Στη Νάπολη καπνίζει ξανά!
11:06 - 26 Ιανουαρίου 2016
Ευφορία; Κάθε άλλο. Όταν το καλοκαίρι ο Μαουρίτσιο Σάρι ανακοινωνόταν ως διάδοχος του (κοσμοπολίτη, πλην ελάχιστα αγαπητού στους οπαδούς) Ράφα Μπενίτεθ, στη Νάπολη ο σκεπτικισμός και η αμφιβολία συναγωνίζονταν σε ποσότητα την ηφαιστειακή λάβα του παρακείμενου Βεζούβιου.
Ο νέος τεχνικός ήταν μεν Ιταλός, και δη Ναπολιτάνος. Συνάμα όμως ένας κλασικός γυρολόγος (18 ομάδες σε 25 χρόνια) με πλεόνασμα παραστάσεων στην ιταλική ποδοσφαιρική επαρχία (από την ένατη κατηγορία ως τη Σέριε Β) και τεράστιο έλλειμμα εμπειρίας στην πρώτη κατηγορία και δη σε μεγάλους, παραδοσιακούς συλλόγους.
Στία, Φαελέσε Καβρίλια, Αντέλα, Βαλντέμα, Τεγκολέτο, Σανσοβίνο, Σαντζιοβανέζε, Πεσκάρα, Αρέτσο, Αβελίνο, Βερόνα, Περούτζια, Γκροσέτο, Αλεσάντρια, Σορέντο και Έμπολι δεν είναι δα και υλικό ονείρων – πόσο μάλλον εχέγγυο επιστροφής (της Νάπολης) στο Τσάμπιονς Λιγκ…Η μία εκδοχή αναφέρει πως ο πρόεδρος του συλλόγου, Αουρέλιο ντε Λαουρέντις, τον εμπιστεύτηκε, επειδή είχε εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα από το επιθετικό παιχνίδι της Έμπολι στην περυσινή ήττα της Νάπολης στην Τοσκάνη με 4-2. Σύμφωνα με τη δεύτερη, τον παραγωγό κινηματογραφικών ταινιών «γαργάλησε» η ιστορία του Σάρι, η οποία πληροί τις προδιαγραφές για τη μεγάλη οθόνη.
Αλά Μπουκόφσκι
Ο πατήρ Σάρι είχε μετακομίσει από τον Νότο (Νάπολη) στον Βορρά (Τοσκάνη) της Ιταλίας, προκειμένου –προδίδοντας τη μεγάλη του αγάπη (ποδηλασία)– να δουλέψει σε γερανούς. Ο Μαουρίτσιο διδάχθηκε από αυτόν τι σημαίνει να σε φοβάται η δουλειά (σ.σ. εργάζεται καθημερινά τουλάχιστον 13 ώρες), ωστόσο στο δικό του σταυροδρόμι της ζωής πήρε τον αντίθετο δρόμο: στα 40 του παράτησε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στον τραπεζικό τομέα (σ.σ. είχε δουλέψει ήδη με επιτυχία σε Αγγλία, Ελβετία, Γερμανία και Λουξεμβούργο), προκειμένου ν’ αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο πάθος του: την προπονητική!
Οι δύο προβιβασμοί με τη Σανσοβίνο διαδραμάτισαν τον ρόλο τους σε αυτήν την απόφαση ζωής, αντίστοιχη εκείνης του (αγαπημένου του Σάρι) συγγραφέα Χένρι Τσαρλς Μπουκόφσκι, ο οποίος στα 49 του είχε εγκαταλείψει το μίζερο πόστο του στο ταχυδρομείο, ώστε έναντι 100 δολαρίων μηνιαίως να αφοσιωθεί στη συγγραφή.
Mea culpa από Μαραντόνα
Τα έργα του Μπουκόφσκι έτυχαν ευρύτατης αποδοχής και αναγνώρισης, το αντίστοιχο του Σάρι στη Νάπολη υποχρέωσε ακόμη και τον μέγα Ντιέγκο Μαραντόνα σε δημόσιο «mea culpa». Μετά το άνευ νίκης ξεκίνημα στις πρώτες τρεις αγωνιστικές ο «πίμπε ντ’ όρο» είχε αποφανθεί: «Με όλο τον σεβασμό, δεν είναι ο κατάλληλος προπονητής. Η πρόσληψή του ήταν ένα μεγάλο δώρο γενεθλίων γι’ αυτόν. Η ομάδα μού θυμίζει τη Νάπολη του πρώτου μου χρόνου, όταν παλεύαμε να αποφύγουμε τον υποβιβασμό». Τέσσερις μήνες αργότερα –με τη Νάπολη πρωταθλήτρια χειμώνα (για πρώτη φορά μετά την εποχή του) και πρωτοπόρο– ο Αργεντινός παραδέχθηκε: «Έκανα λάθος. Του ζητώ να με συγχωρέσει». Η αντίδραση του Σάρι: «Μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Είναι και θα είναι το είδωλό μου».
Μολονότι οι δημόσιες εμφανίσεις του (πάντα σε προπονητική φόρμα και συχνά-πυκνά με τσιγάρο ανά χείρας) μαρτυρούν πως δεν ήταν ο κλασικός τύπος τραπεζικού υπαλλήλου, ο τρόπος δουλειάς του συνηγορεί περί του αντιθέτου. Μεθοδικός, σχολαστικός, παθιασμένος με την τακτική (σ.σ. μόνο στη Σανσοβίνο είχε αναπτύξει 33 παραλλαγές για τις στημένες μπάλες!) και τη λεπτομέρεια (σ.σ. μέσω drone με ενσωματωμένη κάμερα καταγράφει τις προπονητικές ενότητες, ώστε να εντοπίζει και να διορθώνει ατέλειες).
Πιο ελκυστική
Με ελάχιστες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ του Μπενίτεθ, ο οποίος εισέπραττε τα τριπλάσια σε σύγκριση με τον Σάρι, η Νάπολη είναι σαφέστατα βελτιωμένη αμυντικά (σ.σ. το παθητικό των 16 γκολ σε 20 αγωνιστικές είναι το κορυφαίο στην κατηγορία και πολύ μακριά από τα 54 που είχε δεχθεί πέρυσι η ομάδα), εξίσου παραγωγική, αλλά πιο ελκυστική στον τρόπο παιχνιδιού.
Πιο ελκυστική
Με ελάχιστες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ του Μπενίτεθ, ο οποίος εισέπραττε τα τριπλάσια σε σύγκριση με τον Σάρι, η Νάπολη είναι σαφέστατα βελτιωμένη αμυντικά (σ.σ. το παθητικό των 16 γκολ σε 20 αγωνιστικές είναι το κορυφαίο στην κατηγορία και πολύ μακριά από τα 54 που είχε δεχθεί πέρυσι η ομάδα), εξίσου παραγωγική, αλλά πιο ελκυστική στον τρόπο παιχνιδιού.
Η Νάπολη του Σάρι είναι μια ομάδα που παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, πιέζει ψηλά, φτάνει σε πολλές τελικές, αξιοποιεί σε μεγάλο βαθμό τις στημένες μπάλες, αλλά έχει καλή αμυντική ισορροπία και συμπεριφορά. Ό,τι της λείπει (ακόμη), είναι η σταθερότητα σε υψηλές στροφές και η αντοχή στην πίεση του πρωταθλητισμού.
Αν ο αρειμάνιος καπνιστής καταφέρει να της εμφυσήσει και αυτά τα στοιχεία οδηγώντας την στο πρώτο πρωτάθλημα μετά από 26 χρόνια (1990), θα έχει υπογράψει μια ιστορία τόσο σαγηνευτική όσο η φωνή της σειρήνας Παρθενόπης. Η τελευταία πνίγηκε στη θάλασσα, όταν ο Οδυσσέας δεν ανταποκρίθηκε στο τραγούδι της, και ξεβράστηκε σε μια παραλία της Ιταλίας, όπου οι κάτοικοι την περισυνέλεξαν και την ενταφίασαν σε μνήμα, γύρω από το οποίο έχτισαν νέα πόλη (Νεάπολη -> Νάπολη) με το όνομά της. Εξ ου και το προσωνύμιο της ομάδας: παρτενοπέι, οι γιοι της Παρθενόπης.
