Ο «Μιχαλάκης» από το Παραλίμνι
11:13 - 13 Απριλίου 2016
Είναι από τους ανθρώπους που έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην ιστορία του κυπριακού και ελληνικού ποδοσφαίρου. Έγινε σύνθημα στα χείλη εκατομμυρίων φιλάθλων αγωνιζόμενος με τις φανέλες των δύο μεγαλύτερων ομάδων της Ελλάδας, ενώ λατρεύτηκε όσο λίγοι στη Θεσσαλονίκη από τους οπαδούς του Ηρακλή. Μόνο ο τεράστιος Βασίλης Χατζηπαναγής ξεπέρασε τον Μιχάλη Κωνσταντίνου σε γκάλοπ των φίλων του «γηραιού» για τον αγαπημένο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Παραμένει μέχρι σήμερα η δεύτερη ακριβότερη μεταγραφή ποδοσφαιριστή ελληνικής ομάδας, ενώ τα 32 του γκολ με την Εθνική Κύπρου τον κατατάσσουν στην κορυφή των σκόρερ στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.
Στην πολύχρονη και γεμάτη επιτυχία καριέρα του ουδέποτε δεν προσπάθησε να χαϊδέψει τ’ αυτιά κανενός. Ούτε για να κερδίσει προβολή, ούτε για να τύχει καλύτερης μεταχείρισης από τα Μέσα Ενημέρωσης. Άλλωστε δεν το είχε ανάγκη. Σπάνια έδινε συνεντεύξεις όσο και αν τον κυνηγήσουν οι πάντες. Όπως εξομολογείται στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στον ΡΕΠΟΡΤΕΡ την απόφαση για να πάει στον Ηρακλή σε ηλικία 19 χρόνων την πήρε μόνος του σε μια καφετέρια και χωρίς να το σκεφτεί ιδιαίτερα. Ενεργούσε πάντα με το ένστικτο και δεν μπήκε ποτέ σε «καλούπια».
Ο «Μιχαλάκης» από το Παραλίμνι έγινε το ίνδαλμα και το πρότυπο χιλιάδων παιδιών και έμεινε αναλλοίωτος παρά τη δόξα και το χρήμα που κέρδισε από το ποδόσφαιρο. Τρελαίνεται να περνά χρόνο με τα σκυλιά του, να πηγαίνει κυνήγι και να απολαμβάνει καφέ με φίλους. Αυτά λάτρευε από μικρός. Παιδί της αλάνας, του χωριού που έφτασε ψηλότερα από κάθε άλλο Κύπριο ποδοσφαιριστή χάρη στις δυνατότητες του και την σκληρή δουλειά. Η ατάκα του Κωνσταντίνου: «Τύχη στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει. Δεν νομίζω πως ένα πολύ μεγάλο ταλέντο, που δουλεύει σωστά και θέλει ν’ αρπάξει την ευκαιρία, θα χαθεί για άλλους λόγους» πρέπει να αποτελεί φάρο για τους νεαρούς Κύπριους ποδοσφαιριστές.
