομοφοβικά σχόλια που είχε προκαλέσει πριν από μερικά χρόνια το τρυφερό... ενσταντανέ του Ζεράρ Πικέ με τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς στο προπονητικό κέντρο της Μπαρτσελόνα; Ακόμα και σε μια κοινωνία, όπως αυτή της Ισπανίας, χώρα στην οποία έχει αναγνωριστεί ο γάμος ομοφυλοφίλων, η εικόνα των δύο σούπερ σταρ προκάλεσε σάλο. 

«Είχα μόλις βγάλει την αυτοβιογραφία μου και εκείνος είχε έρθει να μου πει μπράβο. Εγώ είμαι θερμός άνθρωπος και τον ευχαρίστησα, γι’ αυτό κι αυτός που μας φωτογράφησε μας έπιασε να κρατάμε ο ένας το χέρι του άλλου. Όποιος μας φωτογράφησε δεν ήταν από σκανδαλοθηρικό περιοδικό, γιατί αυτό έγινε στο προπονητικό μας κέντρο. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως το θέμα αυτό πήρε τόσο μεγάλη διάσταση, αλλά δεν με εξέπληξε κιόλας» σχολίασε καιρό αργότερα ο Ισπανός αμυντικός. 

Ακόμα και σήμερα, λοιπόν, η προτροπή του προέδρου της αγγλικής Π.Ο. να βγουν και να μιλήσουν οι ομοφυλόφιλοι ποδοσφαιριστές, στην πράξη δεν μπορεί να βρει αποδέκτες. «Οι περισσότεροι φίλαθλοι θα αγκάλιαζαν τους ομοφυλόφιλους της αγαπημένης τους ομάδας, όμως ανησυχώ για τη στάση τους απέναντι στους γκέι των αντιπάλων» είπε, επίσης, ο Κλαρκ. 

«Οταν θέλεις μια φραντζόλα ψωμί, πού πας; Στον φούρναρη, υποθέτω. Αν θέλεις ένα μπούτι αρνιού, στον χασάπη. Τότε, γιατί συνεχίζεις να πηγαίνεις σε αυτά τα καταραμένα κλαμπ πούστηδων;» είχε πει ο «θρυλικός» Μπράιαν Κλαφ, προπονητής του Φάσανου στη Νότινγχαμ Φόρεστ. Σαράντα χρόνια μετά τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η αντιμετώπιση θα είναι ίδια. 

Πριν από έναν χρόνο, ένας διαιτητής μικρών κατηγοριών στην Ισπανία αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση, καθώς μετά την δημόσια παραδοχή του ότι είναι γκέι, δεχόταν ακόμα και απειλές κατά της ζωής του από οπαδούς. Ο Αντρές Ινιέστα έσπευσε να ταχθεί στο πλευρό του Χεσούς Τομιγιέρο. 

«Κανένας παίκτης δεν πρόκειται ποτέ να βγάλει εκτός αποδυτηρίων την ιδιαίτερη σεξουαλική του ταυτότητα. Δες τι συνέβη σε σένα και φαντάσου τι θα παθαίναμε Ο Ινιέστα μου είπε ότι είναι φυσιολογικό να κρύβονται οι ποδοσφαιριστές. εμείς» ανέφερε ο Τομιγιέρο. 

Στη Γερμανία, υπήρξε κατακραυγή στην... υπόνοια και μόνο ότι ο Φίλιπ Λαμ μπορεί να είναι ομοφυλόφιλος. Γράφτηκε ότι ο γάμος του πρώην αρχηγού της «νάσιοναλμανσαφτ» χρησιμοποιεί τον γάμο του ως βιτρίνα, ώστε να μην γίνουν γνωστές οι σεξουαλικές προτιμήσεις του. «Δεν έχω τίποτα εναντίον των ομοφυλόφιλων, αλλά δεν είμαι» έγραψε ο Λαμ στο βιβλίο του συμβουλεύοντας τους ομοφυλόφιλους ποδοσφαιριστές να λαμβάνουν όλα τα παραίτητα μέτρα ώστε να μην αποκαλυφθούν: «Φοβάμαι πως κάποιος μπορεί να καταλήξει σαν τον Τζάστιν Φάσανου» ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε ο Λαμ! 

Σε συνέντευξη που έδωσε πέρυσι το καλοκαίρι ο Αντουάν Γκριεζμάν ρωτήθηκε για την ομοφυλοφιλία στο ποδόσφαιρο και απάντησε ότι ο ίδιος δεν θα είχε πρόβλημα να μιλήσει δημόσια. Δεν είναι σύνηθες διότι εμφανιζόμαστε κληροί και δυνατοί. Και δεν είναι εύκολο για έναν ποδοσφαιριστή να μιλήσει δημόσια για την σεξουαλική προτίμησή του. Αν ήμουν ομοφυλόφιλος, θα το έλεγα. Παραδέχομαι, βέβαια, πως είναι εύκολο να το λες όταν δεν είσαι» ήταν τα λόγια του Γάλλου. 

Ο Ολιβιέ Ζιρού έχει ποζάρει στο παρελθόν για εξώφυλλο περιοδικού που απευθύνεται σε ομοφυλόφιλους και έχει παραδεχθεί πως δεν είναι δυνατόν να μιλήσει κανείς δημόσια για αυτό το θέμα δεδομένων των συνθηκών που υπάρχουν στο άθλημα. 

Ο Ζιρού έκανε ειδική αναφορά στον Χιτσλσπέργκερ, τονίζτοντας ότι αυτή η περίπτωση δείχνει ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει ακόμα εκσυγχρονιστεί για το θέμα αυτό.

«Τα συναισθήματα ήταν πολύ έντονα. Τότε ήταν που είπα στον εαυτό μου ότι ήταν αδύνατον να παραδεχθεί κάποιος την ομοφυλοφιλία του στο χώρο του ποδοσφαίρου. Στα αποδυτήρια υπάρχει πολύ τεστοστερόνη, πολύ συντροφικότητα, κοινά μπάνια... Είναι δύσκολο, αλλά έτσι είναι. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία των ποδοσφαιριστών να κάνουν δημόσια παραδοχή της ομοφυλοφιλίας τους. Εγώ είμαι εξαιρετικά ανεκτικός σε αυτό - όταν ήμουν στη Μονπελιέ είχα εμπλακεί στον αγώνα αυτό ποζάροντας για το περιοδικό για γκέι, Tetu. Στην Άρσεναλ όποτε μου ζητούσαν να φορέσω τα χρώματα του ουράνιου τόξου για να στηρίξω την κοινότητα των ομοφυλοφίλων, το έκανα. Υπάρχει πολύ δουλειά να γίνει σε αυτό το θέμα».

-Η 17η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας. Από το 1948 μέχρι το 1990, η ομοφυλοφιλία ήταν καταχωρημένη από την Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στα ψυχικά νοσήματα αλλά στις 17 Μαΐου 1990, η γενική συνέλευσή του, με ψήφισμά της τόνισε ότι «η ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί ψυχική νόσο, διαταραχή, ή ανωμαλία».

Στις 19 Ιανουαρίου 2006 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με συντριπτική πλειοψηφία αναγνώρισε το συμβολισμό της ημέρας αυτής και με ψήφισμά του κάλεσε τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναλάβουν δράσεις για την εξάλειψη των διακρίσεων λόγω ομοερωτικού προσανατολισμού.

Πηγή: sdna.gr