«Δεν είδαμε το κύπελλο ως ρεβάνς για το χαμένο περσινό πρωτάθλημα»
12:27 - 25 Φεβρουαρίου 2016
- Η αξία και οι επιτυχίες της ΑΕΚ έκαναν πιο σημαντική την κατάκτηση του Κυπέλλου; Ήταν έξτρα κίνητρο ότι σας κέρδισε πέρυσι στο πρωτάθλημα;
Β.Κ.: Από τη στιγμή που η ΑΕΚ παίζει στην Ευρώπη και τα πάει και καλά, ήταν έξτρα κίνητρο. Σίγουρα για εμένα ήταν κίνητρο η περσινή απώλεια του τίτλου –πιστεύω και για τον Αντρέα- διότι πέρυσι δεν περιμέναμε ότι θα χάναμε το πρωτάθλημα.
- Το είδατε ως ρεβάνς;
Α.Σ.: Δεν το σκέφτηκα έτσι. Σίγουρα υπήρχε πικρία για το περσινό χαμένο πρωτάθλημα, όμως πιο πολύ ρεβάνς ήταν τις δύο φορές που μας κέρδισαν φέτος. Όταν φτάνεις σε έναν τελικό, θέλεις το τρόπαιο, δεν κοιτάς ρεβάνς και άλλα πράματα.
- Ξορκίσατε και μια κατάρα; Διότι ο ΑΠΟΕΛ μέτραγε δύο σερί χαμένους τελικούς…
Β.Κ.: Δύο, συν ένα που είχα πριν φύγω για Ελλάδα. Αν χάναμε πάλι, θα μας έπαιρνε από κάτω ψυχολογικά. Οι παραδόσεις όμως είναι για να σπάνε. Ευτυχώς κερδίσαμε μια ομάδα με μεγαλύτερο μπάτζετ και πιο έτοιμη.
- Αντρέα, το μπάσκετ πόσο άλλαξε σε σχέση με το προηγούμενο Κύπελλό σου με τον ΑΠΟΕΛ;
Τότε οι ξένοι ήταν μόνο δύο και όλα κρίνονταν από τους Κύπριους, αν και υπήρχαν δύο πραγματικά καλοί ξένοι. Και τώρα παίζουν μεγάλο ρόλο οι Κύπριοι, άσχετα με τους πέντε ξένους.
- Βασίλη, το πρωτάθλημα πώς το περιμένεις.
Πέντε ομάδες μπορούν να διεκδικήσουν τον τίτλο. Βάζω και ΕΘΑ και Απόλλωνα διότι με τον τρόπο διεξαγωγής, με γ’ γύρο και πλέι οφ, θα έχει πολλά παιχνίδια. είναι πρώτα φαβορί ΑΕΚ, Κεραυνός και εμείς. Όμως είναι αλλιώς το πρωτάθλημα. Η διάρκεια στην απόδοση θα δείξει την καλύτερη ομάδα. Δεν είναι Κύπελλο, όπου παίζει ρόλο το ποιος θα βρεθεί στη μέρα του. Στο πρωτάθλημα θα παίξεις πολλές φορές με τις ομάδες. Εκεί θα φανεί η καλύτερη.
- Αντρέα, είστε φαβορί;
Βαθμολογικά υπάρχουν τα δύο φαβορί, ΑΕΚ και Κεραυνός. Αλλά από την εμπειρία μου στον χώρο και την περσινή εμπειρία, δεν υπάρχουν έδρες. Δεν είμαστε φαβορί, ήμασταν πέρυσι και προτιμώ φέτος να μην πάρω αυτό τον τίτλο. Πραγματικά όμως όταν παίζει ο ΑΠΟΕΛ καλά, δεν φοβάμαι κανέναν.
- Είστε ευχαριστημένοι από την μπασκετική σας σταδιοδρομία;
Β.Κ.: Από τη στιγμή που έκανα το χόμπι μου επάγγελμα, δεν μπορεί παρά να είμαι ευχαριστημένος. Όλοι έχουμε όνειρα. Κάποια πραγματοποιήθηκαν, άλλα έμειναν όνειρα. Το θέμα είναι να σε γεμίζει αυτό που κάνεις και να προχωράς κάθε χρόνο.
Α.Σ.: Έχω μάθει να μην μετανιώνω για καμία επιλογή. Όλες οι επιλογές που έκανα ήταν συνειδητές. Έφτασα σε σημείο να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, να παίξω μια χρονιά στην Α1, έστω και αν δεν είχα τόσο μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Η εμπειρία ήταν φανταστική.
«Αν οι καλύτερες κυπριακές ομάδες έπαιζαν στην Ελλάδα, θα ήταν στην Α1, λίγο πίσω από τις θέσεις της 8άδας», εξηγούν
- Παίξατε και οι δύο Α1;
Β.Κ.: Ο Αντρέας έπαιξε.
Α.Σ.: Ο Βασίλης είχε περισσότερες προτάσεις, αλλά έπαιξα εγώ τελικά.
- Αν ομάδες όπως η ΑΕΚ και ο ΑΠΟΕΛ ήταν στην Ελλάδα, πού θα έπαιζαν;
Β.Κ.: Αν ήταν π.χ. η ΑΕΚ, που έχει το μεγαλύτερο ρόστερ, πιστεύω θα ήταν λίγο πιο κάτω από τους πρώτους οκτώ της Α1.
Α.Σ.: Και μπορεί, αν ήταν σε καλή περίοδο, να έμπαινε και 8άδα.
- Ήταν μονόδρομος για εσάς να παίξετε στην Ελλάδα, λόγω της ξενομανίας στην Κύπρο;
Β.Κ.: Είχαμε περάσει και οι δύο στη Γυμναστική Ακαδημία. Έπρεπε να σπουδάσουμε. Αλλά κυνηγούσαμε και το όνειρο. Όταν είσαι στην Ελλάδα είσαι και πιο κοντά στο όνειρό σου. Οι πολλοί ξένοι ήταν λάθος διότι έχασε το κυπριακό μπάσκετ μια μεγάλη γενιά παικτών και γι’ αυτό αντιμετωπίζουμε προβλήματα τώρα και δεν υπάρχουν Κύπριοι καλαθοσφαιριστές να γεμίσουν τις ομάδες.
Α.Σ.: Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελλάδα. Τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια τα πέρασα στην Ελλάδα. Μετά ήρθα στον ΑΠΟΕΛ και έκατσα τρία χρόνια, αλλά γύρισα λόγω σπουδών. Έφυγα γιατί θα υπήρχε καλύτερη προοπτική βελτίωσης. Τότε το επίπεδο της Α2 ήταν πολύ ανεβασμένο και ήταν και ένα στάδιο πριν από την Α1.
- Γιατί νομίζετε ότι δεν εκμεταλλευτήκαμε τη δυναμική του ελληνικού μπάσκετ;
Α.Σ.: Διότι προτιμούσαμε να φέρνουμε ξένους. Και η Ελλάδα είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θα μπορούσαν να φέρνουν δώδεκα ξένους/ κοινοτικούς. Όμως, υπήρχε μια εθνική συμφωνία. Είπαν ότι θα προωθήσουμε και τους Έλληνες και θα μείνουμε με έξι ξένους. Και παίζανε. Εδώ ξέφυγε το πράμα. Έτσι, το καλοκαίρι όταν πήγαμε με την Εθνική για φιλικά, κόντρα στους Νέους της Ελλάδας, λέγαμε ότι παίζει η Εθνική U20 κόντρα στην Εθνική των 30+. Δεν υπήρχε κάτι ενδιάμεσο! Αλλά ας μην δούμε την Ελλάδα. Ας δούμε την Ισλανδία. Έπαιζε μαζί στους ΑΜΚΕ –τους κερδίσαμε και 20 πόντους την τελευταία φορά- και η ίδια ομάδα πήγε στο Ευρωμπάσκετ.
- Το μέλλον προδιαγράφεται καλύτερο;
Β.Κ.: Βλέπουμε κινήσεις και από την Ομοσπονδία, αλλά πρέπει να κάνουμε βήματα που γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται μια πενταετία για να βγουν παίκτες. Θέλει υπομονή. Πιστεύω είναι στο χέρι μας. Έχουμε την μπασκετομάνα Ελλάδα δίπλα μας, έρχονται προπονητές, βοηθάνε. Μπορούμε να επωφεληθούμε.
- Είστε επαγγελματίες του μπάσκετ, εσείς θέλετε να ασχοληθείτε με τις ακαδημίες και την προπονητική;
Β.Κ.: Εγώ είμαι προπονητής στις ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ, όμως θέλω να τελειώσω το αγωνιστικό κομμάτι και μετά να πάω στο άλλο.
Α.Σ.: Και εγώ από φέτος είμαι στις ακαδημίες και ανέλαβα και την ομάδα του Λυκείου του English School, έτσι μπήκα σε ένα προπονητικό τρυπάκι. Είναι δύσκολο όμως όταν παίζεις, να είσαι και προπονητής σε ομάδα.
- Θέλω την πιο μεγάλη επιτυχία και τη μεγαλύτερη απογοήτευση της καριέρας σας.
Α.Σ.: Απογοήτευση ήταν η περσινή χρονιά, που χάσαμε από την ΕΘΑ στον τελικό Κυπέλλου και την ΑΕΚ στους τελικούς του πρωταθλήματος. Σίγουρα όταν μιλάς για καλές στιγμές, μιλάς για τίτλους. Όμως, χωρίς να θέλω να μειώσω τους τίτλους που πήρα με τον ΑΠΟΕΛ, η καλύτερή μου στιγμή ήταν όταν ήρθαμε τέταρτοι στην Α1 με το Ρέθυμνο. Τη θεωρώ το ίδιο με το πρωτάθλημα με τον ΑΠΟΕΛ.
Β.Κ.: Η καλύτερη στιγμή ήταν το φετινό Κύπελλο. Ήταν ξεχωριστό διότι δεν ήμασταν φαβορί. Το χάρηκα πιο πολύ και από τα πρωταθλήματα. Η χειρότερη η περσινή στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο. Περισσότερο στο πρωτάθλημα διότι είχαμε κερδίσει αρκετές φορές την ΑΕΚ.
- Τελειώσαμε, έχουμε κάτι άλλο;
Θα θέλαμε να πούμε γι’ αυτούς που δεν φαίνονται, τους αφανείς ήρωες. Χωρίς το δικό τους έργο δεν θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί η ομάδα. Είναι ο γιατρός μας ο Χριστόφορος Βαριάνος, ο φυσιοθεραπευτής Ντέμης Ορεινός, ο φροντιστής Πέτρος Ευθυβούλου, ο γυμναστής Πέτρος Βιολάρης και ο τιμ μάνατζερ, Αντρέας Παπαγεωργίου, που είναι καθημερινά στην ομάδα και επιτελεί ένα πολύ δύσκολο έργο. Επίσης, και τρία παιδιά που δεν είναι επαγγελματίες, έχουν δουλειά αλλά έρχονται στις προπονήσεις. Είναι ο Χάρης Σείσου, ο Αλέξης Γεωργιάδης και ο μικρός ο Μύθιλλος. Συμπληρώνουν την ομάδα, είναι πολύ σημαντικοί και ας μην έχουν τον χρόνο συμμετοχής που θέλουμε. Έτσι είναι ο πρωταθλητισμός.
