Σταύρος Παπαδόπουλος: «Ζούσαμε για το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός»
08:00 - 13 Μαρτίου 2016
Από τις μεγαλύτερες μορφές Κύπριων ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Διετέλεσε αρχηγός του Ολυμπιακού Πειραιώς, κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα, και έζησε αμέτρητα ντέρμπι κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο Ρεπόρτερ εντόπισε την παλιά δόξα των ερυθρολεύκων, ο οποίος μας βάζει στο κλίμα του μεγαλύτερου ντέρμπι της Ελλάδος και ενός από τα σημαντικότερα στον πλανήτη, που θα διεξαχθεί απόψε στις 19:30 στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»
Ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Τι είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό;
Όλη εκείνη η κινητοποίηση του κόσμου. Από τη Δευτέρα μέχρι την Κυριακή όλοι ασχολούνταν με τον αγώνα. Ο κόσμος με τα εισιτήρια, οι εφημερίδες. Υπήρχε αναβρασμός, αλλά ήταν ευχάριστος για εμάς. Όλη η Ελλάδα ασχολείτο μαζί μας, τα βλέμματα ήταν στραμμένα πάνω μας. Υπήρχε φανατισμός και ένταση, αλλά όχι όπως τώρα που κινδυνεύουν οι αθλητές και ο κόσμος.
Θεωρείς ότι δίκαια συμπεριλαμβάνεται στα κορυφαία ντέρμπι του κόσμου;
Σαφέστατα. Δεν σας το κρύβω ότι όλοι μας περιμέναμε αυτά τα παιχνίδια για να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Ζούσαμε για αυτούς τους αγώνες. Ανεξάρτητα από τη βαθμολογική θέση των ομάδων, όπως συμβαίνει και τώρα. Και οι δύο ομάδες θέλουν να κερδίσουν για να είναι το αφεντικό της χώρας. Έπρεπε να νικήσουμε τον Παναθηναϊκό για να πιστοποιήσουμε ότι ήμασταν οι καλύτεροι παίκτες και ανήκουμε στην καλύτερη ομάδα.
Υπάρχει κάποιο ντέρμπι που σου έμεινε αξέχαστο;
Το καθένα είχε τη δική του αίγλη. Σε όσα παιχνίδια έπαιξα με τον Παναθηναϊκό υπήρχε πάντα το ίδιο πάθος και ο ίδιος πόθος για να κερδίσουμε αυτόν τον αντίπαλο. Το ίδιο ίσχυε φυσικά και στον Παναθηναϊκό. Όταν κερδίζαμε τον αιώνιο αντίπαλο νιώθαμε υπέροχα.
Υπάρχει κάποια άγνωστη ιστορία που βίωσες στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό;
Ναι, θυμάμαι ένα ντέρμπι στη Λεωφόρο που κερδίσαμε 1-0 αν και παίζαμε με δέκα ποδοσφαιριστές. Όταν τελείωσε το παιχνίδι στα αποδυτήρια υπήρχαν συμπλοκές. Πιαστήκαμε οι ποδοσφαιριστές στα χέρια έξω από τα αποδυτήρια των διαιτητών, έπεσε βρισίδι και χρειάστηκε να επέμβει η Αστυνομία για να επιβάλει την τάξη. Το θυμάμαι πολύ έντονα.
Ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Τι είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό;
Όλη εκείνη η κινητοποίηση του κόσμου. Από τη Δευτέρα μέχρι την Κυριακή όλοι ασχολούνταν με τον αγώνα. Ο κόσμος με τα εισιτήρια, οι εφημερίδες. Υπήρχε αναβρασμός, αλλά ήταν ευχάριστος για εμάς. Όλη η Ελλάδα ασχολείτο μαζί μας, τα βλέμματα ήταν στραμμένα πάνω μας. Υπήρχε φανατισμός και ένταση, αλλά όχι όπως τώρα που κινδυνεύουν οι αθλητές και ο κόσμος.
Θεωρείς ότι δίκαια συμπεριλαμβάνεται στα κορυφαία ντέρμπι του κόσμου;
Σαφέστατα. Δεν σας το κρύβω ότι όλοι μας περιμέναμε αυτά τα παιχνίδια για να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Ζούσαμε για αυτούς τους αγώνες. Ανεξάρτητα από τη βαθμολογική θέση των ομάδων, όπως συμβαίνει και τώρα. Και οι δύο ομάδες θέλουν να κερδίσουν για να είναι το αφεντικό της χώρας. Έπρεπε να νικήσουμε τον Παναθηναϊκό για να πιστοποιήσουμε ότι ήμασταν οι καλύτεροι παίκτες και ανήκουμε στην καλύτερη ομάδα.
Υπάρχει κάποιο ντέρμπι που σου έμεινε αξέχαστο;
Το καθένα είχε τη δική του αίγλη. Σε όσα παιχνίδια έπαιξα με τον Παναθηναϊκό υπήρχε πάντα το ίδιο πάθος και ο ίδιος πόθος για να κερδίσουμε αυτόν τον αντίπαλο. Το ίδιο ίσχυε φυσικά και στον Παναθηναϊκό. Όταν κερδίζαμε τον αιώνιο αντίπαλο νιώθαμε υπέροχα.
Υπάρχει κάποια άγνωστη ιστορία που βίωσες στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό;
Ναι, θυμάμαι ένα ντέρμπι στη Λεωφόρο που κερδίσαμε 1-0 αν και παίζαμε με δέκα ποδοσφαιριστές. Όταν τελείωσε το παιχνίδι στα αποδυτήρια υπήρχαν συμπλοκές. Πιαστήκαμε οι ποδοσφαιριστές στα χέρια έξω από τα αποδυτήρια των διαιτητών, έπεσε βρισίδι και χρειάστηκε να επέμβει η Αστυνομία για να επιβάλει την τάξη. Το θυμάμαι πολύ έντονα.
Έχει χάσει την αίγλη του πλέον το ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού;
Δεν είναι όπως τα προηγούμενα χρόνια γιατί δεν υπάρχει ο ανταγωνισμός. Πιστεύω όμως ότι και σήμερα αν και υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων παραμένει η ίδια ένταση στους παίκτες όταν παίζουν αυτά τα παιχνίδια.
Έπεσε όμως πολύ η ποιότητα και επίσης χάθηκε η αξιοπιστία του ελληνικού ποδοσφαίρου…
Η ποιότητα έπεσε γιατί έχει μείνει μόνος ο Ολυμπιακός. Οι υπόλοιποι ψάχνονται και πραγματικά θα ήταν ευχής έργον αν υπήρχε ένας δυνατός Παναθηναϊκός, μια δυνατή ΑΕΚ και ένας μεγάλος ΠΑΟΚ του Βορρά. Οι ομάδες του παρελθόντος. Εγώ πιστεύω πως καλό είναι αυτές οι ομάδες να επικεντρωθούν στο πως θα βελτιωθούν. Το πρωτάθλημα δεν είναι δεκανίκι του Ολυμπιακού. Ψάχνουν όμως συνεχώς δικαιολογίες. Κάθε Κυριακή χάνουν από μικρούς αντιπάλους και όταν παίξουν με τον Ολυμπιακό τα δίνουν όλα και τους φταίνε τα πάντα.
Ο καλύτερος συμπαίκτης και ο δυσκολότερος αντίπαλος που είχες;
Είχα πάρα πολλούς καλούς συμπαίκτες και δεν θέλω να ξεχωρίσει κάποιον γιατί θα είναι άδικο. Για αντίπαλο, θυμάμαι ότι δίναμε μεγάλες μάχες με τον Όσκαρ Αλβάρες (σ.σ. Αργεντινός επιθετικός του Παναθηναϊκού). Είχαμε τον ίδιο σωματότυπο και είχαμε πολλές κόντρες, σε αθλητικά πάντα πλαίσια.
Ως αρχηγός του Ολυμπιακού, ποια ήταν η πιο ευχάριστη ανάμνηση και ποια δυσάρεστη;
Δυσάρεστη φυσικά ήταν η μαύρη μέρα που χάσαμε τα 21 παιδιά που ποδοπατήθηκαν στο παιχνίδι με την ΑΕΚ. Ήταν πραγματικά μια θλιβερή μέρα που δεν θα τη ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Η ωραιότερη, ήταν όταν σήκωσα ως αρχηγός του Ολυμπιακού την κατάκτηση του ντάμπλ. Έζησα σπουδαίες στιγμές στον Πειραιά, αλλά το συναίσθημα να σηκώνεις το τρόπαιο είναι πάντα μοναδικό.
