«Το μαχαίρι που βάλαμε πάνω και το αίμα που κυλά είναι φρέσκο για την Αμμόχωστο»
07:21 - 13 Οκτωβρίου 2020
Το θέμα του ανοίγματος του παραλιακού μετώπου της Αμμοχώστου από τους Τούρκους, συντάραξε ολόκληρη την Κύπρο, με τις εικόνες από την πόλη φάντασμα να σκορπούν πόνο και θλίψη στους Βαρωσιώτες, πολλοί από τους οποίους αντικρίζουν για πρώτη φορά, μετά από 46 χρόνια, τα σπίτια που μεγάλωσαν και τις περιουσίες τους.
Λίγο καιρό προηγουμένως, στις ελεύθερες περιοχές, ένας άνθρωπος που δεν γνώριζε τις τουρκικές βλέψεις για άνοιγμα των Βαρωσίων, ανέλαβε μια πρωτοβουλία για να κρατήσει άσβεστο τον πόθο της επιστροφής.
Ο λόγος για τον κ. Μιχαλάκη Στεργίδη, το όνομα του οποίου είναι συνδεδεμένο με την Ανόρθωση και την Αμμόχωστο, ο οποίος αποφάσισε να τοποθετήσει πινακίδες με το σήμα της αγαπημένης του ομάδας, σε τρία σημεία στην Ελεύθερη Κύπρο. Στο Λατσί, στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» και στο Παλαιχώρι. Η τελευταία τοποθέτηση, έγινε μάλιστα, μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά το άνοιγμα του παραλιακού μετώπου του Βαρωσιού.
«Πάνω στην πινακίδα έχουμε το σήμα της Ανόρθωσης καθώς και ένα χέρι που κρατά ένα μαχαίρι, από το οποίο στάζει αίμα. Δυστυχώς, το μαχαίρι που βάλαμε πάνω για την Αμμόχωστο και το αίμα που κυλά, με τις εξελίξεις που προέκυψαν, είναι φρέσκο. Έγιναν επίκαιρες οι πινακίδες. Οι πινακίδες αυτές δεν προκαλούν κανένα. Δεν προκαλούν τους οπαδούς άλλης ομάδας, δεν γράφουν ας πούμε “Ανόρθωση-Πρωτάθλημα”. Προάγουν το πνεύμα της Ανόρθωσης, η οποία είναι επέκταση της Αμμοχώστου. Η Αμμόχωστος, εκτός από τους Αμμοχωστιανούς, απασχολεί φαντάζομαι και όλους τους Κυπρίους».
Οι λόγοι που επιλέχθηκαν τα τρία σημεία
Ο κ. Στεργίδης εξήγησε πως ένιωθε την ανάγκη με αυτό τον τρόπο να κρατήσει ζωντανή τη φλόγα της Αμμοχώστου και της ομάδας του.
Ο κ. Στεργίδης εξήγησε πως ένιωθε την ανάγκη με αυτό τον τρόπο να κρατήσει ζωντανή τη φλόγα της Αμμοχώστου και της ομάδας του.
«Έγιναν τρεις τοποθετήσεις. Η μια μπήκε στη μια άκρη της Κύπρου, στο Λατσί, λόγω των πολλών Ανορθωσιατών που υπάρχουν στην περιοχή, αλλά και γιατί εκεί κατοικώ τη μισή ζωή μου. Η άλλη εγκαταστάθηκε στην προσωρινή μας έδρα, στο “Αντώνης Παπαδόπουλος” και η άλλη μπήκε στο Παλαιχώρι, εις ένδειξη εκτίμησης στους φίλους της Ανόρθωσης, οι οποίοι είναι πάρα πολλοί στην περιοχή. Όπως πάρα πολλοί είναι και στο Φτερικούδι, στον Ασκά και στον Αγρό».
Πέραν από τους πολλούς οπαδούς που έχει η ομάδα της Ανόρθωσης στις συγκεκριμένες περιοχές, η τοποθέτηση της πινακίδας στο Παλαιχώρι, έγινε και ως ένδειξη τιμής σε τρία εκλεκτά μέλη της Ανόρθωσης, αφού εκεί βρισκόταν το κρησφύγετό τους, κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ.
«Ο ένας είναι ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο οποίος ήταν ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης, ο Αντώνης Παπαδόπουλος, επίσης ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης και μετέπειτα προπονητής και ο Κυριάκος Μάτσης, που ήταν ενεργό και επίσημα εγγεγραμμένο μέλος της Ανόρθωσης. Η πινακίδα αυτή, τοποθετήθηκε προς τιμή αυτών των τριών ηρώων».
Για την εκδήλωση στο Παλαιχώρι, ο κ. Στεργίδης εξήγησε πως, υπήρχε μεγάλη απήχηση, παρότι ο ίδιος δεν κάλεσε κανένα. «Δεν είπα σε κανένα να έρθει. Απλώς είπα την τάδε μέρα, θα κάνω αυτό το πράγμα. Τον μόνο που κάλεσα, ήταν τον Τιμούρ Κετσπάγια. Ήταν εξάλλου έκπληξη για μένα που ήρθε ο Στέλιος Χιώτης, αλλά και η γυναικεία χορωδία της Ανόρθωσης που ήρθαν από μόνοι τους».
«Ο ένας είναι ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο οποίος ήταν ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης, ο Αντώνης Παπαδόπουλος, επίσης ποδοσφαιριστής της Ανόρθωσης και μετέπειτα προπονητής και ο Κυριάκος Μάτσης, που ήταν ενεργό και επίσημα εγγεγραμμένο μέλος της Ανόρθωσης. Η πινακίδα αυτή, τοποθετήθηκε προς τιμή αυτών των τριών ηρώων».
Για την εκδήλωση στο Παλαιχώρι, ο κ. Στεργίδης εξήγησε πως, υπήρχε μεγάλη απήχηση, παρότι ο ίδιος δεν κάλεσε κανένα. «Δεν είπα σε κανένα να έρθει. Απλώς είπα την τάδε μέρα, θα κάνω αυτό το πράγμα. Τον μόνο που κάλεσα, ήταν τον Τιμούρ Κετσπάγια. Ήταν εξάλλου έκπληξη για μένα που ήρθε ο Στέλιος Χιώτης, αλλά και η γυναικεία χορωδία της Ανόρθωσης που ήρθαν από μόνοι τους».
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, τόσο ο Στέλιος Χιώτης, όσο και η χορωδία της Ανόρθωσης τραγούδησαν το «χώμα που περπάτησα», προκαλώντας συγκίνηση σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Το χώρο μας τον παραχώρησε ΑΠΟΕΛίστας
Η κίνησή του, δεν στηρίχθηκε μόνο από τους οπαδούς της Ανόρθωσης, αλλά και από οπαδούς άλλων ομάδων, μερικοί εκ των οποίων κάποιοι βοήθησαν τα μέγιστα για να υλοποιηθεί η προσπάθεια του, δείχνοντας έτσι την αγάπη τους για την Αμμόχωστο.
«Πήρα μηνύματα και από Ομονοιάτες και από Σαλαμιναίους. Δεν μπορώ να σας κρύψω ότι μέρος της δουλειάς, την έκαναν Σαλαμιναίοι, Ομονοιάτες και ΑΠΟΕΛίστες. Για να σας δώσω να καταλάβετε, ο χώρος όπου εγκαταστήσαμε την πινακίδα, ανήκει σε ΑΠΟΕΛίστα. Για το στήσιμο της ταμπέλας, μεγάλο μέρος της δουλειάς, το έκαναν ένας Σαλαμιναίος κι ένας Ομονοιάτης. Με βοήθησαν από πολλές ομάδες και τους ευχαριστώ. Το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικότερα, είναι για να ενώνει τον κόσμο και όχι για να τον χωρίζει. Να μας φέρνει τον ένα πιο κοντά με τον άλλο. Εγώ έτσι το βλέπω και με αυτή τη σκέψη το έκανα, πέραν από την αγάπη για την πόλη μου και την ομάδα μου. Τίποτα άλλο».
Σε ότι αφορά σε κάποια πέτρινα σκαλιστά σύμβολα της Ανόρθωσης, που κάνουν το τελευταίο διάστημα το γύρο του διαδικτύου και τον δείχνουν να τα μεταφέρει, εξήγησε ότι αυτά τα φτιάχνει ένας καλλιτέχνης στην περιοχή του Πωμού, όπου ο κ. Στεργίδης διαμένει περίπου έξι μήνες το χρόνο.
«Μου έκανε ένα δύο και μου άρεσαν. Εγώ είμαι απλά ο μεταφορέας. Αλλά είναι χειροποίητα. Όποιος τα βάλει σπίτι του, για τρεις χιλιάδες χρόνια δεν θέλουν συντήρηση. Είναι από πέτρα που τις κόφκουν από τον Ασπρόκρεμμο για να τις κάμουν».
Ο κ. Στεργίδης, στο παρελθόν υπήρξε έφορος της Ανόρθωσης και πάντα βρισκόταν στο γήπεδο, για να στηρίξει την αγαπημένη του ομάδα. Τα τελευταία χρόνια όμως, προσβλήθηκε από σκλήρυνση κατά πλάκα και αναγκάστηκε να παρακολουθεί την ομάδα από απόσταση, τουλάχιστον στα εκτός έδρας παιχνίδια.
«Κατά κακή μου τύχη, προσβλήθηκα από κατά πλάκα σκλήρυνση, η οποία με καθήλωσε σε αναπηρικό. Η πάθηση αυτή, δυστυχώς, δεν μου επιτρέπει να ξαναγίνω έφορος της Ανόρθωσης. Έχασα πάρα πολλά πράγματα από τη ζωή μου. Ούτε να υποστηρίξω την Ανόρθωση, αλλά ούτε και την πατρίδα μου μπορώ πλέον, γιατί όταν με καλέσουν να ξαναπάω στον πόλεμο, δεν θα μπορέσω να πάω, αφού δεν μπορώ να κινηθώ. Αλλά το μυαλό μου δεν πειράχτηκε και κάνω ότι μπορώ. Παλιά έκανα ότι ήθελα, πλέον κάνω ότι μπορώ, αλλά η ζωή συνεχίζεται».
Ωστόσο, δεν έχασε την αισιοδοξία του, αλλά και την ελπίδα ότι μια μέρα θα βρεθεί το φάρμακο και όσοι έχουν προσβληθεί από τη συγκεκριμένη πάθηση, θα γιατρευτούν.
«Πηγαίνω στο γήπεδο, υπάρχουν οι υποδομές στο Αντώνης Παπαδόπουλος. Εγώ πήρα εισιτήριο διαρκείας και κάθομαι εκεί στο πρώτο σκαλί. Είχα εξάλλου την τύχη να μου δώσουν εισιτήριο διαρκείας οι προηγούμενες διοικήσεις της Ανόρθωσης, ωστόσο το αποποιήθηκα, γιατί ήθελα να πληρώσω».
«Θα πάρουμε το πρωτάθλημα»
Για την πορεία της Ανόρθωσης μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα, αλλά και για τους φετινούς στόχους, είπε ότι, «η Ανόρθωση όπως πάρα πολλές ομάδες, αγωνίζεται φέτος μόνο με τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές. Δεν έχουμε κερκίδα. Ειδικά εμείς στη Λάρνακα, παίζουμε κεκλεισμένων των θυρών. Η κερκίδα είναι ο 12ος παίκτης, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη δύναμη της κερκίδας. Η ομάδα μας όμως, είναι στελεχωμένη πολύ καλά και από ποδοσφαιριστές και από προπονητή και από τη διοίκηση. Είναι πολύ συμπληρωμένη και η Ανόρθωση θα βελτιώνεται κάθε εβδομάδα. Να σας πω και κάτι. Θα πάρουμε και το πρωτάθλημα. Μπορεί να μην αρέσει αυτό σε πολλούς, όμως ο στόχος μας είναι το πρωτάθλημα και πιστεύω ότι θα το κατακτήσουμε».
Έστειλε εξάλλου το μήνυμα πως «εγώ θέλω να καλέσω τον κόσμο να μείνει κοντά στην ομάδα. Όσο πιο κοντά γίνεται να μείνει ο κόσμος».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
