Η ΑΕΚ χάνει το πρωτάθλημα, δεν το κερδίζει ο ΑΠΟΕΛ

Πριν το ματς με την ΑΕΚ ο ΑΠΟΕΛ είχε τρεις ευκαιρίες να κάνει μια νίκη στο  ΓΣΠ και να πάρει το πρωτάθλημα, για πέμπτη συνεχή χρονιά.

Πλέον έχει δύο. Η λογική λέει πως θα τα καταφέρει. Όχι γιατί είναι καλύτερος από την ΑΕΚ και τον Απόλλωνα αλλά επειδή είχε τη σταθερότητα, την ικανότητα, τη γνώση και τον τρόπο να κερδίζει τις μη διεκδικήτριες του τίτλου ή τις μικρότερες ομάδες.

Είναι χαρακτηριστικό πως στα play offs η ΑΕΛ, που αναδεικνύεται σε ρυθμιστή του τίτλου, έχει στερήσει 4 βαθμούς από τον  Απόλλωνα, 3 από την ΑΕΚ και κανέναν από τον ΑΠΟΕΛ. Η ΑΕΚ  έχει επίσης χάσει 4 βαθμούς από τις ομάδες που έπεσαν απευθείας (ΑΕΖ και Αναγέννηση). Δεν είναι υπερβολή εάν πούμε πως το πρωτάθλημα το χάνει η ΑΕΚ, δεν το κερδίζει ο ΑΠΟΕΛ. Η ΑΕΚ έχει επίσης χάσει βαθμούς από Δόξα και Άρη, ενώ ο Απόλλωνας έχασε βαθμούς από Νέα Σαλαμίνα, Εθνικό Άχνας και Άρη.

Αντιθέτως –και αυτή είναι η επιτυχία του- ο ΑΠΟΕΛ έχει στερηθεί μόλις δύο βαθμούς από ομάδες του β’ γκρουπ και κανέναν από δύο που έπεσαν απευθείας. Εάν στο πρωτάθλημα έπαιζαν μόνο οι πρώτες έξι ομάδες, σήμερα ο ΑΠΟΕΛ θα είχε +2 πόντους, ο Απόλλωνας +6 και η ΑΕΚ +8.

Έπαψε να είναι αφεντικό
Η κατάσταση του πρωταθλήματος λύνει για τον ΑΠΟΕΛ το ζήτημα της βιωσιμότητας, για τουλάχιστον άλλον ένα χρόνο. Αυτό που δεν του λύνει είναι πως έχει πάψει να είναι αφεντικό στο ποδόσφαιρό μας. Στα τελευταία εννιά ματς με την ΑΕΚ στο ΓΣΠ μετράει μια νίκη, ενώ παρόμοιες είναι οι επιδόσεις κα με τον Απόλλωνα – τις δύο πιο σταθερές ομάδες της 5ετίας.

Το πρόβλημα είναι βαθύτερο
Φέτος το πρόβλημα του ΑΠΟΕΛ είναι ο Κρίστιανσεν, όπως πέρσι ήταν ο Κετσπάγια, πρόπερσι ο Φινκ και πιο πριν ο Δώνης. Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει μάστερ στην ποδοσφαιρική επιστήμη για ν’ αντιληφθεί πως το πρόβλημα είναι βαθύτερο.

Δεν εμπνέει κανέναν
Μπορεί ο ΑΠΟΕΛ να παίρνει τα πρωταθλήματα για τους λόγους που αναλύθηκαν πιο πάνω, αλλά και επειδή έχει την οικονομική δυνατότητα να φέρνει ποιοτικούς ποδοσφαιριστές (μονάδες), όμως κάθε χρόνο πείθει όλο και λιγότερους οπαδούς του –και όσοι πείθονται περιστασιακά να πάνε στο ΓΣΠ δεν έχουν όρεξη, όπως στην Κυριακή, δεν εμπνέονται να φωνάξουν για την ομάδα. Ούτως ή άλλως σχεδόν 14.000 εισιτήρια σε ένα ματς τίτλου με την τιμή στα €5 μιλούν από μόνα τους.

Ψάχνοντας στο google maps…
Για τον ΑΠΟΕΛ, δεν έχει σημασία αν ξοδεύει τριπλάσια από την ΑΕΚ και διπλάσια από τον Απόλλωνα, διότι αν μέτραγε μόνο το μπάτζετ θα έπρεπε να κερδίζουν μόνο η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όμως, έχει σημασία όταν φτάνει η κρίσιμη στιγμή, το ματς τίτλου, να εμφανίζεται και να αγωνίζεται ως το αφεντικό, ως ο πέντε σερί φορές πρωταθλητής και όχι να έχει 45% κατοχή και σε 90 λεπτά μια εύστοχη τελική (και αυτή με τακουνάκι), ψάχνοντας στο google maps ένα πέναλτι στο 88’ για να πάρει το πρωτάθλημα.

Η διάρκεια κριτήριο επιτυχίας της ΑΕΚ
Για την ΑΕΚ όμως, είναι επιτυχία όχι τόσο το ότι για τρία συναπτά έτη ανταγωνίζεται τον ΑΠΟΕΛ χωρίς τα μεγέθη τους (οικονομικά, κόσμος, ιστορία) να είναι καν παραπλήσια, αλλά κυρίως το γεγονός πως σταθερά δείχνει την πλάτη της σε Ομόνοια, Απόλλωνα, ΑΕΛ και Ανόρθωση, που έχουν και περισσότερους φιλάθλους και (τις πιο πολλές φορές) περισσότερα χρήματα να ξοδέψουν – και πιο πολλούς τίτλους.

Για μια ομάδα του βεληνεκούς της ΑΕΚ υπάρχουν δύο δρόμοι προς την επιτυχία: είτε αυτός που φέρνει έναν τίτλο στο τέλος της σεζόν και κατόπιν επιστροφή –μετά από 1-2 χρόνια- στα παλιά, είτε η σταθερή πορεία σε ένα υψηλότερο επίπεδο, κι ας μην συνοδεύεται από τίτλο. Φαίνεται πως στην ΑΕΚ, συνειδητά ή όχι, έχουν επιλέξει το δρόμο της διάρκειας στις υψηλές επιδόσεις, παρά 1-2 χρονιές πυροτέχνημα.

Άλλωστε στον  αθλητισμό, και στη ζωή γενικότερα, η διάρκεια κάνει τη διαφορά.