Αποκαλυπτικές ιστορίες Μοράις για Μουρίνιο και ευρωπαϊκές πορείες ΑΠΟΕΛ
12:07 - 24 Οκτωβρίου 2017
Στο παιχνίδι με την Τότεναμ ο Νούνο Μοράις συμπλήρωσε 100 παιχνίδια στην Ευρώπη. Η πρώτη του συμμετοχή ήταν σε ηλικία 20 ετών όταν του δόθηκε η ευκαιρία από τον Ζοσέ Μουρίνιο να αγωνιστεί με τη φανέλα της Τσέλσι απέναντι στην Μπάγερν.
Επί ευκαιρίας του επιτεύγματος του ποδοσφαιριστή του ΑΠΟΕΛ, πορτογαλική ιστοσελίδα (www.maisfutebol.iol.pt) ετοίμασε μεγάλο αφιέρωμα στον 33χρονο πλέον Νούνο Μοράις. « Ακολουθήσαμε το μονοπάτι που οδήγησε τον Μοράις από το χωριό του Πάκο ντε Σόουζα στο δεύτερο σπίτι του, την «ήσυχη» Λευκωσία» αναφέρεται στον προαγγελία του θέματος.
Το αφιέρωμα:
Ο Νούνο Μοράις διανύει την 11η σεζόν του στον ΑΠΟΕΛ. Πήγε εκεί το 2007, πριν από μια δεκαετία, μετά από μια λαμπρή καριέρα που άρχισε στο Πεναφίελ. Το τρελό καλοκαίρι του 2004 βρέθηκε στην κορυφή του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, κλήθηκε στο τουρνουά της Τουλόν και έκλεισε στην Τσέλσι, όπου ο Ζοσέ Μουρίνιο είχε μόλις γίνει ο «Special One». Η σταδιοδρομία του πέρασε από τρία νησιά, από το Παλιό Αλβιόν στη Μαδέρα και από την Μαδέρα στην Κύπρο, όπου έφτιαξε το στάτους του και απέκτησε αναγνώριση και σεβασμό. Φέτος, ο αρχηγός του ΑΠΟΕΛ ξεπέρασε τις 100 συμμετοχές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και βρίσκεται ανάμεσα στην ελίτ των Πορτογάλων παικτών. Στα 33 του, ο Νούνο Μοράις συνεχίζει να κοιτάζει προς το μέλλον και δεν θέλει καν να σκεφτεί το τέλος της καριέρας του: «Είναι ακόμα νωρίς».
Ο Νούνο Μοράις διανύει την 11η σεζόν του στον ΑΠΟΕΛ. Πήγε εκεί το 2007, πριν από μια δεκαετία, μετά από μια λαμπρή καριέρα που άρχισε στο Πεναφίελ. Το τρελό καλοκαίρι του 2004 βρέθηκε στην κορυφή του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, κλήθηκε στο τουρνουά της Τουλόν και έκλεισε στην Τσέλσι, όπου ο Ζοσέ Μουρίνιο είχε μόλις γίνει ο «Special One». Η σταδιοδρομία του πέρασε από τρία νησιά, από το Παλιό Αλβιόν στη Μαδέρα και από την Μαδέρα στην Κύπρο, όπου έφτιαξε το στάτους του και απέκτησε αναγνώριση και σεβασμό. Φέτος, ο αρχηγός του ΑΠΟΕΛ ξεπέρασε τις 100 συμμετοχές στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και βρίσκεται ανάμεσα στην ελίτ των Πορτογάλων παικτών. Στα 33 του, ο Νούνο Μοράις συνεχίζει να κοιτάζει προς το μέλλον και δεν θέλει καν να σκεφτεί το τέλος της καριέρας του: «Είναι ακόμα νωρίς».
Ένα ταξίδι που άρχισε σε ένα μικρό χωριό της Πάκο ντε Σόουζα, στην κοιλάδα Σόουζα, μόλις τριάντα χιλιόμετρα από το Πόρτο, στην καρδιά του νομού Πεναφίελ όπου στις 29 του Γενάρη το 1984, γεννήθηκε ο Νούνο Μοράις. Το ποδόσφαιρο ξεκίνησε με επιθυμία του Έλντερ, τρία χρόνια μεγαλύτερου αδελφού του, ο οποίος τον προόριζε για τερματοφύλακα. «Μία μέρα ζήτησε από την μητέρα μου για να παίξει στις ακαδημίες της Πεναφίελ και το εκμεταλλεύτηκε και με πήρε και εμένα». Ο Έλντερ εκπαιδεύτηκε και έπαιξε σε διάφορες ομάδες της περιοχής. Ο Νούνο προχώρησε περισσότερο. «Πήγα στο σχολείο όταν ήμουν εννέα χρόνων, έμαθα πολλά. Πήγαινα με το φίλο μου από τη γειτονιά, φεύγαμε από το σχολείο και πηγαίναμε κατευθείαν για προπόνηση. Μερικές φορές περιμέναμε μια ή δύο ώρες επειδή οι προπονήσεις ήταν μακριά από το σπίτι. Τότε οι γονείς μου ή οι γονείς των συμμαθητών μου μας έπαιρναν σπίτι. Είναι μνήμες που διατηρώ πολύ καλά» θυμάται.
Σε ηλικία 17 ετών, ο Νούνο υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο και ο χρόνος πέρασε αρκετά γρήγορα. "Όταν ξεκίνησα να παίζω στην κύρια ομάδα, η Πεναφίελ βρισκόταν στην II Liga, αλλά σε δύο ή τρία χρόνια φτάσαμε στην I Liga, αλλά δεν έπαιζα πλέον στην πρώτη ομάδα". Λίγες ημέρες αργότερα έπαιξε στο διάσημο τουρνουά Τουλόν, με προπονητή τον Rui Caçador και με συμπαίκτες τους Laranjeiro, Amoreirinha, Valdir, Sérgio Organista, Eliseu και Filipe Oliveira.
Στα 20 του βρισκόταν στην ακαδημία της Τσέλσι, σε μία εποχή που το επίκεντρο ήταν ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος μόλις είχε φτάσει στο «Στάμφορντ Μπριτζ». “Ήταν μία ευκαιρία για εμπειρία. Ήμουν εκεί για μία εβδομάδα. Όλα πήγαν καλά και υπέγραψα". Σε λίγους μήνες, ο Nούνο Μοράις πήδηξε από το ήσυχο Πεναφίελ στην τεράστια Τσέλσι. «Όλα ήταν διαφορετικά, μιλάμε για ένα από τα καλύτερα κλαμπ στον κόσμο. Την εποχή εκείνη υπήρχαν ήδη μεγάλα αστέρια και εξακολουθούν να υπάρχουν μέχριο σήμερα. Ήταν πολύ καλό για μένα, έμαθα πολλά στο υψηλότερο επίπεδο. Έζησα για δύο χρόνια με τα αστέρια» λέει.
Υπήρχαν και άλλοι Πορτογάλοι στην Τσέλσι. Εκτός από τον Μουρίνιο και τα άτομα του τεχνικού επιτελείου, εκείνη τη χρονιά είχαν έρθει και οι Πάουλο Φερέιρα, Ρικάρντο Καρβάλιο και Τιάγκο. «Το γεγονός ότι υπήρχαν πολλοί Πορτογάλοι εκεί, βοήθησε πολύ. Όχι μόνο για την προπόνηση, αλλά και στην ιδιωτική μας ζωή. Αυτό με βοήθησε πολύ στην προσαρμογή».
«Με τον Μουρίνιο δεν έπαιξα ποτέ ως κεντρικός αμυντικός»
Ο Νούνο πήγε στην Τσέλσι ως κεντρικός αμυντικός, αλλά με τον Μουρίνιο άρχισε να παίζει περισσότερο ως μέσος. «Στο Πεναφίελ είχα παίξει τα περισσότερα από τα παιχνίδια ως κεντρικός αμυντικός, αλλά στο τελευταίο μέρος της σεζόν έπαιξα και ως αμυντικός μέσος. Πήγα στην Τσέλσι ως κεντρικός αμυντικός και κατέληξα να πάω στο Μαρίτιμο ως κεντρικό αμυντικός, όπως και στην Κύπρο. Σκεφτόμουν ότι στην Τσέλσι δεν υπήρχε περίπτωση να παίξω στην πρώτη ομάδα ως κεντρικός αμυντικός. Έτσι είναι η ζωή, ειδικά όταν είμαστε νέοι πρέπει να προσαρμοστούμε και να προσπαθήσουμε να κάνουμε ό, τι είναι δυνατό καλύτερο για την ομάδα και τον προπονητή. Ευτυχώς όπως ήρθαν τα πράγματα είμαι αρκετά ικανοποιημένος με την πορεία μου» λέει.
Μιλά για φανταστικά χρόνια υπό την καθοδήγηση του Μουρίνιο και όχι μόνο. «Είχε μόλις έρθει από την Πόρτο στην Τσέλσι και ήταν πολύ καλός ο χρόνος που περάσαμε εκεί μαζί, ήταν κάτι καινούριο για όλους μας. Έμαθα πολλά από αυτόν, από τον τρόπο του. Ήταν επίσης ο βοηθός προπονητής και σκάουτερ, κ. Βίλας-Μπόας. Πέρασα καλά μαζί με όλο το προσωπικό».
Η αλήθεια είναι ότι ο Μοράις, παρά την εκπαίδευση, στην κύρια ομάδα είχε λίγες ευκαιρίες να παίξει σε μια ομάδα που αγωνίζονταν παίκτες όπως οι Μακελελέ, Λάμπαρντ, Μπάλακ και Εσιέν. «Από την αρχή, όταν πήγα στην Τσέλσι, ήξερα ήδη ότι θα ήταν δύσκολο να παίξω. Υπήρχαν οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο και ήμουν παιδί. Αλλά κρατώ αυτές τις καλές στιγμές με όλα αυτά τα αστέρια και προσπάθησα να μάθω όσα μπορούσα μαζί τους».
Στο δρόμο για το δεύτερο νησί: «όπου γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί»
Αξέχαστες στιγμές, αλλά μόλις δώδεκα λεπτά στον αγωνιστικό χώρο. Πολύ λίγα για έναν φιλόδοξο νεαρό που μεγάλωνε και είχε πολλά να δώσει. Στο τέλος της σεζόν, ο Νούνο πήρε την απόφαση. «Πήρα την πρωτοβουλία γιατί ήθελα να παίξω περισσότερα. Υπήρχε η πιθανότητα να παίξω στην I Liga στην Πορτογαλία με την Μαρίτιμο, κάτι που για μένα ήταν πολύ καλό και αποδείχτηκε άλλη μία καλή εμπειρία στην καριέρα μου».
Η Πορτογαλία ξεκίνησε καλά, με νίκη εναντίον της Βραζιλίας (1-0), αλλά στη συνέχεια δεν κατάφερε να προκριθεί στα ημιτελικά. Η αλήθεια είναι ότι ο Νούνο Μοράις ήταν ήδη υπό παρακολούθηση. «Στο τέλος αυτού του τουρνουά υπήρξαν πολλοί σύλλογοι που επέδειξαν ενδιαφέρον, επέλεξα την Τσέλσι. Ήταν μια πολύ καλή χρονιά, καθοριστικός παράγοντας στην καριέρα μου. Είχα παίξει 32 παιχνίδια με την Πεναφίελ, στην II Liga, ανεβήκαμε κατηγορία, πήρα κλήση για την εθνική ομάδα και στο τέλος μεταγραφή για το Λονδίνο» θυμάται.
Στα 20 του βρισκόταν στην ακαδημία της Τσέλσι, σε μία εποχή που το επίκεντρο ήταν ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος μόλις είχε φτάσει στο «Στάμφορντ Μπριτζ». “Ήταν μία ευκαιρία για εμπειρία. Ήμουν εκεί για μία εβδομάδα. Όλα πήγαν καλά και υπέγραψα". Σε λίγους μήνες, ο Nούνο Μοράις πήδηξε από το ήσυχο Πεναφίελ στην τεράστια Τσέλσι. «Όλα ήταν διαφορετικά, μιλάμε για ένα από τα καλύτερα κλαμπ στον κόσμο. Την εποχή εκείνη υπήρχαν ήδη μεγάλα αστέρια και εξακολουθούν να υπάρχουν μέχριο σήμερα. Ήταν πολύ καλό για μένα, έμαθα πολλά στο υψηλότερο επίπεδο. Έζησα για δύο χρόνια με τα αστέρια» λέει.
Στην Τσέλσι, ο Νούνο Μοράις ξανά βρίσκει τον Φιλίπε Ολιβέιρα με τον οποίο είχε ήδη παίξει στην εθνική ομάδα. Οι δύο νέοι θα είχαν μια καριέρα με πολλά κοινά σημεία. «Πέρσι ήταν στην Κύπρο παίζοντας στην Ανόρθωση, αλλά στη συνέχεια δεν ήθελε να ανανεώσει και νομίζω ότι αυτή τη στιγμή είναι χωρίς ομάδα. Παίξαμε μαζί στην Τσέλσι, πήγαμε μαζί στην Μαρίτιμο και είχαμε επίσης μια περίοδο στους U21. Όταν ήρθα στην Κύπρο έπαιζε ακόμη στην Μπράγκα και έπειτα σε άλλες ομάδες. Συναντηθήκαμε εδώ πέρσι» σημειώνει.
Υπήρχαν και άλλοι Πορτογάλοι στην Τσέλσι. Εκτός από τον Μουρίνιο και τα άτομα του τεχνικού επιτελείου, εκείνη τη χρονιά είχαν έρθει και οι Πάουλο Φερέιρα, Ρικάρντο Καρβάλιο και Τιάγκο. «Το γεγονός ότι υπήρχαν πολλοί Πορτογάλοι εκεί, βοήθησε πολύ. Όχι μόνο για την προπόνηση, αλλά και στην ιδιωτική μας ζωή. Αυτό με βοήθησε πολύ στην προσαρμογή».
«Με τον Μουρίνιο δεν έπαιξα ποτέ ως κεντρικός αμυντικός»
Ο Νούνο πήγε στην Τσέλσι ως κεντρικός αμυντικός, αλλά με τον Μουρίνιο άρχισε να παίζει περισσότερο ως μέσος. «Στο Πεναφίελ είχα παίξει τα περισσότερα από τα παιχνίδια ως κεντρικός αμυντικός, αλλά στο τελευταίο μέρος της σεζόν έπαιξα και ως αμυντικός μέσος. Πήγα στην Τσέλσι ως κεντρικός αμυντικός και κατέληξα να πάω στο Μαρίτιμο ως κεντρικό αμυντικός, όπως και στην Κύπρο. Σκεφτόμουν ότι στην Τσέλσι δεν υπήρχε περίπτωση να παίξω στην πρώτη ομάδα ως κεντρικός αμυντικός. Έτσι είναι η ζωή, ειδικά όταν είμαστε νέοι πρέπει να προσαρμοστούμε και να προσπαθήσουμε να κάνουμε ό, τι είναι δυνατό καλύτερο για την ομάδα και τον προπονητή. Ευτυχώς όπως ήρθαν τα πράγματα είμαι αρκετά ικανοποιημένος με την πορεία μου» λέει.
Μιλά για φανταστικά χρόνια υπό την καθοδήγηση του Μουρίνιο και όχι μόνο. «Είχε μόλις έρθει από την Πόρτο στην Τσέλσι και ήταν πολύ καλός ο χρόνος που περάσαμε εκεί μαζί, ήταν κάτι καινούριο για όλους μας. Έμαθα πολλά από αυτόν, από τον τρόπο του. Ήταν επίσης ο βοηθός προπονητής και σκάουτερ, κ. Βίλας-Μπόας. Πέρασα καλά μαζί με όλο το προσωπικό».
Η αλήθεια είναι ότι ο Μοράις, παρά την εκπαίδευση, στην κύρια ομάδα είχε λίγες ευκαιρίες να παίξει σε μια ομάδα που αγωνίζονταν παίκτες όπως οι Μακελελέ, Λάμπαρντ, Μπάλακ και Εσιέν. «Από την αρχή, όταν πήγα στην Τσέλσι, ήξερα ήδη ότι θα ήταν δύσκολο να παίξω. Υπήρχαν οι καλύτεροι παίκτες στον κόσμο και ήμουν παιδί. Αλλά κρατώ αυτές τις καλές στιγμές με όλα αυτά τα αστέρια και προσπάθησα να μάθω όσα μπορούσα μαζί τους».
Πέντε λεπτά στην Πρέμιερ Λιγκ: «Μοναδικές στιγμές»
Στην πρώτη σεζόν, ο Νούνο Μοράις έπαιξε πέντε λεπτά στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά είχε την ευκαιρία να βρεθεί σε γήπεδα όπως το «Old Trafford» και το «St. James Park». «Αυτές ήταν μοναδικές στιγμές. Για έναν νέο σαν κι εμένα ήταν φανταστικές εποχές. Θυμάμαι να μπαίνω στο Old Trafford, ενώ έπαιξα επίσης στο Newcastle. Στην έδρα μας έπαιξα μόνο ένα παιχνίδι στο Κύπελλο με μια ομάδα από μικρότερη κατηγορία [Scunthorpe United]. Αυτές ήταν μοναδικές στιγμές που ποτέ δεν ξέχασω».
Αλλά η μεγάλη στιγμή της σεζόν για τον Νούνο Μοράις ήταν το ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ, τη σεζόν 2004/05, σε ένα ταξίδι στο Μόναχο για να παίξει εναντίον της Μπάγερν. Η Τσέλσι κέρδισε 4-2 στο γήπεδό της και κέρδιζε στην Γερμανία με 2-1. Τότε ο Νούνο Μοράις μπήκε στο παιχνίδι. Η γερμανική ομάδα πέτυχε δύο γκολ, αλλά ήταν ένα παιχνίδι ορόσημο που καταγράφηκε καλά στη μνήμη του Νούνο Μοράις. Αυτό ήταν το πρώτο παιχνίδι στην Ευρώπη και πλέον μετρά περισσότερους από 100 ευρωπαϊκούς αγώνες. «Ήταν στο παλιό Ολυμπιακό Στάδιο στο Μόναχο για τα προημιτελικά. Είχαμε κερδίσει στην έδρα μας και χάσαμε το παιχνίδι στο Μόναχο στο τέλος, αλλά προκριθήκαμε. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Μουρίνιο ήταν τιμωρημένος και δεν βρισκόταν στον πάγκο. Δεν θυμάμαι ποιος μου μίλησε εκείνη τη στιγμή, αλλά είναι περισσότερο από μία ιστορική στιγμή για μένα».
Στην πρώτη σεζόν, ο Νούνο Μοράις έπαιξε πέντε λεπτά στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά είχε την ευκαιρία να βρεθεί σε γήπεδα όπως το «Old Trafford» και το «St. James Park». «Αυτές ήταν μοναδικές στιγμές. Για έναν νέο σαν κι εμένα ήταν φανταστικές εποχές. Θυμάμαι να μπαίνω στο Old Trafford, ενώ έπαιξα επίσης στο Newcastle. Στην έδρα μας έπαιξα μόνο ένα παιχνίδι στο Κύπελλο με μια ομάδα από μικρότερη κατηγορία [Scunthorpe United]. Αυτές ήταν μοναδικές στιγμές που ποτέ δεν ξέχασω».
Αλλά η μεγάλη στιγμή της σεζόν για τον Νούνο Μοράις ήταν το ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ, τη σεζόν 2004/05, σε ένα ταξίδι στο Μόναχο για να παίξει εναντίον της Μπάγερν. Η Τσέλσι κέρδισε 4-2 στο γήπεδό της και κέρδιζε στην Γερμανία με 2-1. Τότε ο Νούνο Μοράις μπήκε στο παιχνίδι. Η γερμανική ομάδα πέτυχε δύο γκολ, αλλά ήταν ένα παιχνίδι ορόσημο που καταγράφηκε καλά στη μνήμη του Νούνο Μοράις. Αυτό ήταν το πρώτο παιχνίδι στην Ευρώπη και πλέον μετρά περισσότερους από 100 ευρωπαϊκούς αγώνες. «Ήταν στο παλιό Ολυμπιακό Στάδιο στο Μόναχο για τα προημιτελικά. Είχαμε κερδίσει στην έδρα μας και χάσαμε το παιχνίδι στο Μόναχο στο τέλος, αλλά προκριθήκαμε. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Μουρίνιο ήταν τιμωρημένος και δεν βρισκόταν στον πάγκο. Δεν θυμάμαι ποιος μου μίλησε εκείνη τη στιγμή, αλλά είναι περισσότερο από μία ιστορική στιγμή για μένα».
Στο δρόμο για το δεύτερο νησί: «όπου γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί»
Αξέχαστες στιγμές, αλλά μόλις δώδεκα λεπτά στον αγωνιστικό χώρο. Πολύ λίγα για έναν φιλόδοξο νεαρό που μεγάλωνε και είχε πολλά να δώσει. Στο τέλος της σεζόν, ο Νούνο πήρε την απόφαση. «Πήρα την πρωτοβουλία γιατί ήθελα να παίξω περισσότερα. Υπήρχε η πιθανότητα να παίξω στην I Liga στην Πορτογαλία με την Μαρίτιμο, κάτι που για μένα ήταν πολύ καλό και αποδείχτηκε άλλη μία καλή εμπειρία στην καριέρα μου».
Με τη σύμφωνη γνώμη του Μουρίνιο, οι Μοράις και Φιλίπε Ολιβέιρα πήγαν δανεικοί. «Ήταν μια δύσκολη χρονιά για την Μαρίτιμο, αλλά ήταν πολύ σημαντική χρονιά για μένα σε προσωπικό επίπεδο γιατί τότε απέκτησα το πρώτο μου παιδί. Είναι μια ακόμη στιγμή που είναι χαραγμένη στη μνήμη μου. Πήγα εκεί με τον Ολιβέιρα, ενώ εκεί συνάντησαν και τον Μαντούκα, τον οποίο θα συναντούσα αργότερα στην Κύπρο και κατέληξε να είναι ένας από τους καλύτερους μου φίλους εδώ». Ο Μαντούκα, μετά από την Μαρίτιμο, είχε μια σύντομη περίοδο στην Μπενφίκα, έπαιξε στην Ελλάδα με την φανέλα της ΑΕΚ και στη συνέχεια βρήκε ξανά τον Νούνο Μοράις στον ΑΠΟΕΛ, όπου έπαιζε για πέντε σεζόν από το 2010.
Ο Νούνο Μοράις έπαιξε είκοσι αγώνες με την Μαρίτιμο και στο τέλος της χρονιάς επέστρεψε στο Λονδίνο για να εκπληρώσει το τελευταίο έτος του συμβολαίου του. «Δεν ήταν πολύ διαφορετικά από το πρώτο έτος. Ήταν μια καλή εμπειρία, αλλά επέστρεψα να παίζω πολύ λίγο». Πράγματι, κατά τη διάρκεια των δύο χρόνων, ο Νούνο Μοράις έπαιξε μόλις οκτώ παιχνίδια με την Τσέλσι, τα περισσότερα από αυτά μπαίνοντας μόλις λίγα λεπτά στο γήπεδο, αλλά έφυγε από το το Λονδίνο με τρεις τίτλους. Εκτός από τον τίτλο του πρωταθλητή, τον πρώτο χρόνο, κέρδισε ακόμα ένα English Cup και ένα League Cup. «Σε έναν γενικό απολογισμό, ήταν δύο πολύ θετικά χρόνια κατά τα οποία η Τσέλσι κέρδισε πάντα τίτλους» λέει.
Τρίτο νησί: «Δεν ήξερα πού ήταν η Κύπρος»
Ο Νούνο Μοράις, σε ηλικία 23 ετών, είχε ακόμα καριέρα μπροστά του, αλλά έπρεπε να πάρει αποφάσεις. Στο τραπέζι υπήρξε πρόταση του άγνωστου ΑΠΟΕΛ που του μεταβίβασε ο Ζόρζε Μέντες. «Ένιωσα ότι ήταν μια πολύ επικίνδυνη επιλογή. Καταλήξαμε λέγοντας ναι, αλλά ειλικρινά δεν ήξερα καν που είναι η Κύπρος. Με το πέρασμα του χρόνου μπορώ τώρα να πω ότι ήταν μια σοφή απόφαση» θυμάται.
Τρίτο νησί: «Δεν ήξερα πού ήταν η Κύπρος»
Ο Νούνο Μοράις, σε ηλικία 23 ετών, είχε ακόμα καριέρα μπροστά του, αλλά έπρεπε να πάρει αποφάσεις. Στο τραπέζι υπήρξε πρόταση του άγνωστου ΑΠΟΕΛ που του μεταβίβασε ο Ζόρζε Μέντες. «Ένιωσα ότι ήταν μια πολύ επικίνδυνη επιλογή. Καταλήξαμε λέγοντας ναι, αλλά ειλικρινά δεν ήξερα καν που είναι η Κύπρος. Με το πέρασμα του χρόνου μπορώ τώρα να πω ότι ήταν μια σοφή απόφαση» θυμάται.
Οι πρώτες μέρες ήταν μεγάλη απογοήτευση. Η Λευκωσία έμοιαζε με ένα μικρό χωριό στο Λονδίνο. «Ήμουν απογοητευμένος. Ήμουν αρκετά νέος και το ποδόσφαιρο στην Κύπρο εκείνη την εποχή ήταν πολύ αντιεπαγγελματικό. Έπρεπε να προσαρμοστώ και με την πάροδο του χρόνου αποδείχθηκε πολύ καλή επιλογή. Οι αντιθέσεις ήταν προφανείς. «Το Λονδίνο είναι διαφορετικό από οποιαδήποτε άλλη πόλη στην Πορτογαλία και ακόμα περισσότερο από την Κύπρο. Δεν μπορεί να συγκριθεί. Η Κύπρος είναι ένα μικρό νησί και η Λευκωσία είναι ακόμη μικρότερη, δεν μπορεί να συγκρίνετε με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Ήταν μια δύσκολη προσαρμογή, αλλά με το πέρασμα του χρόνου νιώθω σαν στο σπίτι μου τώρα».
Με τους διαδοχικούς τίτλους πρωταθλητών, ο Νούνο Μοράις είχε τη δυνατότητα να αγωνίζεται σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις κάθε χρόνο. Την τελευταία δεκαετία, μετά το αξέχαστο ντεμπούτο στο Μόναχο, ο πρωταγωνιστής μας έχει συγκεντρώσει πάνω από εκατό παιχνίδια στην ευρωπαϊκή σκηνή. «Είναι ένα σημάδι προσωπικής ιστορίας. Δεν είναι εύκολο. Δεν είχα ιδέα, αλλά στην Πορτογαλία δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες με περισσότερα από εκατό παιχνίδια στην Ευρώπη». Η αλήθεια είναι ότι το γκρουπ είναι πολύ περιορισμένο με γνωστά ονόματα όπως οι Κριστιάνο Ρονάλντο, Λουίς Φίγκο, Ζοάο Μουτίνιο, Σιμάο Σαμπρόσα, Ρικάρντο Καρβάλιο, Βίτορ Μπάια, και Ρικάρντο Γκουαρέσμα.
«Απλά κοιτάξτε αυτή τη λίστα για να δείτε ότι δεν είναι εύκολο. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι ανάμεσα σε αυτή την ελίτ και με κάνει πολύ περήφανο να είμαι μέρος ενός τόσο μικρού αριθμού παικτών που είναι πάνω από εκατό παιχνίδια. Το ομολογώ ότι δεν ήταν ένας στόχος που είχα επειδή δεν είχα ιδέα πόσα παιχνίδια είχα, αλλά είναι καλό να το γνωρίζω ότι έχω φτάσει σε αυτόν τον αριθμό μετά τη δουλειά όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που είμαι μέρος αυτού του γκρουπ» είπε.
Στο τελευταίο παιχνίδι του Τσάμπιονς Λιγκ, στο οποίο ο ΑΠΟΕΛ πρόσθεσε ένα άλλο επίτευγμα (ισοπαλία με την Ντόρτμουντ), ο Νούνο Μοράις έφτασε στα 101 παιχνίδια στην Ευρώπη. Τα 52 είναι για προκριματικούς γύρους, αλλά ο Νούνος Μοράις συμμετείχε σε τέσσερις ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ και τη σεζόν 2011/12 μπήκε στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ, φθάνοντας μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Η πρώτη φορά που ο Νούνο Μοράις αγωνίστηκε στους ομίλους ήταν τη σεζόν 2009/10, οπότε και ήταν στον ίδιο όμιλο με την Τσέλσι. «Ήταν ένα δύσκολος όμιλος, με μία ομάδα που ήδη γνώριζα πολύ καλά, μια άλλη πορτογαλική και την Ατλέτικο Μαδρίτη. Εκείνη τη χρονιά φέραμε ισοπαλία στο Stamford Bridge (2-2). Ήταν η πρώτη φορά που επέστρεψα στο Λονδίνο, αλλά δεν υπήρχε ο Μουρίνιο εκεί».
Η πορεία της κυπριακής ομάδας προκρίθηκε από τη φάση των «16» της διοργάνωσης μετά από μία επική επιτυχία επί της Λυών την οποία απέκλεισε στα πέναλτι αφού το συνολικό σκορ της κανονικής διάρκειας ήταν 1-1 (1-0 και 0-1). Η μοίρα έφερε τον Νούνο Μοράις απέναντι στον Ζοσέ Μουρίνιο, αφού ο ΑΠΟΕΛ κληρώθηκε με την Ρεάλ Μαδρίτης. « Ήταν μια δύσκολη αποστολή, αλλά ήταν μια ιστορική στιγμή για την ομάδα και για όλους τους παίκτες» Πέντε χρόνια μετά την έξοδο από το Λονδίνο, ο Νούνο Μοράις βρέθηκε ξανά με τον Μουρίνιο. «Όταν ήρθαν εδώ, βρέθηκα μαζί του. Ήρθαν για μια βόλτα στο γήπεδο, εμείς μέναμε εκεί κοντά. Μιλήσαμε λίγο πριν από το παιχνίδι».
Πέρασε μία δεκαετία. Ο Νούνο Μοράις μεγάλωσε ταυτόχρονα με το ποδόσφαιρο της Κύπρου. Σε δέκα σεζόν, πήρε επτά πρωταθλήματα και αυτή τη στιγμή φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού και έχει μία μοναδική θέση στην ομάδα. «Μου αρέσει τώρα η Κύπρος και η Λευκωσία περισσότερο από το Λονδίνο ή οπουδήποτε αλλού. Έχω ταιριάξει, όπως και η οικογένειά μου και είμαι πολύ χαρούμενος για όλα αυτά τα χρόνια που έχουμε εδώ».
Με τους διαδοχικούς τίτλους πρωταθλητών, ο Νούνο Μοράις είχε τη δυνατότητα να αγωνίζεται σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις κάθε χρόνο. Την τελευταία δεκαετία, μετά το αξέχαστο ντεμπούτο στο Μόναχο, ο πρωταγωνιστής μας έχει συγκεντρώσει πάνω από εκατό παιχνίδια στην ευρωπαϊκή σκηνή. «Είναι ένα σημάδι προσωπικής ιστορίας. Δεν είναι εύκολο. Δεν είχα ιδέα, αλλά στην Πορτογαλία δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες με περισσότερα από εκατό παιχνίδια στην Ευρώπη». Η αλήθεια είναι ότι το γκρουπ είναι πολύ περιορισμένο με γνωστά ονόματα όπως οι Κριστιάνο Ρονάλντο, Λουίς Φίγκο, Ζοάο Μουτίνιο, Σιμάο Σαμπρόσα, Ρικάρντο Καρβάλιο, Βίτορ Μπάια, και Ρικάρντο Γκουαρέσμα.
«Απλά κοιτάξτε αυτή τη λίστα για να δείτε ότι δεν είναι εύκολο. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι ανάμεσα σε αυτή την ελίτ και με κάνει πολύ περήφανο να είμαι μέρος ενός τόσο μικρού αριθμού παικτών που είναι πάνω από εκατό παιχνίδια. Το ομολογώ ότι δεν ήταν ένας στόχος που είχα επειδή δεν είχα ιδέα πόσα παιχνίδια είχα, αλλά είναι καλό να το γνωρίζω ότι έχω φτάσει σε αυτόν τον αριθμό μετά τη δουλειά όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που είμαι μέρος αυτού του γκρουπ» είπε.
Στο τελευταίο παιχνίδι του Τσάμπιονς Λιγκ, στο οποίο ο ΑΠΟΕΛ πρόσθεσε ένα άλλο επίτευγμα (ισοπαλία με την Ντόρτμουντ), ο Νούνο Μοράις έφτασε στα 101 παιχνίδια στην Ευρώπη. Τα 52 είναι για προκριματικούς γύρους, αλλά ο Νούνος Μοράις συμμετείχε σε τέσσερις ομάδες του Τσάμπιονς Λιγκ και τη σεζόν 2011/12 μπήκε στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ, φθάνοντας μέχρι τα προημιτελικά της διοργάνωσης.
Η πρώτη φορά που ο Νούνο Μοράις αγωνίστηκε στους ομίλους ήταν τη σεζόν 2009/10, οπότε και ήταν στον ίδιο όμιλο με την Τσέλσι. «Ήταν ένα δύσκολος όμιλος, με μία ομάδα που ήδη γνώριζα πολύ καλά, μια άλλη πορτογαλική και την Ατλέτικο Μαδρίτη. Εκείνη τη χρονιά φέραμε ισοπαλία στο Stamford Bridge (2-2). Ήταν η πρώτη φορά που επέστρεψα στο Λονδίνο, αλλά δεν υπήρχε ο Μουρίνιο εκεί».
Η σεζόν 2011/12 είναι γράφτηκε με χρυσά γράμματα στα αρχεία του συλλόγου. Ο ΑΠΟΕΛ βρήκε ξανά την Πόρτο στη φάση των ομίλων, αλλά σε αντίθεση με την πρώτη φορά, που είχε δύο ήττες, αυτή τη φορά έφερε ισοπαλία με τους «δράκους» Δράκος (1-1) και κατέγραψε μια νίκη στο σπίτι του με 2-1 που που έστειλε την πορτογαλική ομάδα στο Γιουρόπα Λιγκ. «Ήταν η δεύτερη φορά, μια άλλη εμπειρία, με παίκτες διαφορετικής ποιότητας και πιο εξελιγμένο ποδόσφαιρο. Είχαμε μια πολύ δεμένη ομάδα και κάναμε μια εξαιρετική πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ενάντια στο Πόρτο ήμασταν πολύ καλοί. Στην πραγματικότητα σε αυτήν την πορεία ήμασταν σχεδόν πάντα καλά και πετύχαμε σημαντικά αποτελέσματα. Με την Πόρτο στο δεύτερο παιχνίδι κερδίζαμε με 1-0, με την Πόρτο να ισοφαρίζει λίγο πριν από το τέλος με πέναλτι, αλλά στις καθυστερήσεις πήραμε τη νίκη».
Η πορεία της κυπριακής ομάδας προκρίθηκε από τη φάση των «16» της διοργάνωσης μετά από μία επική επιτυχία επί της Λυών την οποία απέκλεισε στα πέναλτι αφού το συνολικό σκορ της κανονικής διάρκειας ήταν 1-1 (1-0 και 0-1). Η μοίρα έφερε τον Νούνο Μοράις απέναντι στον Ζοσέ Μουρίνιο, αφού ο ΑΠΟΕΛ κληρώθηκε με την Ρεάλ Μαδρίτης. « Ήταν μια δύσκολη αποστολή, αλλά ήταν μια ιστορική στιγμή για την ομάδα και για όλους τους παίκτες» Πέντε χρόνια μετά την έξοδο από το Λονδίνο, ο Νούνο Μοράις βρέθηκε ξανά με τον Μουρίνιο. «Όταν ήρθαν εδώ, βρέθηκα μαζί του. Ήρθαν για μια βόλτα στο γήπεδο, εμείς μέναμε εκεί κοντά. Μιλήσαμε λίγο πριν από το παιχνίδι».
«Έχω τη φανέλα του Τσάβι στο σπίτι»
Το 2015, ο ΑΠΟΕΛ ήταν ήδη συνηθισμένος στο Τσάμπιονς Λιγκ. «Ήταν η τρίτη φορά που πήγαμε στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και βρεθήκαμε σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο με τις Μπαρτσελόνα, Παρί Σεν Ζερμέν και Άγιαξ. Αυτή ήταν μια σημαντική εμπειρία για τν ομάδα, αλλά αυτή τη φορά δεν πήραμε τα αποτελέσματα που θέλαμε». Ο ΑΠΟΕΛ πήρε μόνο ένα βαθμό, σκόραρε ένα γκολ και δέχθηκε δώδεκα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι έχοντας ήδη αντιμετωπίσει τις Τσέλσι, Ρεάλ Μαδρίτης, Παρί Σεν Ζερμέν και την Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Νούνο Μοράις πρόσθεσε άλλο ένα «μετάλλιο» παίζοντας με την Μπαρτσελόνα του Μέσι. Ο Μάριο Σέρτζιο, πρώην συμπαίκτες του Νούνο Μοράις, είχε πει στο Maisfutebol για το γεγονός ότι πήρε τη φανέλα του Μέσι. Ο Μοράις κράτησε άλλη φανέλα. «Έχω τη φανέλα του Τσάβι στο σπίτι μου. Είναι πράγματα που κρατάς από το ποδόσφαιρο. Μοναδικές στιγμές που μας κάνουν να θυμόμαστε αυτά που ζήσαμε».
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, ο Νούνο Μοράις είναι ένας από τους πιο σεβαστούς παίκτες του τοπικού πρωταθλήματος. «Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι για δέκα χρόνια είμαι από τους παίκτες με περισσότερο χρόνο στην ίδια ομάδα, έχοντας πολλά προσωπικά ρεκόρ για την Κύπρο και την ομάδα (ο ξένος με τα περισσότερα παιχνίδια στον ΑΠΟΕΛ). Οι αριθμοί μιλούν από μόνα τους, δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Πέρασα δέκα πολύ καλά χρόνια, ο σύλλογος έχει αναπτυχθεί αρκετά και οι άνθρωποι εδώ στην Κύπρο δείχνουν σεβασμό και αγάπη για εμένα» λέει.
Μετά τις αρχικές αμφιβολίες, ο Νούνο Μοράις πλέον αισθάνεται σαν στο σπίτι του στην Λευκωσία. «Είναι ένα μέρος όπου νιώθω καλά, έχω περάσει πολύ χρόνο εδώ, είχα καλές εποχές. Κάποιες λιγότερο καλές, αλλά ευτυχώς οι καλές εποχές είναι αρκετές και να με κάνουν πολύ χαρούμενο». Και πώς είναι το «σπίτι» που έχει στο μυαλό ο Νούνο Μοράις; «Είναι μια μικρή πόλη, στη μέση της Μεσογείου, που κάνει τη σύνδεση της Μέσης Ανατολής με την Ευρώπη. Συνδυάζει διάφορους πολιτισμούς, τόσο από τους Άγγλους που ήταν εδώ, όσο και από τις γύρω χώρες.. Είναι ένα ήσυχο μέρος με καλό καιρό και όμορφες παραλίες. Εδώ στη Λευκωσία δεν έχει παραλίες, γιατί είμαστε ακριβώς στο κέντρο του νησιού, αλλά η Κύπρος έχει πολύ όμορφες παραλίες και ένα φανταστικό κλίμα. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου είναι καλοκαίρι» λέει.
Το 2015, ο ΑΠΟΕΛ ήταν ήδη συνηθισμένος στο Τσάμπιονς Λιγκ. «Ήταν η τρίτη φορά που πήγαμε στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ και βρεθήκαμε σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο με τις Μπαρτσελόνα, Παρί Σεν Ζερμέν και Άγιαξ. Αυτή ήταν μια σημαντική εμπειρία για τν ομάδα, αλλά αυτή τη φορά δεν πήραμε τα αποτελέσματα που θέλαμε». Ο ΑΠΟΕΛ πήρε μόνο ένα βαθμό, σκόραρε ένα γκολ και δέχθηκε δώδεκα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι έχοντας ήδη αντιμετωπίσει τις Τσέλσι, Ρεάλ Μαδρίτης, Παρί Σεν Ζερμέν και την Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Νούνο Μοράις πρόσθεσε άλλο ένα «μετάλλιο» παίζοντας με την Μπαρτσελόνα του Μέσι. Ο Μάριο Σέρτζιο, πρώην συμπαίκτες του Νούνο Μοράις, είχε πει στο Maisfutebol για το γεγονός ότι πήρε τη φανέλα του Μέσι. Ο Μοράις κράτησε άλλη φανέλα. «Έχω τη φανέλα του Τσάβι στο σπίτι μου. Είναι πράγματα που κρατάς από το ποδόσφαιρο. Μοναδικές στιγμές που μας κάνουν να θυμόμαστε αυτά που ζήσαμε».
Φέτος, ο ΑΠΟΕΛ επέστρεψε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ξεκίνησε άσχημα, με ήττες από την Ρεάλ Μαδρίτης (0-3) και την Τότεναμ (0-3), αλλά την περασμένη εβδομάδα έκπληξε ξανά τον κόσμο φέρνοντας ισοπαλία με την Ντόρτμουντ (1-1). «Πήραμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, αλλά και πάλι είμαστε σε ένα δύσκολο όμιλο και ακόμα και να προκριθούμε στο Γιουρόπα Λιγκ θα είναι πολύ δύσκολο. Στο παιχνίδι με την Ντόρτμουντ κάναμε ένα καλό παιχνίδι και πήραμε ένα σπουδαίο αποτέλεσμα, λαμβάνοντας υπόψη τη διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο ομάδων»
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, ο Νούνο Μοράις είναι ένας από τους πιο σεβαστούς παίκτες του τοπικού πρωταθλήματος. «Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι για δέκα χρόνια είμαι από τους παίκτες με περισσότερο χρόνο στην ίδια ομάδα, έχοντας πολλά προσωπικά ρεκόρ για την Κύπρο και την ομάδα (ο ξένος με τα περισσότερα παιχνίδια στον ΑΠΟΕΛ). Οι αριθμοί μιλούν από μόνα τους, δεν χρειάζεται να πω περισσότερα. Πέρασα δέκα πολύ καλά χρόνια, ο σύλλογος έχει αναπτυχθεί αρκετά και οι άνθρωποι εδώ στην Κύπρο δείχνουν σεβασμό και αγάπη για εμένα» λέει.
Μετά τις αρχικές αμφιβολίες, ο Νούνο Μοράις πλέον αισθάνεται σαν στο σπίτι του στην Λευκωσία. «Είναι ένα μέρος όπου νιώθω καλά, έχω περάσει πολύ χρόνο εδώ, είχα καλές εποχές. Κάποιες λιγότερο καλές, αλλά ευτυχώς οι καλές εποχές είναι αρκετές και να με κάνουν πολύ χαρούμενο». Και πώς είναι το «σπίτι» που έχει στο μυαλό ο Νούνο Μοράις; «Είναι μια μικρή πόλη, στη μέση της Μεσογείου, που κάνει τη σύνδεση της Μέσης Ανατολής με την Ευρώπη. Συνδυάζει διάφορους πολιτισμούς, τόσο από τους Άγγλους που ήταν εδώ, όσο και από τις γύρω χώρες.. Είναι ένα ήσυχο μέρος με καλό καιρό και όμορφες παραλίες. Εδώ στη Λευκωσία δεν έχει παραλίες, γιατί είμαστε ακριβώς στο κέντρο του νησιού, αλλά η Κύπρος έχει πολύ όμορφες παραλίες και ένα φανταστικό κλίμα. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου είναι καλοκαίρι» λέει.
Σε ηλικία 33 ετών, διανύοντας την 11η χρονιά στην Κύπρο, ο Νούνο Μοράις έχει συμβόλαιο μέχρι τον Ιούνιο του 2018, αλλά δεν θέλει να σκέφτεται το μέλλον τουλάχιστον για τώρα. «Δεν κάνω σχέδια, αφήνω το μέλλον στα χέρια του Θεού κάθε χρόνο. Αυτό το έτος δεν θα είναι διαφορετικό. Εργάζομαι κάθε μέρα για να δίνω το καλύτερό μου στο σύλλογο και μετά θα δω. Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι μόνο τις υποχρεώσεις που έχω τώρα και δεν είναι πλέον εύκολο, επομένως θα δούμε αργότερα, όταν έρθει η ώρα, τι θα κάνουμε» λέει.
Ο Μάριο Σέρτζιο έλαβε ένα όμορφο αποχαιρετισμό, όταν πριν από ένα χρόνο έφυγε από τον ΑΠΟΕΛ για να παίξει στον Απόλλωνα. Ο Νούνο Μοράις δεν θέλει να σκέφτεται τι θα κάνουν στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του. «Το θυμάμαι τέλεια, ο Μάριο πέρασε επίσης πολλά χρόνια εδώ και ήταν ένας παίκτης που οι φίλαθλοι αγαπούσαν πάρα πολύ. Του ετοίμασαν ένα μικρό αφιέρωμα που το δικαιούταν, όχι μόνο για την ποιότητά του ως παίκτης, αλλά και επειδή είναι ένας εξαίρετος άνθρωπος που πάντα ήταν εδώ για την ομάδα. Στη δική μου περίπτωση, δεν ξέρω και δεν θέλω να σκέφτομαι γι’ αυτό. Είναι πολύ γρήγορα για να σκεφτώ το αντίο» είπε».
