O Αντριάνο ζει και δεν τον νοιάζει που δεν έγινε αυτό που θα μπορούσε

Έκανε μια σπουδαία καριέρα, κατέκτησε τίτλους, κέρδισε δόξα και λεφτά, τον αποκάλεσαν Αυτοκράτορα - Αυτή είναι η ιστορία της πτώσης του Αντριάνο, του παίκτη που κάποτε έλεγαν πως ήταν ο καλύτερος επιθετικός στον κόσμο.

Bασικός στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας, σπουδαία καριέρα στην Ίντερ και όχι μόνο. Χιλιάδες παιδιά ήθελαν να του μοιάσουν. Έλεγαν γι' αυτόν ότι αφού είχε το «φαρμακερό» αριστερό πόδι του Ρομπέρτο Κάρλος και την απίστευτη τεχνική του Ρονάλντο θα ήταν ο διάδοχός τους.

Μερικά χρόνια μετά, ο Αντριάνο σόκαρε όταν επέστρεψε στην πατρίδα του για να ζήσει σε φαβέλα, στην πιο επικίνδυνη του Ρίο ντε Τζανέιρο και φερόταν να είναι αρχηγός συμμορίας. Στα 34 αποφάσισε να γυρίσει εκεί όπου μεγάλωσε. Δίπλα στους φτωχούς και στους εγκληματίες. 

Και δεν ήταν αρχηγός οποιασδήποτε συμμορίας, αλλά της «Comando Vermelho» («Red Command»), που εμπλέκεται σε υποθέσεις δολοφονιών και εμπορίου λευκής σάρκας, όπλων και ναρκωτικών. Ο Αντριάνο είχε συλληφθεί αρκετές φορές, αλλά πάντα έβρισκε τρόπο να την σκαπουλάρει από την φυλακή.

Οι φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του κόσμου το γύρο του κόσμου πριν από μερικά χρόνια ήταν σοκαριστικές. Ο Βραζιλιάνος στέκεται ανάμεσα στα μέλη της συμμορίας, κρατά καλάζνικοφ τα οποία υψώνει επιδεικτικά και δείχνει να το απολαμβάνει. Σχηματίζει με τα δάχτυλά του το σήμα της συμμορίας.

Σήμερα ζει σε βίλα, αλλά δεν ξεχνά τους δικούς τους ανθρώπους. Είναι ο αρχηγός τους, είναι το πρότυπό τους, αυτός που δεν τους ξέχασε ποτέ. 

«Ήταν καλοκαίρι όταν παίζαμε ένα φιλικό παιχνίδι με τη Ρεάλ Μαδρίτης και ο Αντριάνο μόλις είχε σκοράρει ένα απίθανο γκολ και εγώ είχα πει στον εαυτό μου ότι έχουμε τον επόμενο Ρονάλντο. Τα είχε όλα. Δύναμη, τεχνική, καλά τελειώματα, σώμα, κεφαλιές.

Αυτό που με φόβιζε πάρα πολύ ήταν ότι προερχόταν από τις φαβέλες. Και τις ξέρω πολύ καλά. Οι φαβέλες της Βραζιλίας είναι ίδιες με εκείνες της Αργεντινής μου. Έχω δει τους όποιους κινδύνους. Ξέρω πως είναι πολύ πονηρό το να έχεις τα πάντα ενώ πιο παλιά δεν είχες τίποτα. Κάθε μέρα μετά το τέλος της προπόνησης τον ρώταγα τι σκόπευε να κάνει αργότερα και αυτό γιατί δεν ήθελα να μπλέξει πουθενά αλλού.

Ο Αντριάνο είχε πολύ στενή σχέση με τον πατέρα του. Ήταν πολύ δεμένοι μεταξύ τους. Ωστόσο, κάτι φριχτό συνέβη λίγο πριν την έναρξη ενός αγώνα, αφού ο Αντριάνο έμαθε από το τηλέφωνο ότι ο πατέρας του είχε φύγει από τη ζωή. Ήμουν στο δωμάτιο εκείνη την ώρα και μόλις το έμαθε τον είδα να πετάει το τηλέφωνο με τόση δύναμη στον τοίχο και να το κάνει κομμάτια. Μετά ούρλιαξε πολύ δυνατά. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο. Μάλιστα, μέχρι και σήμερα όταν θυμάμαι αυτή τη σκηνή ανατριχιάζω.

Από εκείνη την ημέρα και έπειτα εγώ και ο Μοράτι τον είχαμε σαν τον μικρό μας αδελφό. Εντωμεταξύ συνέχιζε να παίζει ποδόσφαιρο, να σημειώνει μερικά απίθανα γκολ και σε όλα να δείχνει με τα χέρια του ψηλά τον ουρανό. Όμως τίποτα στη συνέχεια δεν ήταν πια το ίδιο.

Δεν καταφέραμε να τον βγάλουμε από το αδιέξοδο και τη κατάθλιψη. Αυτή ίσως ήταν η μεγαλύτερη ήττα της καριέρας μου. Αυτό με κάνει μέχρι και σήμερα να νιώθω τόσο αδύναμος» είπε σε ένα απίστευτο ξέσπασμα ο μεγάλος Χαβιέρ Ζανέτι.

Ο ίδιος ο Βραζιλιάνος παραδέχθηκε ότι ο θάνατος του πατέρα του σήμανε την αντίστροφη μέτρηση για να αρχίσει ο...κατήφορος του. Ήταν τότε που άρχισε να χάνει ακόμα και την όρεξή του για τη μπάλα.

«Μόνο εγώ ξέρω πόσο υπέφερα. Ο χαμός του πατέρα μου άφησε ένα τεράστιο κενό. Ένιωσα μόνος, απομονωμένος. Έπεσα σε κατάθλιψη. Άρχισα να πίνω. Μόνο αυτό μου έδινε χαρά. Έπινα ό,τι έβρισκα μπροστά μου: κρασί, ουίσκι, βότκα, μπύρα, όλα μαζι. Και το επόμενο πρωί πήγαινα μεθυσμένος στην προπόνηση».

Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που κέρδισε από την ποδοσφαιρική καριέρα του ο Αντριάνο ξοδεύεται πια για τους σκοπούς της συμμορίας... Για τους κατοίκους της φαβέλας, ο Αντριάνο είναι ένας ήρωας. Κατάφερε να βγει από τη μιζέρια, αλλά και τελικά να επιστρέψει για να τους προστατέψει. Για τους υπόλοιπους αυτός ο ήρωας είναι πια ξεπεσμένος...

«Το όνομα μου είναι Aντριάνο, aka Αυτοκράτορας. Έχω βρεθεί στο στόχαστρο των ταμπλόιντ και των φιλάθλων που δεν τους άρεσε η αγαπημένη μου ομάδα, η Φλαμένγκο. Πέρασα κάποια προβλήματα στην προσωπική μου ζωή και παρ' όλα αυτά σε λιγότερο από έξι μήνες βοήθησα το σύλλογο μου να πάρει το έκτο πρωτάθλημα στη Βραζιλία.

Παρά τα όσα λένε πολλοί, ποτέ δεν ήμουν ανεπιθύμητος. Ήμουν ο καλύτερος παίκτης αυτή τη χρονιά και στο παιχνίδι με τη Φλουμινένσε έδωσα όλον μου τον εαυτό. Αλλά είμαι ο Αντριάνο, o Αυτοκράτορας. Και οι αυτοκράτορες δεν επιβιώνουν πάντα, χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς να προσπαθούν τα ΜΜΕ να τους... ρίξουν. Έχω "καεί" πολλές φορές. Έχουν γράψει για εμένα τα πάντα, πως έχασα το στόχο μου εξαιτίας μιας γυναίκας, ότι παίρνω ναρκωτικά.

Τι να πω; Εδώ φέρθηκαν παρανοϊκά άσχημα στον Ρονάλντο. Αλλά το μότο παικτών σαν αυτόν, σαν και εμένα είναι πως "μπορώ να κλείσω τα στόματα''. Σήμερα γράφω για την αγάπη που έχω στην ομάδα μου, για τις συνθήκες που οδήγησαν στη μη κλήση μου στην εθνική ομάδα, για τη "σταύρωση" μου από τα ΜΜΕ και τους Βραζιλιάνους, εξαιρουμένων των φιλάθλων της Φλαμένγκο που για το μεγαλύτερο διάστημα ήταν δίπλα μου. Αρχικά δεν ήταν να πάω στο Παγκόσμιο Κύπελλο διότι αυτό ήθελαν τα ΜΜΕ. Άλλοι παίκτες, που είναι αναπληρωματικοί στις ομάδες του, αλλά χαίρουν της αγάπης των δημοσιογράφων είχαν κληθεί. Ο Αυτοκράτορας, όμως, είναι αυτός που εκθέτουν σε κάθε ευκαιρία. Ο μόνος που έχει προβλήματα. Να θυμίσω ότι παρά τα προβλήματα μου έγινα επαγγελματίας και πήρα τίτλους.

Ο τελευταίος τίτλος έντυπου που με αφορούσε ήταν το "ο Αντριάνο είναι η μεγαλύτερη αυτοκτονία, μετά τον Γκαρίντσα". Το έγραψε το So Foot. Αν στενοχωριέμαι; Όχι, διότι θα τους κάνω να σκάσουν. Θέλω αυτή η διοργάνωση να έχει την υπογραφή μου. Οι συμπαίκτες μου είναι δίπλα μου και θα δείξουμε πώς συμπεριφέρεται μια ομάδα με έναν... αυτόχειρα στην επίθεση.

Είμαι ο Αντριάνο και δεν έχω να χάσω κάτι» έγραψε ο ίδιος στο δικό του ξέσπασμα τον Μάιο του 2010, λίγο πριν από το Μουντιάλ.

Πριν από μερικές ώρες κυκλοφόρησε η φήμη ότι είναι νεκρός, ότι σκοτώθηκε στη φαβέλα. Διέψευσε τον θάνατό του με μήνυμά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι 38 χρόνων, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς που παίζει ακόμα μπάλα είναι μεγαλύτερός του. 

Γι' αυτούς που τον θαύμασαν μέσα στα γήπεδα, έχασε τα πάντα. Ο ίδιος αποφάσισε να ακολουθήσει τον δύσκολο δρόμο, αλλά τελικά αυτόν που γέμιζε την ψυχή του. Κι ας είναι κατακριτέος...

«Ποτέ δεν έβλαψα κανέναν. Το μόνο άτομο που έβλαψα είμαι εγώ» είναι η απάντησή του. 

Πηγή: Sdna.gr