Ο Στίβεν Χόκινγκ και η μπάλα: μια ποδοσφαιρική ανάλυση του σπουδαίου επιστήμονα

Ήταν ο άνθρωπος o οποίος με τις ανατρεπτικές θεωρίες του, έδωσε εξηγήσεις για τις μαύρες τρύπες του διαστήματος και προσπάθησε να εκλαϊκεύσει κάθε έννοια της φυσικής. Ο κατά πολλούς μεγαλύτερος επιστήμονας μετά τον Άλμπερτ Αϊνστάιν στη διάρκεια της ζωής του ασχολήθηκε και μελέτησε και το ποδόσφαιρο! Με τον δικό του, επιστημονικό τρόπο... 

Τον Μάιο του 2014 ο Χόκινγκ «επιστρατεύτηκε» από μια εταιρεία στοιχημάτων με σκοπό να επινοήσει μια φόρμουλα που θα εξασφάλιζε μια καλή πορεία της εθνικής ομάδας της Αγγλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. 

«Από την αυγή του πολιτισμού, δεν χαροποιεί ιδιαίτερα τους ανθρώπους να παρακολουθούν γεγονότα που δεν μπορούν να εξηγήσουν. Γι' αυτό και έχουν αναπτύξει τεχνικές κατανόησης του κόσμου. Το Μουντιάλ δεν διαφέρει σε αυτό. Σε σύγκριση με το ποδόσφαιρο, θεωρώ ότι η Κβαντική Φυσική είναι σχετικά απλή!» είχε πει τότε χαριτολογώντας. 

Ο σπουδαίος Βρετανός ανέπτυξε τότε ένα μαθηματικό μοντέλο που διασφαλίζει την κατάκτηση του Μουντιάλ προσφέροντας ως μπόνους τη φόρμουλα για το «τέλειο πέναλτι», καθώς εκείνη την περίοδο οι Άγγλοι διεθνείς έδειχναν αδυναμία στο να είναι αποτελεσματικοί στη διαδικασία των πέναλτι.

Ο Χόκινγκ ανέλυσε τα δεδομένα όλων των Μουντιάλ από το 1966 και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι την προσπάθεια της εθνικής ομάδας της Αγγλίας θα μπορούσαν να... σαμποτάρουν παράγοντες όπως η θερμοκρασία, το υψόμετρο και η απόσταση από την πατρίδα.

Είχε εκτιμήσει ότι αν το πρώτο παιχνίδι των «λιονταριών» με αντίπαλο την Ουρουγουάη το διηύθυνε Ευρωπαίος διαιτητής, τότε οι πιθανότητες θα ήταν σημαντικά βελτιωμένες εξηγώντας ότι ρέφερι από χώρες του βορείου ημισφαιρίου ήταν λιγότερο επιρρεπείς στο «δραματικό θέατρο» του Λουίς Σουάρες! 

Είχε, μάλιστα, χαρακτηρίσει «μπαλαρίνα» τον τότε επιθετικό της Λίβερπουλ, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο ξεγελούσε τους διαιτητές και έδιναν σφυρίγματα υπέρ του. Οι Άγγλοι ηττήθηκαν σε εκείνο το παιχνίδι με 2-1 με τον Σουάρες να πετυχαίνει και τα δύο γκολ για τη δική του εθνική ομάδα. 

Επικαλούμενος την στατιστική ο διάσημος καθηγητής σημείωνε ότι η κόκκινη εμφάνιση ήταν πιο επιτυχημένη και πρότεινε στον Ρόι Χόγκτσον να ακολουθήσει το σύστημα 4-3-3 αντί του 4-4-2.

«Γερμανοί ψυχολόγοι διαπίστωσαν ότι οι κόκκινες φανέλες κάνουν τις ομάδες να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Παρομοίως λειτουργεί και το 4-3-3» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Κατά τον Χόκινγκ η Αγγλία σε ένα παιχνίδι με αυξημένη θερμοκρασία κατά 5 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από το συνηθισμένο, είχε 59% περισσότερες πιθανότητες να ηττηθεί!

«Έχουμε διπλάσιες πιθανότητες να κερδίσουμε όταν παίζουμε σε υψόμετρο μικρότερο των 500 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και οι πιθανότητες μας βελτιώνονται κατά 30% αν η σέντρα είναι προγραμματισμένη για τις 3 μετά το μεσημέρι» έλεγε τότε. 

Ακόμα ένα (ποδοσφαιρικό) πεδίο το οποίο ανέλυσε ο ιδιοφυής επιστήμονας ήταν το «τέλειο πέναλτι». Σύμφωνα με τον Χόκινγκ η επιτυχία στην εσχάτη των ποινών βρίσκεται στο να πάρει ο παίκτης μεγαλύτερη φόρα από τα τρία βήματα και στο να δώσει στη μπάλα λίγο ύψος, προσθέτοντας όμως ότι η ταχύτητα δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνη της, χωρίς την κατάλληλη στόχευση.

«Μακάρι να μπορούσα να ψιθυρίσω αυτές τις οδηγίες στο αυτί του Κρις Γουόντλ το 1990. Χρησιμοποίησε το πλασέ παρά το κουτουπιέ και έχεις 10% περισσότερες πιθανότητες να σκοράρεις έτσι» θυμήθηκε ο Χόκινγκ αναφερόμενος στη διαδικασία των πέναλτι στον ημιτελικό Αγγλία - Δυτική Γερμανία στο Μουντιάλ της Ιταλίας.

«Δεν υπάρχει, επίσης, καμία ένδειξη αν είναι πλεονέκτημα να είσαι δεξιοπόδαρος από ό,τι αριστεροπόδαρος, αλλά οι φαλακροί  και οι ξανθοί ποδοσφαιριστές έχουν περισσότερες πιθανότητες να σκοράρουν, μολονότι δεν υπάρχει ακριβής επιστημονική εξήγηση γι' αυτό» κατέληξε.