Αποσύνθεση

Αποσύνθεση… Αυτή και μόνο αυτή η λέξη αποτυπώνει κατά τρόπο απόλυτο την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ΑΠΟΕΛ, με το χειρότερο απ’ όλα να είναι πως τίποτα δεν μοιάζει πλέον ικανό να την αλλάξει, τίποτα δεν δείχνει ικανό να σταματήσει τον άνευ προηγουμένου κατήφορο που έχει πάρει.
 
Ομάδα που κάθε άλλο παρά υγεία βγάζει στο γήπεδο, παρατημένη από τους οπαδούς της, με ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές που οι περισσότεροι από αυτούς βαριούνται να παίξουν ποδόσφαιρο, που τους παρακολουθείς και σε κάνουν να πιστεύεις πως την υποχρέωσή τους να αγωνίζονται την βλέπουν σαν αγγαρεία, χωρίς πάθος, χωρίς θέληση και αποφασιστικότητα για τη νίκη, αφημένοι στην μοίρα τους, συμβιβασμένοι με την ήττα και την αποτυχία, χωρίς το dna του πρωταθλητή.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ένας ΑΠΟΕΛ για να τραβάς τα μαλλιά σου

Η ομάδα που κυριάρχησε την τελευταία δεκαετία στο κυπριακό ποδόσφαιρο, η ομάδα που έκανε την Ευρώπη να παραμιλά με τις τεράστιες επιτυχίες της, μοιάζει σήμερα μια μικρομεσαία ομάδα που ψάχνεται, μια μικρομεσαία ομάδα-έρμαιο στις ορέξεις του κάθε αντίπαλου, που σε άλλες εποχές και υπό κανονικές συνθήκες ούτε καν σαν υπόνοια δεν θα περνούσε από το μυαλό του το βαθμολογικό όφελος όταν την αντιμετώπιζε.
 
Το φετινό ΑΠΟΕΛ νοσεί βαριά και οι όποιες εκλάμψεις στην απόδοσή του δεν είναι αρκετές για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Όσο περνά ο καιρός, όλο και πιο ξεκάθαρα αποδεικνύεται πως πρόκειται για ένα προβληματικό από όλες τις απόψεις οικοδόμημα που δομήθηκε σε παντελώς λανθασμένες βάσεις, πως οι δυνατότητες συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών του υπερεκτιμήθηκαν. Ενώ και αυτοί που αποδεδειγμένα το παρελθόν τους μαρτυρεί πως η ποιότητα και η αξία τους είναι αδιαμφισβήτητες, δείχνουν τώρα όχι μόνο να μην μπορούν, αλλά και να μην θέλουν. Αυτό και αν είναι το τραγικό της υπόθεσης…
 
Οι ευθύνες για το κατάντημα στο οποίο έχει περιέλθει ο ΑΠΟΕΛ, γιατί περί καταντήματος πρόκειται, είναι μεγάλες και βαραίνουν πολλούς. Από τη διοίκηση μέχρι τους πρώην προπονητές, την μεγάλη εκείνη μερίδα του οπαδών που γύρισε στην ομάδα προκλητικά την πλάτη, μα πρώτα και κύρια τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το ξεκαθάρισμα του Πετεβίνου για το facebook του Τάμαρι
 
Αυτούς που θέλουν να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει πως ξέχασαν την μπάλα που ήξεραν, αυτούς που με την προκλητική απάθεια και αδιαφορία τους, επιστρέφουν τον ΑΠΟΕΛ σε άλλες εποχές, στα πέτρινα χρόνια άλλων δεκαετιών, που οι παλαιότεροι υποστηρικτές της ομάδας διέγραψαν από τη μνήμη τους και δεν θέλουν να θυμούνται.
 
Δεν είναι ντροπή και δεν είναι το τέλος του κόσμου να χαθεί ένα πρωτάθλημα, κανείς δεν υπέγραψε πως ο ΑΠΟΕΛ θα κατακτά κάθε χρόνο και εφ’ όρου ζωής τον τίτλο. Άλλο είναι όμως να χάνεις το πρωτάθλημα παλεύοντας, δίνοντας το άπαν των δυνάμεων σου, και άλλο είναι να είσαι ο ΑΠΟΕΛ και να εξευτελίζεσαι κάθε βδομάδα μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, να ασελγείς στην ιστορία σου, να ταπεινώνεις την περηφάνεια των οπαδών σου, να μικραίνεις από αγωνιστική σε αγωνιστική.
 
Θα πει κανείς πως ανάλογες κρίσεις ο ΑΠΟΕΛ πέρασε και στον παρελθόν, καταφέρνοντας τελικά να βρει τα πόδια του και να επιστρέψει δριμύτερος. Όμως φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά, δεν είναι μια παροδική κρίση και κάμψη. Είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα και μια αποκρουστική εικόνα που βγάζει από την αρχή της χρόνιας, γι’ αυτό και το να πιστεύει κανείς πως και ετούτη τη φορά μπόρα είναι που θα περάσει, μάλλον ευσεβοποθισμό συνιστά.
 
Ακόμα και αν έρθουν οι καλύτεροι διαθέσιμοι ποδοσφαιριστές που υπάρχουν στη μεταγραφική περίοδο που διανύουμε, ο ΑΠΟΕΛ δεν πρόκειται να ανακάμψει, αν πρώτα δεν αλλάξουν πολλά άλλα πράγματα, πολύ πιο βαθύτερα… Αν οι υφιστάμενοι ποδοσφαιριστές δεν συνειδητοποιήσουν επιτέλους σε ποια ομάδα αγωνίζονται, αν η διοίκηση δεν πάρει τις δραστικές αποφάσεις εκείνες, που θα βάζουν το κάθε κατεργάρη στο πάγκο του και θα τον θέτουν αντιμέτωπο με τις ευθύνες του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Το βλέμμα Πετρίδη, οι παρατηρήσεις του Σωτηρίου και η απογοήτευση του Ντε Βινσέντι

Η υπομονή του κόσμου του ΑΠΟΕΛ έχει εξαντληθεί, ο κόσμος της ομάδας, είτε την ακολουθεί στο γήπεδο είτε όχι, έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της ανοχής που μπορεί να επιδείξει. Γιατί πολύ απλά, αυτό που σχεδόν κάθε βδομάδα βλέπει και θέλει να παρουσιάζεται σαν ΑΠΟΕΛ, σίγουρα δεν είναι ΑΠΟΕΛ. Ακόμη και αν η συνέχεια εξελιχθεί διαφορετικά, ακόμη και αν οι συγκυρίες επιτρέψουν την επιστροφή της ομάδας σε πρωταγωνιστικό ρόλο, που πολύ το αμφιβάλλουμε, τα προβλήματα και οι παθογένειες δεν πρόκειται να εξαλειφθούν αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα και αποτελεσματικά σε όλα τα επίπεδα.  
 
Διαφορετικά, όχι απλώς η φετινή χρονιά θα χαθεί, αλλά πολύ φοβούμαστε πως θα αποτελέσει την απαρχή του τέλους μιας κυριαρχίας που με κόπους πολλούς κτίστηκε, αλλά κατέρρευσε γιατί κάποιοι αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, γιατί κάποιοι δεν σεβάστηκαν, γιατί κάποιοι αποφάσισαν να μετατρέψουν τον ΑΠΟΕΛ από ομάδα μοντέλο, σε ομάδα…!!!   
    
Υ.Γ.: Όσοι προβάλλουν ως δικαιολογία τον κορεσμό και την έλλειψη κινήτρων λόγω των επιτυχιών, καθώς και άλλες τέτοιου είδους φθηνές δικαιολογίες, είτε είναι ποδοσφαιριστές είτε διοικητικοί παράγοντες είτε απλοί οπαδοί, πολύ απλά δεν έχουν θέση στον ΑΠΟΕΛ.  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η ομάδα που αγοράζει ο Τζιμπούρ στην Ελλάδα

Δειτε Επισης

Πρόεδρος ΚΟΑ: Στα αρχικά στάδια η Ομόνοια για το γήπεδο κοντά στις Χαλεπιανές
Στο παρά πέντε ο ΑΠΟΕΛ για την ανέγερση του νέου γηπέδου-Η τοποθέτηση του Ιωάννου
Τα δεδομένα για τον Γιοβάνοβιτς και η απόφαση για τον προπονητή της Εθνικής Ελλάδος
Χριστοδουλίδης: Αν πετύχουν οι επαφές με επενδυτές ή χορηγούς η ΑΕΛ θα ανέβει πολλά σκαλοπάτια
Εικόνες από την φωτιά στο οίκημα της Ομόνοιας-Δείχνει «άσπονδους φίλους» ο πρόεδρος του Σωματείου
AΕΛ και ΑΕΚ διεκδικούν το τρόπαιο του κυπέλλου στο φούτσαλ
Επιπλέον ποινή από τον Αθλητικό Δικαστή στον Σπιλέφσκι
Η διαφωνία του Πουρσαϊτίδη με τον Τιμούρ, ο Ιβάν και η Εθνική Ελλάδος
Οι 16 ομάδες της τελικής φάσης του EURO U-17-Στις 3 Απριλίου η κλήρωση
Δημητρίου για το ντέρμπι κορυφής-«Tώρα κρίνονται τα πάντα, θα είναι η μεγαλύτερη προσέλευση φέτος»