Το... σήκωσε η Παλμέιρας, έξαλλοι πανηγυρισμοί στην απονομή!

Η Παλμέιρας του Αμπέλ Φερέιρα στέφθηκε πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής για τρίτη φορά στην ιστορία της, κρατώντας στις προθήκες της το τρόπαιο που κέρδισε και πέρυσι. Το 2-1 επί της Φλαμένγκο στο "Σεντενάριο" του Μοντεβίδεο ήρθε έπειτα από ένα συναρπαστικό παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση.

Ο Ντέιβερσον σημείωσε το "χρυσό" γκολ για τη "βερντάο" στην παράταση, με τους Ραφαέλ Βέιγκα και Γκαμπριέλ Μπαρμπόζα να σκοράρουν στην κανονική διάρκεια για τον βραζιλιάνικο "εμφύλιο".

Η "βερντάο" παρατάχθηκε χωρίς τον αρχηγό της, Φελίπε Μέλο, ώστε να ποντάρει στην ταχύτητα των αντεπιθέσεων. Ο Ρενάτο Γκαούτσο στηρίχθηκε στην υπέροχη επιθετική τετράδα των Γκαμπριέλ Μπαρμπόζα, Μπρούνο Ενρίκε, Χιορχιάν ντε Αρασκαέτα και Έβερτον Ριμπέιρο, ώστε να επιτεθεί κατά ριπάς στην άμυνα των -τύποις- γηπεδούχων.

Η Παλμέιρας βρήκε αυτό που επιζητούσε, ένα γρήγορο γκολ, μόλις στο 5ο λεπτό, όταν μια βαθιά μπαλιά του Γκουστάβο Γκόμες στον Μάικε δεξιά έδωσε τη δυνατότητα για μια γρήγορη επίθεση. Ο Νταβίντ Λουίζ βρέθηκε εκτός θέσης και δεν έκοψε την πάσα στον Ραφαέλ Βέιγκα που από το πέναλτι έκανε το 1-0.

Η Φλαμένγκο δεν πτοήθηκε και έπειτα από λίγα λεπτά άρχισε να κλείνει την Παλμέιρας στο γήπεδό της, ίσως και με τις ευλογίες του Φερέιρα. Η "βερντάο" σχημάτισε ένα τείχος προστασίας μπροστά από την περιοχή του Γουεβέρτον, το οποίο δεν διασπάστηκε πολλές φορές. Ορισμένα σουτ βρήκαν τα σώματα, άλλα πέρασαν δίπλα από τα δοκάρια και μόνο μία φορά, με τον Μπρούνο Ενρίκε η ομάδα του Ρίο ντε Ζανέιρο βρέθηκε κοντά στο γκολ.

Το 2ο ημίχρονο άρχισε δίχως αλλαγές από τους δύο προπονητές (στο 1ο μέρος είχε αποχωρήσει ο Φιλίπε Λουίς για τη Φλαμένγκο λόγω τραυματισμού). Η Φλαμένγκο είχε εγκατασταθεί πια στο γήπεδο της Παλμέιρας και ο Μπαρμπόζα με τον Ενρίκε προσπαθούσαν από κάθε σημείο να σκοράρουν.

Η λύτρωση για την πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής του 2019 ήρθε στο 72ο λεπτό, όταν ο Μπαρμπόζα βρέθηκε στην περιοχή και αριστερά, δοκίμασε ένα σουτ στην κλειστή γωνία του Γουεβέρτον, ο οποίος είχε κακή αντίδραση και δεν απέτρεψε το 1-1.

Το γκολ έδωσε το μομέντουμ στη Φλαμένγκο, που έψαξε και για την ολική ανατροπή, όπως είχε κάνει στον τελικό προ διετίας κόντρα στη Ρίβερ Πλέιτ. Η αστοχία στην τελική προσπάθεια κόστισε όμως, με συνέπεια ο τελικός να οδηγηθεί στην παράταση, αφού εδώ και μερικά χρόνια είναι μονός.

Ο Φερέιρα έριξε στον αγώνα τον Ντέιβερσον αντί του σκόρερ του και καρπώθηκε γρήγορα τα οφέλη. Ο πρώην φορ της Αλαβές έκλεψε από τον (καλό μέχρι εκείνο το σημείο) Αντρέας Περέιρα και νίκησε στο τετ α τετ τον Ντιέγκο Άλβες, γράφοντας το 2-1 στο 95'.

Η Φλαμένγκο κατέρρευσε ψυχολογικά. Ο Γκαούτσο άλλαξε όλους τους επιθετικούς του πλην του Μπαρμπόζα, όμως δεν κατάφερε να βρει ξανά την απάντηση. Η Παλμέιρας έκανε αυτό που γνωρίζει καλά απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους, έπαιξε άμυνα με αυταπάρνηση και κατάφερε να κρατήσει το υπέρ της 2-1 μέχρι το τέλος της παράτασης.

Η Παλμέιρας έγινε tricampeão ύστερα από την κατάκτηση του 1999 και του 2020, καθώς και η πρώτη ομάδα που διατήρησε τα σκήπτρα στο θεσμό έπειτα από την Μπόκα το 2001. Έπιασε τις Σάο Πάουλο, Σάντος και Γκρέμιο στην κορυφή των τροπαιούχων από τη Βραζιλία και ανάγκασε τη Φλαμένγκο να υποστεί την πρώτη ήττα σε τελικό του τουρνουά. Ταυτόχρονα, κέρδισε θέση για το επόμενο Copa Libertadores, το Recopa Sudamericana κόντρα στην Ατλέτικο Παραναένσε που κατέκτησε το Copa Sudamericana και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.

ΠΑΛΜΕΙΡΑΣ: Γουεβέρτον, Μάικε (106' Μενίνο), Γκόμες, Λουάν, Πικέρες (113' Μέλο), Ντανίλο (70' Ντε Πάουλα), Σκάρπα, Βέιγκα (91' Ντέιβερσον), Ζε Ραφαέλ (82' Μπαρμπόζα), Ντουντού (77' Γουέσλεϊ), Ρόνι

ΦΛΑΜΕΝΓΚΟ: Άλβες, Ίσλα (79' Ματεουζίνιο), Κάιο, Λουίζ, Λουίς (32' Ρενέ), Αράο, Περέιρα (111' Πέντρο), Έβερτον (63' Μισαέλ), Ντε Αρασκαέτα (111' Βιτίνιο), Μπρούνο Ενρίκε (91' Κένεντι), Μπαρμπόζα

Οι κατακτήσεις

7 φορές Ιντεπεντιέντε (1964, 1965, 1972, 1973, 1974, 1975, 1984)

6 φορές Μπόκα (1977, 1978, 2000, 2001, 2003, 2007)

5 φορές Πενιαρόλ (1960, 1961, 1966, 1982, 1987)

4 φορές Ρίβερ (1986, 1996, 2015, 2018), Εστουδιάντες (1968, 1969, 1979, 2009)

3 φορές Ολίμπια (1979, 1990, 2002), Νασιονάλ (1971, 1980, 1988), Σάο Πάουλο (1992, 1993, 2005), Σάντος (1962, 1963, 2011), Γκρέμιο (1983, 1995, 2017), Παλμέιρας (1999, 2020, 2021)

2 φορές Κρουζέιρο (1976, 1997), Ιντερνασιονάλ (2006, 2010), Ατλέτικο Νασιονάλ (1989, 2016), Φλαμένγκο (1981, 2019)

1 φορά Κόλο Κόο (1991), Ρασίνγκ (1967), Αρχεντίνος (1985), Βάσκο (1998), Όνσε Κάλντας (2004), Λίγκα ντε Κίτο (2008), Κορίνθιανς (2012), Ατλέτικο Μινέιρο (2013), Σαν Λορένσο (2014)

Δειτε Επισης

«Αν τιμωρηθούν οι παίκτες μας θα αποχωρήσουμε από το πρωτάθλημα κι ας υποβιβαστούμε»
Η Ομοσπονδία της Αργεντινής επιβεβαίωσε την απουσία του Μέσι στα φιλικά στις ΗΠΑ
Πριν γίνει «μερένχε», ο Εμπαπέ μπορεί να μπει δυνατά στην κουβέντα για τον Γάλλο GOAT
Αποχωρεί το καλοκαίρι από τη Φούλαμ και αναλαμβάνει την εθνικής της Γουινέας-Μπισάου ο Μπόα Μόρτε
Ένας τραυματισμός στον αστράγαλο βάζει τέλος στο απίθανο σερί του Γκριζμάν με την εθνική Γαλλίας
Η ανακοίνωση-απάντηση της Νότιγχαμ Φόρεστ για την τιμωρία αφαίρεσης βαθμών που της επιβλήθηκε
Επίσημο: Νέος προπονητής της Λάτσιο ο Τούντορ
Oρίστηκε για τις 4 Ιουνίου η δίκη των οκτώ κατηγορουμένων για τον θάνατο του Μαραντόνα
Το απίθανο ρεκόρ του Γκριεζμάν σταματά στην Ελλάδα λόγω τραυματισμού
Η πρόταση της Ουνιόν Βερολίνου στον Πικέ-«Η μπύρα και το λουκάνικο είναι με το μέρος μας»