Η παρακαταθήκη του Γιόρντι Κρόιφ
11:36 - 23 Δεκεμβρίου 2015
Κρίνοντας τους προέδρους της ΑΕΚ, ο ιστορικός του μέλλοντος ίσως να μην αφιερώσει πολλές σελίδες στον Μάριο Έλληνα. Ήταν ο άνθρωπος που ανέλαβε την ομάδα όταν έπεφτε στη β’ κατηγορία και αποχώρησε λίγο μετά που την επανέφερε. Δεν πέτυχε πολλά, όμως έκανε κάτι σπουδαίο: έφερε τον Κρόιφ στην Κύπρο.
Η εξήγηση για την σημερινή ομάδα - μοντέλο, έχει ονοματεπώνυμο: Γιόρντι Κρόιφ. Όχι γιατί η φετινή ομάδα -συνέχεια της περσινής- είναι δημιούργημα του Ολλανδού, ούτε επειδή θέλω να μειώσω τη δουλειά της διοίκησης Καραπατάκη. Ο Κρόιφ πέτυχε κάτι που θα συνοδεύει το σωματείο, μάλλον για χρόνια: εμφύσησε στους παράγοντες τη νοοτροπία πως για το ποδόσφαιρο πρέπει να αποφασίζουν οι επαγγελματίες και όχι ο εκάστοτε πρόεδρος. Σε μια συνέντευξη ο Κρόιφ μου είχε πει πως όπως ο ίδιος δεν θα έμπαινε στην κουζίνα να μαγειρεύει, αν άνοιγε εστιατόριο, έτσι και οι παράγοντες δεν πρέπει να ασχολούνται με ποδοσφαιρικά, αλλά ν’ αφήσουν τους επαγγελματίες να κάνουν τη δουλειά τους.
Όλη η επιτυχία της ΑΕΚ στηρίζεται σ’ αυτή τη σκέψη, που ακολουθεί ευλαβικά ο νυν πρόεδρος. Στην ΑΕΚ τον λένε τεχνικό διευθυντή και είναι ο Τσάβι Ρόκα. Θα μπορούσε να ήταν αθλητικός διευθυντής, μάνατζερ ή προπονητής. Σημασία έχει ότι επί ποδοσφαιρικών θεμάτων αποφασίζει ένας. Και ο ένας είναι επαγγελματίας του ποδοσφαίρου και όχι νομικός, λογιστής ή εργολάβος που περιστασιακά ασχολείται και με την μπάλα.
Ο Καραπατάκης έκανε κάτι απλό. Βρήκε τον Ρόκα, έκρινε ότι του κάνει και του είπε πως έχει 220.000 τον μήνα – τόσα λένε, μπορεί να είναι λίγο περισσότερα, δεν ξέρω- για να φτιάξει μια διεκδικητική ομάδα. Ο Ισπανός δέχτηκε. Πίστεψε ότι με παίκτες που θα αμείβονται 8-10 χιλιάρικα τον μήνα (δεκάμηνα συμβόλαια), κατά μέσο όρο, μπορούσε να πετύχει. Και πετυχαίνει!
Ας μην γελιόμαστε. Στον ποδοσφαιρικό κόσμο υπάρχουν εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες ποδοσφαιριστές με κασέ 100-300 χιλιάδες το χρόνο. Δεν είναι σαν τους παίκτες εκατομμυρίων, που είναι μετρημένοι στα δάκτυλα. Οπότε, το αν ένας παίρνει 300.000 ετησίως, δεν τον κάνει απαραίτητα καλύτερο από κάποιον των 100.000 ευρώ. Απλά θέλει κόπο και ικανότητα για να τον βρεις. Και πλάνο. Ένας καλός παίκτης στην ΑΕΚ, δεν σημαίνει ότι θα είναι το ίδιο καλός στον ΑΠΟΕΛ – κλασσικό παράδειγμα ο Βάντερ. Πρέπει να ταιριάζει στο σύστημα, στον τρόπο ανάπτυξης, στο παιχνίδι των υπόλοιπων, στη νοοτροπία, στο κλίμα. Αλλά για να βρεις παίκτες που να ταιριάζουν στο πλάνο, πρέπει πρώτα να φτιάξεις το ίδιο το πλάνο. Ιδανικά πρέπει να το φτιάξει κάποιος επαγγελματίας. Αν υπάρχει…
Υ.Γ. – Όταν υπάρχει μεγάλο μπάτζετ είναι πιο εύκολο να φέρεις καλούς παίκτες, χωρίς πλάνο. Όταν δεν υπάρχει, τα περιθώρια στενεύουν και θέλεις κάποιο ειδικό.
