Τσιάρτας: "Με παρακαλούσε ο Ρομπέρτο Κάρλος"

Tην Τετάρτη 2 Οκτωβρίου του 2002, η ΑΕΚ έγραφε μια από τις πιο πολυσυζητημένες σελίδες της ποδοσφαιρικής ιστορίας της. Η τότε ομάδα του Μπάγεβιτς αντιμετώπισε στη Νέα Φιλαδέλφεια τη Ρεάλ Μαδρίτης και… απογείωσε το κοντέρ από άποψη απόδοσης κάνοντας ένα πραγματικά μεγάλο ματς, που αγγίζει τα όρια του αγώνα-μνημείου.

Παρότι οι «κιτρινόμαυροι» προηγήθηκαν με 3-1 (ημίχρονο 3-2) δεν κατάφεραν να πάρουν άλλη μία ιστορική νίκη επί της ευρωπαϊκής «Βασίλισσας», αλλά το ματς έμεινε στην ιστορία και ξεθάβεται συχνά-πυκνά σε ποδοσφαιρικές συζητήσεις. Φοβερή και τρομερή εμφάνιση τότε από τους παίκτες της «Ένωσης», εντυπωσιακοί αυτοματισμοί και αξέχαστοι συνδυασμοί με αποκορύφωμα την καλοκουρδισμένη (από τα προηγούμενα χρόνια) κομπίνα του Τσιάρτα και του Ντέμη στο γκολ του τελευταίου.

14 χρόνια μετά από εκείνη τη βραδιά, ένας εκ των βασικότατων πρωταγωνιστών της με ένα γκολ και δύο ασίστ, ο Βασίλης Τσιάρτας, μιλάει στο Contra.gr και θυμάται τις… πάσες με το δοκάρι, την ατάκα που του είπε ο γνώριμός του από τα χρόνια της Primera, Ρομπέρτο Κάρλος και μια πολύ άσχημη προσωπική συγκυρία για τον ίδιο την οποία επίσης αντιμετώπισε εκείνο το βράδυ μαζί με τον Κασίγιας και τη Ρεάλ.

"Θυμάμαι ότι τις παραμονές του αγώνα είχε πεθάνει ένας θείος μου και αυτό ήταν κάτι που με χάλασε αρκετά ενόψει του ματς. Άλλο ένα χαρακτηριστικό περιστατικό που θυμάμαι ήταν ότι με πλησίασε ο Ρομπέρτο Κάρλος και μου λέει «πέτα το έξω». Εγώ συγκεντρώθηκα στο χτύπημα και παρότι έγινε σε επανάληψη το φάουλ, κατάφερα να πετύχω ένα σημαντικό τέρμα", σημειώνει μεταξύ άλλων.

Τι θυμάται έντονα ο ίδιος ο Τσιάρτας από την αξέχαστη βραδιά με τη Ρεάλ:

"Η ΑΕΚ του 1995-96 την καλύτερη μπάλα όλων των εποχών"
Βέβαια εκείνη η ΑΕΚ δεν ήταν μια ομάδα-πυροτέχνημα η οποία απλά έπιασε σούπερ απόδοση σε έναν αγώνα με τη Ρεάλ. Άλλωστε ακολούθησε θετικό αποτέλεσμα ακόμα και στο Μπερναμπέου μερικές εβδομάδες αργότερα. Ήταν μια ομάδα με πολύ γερό κορμό που κρατούσε από τη δεκαετία του ’90 και κράτησε μέχρι το τέλος της Φιλαδέλφειας. Με τις όποιες προσθαφαιρέσεις -φυσικά- στο πέρασμα του χρόνου αλλά με μια βάση που παραήταν γερή και στηριζόταν στους πολύ καλούς Έλληνες ποδοσφαιριστές.

Ο Τσιάρτας έζησε ένα σημαντικό μέρος της συγκεκριμένης διαδρομής, από το 1992 μέχρι το 1996 και από το 2000 μέχρι το 2003. Τον ρωτήσαμε για το αν η ΑΕΚ της χρονιάς με τη Ρεάλ ήταν η καλύτερη που θυμάται και η απάντηση ήταν βεβαίως αρνητική. Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η «Ένωση» τη σεζόν 1995-96 (την τελευταία του Μπάγεβιτς πριν πάει στον Ολυμπιακό, δηλαδή) παρότι δεν στάθηκε αρκετό για να της δώσει το πρωτάθλημα, κατά την άποψη του El mago βρίσκεται στην κορυφή της «κιτρινόμαυρης» ποδοσφαιρικής πυραμίδας. Τουλάχιστον σε ότι αφορά τη σύγχρονη ιστορία.

Τα στιγμιότυπα του αγώνα της ΑΕΚ με τη Ρεάλ στη χορτασμένη από μπάλα Φιλαδέλφεια:

Πηγή: contra.gr