Ο Κριστιάνο επιστρέφει εκεί που γεννήθηκε ο Ρονάλντο (pics, vids)
13:04 - 22 Νοεμβρίου 2016
Ήταν ένα παιδί, όπως τα υπόλοιπα. Δεν είχε το σώμα που έχει σήμερα και δεν μας περνούσε από το μυαλό ότι θα γινόταν σούπερ σταρ. Δεν καθόταν σε ησυχία. Ήταν συνέχεια σε κίνηση, ανυπομονούσε να έρθει η ώρα για να πάει στην προπόνηση» θυμάται η Μαρία Ζοζέ Λόπες, μια από τις καθαρίστριες της πανσιόν Ντομ Ζοζέ, στην πορτογαλική πρωτεύουσα, το μέρος στο οποίο διέμεναν τα παιδιά που ήταν στις ακαδημίες της Σπόρτινγκ.
Ο Κριστιάνο πήγε στο Ντομ Ζοζέ στα 16 του. Έμενε στο δωμάτιο 34 και κοιμόταν στο κρεβάτι δίπλα στο παράθυρο. Από εκείνες τις ημέρες, το κτίριο δεν έχει αλλάξει και πολύ, αν και οι υπεύθυνοι της ομάδας της Λισαβόνας προσπάθησαν με τα χρόνια να το ανακαινίσουν.
Από τότε έχουν περάσει 19 χρόνια. Εκείνος ο πιτσιρικάς είναι πια ο Ρονάλντο, αυτός που πήγε κατόπιν στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και μετά στη Ρεάλ, αυτός που τρεις φορές στην καριέρα του έχει αναδειχθεί κορυφαίος παίκτης στον κόσμο. Η ζωή του έχει αλλάξει ριζικά. Τότε πήγαινε, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά, στις προπονήσεις με το μετρό. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων.
Η Σπόρτινγκ απέκτησε τον Ρονάλντο από την ομάδα της γενέτειράς του, Μαδέιρα, όταν ήταν 12 ετών προσφέροντας 25.000 ευρώ. Τότε έπρεπε να αφήσει την οικογένειά του και να ζήσει μόνος του. Όπως ίσως μπορεί να προβλέψει κάποιος έβαλε τα κλάματα...
«Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Ωστόσο, ήταν ο μοναδικός τρόπος για να ενηλικιωθώ και ως άνθρωπος και ως ποδοσφαιριστής. Οι χειρότερες ημέρες ήταν οι Κυριακές όταν δεν είχαμε αγώνα και οι οικογένειες των άλλων παιδιών έρχονταν για να τους δουν. Η δική μου ήταν μακριά και δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα για να ταξιδεύουν συχνά. Μιλούσα, βέβαια, κάθε μέρα με τη μητέρα του στο τηλέφωνο. Για την ακρίβεια, δεν μιλούσα. Έκλαιγα» λέει ο ίδιος. Δεν ήταν ρόδινη η διαμονή του Ρονάλντο στη Ντομ Ζοζέ. Έκανε παρέα με κάποιους συμπαίκτες του, αλλά οι περισσότεροι τον κορόιδευαν για την... χωριάτικη προφορά του.
«Όταν ο Ρονάλντο ήρθε στη Λισαβόνα, ήταν μόλις 12 ετών και ήταν πολύ δύσκολο γι' αυτόν να προσαρμοστεί. Έκλαψε πολλές ημέρες. Άφησε το χωριό του, την οικογένειά του, ήρθε σε μία μεγάλη και μακρινή πόλη, σε μία δύσκολη ατμόσφαιρα και με μερικές εγκαταστάσεις όχι τόσο καλές όσο αυτές που έχουμε τώρα. Απλά φανταστείτε πόσο δύσκολο ήταν γι' αυτόν. Εάν δεν ήταν τόσο δυνατός και τόσο πεπεισμένος ότι το όνειρό του ήταν να γίνει ποδοσφαιριστής, θα τα είχε παρατήσει» θυμάται ο υπεύθυνος των τμημάτων υποδομής της Σπόρτινγκ, Αουρέλιο Περέιρα.
Ο Μιγκέλ Παϊσάο, με τον οποίο μοιραζόταν το δωμάτιο 34 και με τον οποίο είναι φίλοι καρδιακοί μέχρι σήμερα, έχει να λέει για μια περίεργη άσκηση που έκανε ο κολλήτός του με στόχο να βελτιώσει την ταχύτητά του. Άφηνε το δωμάτιό του, κατέβαινε στο δρόμο και πήγαινε στα φανάρια. Περίμενε το κόκκινο, έπαιρνε θέση και όταν άναβε το πράσινο και ξεκινούσε το πρώτο αυτοκίνητο, ξεκινούσε και αυτός. Έκανε αγώνα με αυτοκίνητο και ήθελε πάντα να είναι πιο γρήγορος...
Ο μισθός του ήταν περίπου 1.000-1.500 ευρώ. Έστελνε τα λεφτά στη μητέρα του. «Όταν θέλω χρήματα για κάτι της το λέω και μου τα βάζει στον λογαριασμό μου» έλεγε ο Ρονάλντο σε συνέντευξη που είχε δώσει στα 16 του.
«Ήταν διαφορετικό παιδί. Στα 12 του ήταν ο ηγέτης που είναι και σήμερα. Θυμάμαι τις συμβουλές που μου έδινε όταν είχα χάσει σε έναν αγώνα πινγκ-πονγκ. Θυμάμαι που ζητούσε από τους συμπαίκτες του να μην τον φωνάζουν Ρονάλντο, όπως τον Βραζιλιάνο, ο οποίος τότε ήταν ο κορυφαίος επιθετικό στον κόσμο» λέει ο Λεονέλ Πόντες, πρώτος προπονητής του στις ακαδημίες της πορτογαλικής ομάδας.
Υπάρχει καιμια ανεκδοτολογική ιστορία για τη θυσία ενός φίλου του, που επέτρεψε στον Κριστιάνο να κάνει το πρώτο βήμα για την σπουδαία καριέρα του. Ο Ρονάλντο και ο φίλος Άλμπερτ πήγαν μαζί στην ακαδημία της Σπόρτινγκ. Εκεί τους είπαν ότι θα δοκιμαστούν σε ένα παιχνίδι και όποιος από τους δύο έβαζε τα περισσότερα γκολ, θα παρέμενε στην ακαδημία. Η ομάδα των δύο φίλων κέρδισε 3-0. Το πρώτο γκολ το έβαλε ο Ρονάλντο, το δεύτερο ο φίλος του και στο τρίτο, ενώ ο Άλμπερτ βγήκε τετ α τετ με τον τερματοφύλακα και κατάφερε να τον περάσει, πάσαρε σε κενή εστία στον Ρονάλντο για να βάλει το γκολ. Όταν τον ρώτησε στο τέλος γιατί το έκανε αυτό, του απάντησε «επειδή εσύ είσαι καλύτερος». Ο Άλμπερτ δεν κατάφερε να ακολουθήσει καριέρα ποδοσφαιριστή, όμως κέρδισε την αιώνια ευγνωμοσύνη του Ρονάλντο, ο οποίος φροντίζει μέχρι σήμερα να ανταποδίδει στον φίλο του την... θυσία.
Σήμερα στα τμήματα υποδομής της Σπόρτινγκ ανήκουν 200 παιδιά. Όλα θέλουν να γίνουν σαν τον Ρονάλντο...
