Το ποδόσφαιρο αρνήθηκε, να γίνει το Τσάμπιονς Λιγκ Ευρωλίγκα

Ο αποκλεισμός της Γιουβέντους από την ομάδα που ήταν 7η στη βαθμολογία του γαλλικού πρωταθλήματος όταν αυτό κατέβασε τα ρολλά λόγω του ιού, το γεγονός ότι εδώ το κλαμπ είναι που προφανώς συμπαρέσυρε τον Κριστιάνο Ρονάλντο (και όχι το αντίστροφο) στο να λείψει, ο Πορτογάλος, από προημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια, ήταν ένα ξανάστροφο ράπισμα για τον Ανιέλι. 

Εξ ου και η ανωμαλία στην άμεση αντίδραση, η απόλυση του Σάρι, η προαγωγή του Πίρλο που πριν μόλις μία εβδομάδα είχε προσληφθεί...στην ομάδα νέων της Γιούβε. Δεν το περίμεναν. Οσα χρόνια είχε να λείψει από προημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ακριβώς τόσα (από το 2010) είχε να εμφανιστεί σε προημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ η Ολιμπίκ Λιόν.

Ακόμη περισσότερο, ο αποκλεισμός της Γιουβέντους, της Νάπολι, της Ιντερ κιόλας από τη φάση των ομίλων, το γεγονός ότι μοναδική ομάδα της Serie A στους "8" απέμεινε η Αταλάντα, αυτό είναι κάτι πιο σημαντικό. Ενα ράπισμα, στις νοοτροπίες Ανιέλι. Μία άρνηση του ίδιου του ποδοσφαίρου, σε όσους ονειρεύονται να γίνει το Τσάμπιονς Λιγκ του ποδοσφαίρου...Ευρωλίγκα του μπάσκετ, δηλαδή κάτι το αποσυνδεδεμένο από το λεγόμενο sporting merit. Η Αταλάντα είναι εκεί, με το ποδόσφαιρό της. 

Η Γιουβέντους, η Νάπολι, η Ιντερ, δεν είναι εκεί επειδή κάτι δεν είχε το ποδόσφαιρό τους. Οπως κάτι δεν είχε το ποδόσφαιρο της Ρεάλ, και αποκλείστηκε με δύο ήττες από τη Μάντσεστερ Σίτι. Κάτι δεν είχε το ποδόσφαιρο των περσινών φιναλίστ και αποκλείστηκαν με τέσσερις ήττες, δύο η Λίβερπουλ από την Ατλέτικο, δύο η Τότεναμ από τη Λειψία. Ολα αυτά, η Λίβερπουλ, η Τότεναμ, η Γιουβέντους, η Ρεάλ, σε μόνον ένα γύρο (των "16") της διοργάνωσης!

Επίσης, κάτι δεν έχει το ποδόσφαιρο της Μπαρσελόνα και απ' ό,τι φαίνεται, στα δόντια της Μπάγερν, θα κλείσουν οι Καταλανοί σεζόν δίχως τρόπαιο, κανένα τρόπαιο, για πρώτη φορά από το 2008. Ετσι είναι, έτσι θέλουμε να είναι, έτσι πρέπει να είναι. Να κρίνονται τα πράγματα στο sporting merit. Στην αθλητική αξιοσύνη. Το φαβορί, να υποχρεούται να επιβεβαιώνει. Το άουτσαϊντερ, να υποχρεούται να αποδεικνύει. 

Δεν βαυκαλίζομαι πως το final-8 στη Λισσαβώνα δεν έχει φαβορί, κι είναι όλοι ίσα-κι-όμοια. Εχει, και μεγάλο φαβορί μάλιστα. Τους Βαυαρούς. Το ίδιο final-8 όμως, δίνει τη μεγαλύτερη ελπίδα, την καλύτερη πιθανότητα, εξίσου σε όλους. Είναι σαν να προκρίνεται μία Εθνική Ομάδα σε Παγκόσμιο ή Ευρωπαϊκό, και να πηγαίνει για να ξεκινήσει απευθείας από τους προημιτελικούς. Η προοπτική των τριών ματς, το ένα μετά το άλλο, σε ουδέτερο έδαφος. 

Πορτογαλία; Τρία παιγνίδια νοκ-άουτ, όλα κι όλα, από δω και πέρα; Μας θυμίζει κάτι; Ολοι είναι εύλογο, όλοι νομιμοποιούνται, να σκέπτονται το ίδιο πράγμα! Δεν μετράνε μάχες κερκίδας, εντός/εκτός έδρας γκολ, αβαντάζ/ντεζαβαντάζ, σκηνικό δέος, τίποτα. Είναι, μόνο, το ποδόσφαιρό μου απέναντι στο ποδόσφαιρό σου. Στα ίσια και παλληκαρίσια, που λένε. Θα αρέσει τόσο που, από έκτακτο λόγω του ιού, καθόλου δεν αποκλείεται, το final-8, να καθιερωθεί και να γίνει μόνιμο. Ενα ετήσιο φεστιβάλ.

Φυσικά, στην οποιαδήποτε μορφή, πάντοτε οι ποδοσφαιριστές είναι που θα μετρήσουν. Οι ξεχωριστοί ποδοσφαιριστές. Σε τούτο τον γύρο των "16", με όσα είχαν γίνει την άνοιξη και με όσα έγιναν τώρα, δεν γίνεται να μη θυμηθεί κανείς τα έπη του Ομπλακ και του Μάρκος Γιορέντε στο Ανφιλντ, τον Ιλιτσιτς που σκόραρε τα τέσσερα γκολ της Αταλάντα στο Μεστάγια, τον Λεβαντόβσκι που στα επτά γκολ της Μπάγερν εναντίον της Τσέλσι έβαλε τα τρία και έδωσε τα άλλα τέσσερα. 

Καταπληκτικοί παίκτες, καταπληκτικοί συμπαίκτες. Αλλά, μιλώντας για συμπαίκτες, το δικό μου καθαρό νούμερο-ένα στον γύρο των "16" είναι ο Γκαμπριέλ Ζεζούς. Ενα γκολ κι ένα κερδισμένο πέναλτι, στο Μπερναμπέου. Ενα γκολ και μία ασίστ, στο Μάντσεστερ. Αυτά, εν τη απουσία, και στη μία αναμέτρηση και στην άλλη, του Αγουέρο. Πέρα κι απ' τα καθοριστικά stats ωστόσο, ο Γκαμπριέλ Ζεζούς είναι στα μάτια μου ο εκφραστής της εργατικότητας και της φιλοπονίας μίας λαμπερής ομάδας. 

Η Σίτι έχει γκλαμ, αλλά δεν πάει να κερδίσει με το γκλαμ. Βγάζει όλο το γκρουπ, ή τουλάχιστον έβγαλε εναντίον της Ρεάλ, την κατανόηση ότι μπορούν να νικήσουν μονάχα έτσι, ως γκρουπ. Με την ενέργεια, με το πάθος τους, με την ένταση του πρέσιγκ, με την συνειδητή επιθυμία να θυσιάσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν προκειμένου, επιτέλους, να το κάνουν. Ερχονται στο μυαλό και ξανάρχονται εικόνες από τη ρεβάνς, πώς υπεράσπιζε ο Ρόδρι τους δύο σέντερ-μπακ όποτε τον είχαν ανάγκη, ή πώς κάλυπταν κάθε μικρό κενό ο Ντε Μπράουνε με τον Γκιουντογάν, ή πώς υποστήριξε τον ρόλο στο ψεύτικο εννέα ο Φόντεν. Αμυνα ως γνωστόν, κάνει το γκρουπ. Ολο το γκρουπ. Οχι οι σέντερ-μπακ.

Τώρα που το σκέφτομαι πάλι, το final-8 δεν έχει μόνον ένα μεγάλο φαβορί. Εχει, εν αναμονή, και ένα δεύτερο στη σειρά... 

Πηγή: Sdna.gr

Δειτε Επισης

Το βίντεο της χρονιάς: Ο Τζον Σίνα τα λέει με τον Χάαλαντ φορώντας περούκα και φανέλα της Μάντσεστερ Σίτι!
Συνελήφθησαν οι κακοποιοί που απειλούσαν τον Ντι Μαρία
Η Μπαρτσελόνα βγάζει στο σφυρί τρεις παίκτες
Κοντά στην έξοδο ο «Ντέιβιντ Μπέκαμ» των 120 εκατομμυρίων, ο Πεπ δεν περιστρέφεται γύρω από παίκτες
Νέες κατηγορίες που έχουν να κάνουν με παράνομο στοιχηματισμό για τον ήδη τιμωρημένο Τονάλι
Το είδωλο της Αγγλίας που άνοιξε τον δρόμο για το ποδόσφαιρο γυναικών κρεμάει τα παπούτσια της
Ο Ντάνι Άλβες διοργάνωσε πάρτι μετά την αποφυλάκιση του για τα γενέθλια του πατέρα του
Ρούντιγκερ για την σύνδεση του με τον ISIS-«Δεν επιτρέπω να με χαρακτηρίζουν ισλαμιστή»
Ο Ραούλ Μπράβο απαλλάχτηκε από την κατηγορία για στημένους αγώνες
Ο Ράτκλιφ... έχρισε τον Γκαρνάτσο ηγέτη του μέλλοντος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ