Πληρώνοντας τα τιμήματα
12:05 - 10 Νοεμβρίου 2015
Κουβαλώντας ήττες και γλείφοντας τις πληγές τους προσέρχονται Ομόνοια και ΑΠΟΕΛ στο 133ο ντέρμπι αιωνίων σε επίπεδο α’ κατηγορίας. Μια εν πολλοίς απρόσμενη εξέλιξη, η οποία καθιστά ακόμη πιο αμφίρροπη και ενδιαφέρουσα τη μητέρα των μαχών στο κυπριακό ποδόσφαιρο.
«Πράσινοι» και «γαλαζοκίτρινοι» πλήρωσαν -κι ενδεχομένως θα συνεχίσουν να πληρώνουν- το τίμημα επιλογών και αποφάσεών τους. Η μέχρι στιγμής εικόνα του «τριφυλλιού» και το -10 από την κορυφή της βαθμολογίας είναι απότοκο της αλλοπρόσαλλης μεταγραφικής πολιτικής του καλοκαιριού, η οποία φανέρωσε και την απολεσθείσα σύμπνοια μεταξύ διοίκησης και τεχνικής ηγεσίας.
Η παραίτηση του Κώστα Καϊάφα και η έλευση νέου προπονητή δεν είναι πανάκεια. Όσοι τρέφουν αυταπάτες περί του αντιθέτου, μπορούν κάλλιστα να παραδειγματιστούν από την περίπτωση του ΑΠΟΕΛ. Η αντικατάσταση του Ντομίνγκος Πασιένσια από τον Τιμούρ Κετσπάγια οδήγησε σε μια εντυπωσιακή μεταμόρφωση της ομάδας στις εγχώριες υποχρεώσεις της, ωστόσο ο εκτός συνόρων απολογισμός παραμένει πενιχρός.
Αυτό είναι το τίμημα που καταβάλλουν -και θα συνεχίσουν να καταβάλλουν- οι εκπρόσωποί μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για τη συναίνεσή τους στην αύξηση των ομάδων σε 14 και στην εξ αυτής συνεπαγόμενη περαιτέρω μείωση της ανταγωνιστικότητας. Η εικόνα του πρωταθλητή (όχι μόνο στην Τρίπολη, αλλά) και στα δύο παιχνίδια με τον Αστέρα αποτελεί γλαφυρή αποτύπωση αυτής της κατάστασης.
Η «λυπητερή» της UEFA, από την άλλη, ήταν, είναι και θα είναι το τίμημα για την αναποφασιστικότητα των συλλόγων να αντιμετωπίσουν μια και καλή το θέμα των ταραχοποιών στοιχείων στις τάξεις των οπαδών τους.
Η μονότονη επισήμανση πως πρόκειται για μια θλιβερή μειονότητα -εκτός από εκνευριστική- είναι και ανούσια. «Το σάπιο μήλο χαλάει όλο το τελάρο», λέει σωστά ο λαός. Το ζήτημα διευθετείται τάχιστα και αποτελεσματικά, αρκεί να υπάρχει αληθινή βούληση. Ειδάλλως, όπως ορίζει και πάλι η λαϊκή θυμοσοφία, «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει».
«Πράσινοι» και «γαλαζοκίτρινοι» πλήρωσαν -κι ενδεχομένως θα συνεχίσουν να πληρώνουν- το τίμημα επιλογών και αποφάσεών τους. Η μέχρι στιγμής εικόνα του «τριφυλλιού» και το -10 από την κορυφή της βαθμολογίας είναι απότοκο της αλλοπρόσαλλης μεταγραφικής πολιτικής του καλοκαιριού, η οποία φανέρωσε και την απολεσθείσα σύμπνοια μεταξύ διοίκησης και τεχνικής ηγεσίας.
Η παραίτηση του Κώστα Καϊάφα και η έλευση νέου προπονητή δεν είναι πανάκεια. Όσοι τρέφουν αυταπάτες περί του αντιθέτου, μπορούν κάλλιστα να παραδειγματιστούν από την περίπτωση του ΑΠΟΕΛ. Η αντικατάσταση του Ντομίνγκος Πασιένσια από τον Τιμούρ Κετσπάγια οδήγησε σε μια εντυπωσιακή μεταμόρφωση της ομάδας στις εγχώριες υποχρεώσεις της, ωστόσο ο εκτός συνόρων απολογισμός παραμένει πενιχρός.
Αυτό είναι το τίμημα που καταβάλλουν -και θα συνεχίσουν να καταβάλλουν- οι εκπρόσωποί μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για τη συναίνεσή τους στην αύξηση των ομάδων σε 14 και στην εξ αυτής συνεπαγόμενη περαιτέρω μείωση της ανταγωνιστικότητας. Η εικόνα του πρωταθλητή (όχι μόνο στην Τρίπολη, αλλά) και στα δύο παιχνίδια με τον Αστέρα αποτελεί γλαφυρή αποτύπωση αυτής της κατάστασης.
Η «λυπητερή» της UEFA, από την άλλη, ήταν, είναι και θα είναι το τίμημα για την αναποφασιστικότητα των συλλόγων να αντιμετωπίσουν μια και καλή το θέμα των ταραχοποιών στοιχείων στις τάξεις των οπαδών τους.
Η μονότονη επισήμανση πως πρόκειται για μια θλιβερή μειονότητα -εκτός από εκνευριστική- είναι και ανούσια. «Το σάπιο μήλο χαλάει όλο το τελάρο», λέει σωστά ο λαός. Το ζήτημα διευθετείται τάχιστα και αποτελεσματικά, αρκεί να υπάρχει αληθινή βούληση. Ειδάλλως, όπως ορίζει και πάλι η λαϊκή θυμοσοφία, «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει».
