Η κατά ένα γκολ καλύτερη ομάδα

Ο εδώ και μια τριετία αδιάκοπος αγώνας επιβίωσης, το γύρισμα της πλάτης από την τύχη, η αναποτελεσματικότητα, το σύμπλεγμα κατωτερότητας κ.ο.κ. Δεν έμειναν πολλά που δεν ειπώθηκαν ή γράφτηκαν για να δικαιολογήσουν τη χθεσινή ήττα της Ομόνοιας από τον ΑΠΟΕΛ, ο οποίος πλέον α) μετρά περισσότερες νίκες στο clasico από την αιώνια αντίπαλό του (45-44), β) είναι αήττητος απέναντι της σε 11 συναπτά παιχνίδια πρωταθλήματος και γ) ως οικοδεσπότης μετρά επτά συναπτές επιτυχίες εις βάρος του «τριφυλλιού».
Ωστόσο η ήττα των «πρασίνων» είναι ευεξήγητη απλά και μόνο στη βάση αγωνιστικών δεδομένων. Για μία ώρα η ομάδα του Βλάνταν Μιλόγεβιτς δεν είχε δημιουργήσει μέσα από το παιχνίδι της ούτε μισή ευκαιρία (σ.σ. το -κόντρα στη ροή του αγώνα- τέρμα του Μπεμπέ ήταν απόρροια αβίαστου λάθους της αντίπαλης άμυνας) ούτε είχε εμφανίσει ένα ευκρινές και πειστικό πλάνο τακτικής για το πώς σκόπευε να διαχειριστεί και να φέρει στα μέτρα της το παιχνίδι.
Στα δύο τρίτα του ντέρμπι η Ομόνοια απλώς αντιδρούσε στις πρωτοβουλίες του ΑΠΟΕΛ. Και αν ο τελευταίος ήταν σε αυτό το διάστημα πιο αποτελεσματικός στην τελική πάσα ή προσπάθεια, το (πλασματικό βάσει απόδοσης) 1-1 δεν θα είχε διατηρηθεί ως την έναρξη του τελευταίου ημιώρου. Στη διάρκειά του το «τριφύλλι» βρήκε όντως περισσότερες ευκαιρίες (δύο από εκτελέσεις κόρνερ και δύο από αντεπιθέσεις), αλλά ούτε σε αυτό το διάστημα εμφανίστηκε ανώτερο του αντιπάλου στον τομέα της αποτελεσματικότητας.
Στο τέλος τη διαφορά έκαναν δύο φάσεις που έδειξαν πως το πάθημα του αγώνα στο β’ γύρο δεν έγινε μάθημα για τους παίκτες του Μιλόγεβιτς. Στο πρώτο γκολ του ΑΠΟΕΛ ο ένας εξτρέμ (Γιαννιώτας) τραβά πάνω του δύο αμυντικούς διαλύοντας την αμυντική ισορροπία των «πρασίνων», με αποτέλεσμα ο έτερος εξτρέμ (Εφραίμ) να σκοράρει ανενόχλητος ανάμεσα σε Ράμος (δεξιός εξτρέμ) και Καρλίτος (δεξιός μπακ).
Στο δεύτερο γκολ, από την πάσα του Γιαννιώτα, ο ντε Βινσέντι έχει χώρο και χρόνο για σουτ από το ύψος της περιοχής και είναι η δική του ατυχία (δοκάρι) που μετατρέπεται σε τύχη για τον νεοεισελθόντα Βάντερ, τον οποίο στη συγκεκριμένη φάση έχει χάσει ο Χαφέζ.
Η ομάδα που κάνει τα περισσότερα και σημαντικότερα λάθη στην άμυνα κατά κανόνα μένει με άδεια χέρια. Αυτό συνέβη χθες και στο ΓΣΠ, όπου ο ΑΠΟΕΛ με το παιχνίδι του εξεβίασε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τα αντίπαλα λάθη απ’ ό,τι η Ομόνοια και επιβραβεύτηκε με την πρώτη ολική ανατροπή του στο πρωτάθλημα.
Το «τριφύλλι» οφείλει να εστιάσει στο γεγονός ότι ο άκρως φορμαρισμένος ΑΠΟΕΛ (με το μεγαλύτερο μπάτζετ και το ποιοτικότερο ρόστερ) αποδείχθηκε μόλις κατά ένα γκολ ανώτερός της και να επιζητήσει τον τρόπο, προκειμένου να καλύψει και το τελευταίο μέρος του χαμένου εδάφους. Οι «γαλαζοκίτρινοι», από την άλλη, οφείλουν να μην προσπεράσουν αδιάφορα το γεγονός ότι οι τρεις τελευταίες νίκες τους δεν συνδυάστηκαν από πειστικές εμφανίσεις. Το τρέχον πρωτάθλημα έχει αποδείξει ήδη πλειστάκις ότι για όποιον επικεντρώνεται μόνον στο αποτέλεσμα δεν αργεί η ώρα που ευρίσκεται με μια σπασμένη στάμνα στα χέρια.