Οι βρισιές και οι ανομοιομορφίες

Η παλαιότερη απόφαση του Αθλητικού Δικαστή να τιμωρήσει τον Ζιγκί Μπαντιμπανγκά για το «stupid» προς τον βοηθό διαιτητή ήταν αναμενόμενο ότι θα δημιουργούσε προηγούμενο. Έτσι, πλέον η κάθε βρισιά που «συλλαμβάνεται» από τον τηλεοπτικό φακό γίνεται θέμα και ζητείται η παραδειγματική τιμωρία του ποδοσφαιριστή που την εκστομίζει. Πριν από δύο εβδομάδες βούιξε ο τόπος με το βίντεο που δείχνει τον Τόμας Ντε Βινσέντι να βρίζει (σ.σ. στο παιχνίδι με τον Άρη), ενώ χαμηλότερης κλίμακας ήταν ο απόηχος από βρισιά που φάνηκε να λέει ο Αντρέ Σκέμπρι στο πρόσφατο ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ. Αμφότεροι το έπραξαν μετά από κάποια απόφαση του διαιτητή της αναμέτρησης.

Λέμε για όσες γίνονται αντιληπτές από την τηλεοπτική εικόνα, καθώς είμαι απόλυτα σίγουρος ότι είναι χιλιάδες οι βρισιές που ακούγονται κατά τη διάρκεια ενός αγώνα που περνάνε στο ντούκου επειδή απλά δεν υπάρχει η μαρτυρία της εικόνας. Όσοι έχουν παίξει ποδόσφαιρο, φαντάζομαι αντιλαμβάνονται ότι η ένταση και το πάθος την ώρα του αγώνα μπορεί να μετατρέψει τον πιο ήρεμο άνθρωπο σε λύκο, όσο υπερβολικό και αν ακούγεται. Δεν αντιλέγω ότι ο ποδοσφαιριστής πρέπει να είναι υπόδειγμα εντός (ίσως και εκτός) αγωνιστικού χώρου, όμως η τιμωρία για μία βρισιά θαρρώ πώς είναι υπερβολική. Άρα είναι ξεκάθαρο ότι διαφωνώ με την παραπομπή στη Δικαστική για την παραμικρή βρισιά.

Ασχέτως αυτού, ο Αθλητικός Δικαστής έχοντας πλέον δημιουργήσει προηγούμενο με την περίπτωση του ποδοσφαιριστή της Ομόνοιας, λογικά θα πρέπει να συνεχίσει να το πράττει και με τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές. Εάν δεν το κάνει, τότε πολλοί (θα) του προσάπτουν μεροληπτική στάση ενάντια στις ομάδες τους ή προς συγκεκριμένους παίκτες. Οι διαφορετικές αποφάσεις σε ίδιες «παραβάσεις» ξενίζουν για την εγκυρότητα των κανονισμών. 

Εξάλλου, δεν είναι η μοναδική περίπτωση που διαπιστώνεται ανομοιομορφία στις αποφάσεις. Παίρνουμε για παράδειγμα τον κανονισμό περί τιμωρίας των παραγόντων που κάνουν δηλώσεις εναντίον της διαιτησίας - προσωπικά, επίσης, διαφωνώ με αυτόν τον κανονισμό. Ο καθένας που ασχολείται με το ποδόσφαιρο έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του και δεν μπορεί αυτή να «φορολογείται» επειδή δήθεν επηρεάζει... τη βελτίωση της διαιτησίας. Εφόσον, όμως, εφαρμόζεται ο κανονισμός καλούνται όλοι να τον σέβονται, αλλά θα πρέπει ο «τιμωρός» να επιβάλλει ποινές σε όλους με τον ίδιο τρόπο.

Υπήρξαν περιπτώσεις που παράγοντες δεν παραπέμφθηκαν, ενώ μία παραπομπή απορρίφθηκε με την υποσημείωση ότι θα εξηγηθεί ο λόγος σε μεταγενέστερο στάδιο – ασχέτως αν δεν δόθηκαν ακόμη εξηγήσεις. Μπορεί αυτά να είναι λεπτομέρειες, αλλά δημιουργούν προκατάληψη, που εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι αποτελεί πηγή κακών αντιλήψεων και πράξεων.

stelios.steliou@imhbusiness.com