Κολυμπά και παραδίδει μαθήματα ζωής ο Αλέξανδρος-«Από μικρός ήθελα να το κάνω»
07:18 - 23 Μαρτίου 2022
Τα πιο ηχηρά μαθήματα ζωής παραδίδει ο Αλέξανδρος Μιχαηλίδης, ο οποίος με το πείσμα και τη θέλησή του, κατάφερε να λάβει μέρος για πρώτη φορά στους Παρά-Κολυμβητικούς Αγώνες World Series στο Αμπερντίν της Σκωτίας και να πραγματοποιήσει την πρώτη του διεθνή συμμετοχή σε παρά-αθλητικό αγώνα. Μάλιστα, με τη συμμετοχή του ο 27χρονος, εντάχθηκε στις κατηγορίες S5 και SB4 (άτομα με κινητική αναπηρία) και έλαβε μέρος για πρώτη φορά στα αγωνίσματα 100μ ελεύθερο, 100μ πρόσθιο και 50μ ύπτιο.
«Από μικρός ήθελα να πάω σε μια Ολυμπιάδα. Αυτός ήταν ο στόχος μου και το όνειρό μου. Έχει Ολυμπιάδα σε δυο χρόνια στο Παρίσι. Έτσι αυτά τα δυο χρόνια πρέπει να δώσουμε πίεση, προπονήσεις, φουλ αφοσίωση και να ακούω ότι μου λέει ο προπονητής μου, για να βρισκόμαστε πιο κοντά στον στόχο μας», σημείωσε στον REPORTER o Αλέξανδρος Μιχαηλίδης, ο οποίος έχει ανελλιπώς στο πλευρό του τον προπονητή του Θωμά Τσιοπανή.
Ο Κύπριος κολυμβητής, άρχισε την κολύμβηση από την ηλικία των τεσσάρων και για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, μεγάλωνε στον υγρό στίβο. Ως εκ τούτου, ένα τροχαίο ατύχημα, τον καθήλωσε σε τροχοκάθισμα, αλλά δεν αποτέλεσε ποτέ τον λόγο για να τα παρατήσει ο Αλέξανδρος... «Σταμάτησα στα 18 μου λόγω της στρατιωτικής μου θητείας και μετά ξανά ξεκίνησα το 2019 που ήμουν 24 ετών. Στα 19 μου όμως προέκυψε ένα τροχαίο ατύχημα με τη μοτοσικλέτα, στο οποίο έσπασα τον σπόνδυλό μου και μου προκάλεσε παραπληγία».
Όπως λέει ο Αλέξανδρος, «ξανά ξεκίνησα από το μηδέν. Στην αρχή απογοητεύτηκα λίγο, αλλά μετά που μίλησα και με τον Θωμά, τον προπονητή μου, μου είπε δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, πρέπει να δουλέψουμε με αυτά που έχουμε και έτσι ξεκινήσαμε. Με τον πρωταθλητισμό που έκανα για δεκαπέντε χρόνια, έφτασα σε ένα σημείο όπου ήμουν άνετος με το νερό. Ήμουν πολύ άνετος ουσιαστικά και τώρα έρχομαι στην αντίθετη πλευρά που δεν έχω καμία σχέση με το νερό».
Μαζί με τον προπονητή του, ο 27χρονος κολυμβητής ξεκίνησε δειλά-δειλά να κολυμπά. «Κάναμε δυο με τρεις φορές τη βδομάδα προπόνηση, μετά τρεις και έξι φορές. Μεγαλώσαμε την απόσταση της προπόνησης, την ώρα, αλλάξαμε ρυθμούς, έτσι ώστε να προετοιμαστώ και 'γω για να μπορούμε να πιάσουμε συγκεκριμένα όρια και να πάμε αγώνες. Έτσι όταν πήγα στη Σκωτία, μπήκα σε κατηγορία. Για να μπορείς να αγωνιστείς στο κολύμπι σε διεθνές επίπεδο, πρέπει να μπεις σε κατηγορία. Προσωπικά όμως, το είχα πάντα να ήμουν με το σκεπτικό του αθλητή και έτσι και τώρα θέλουμε να πετύχουμε τον στόχο μας και είμαστε κοντά για να τα καταφέρουμε».
Το μήνυμα του Αλέξανδρου προς τους συνανθρώπους μας που ίσως βρίσκονται και οι ίδιοι καθηλωμένοι σε τροχοκάθισμα, είναι ξεκάθαρο... «Το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω είναι ότι, οποιοσδήποτε θέλει να κάνει το οτιδήποτε, μπορεί να το κάνει, φτάνει να το θέλει αρκετά και τίποτα δεν είναι δύσκολο. Όταν έχεις κάτι στο μυαλό σου, και το σκέφτεσαι συνεχώς σημαίνει ότι πρέπει να το κάνεις. Καλύτερα να κάνεις αυτό που σκέφτεσαι και να απογοητευτείς παρά να ζεις και να σκέφτεσαι ότι είχες την ευκαιρία να κάνεις κάτι για το οποίο δεν έκανες ποτέ».
Στο πλευρό του 27χρονου κολυμβητή, βρίσκεται ανελλιπώς και ο καλός του φίλος αλλά και προπονητής, Θωμάς Τσιοπανή. «Με τον Αλέξανδρο είμαστε φίλοι από πολύ μικρή ηλικία, καθώς κολυμπούσαμε μαζί στην ίδια ομάδα από δώδεκα χρονών. Μετά ο Αλέξανδρος είχε το ατύχημά του και γω είχα φύγει για σπουδές στο εξωτερικό. Όταν επέστρεψα, μιλήσαμε για να ξεκινήσει ο Αλέξανδρος αυτή την προσπάθεια και έτσι η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε από τον Σεπτέμβρη του 2019».
Στο Αμπερτίν, λέει στον REPORTER o κ. Τσιοπανή, «είχαμε την πρώτη διεθνής μας εμφάνιση. Ήταν κάτι που περιμέναμε τα τελευταία δυο χρόνια. Δυστυχώς όμως, λόγω του κορωνοϊού, δεν υπήρχαν πολλές ευκαιρίες για να μπορέσουμε να πάμε σε ένα διεθνή αγώνα για να περάσει και ο Αλέξανδρος από την κατηγοριοποίηση. Η κατηγοριοποίηση είναι μια διαδικασία που πρέπει να περάσουν όλοι οι αθλητές. Αξιολογούνται ανάλογα με την αναπηρία που έχουν και μπαίνουν στην ανάλογη κατηγορία. Λόγω του κορωνοϊού δυστυχώς, τα τελευταία δυο χρόνια ήταν περιορισμένες αυτές οι ευκαιρίες. Ωστόσο, μετά από πολλή προσπάθεια, τα καταφέραμε φέτος και με τη στήριξη της παραολυμπιακής επιτροπής για να λάβουμε μέρος σε αυτό τον αγώνα».
Για το πόσο εύκολο είναι για ένα προπονητή να προπονεί άτομα ΑμεΑ, ο ίδιος αναφέρει ότι, «σίγουρα είναι κάτι που πρέπει και ‘γω να το ψάχνω καθημερινά. Είναι και για μένα κάτι καινούργιο αυτό και είμαι και ‘γω σε μια διαδικασία που καθημερινώς ψάχνω, ενημερώνομαι και προσπαθούμε να βρίσκουμε καινούργιους τρόπους για να διατηρούμε το ενδιαφέρον και να βοηθούμε και τον Αλέξανδρο όσο πιο πολύ μπορούμε για να πετύχει τους στόχους του. Όταν ξέρεις όμως ότι ένα άτομο που έχει μερικές δυσκολίες, έχει τη θέληση για να πετύχει κάτι ξεχωριστό, αυτό μου δίνει και μένα έξτρα κίνητρο για να προσπαθώ καθημερινώς πιο πολλά».
