Στον βωμό του κέρδους οι συλλογοι θυσιάζουν ακόμη και τους οπαδούς τους

12:30 - 16 Φεβρουαρίου 2016

Ποδόσφαιρο Διεθνή SPORTS

Τον περασμένο Οκτώβριο οι οπαδοί της Μπάγερν εισήλθαν με πεντάλεπτη καθυστέρηση στο «Έμιρεϊτς» διαμαρτυρόμενοι για την υπερβολικά υψηλή τιμή του εισιτηρίου στον αγώνα με την Άρσεναλ.

Το Σάββατο (6/2), για πρώτη φορά στα 132 χρόνια ύπαρξης του συλλόγου, περίπου 10.000 οπαδοί της Λίβερπουλ αποχώρησαν στο 77ο λεπτό του εντός έδρας αγώνα με την Μπόρνμουθ διαμαρτυρόμενοι για την εξαγγελθείσα αύξηση των εισιτηρίων των «ρεντς» από τις 59 στις 77 λίρες (από 76,6 σε 100 ευρώ). Και την περασμένη Τρίτη (9/2) οι οπαδοί της Ντόρτμουντ εισήλθαν με 20λεπτη καθυστέρηση και πέταξαν μπάλες του τένις στον εκτός έδρας αγώνα κυπέλλου με τη Στουτγάρδη, επίσης εις ένδειξη διαμαρτυρίας στις αυξημένες τιμές των εισιτηρίων.

Η δράση προκαλεί αντίδραση. Νομοτελειακά. Σε εποχές άκρατου νεοφιλελευθερισμού, μολονότι τα έσοδα από τα εισιτήρια είναι πια δευτερευούσης σημασίας για το συνολικό τζίρο, ακόμη και η αφοσίωση των υποστηρικτών μιας ομάδας μετατρέπεται σε «Ιφιγένεια» στον βωμό της με κάθε τρόπο μεγιστοποίησης του κέρδους.

Η μάχη και ο πόλεμος
Η αναδίπλωση των ιδιοκτητών της Λίβερπουλ (σ.σ. εξήγγειλαν απολογούμενοι πως δεν θα υπάρξει αύξηση στην τιμή των εισιτηρίων ως το καλοκαίρι του 2018) είναι μια σημαντική νίκη και απόδειξη της δύναμης των οπαδών. Μια κερδισμένη μάχη, ωστόσο, δεν είναι ένας κερδισμένος πόλεμος. Το γιατί είναι προφανές.
Αποκομμένο εδώ και δεκαετίες από τον ερασιτεχνικό (μη κερδοσκοπικό) χαρακτήρα που όφειλε να έχει και εντασσόμενο στη βαριά βιομηχανία του θεάματος το ποδόσφαιρο κινδυνεύει να παγιωθεί -και σε επίπεδο προσέλκυσης και προσέλευσης κοινού- σε μια υπόθεση αποκλειστικά για τους έχοντες και κατέχοντες. Αυτός θα είναι ο θάνατός του ως «βασιλιά των σπορ».
Είτε λόγω απληστίας είτε ένεκα των οικονομικών δομών τους (βλέπε αλλοδαποί επενδυτές-ιδιοκτήτες με μοναδική επιδίωξη το κέρδος) οι ομάδες ρέπουν επικίνδυνα στη λειτουργία τους ως επιχείρηση και όχι ως σύλλογος λησμονώντας πως ό,τι είναι προσδιορίζεται ευθέως από τους υποστηρικτές τους, των οποίων την αφοσίωση ρισκάρουν ενδιαφερόμενες περισσότερο για το άθροισμα των κερδών τους απ’ ό,τι για το αντίστοιχο των βαθμών τους.

«Πάγωμα» αντί μείωσης
Η Πρέμιερ Λιγκ ως λιγότερο (έως μηδαμινά) υπόλογη έναντι των οπαδών αποδείχθηκε φυσιολογικά το πιο προνομιακό πεδίο για την εις βάρος τους επίθεση μέσω των τιμών των εισιτηρίων. Κι ας είναι το αγγλικό πρωτάθλημα ο παγκόσμιος Κροίσος σε επίπεδο τζίρου χάρη και στο νέο μυθικό τηλεοπτικό συμβόλαιο.
Με τα ταμεία τους ασφυκτικά γεμάτα οι σύλλογοι της Πρέμιερ Λιγκ είχαν τη δυνατότητα να πράξουν το αυτονόητο και σωστό, ήτοι να μειώσουν σημαντικά το κόστος παρακολούθησης για τους οπαδούς τους. Αντί όμως να τους ανταποδώσουν κάτι, επέλεξαν να (επιχειρήσουν να) τους επιβαρύνουν περαιτέρω.
Και, όταν αυτοί αντέδρασαν, η «απάντηση» των συλλόγων ήταν η αναδίπλωση (διατήρηση των υφιστάμενων τιμών), όχι η υποχώρηση (μείωση τιμών). Για όσους δεν αρέσκονται να εθελοτυφλούν, αυτό σημαίνει πως έχουν ήδη στα σκαριά την επόμενη επίθεσή τους. Η συνέχεια αναμένεται με ενδιαφέρον.

Στον βωμό του κέρδους οι συλλογοι θυσιάζουν ακόμη και τους οπαδούς τους

Ροη Ειδησεων

Δειτε Επισης