21 κύπελλα πανηγύρισαν οι παίκτες των φιναλίστ

Λένε ότι η εμπειρία παίζει μεγάλο ρόλο στο ποδόσφαιρο. Πόσο μάλλον σε έναν τελικό κυπέλλου. Από το ζευγάρι του φετινού τελικού, ο Απόλλωνας έχει περισσότερους παίκτες από την Ομόνοια, στο παλμαρές των οποίων καταγράφεται έστω και ένα κύπελλο. Συνολικά 11 τρόπαια έχουν πανηγυριστεί από ποδοσφαιριστές των γαλάζιων –ακόμη και αν δεν αγωνίστηκαν στον τελικό–, ενώ 10 από παίκτες των πρασίνων.

 

Ο πιο… έμπειρος από όλους είναι ο Ντεγιάν Μέζκα του Απόλλωνα, αφού έζησε επτά τελικούς με τη σλοβενική Μάριμπορ, κερδίζοντας τρεις φορές τον τίτλο. Ο Κροάτης είχε ενεργό συμμετοχή στους έξι, ενώ στον τελευταίο (2014) ήταν εκτός αποστολής. Από πλευράς Ομόνοιας, ο Αντώνης Γιωργαλλίδης έπαιξε στους πιο πολλούς τελικούς (2007, 2011, 2012), μετρώντας δύο κατακτήσεις, ενώ ήταν στον πάγκο της Ανόρθωσης όταν στέφθηκε κυπελλούχος το 2002 και το 2003. Στον τελικό του 2012 (Ομόνοια-ΑΕΛ 1-0) αγωνίστηκε ως αλλαγή ο Δημήτρης Χριστοφή, ο οποίος πήρε και κύπελλο την περσινή χρονιά με τη Σιόν (3-0 επί της Βασιλείας).

Τελικοί σε τρεις χώρες
Ο Ρομαρίκ συμμετείχε σε τρεις τελικούς σε τρεις διαφορετικές χώρες. Με την Μπέβερεν το 2004 στο Βέλγιο (ήττα 4-2 από την Κλαμπ Μπριζ), με τη Σεβίλλη το 2010 (νίκη 2-0 επί της Ατλέτικο) και με την Μπαστιά το 2015 κόντρα στην Παρί Ζεν Σερμέν (ήττα 4-0). Μόνο στον τελευταίο δεν πήρε χρόνο συμμετοχής.

Πολλοί στην Πορτογαλία
Εάν εξαιρέσουμε το ντόπιο κύπελλο, το πορτογαλικό εμφανίζεται τις περισσότερες φορές στο βιογραφικό των παικτών των δύο ομάδων. Ο Μιγκέλ Λόπες έζησε από τον πάγκο της Ρίο Άβε τον τελικό του 2014, που βρήκε νικήτρια την Μπενφίκα (2-0). Ο Λεάντρο Φρέιρε έπαιξε σε όλο το 90λεπτο το 2011, με την ομάδα του (Βιτόρια Γκιμαράες) να χάνει με 6-2 από την Πόρτο, ενώ ο Ζοάο Πέδρο αγωνίσθηκε για 17’ στην επικράτηση της Μπράγκα με 1-0 επί της Πόρτο το 2013. Από πλευράς πρασίνων, το 2005 ο Νούνο Ασίς έπαιξε μέχρι το 74’ στον χαμένο τελικό της Μπενφίκα με τη Βιτόρια Σετούμπαλ (2-1).

Οι υπόλοιποι εκτός συνόρων
Το 2009, ο Άλεξ Ντα Σίλβα πήρε το κύπελλο Βελγίου με την Γκενκ, αν και ήταν εκτός 18άδας στον τελικό με την ΚΦ Μέχελεν (2-0). Με δικό του γκολ, όμως, η Γκενκ είχε προκριθεί στα ημιτελικά. Ο Γκιέ-Γκιέ πανηγύρισε δύο τίτλους με τη Χόνβεντ Βουδαπέστης (2007, 2009), σκοράροντας μάλιστα στο δεύτερο ματς. Δύο –συνεχόμενες– συμμετοχές, με δύο διαφορετικές ομάδες, στην Κροατία έχει ο Άντον Μάγκλιτσα. Το 2012 έχασε τον τίτλο με την Όσιεκ από την Ντιναμό Ζάγκρεμπ (0-0, 3-1), ενώ τον κέρδισε την επόμενη χρονιά με τη Χάιντουκ Σπλιτ κόντρα στη Λοκομοτίβα (2-1, 3-3).

Ξανά στην Κύπρο
Οκτώ παίκτες του Απόλλωνα και έξι της Ομόνοιας συμμετείχαν ξανά σε τελικό στην Κύπρο. Οι Βάλε, Παπουλής, Αγγελή, Βασιλείου και Χάμπος πανηγύρισαν το τελευταίο κύπελλο των γαλάζιων το 2013. Τότε, έκανε τις πρώτες του εμφανίσεις και ο Μάριος Στυλιανού, που δεν αγωνίστηκε στον τελικό. Ο Σακέτι έπαιξε σε δύο τελικούς (2012, 2013) με τη φανέλα της ΑΕΛ, όμως δεν πήρε το τρόπαιο, όπως ούτε και οι Μπεμπέ και Καρλίτος της Ομόνοιας, οι οποίοι έπαιξαν στα ίδια παιχνίδια με την ίδια ομάδα. Το 2012, πανηγύρισε ο νυν συμπαίκτης τους, Μαργκάσα, ο οποίος όμως δεν έπαιξε ούτε ένα λεπτό. Απόλυτη επιτυχία είχε ο Κωνσταντίνος Μακρίδης με δύο κατακτήσεις με τον ΑΠΟΕΛ (2006, 2008). Με τους γαλαζοκίτρινους πανηγύρισε τις τελευταίες δύο χρονιές (2014, 2015) ο Κίλιαν Σέρινταν (έπαιξε μόνο στον έναν), καθώς και ο Οικονομίδης στα πρώτα του βήματα το 2008 (δεν αγωνίστηκε στον τελικό). Ο Σέρινταν πήρε το τρόπαιο και με τη Σέλτικ το 2007, αν και σε ολόκληρη τη σεζόν έπαιξε μόνο τρία λεπτά.

 

Πιο κάτω δείτε αναλυτικά τι έκανε ο κάθε παίκτης των δύο ομάδων στους τελικούς της καριέρας τους:

ΟΜΟΝΟΙΑ 10
Αντώνης Γιωργαλλίδης
Κύπελλα: 4
Ομάδες: Ανόρθωση (2002, 2003), Ομόνοια (2011, 2012)

Το 2002 και το 2003 έζησε στη σκιά του Νίκου Παναγιώτου τα δύο κύπελλα της Ανόρθωσης και έτσι δεν αγωνίσθηκε στους δύο διαδοχικούς τελικούς της «Κυρίας». Με την φανέλα της Ομόνοιας έπαιξε σε τρεις τελικούς. Το 2007 οι πράσινοι ηττήθηκαν από την Ανόρθωση με 3-2. Στις άλλες δύο φορές που έφθασαν μέχρι το φινάλε, κατάφεραν να πάρουν το τρόπαιο. Το 2011 επικράτησαν με 4-3 στα πέναλτι (1-1 η κανονική διάρκεια) με πρωταγωνιστή τον Γιωργαλλίδη ο οποίος απέκρουσε τις εκτελέσεις των Ερίθε και Σταύρου. Το 2012 οι πράσινοι, με τον Γιωργαλλίδη βασικό, κέρδισαν την άλλη ομάδα της Λεμεσού, την ΑΕΛ, με 1-0.

 

Ρενάτο Μαργκάσα
Κύπελλα: 1
Ομάδες: Ομόνοια (2012)

Στο ρόστερ της Ομόνοιας από το καλοκαίρι του 2011, έζησε τον τελικό του 2012 κόντρα στην ΑΕΛ, που έφερε τον τελευταίο τίτλο στην ομάδα της Λευκωσίας. Ο Μαργκάσα δεν αγωνίστηκε σε αυτό το παιχνίδι.(Ομόνοια 2012).

 

Ξέρει τι εστί τελικός Κύπρου, μιας και συμμετείχε σε δύο διαδοχικές χρονιές (2012, 2013) με τη φανέλα της ΑΕΛ. Δεν ευτύχησε να πανηγυρίσει τον τίτλο, αφού οι γαλαζοκίτρινοι έχασαν από τη νυν ομάδα του και τον Απόλλωνα αντίστοιχα.

 

Έντεκα χρόνια μετά ο Πορτογάλος θα λάβει μέρος ξανά σε τελικό κυπέλλου. Το 2005 έπαιξε με την Μπενφίκα (έγινε αλλαγή στο 74’) κόντρα στην Βιτόρια Σετουμπάλ, η οποία επικράτησε με 2-1. Τερματοφύλακας της Μπενφίκα ήταν ο πρώην παίκτης της Ομόνοια, Ζοσέ Μορέιρα, ενώ στον πάγκο ήταν επίσης ο πρώην πράσινος, Μπρούνο Αγκουιάρ. Στην ενδεκάδα ήταν και ο Τάκης Φύσσας.

 

Κίλιαν Σέρινταν 
Κύπελλα: 3
Ομάδες: Σέλτικ (2007), ΑΠΟΕΛ (2014, 2015)
Εννέα χρόνια πριν ο Ιρλανδός έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στην Σέλτικ. Την περίοδο 2006-07 ο 18χρονος, τότε, Σέρινταν, αγωνίστηκε μόλις τρία λεπτά στο πρωτάθλημα. Είναι λογικό ότι δεν χρησιμοποιήθηκε στον τελικό κυπέλλου κόντρα Ντανφέρμλιν Αθλέτικ, τον οποίο η Σέλτικ κέρδισε με 1-0. Στην Κύπρο ο Ιρλανδός επιθετικός θα ζήσει τρίτο συνεχόμενο τελικό, μιας και αγωνίστηκε με τον ΑΠΟΕΛ τις προηγούμενες δύο χρονιές. Το 2014 σκόραρε στο 2-0 επί του Ερμή, ενώ πέρσι απέναντι στην ΑΕΛ (4-2) δεν χρησιμοποιήθηκε.

 

Σε δύο τελικούς στην Κύπρο έπαιξε ο Καρλίτος και συγκεκριμένα στους δύο χαμένου τελικούς με την ΑΕΛ. Τόσο το 2012 (1-0 η Ομόνοια), όσο και το 2013 (2-1 στην παράταση ο Απόλλων), ήταν στην αρχική ενδεκάδα. Στη δεύτερη περίπτωση έγινε αλλαγή στο 98’.

 

Ρομαρίκ
Κύπελλα: 1
Ομάδες: Μπέβερεν (2004), Σεβίλλη (2010), Μπάστια (2015)
Συμμετοχή σε τρεις τελικούς σε τρεις διαφορετικές χώρες έχει ο αμυντικός της Ομόνοιας. Ο πρώτος ήταν το 2004 στο Βέλγιο με την Μπέβερεν όταν αγωνίσθηκε για 81’ στην ήττα 4-2 από την Κλαμπ Μπριζ. Ο δεύτερος στην Ισπανία, όπου πήρε το κύπελλο το 2010 με την Σεβίλλη μετά την επικράτηση με 2-0 επί της Ατλέτικο Μαδρίτης. O τρίτος τελικός ήταν στην περσινή σεζόν κόντρα στην Παρί Ζεν Σερμέν με την Μπάστια, με τον άσο της Ομόνοιας να μένει στον πάγκο και τους Ιμπραΐμοβιτς και Καβάνι να σκοράρουν από δύο τέρματα και να δίνουν τον τίτλο στην Παρί.

Γιώργος Οικονομίδης 
Κύπελλα: 1
Ομάδες: ΑΠΟΕΛ (2008)
Στα ξεκινήματα της καριέρας του στον ΑΠΟΕΛ βρισκόταν στο ρόστερ όταν οι γαλαζοκίτρινοι κατέκτησαν το κύπελλο του 2008 (2-1 την Ανόρθωση). Ο 18χρονος, τότε, δεν ήταν στην αποστολή του αγώνα.

Δημήτρης Χριστοφή
Κύπελλα: 2
Ομάδες: Ομόνοια (2012), Σιόν (2015) 
Θα είναι ο δεύτερος τελικός της καριέρας του με τη Ομόνοια, καθώς στην πρώτη του θητεία στους πράσινους πήρε χρόνο συμμετοχής στον τελικό του 2012 κόντρα στην ΑΕΛ. Ο Χριστοφή είχε μπει στον αγωνιστικό χώρο στο 74’ στη θέση σκόρερ του αγώνα (1-0), Άλβες. Ως αλλαγή έπαιξε και στον περσινό τελικό της Ελβετίας. Μπήκε στον αγώνα στο 85’ με την Σιόν να είχε ήδη καθαρίσει το παιχνίδι με 3-0 απέναντι στην Βασιλεία.

 

ΑΠΟΛΛΩΝ 11
Άλεξ Ντα Σίλβα

Κύπελλα: 1
Ομάδα: Γκενκ (2009)
Πανηγύρισε το κύπελλο με την Γκενκ το 2009, αν και δεν βρισκόταν στην 18άδα του τελικού με την ΚΦ Μέχελεν (2-0). Ο Βραζιλιάνος, όμως, ήταν ο πρωταγωνιστής στα προημιτελικά, καθώς με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι στην παράταση έδωσε την πρόκριση κόντρα στην Γκεντ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στον τελικό με τη φανέλα της Γκενκ αγωνίστηκε ο Έριμ Ματούκου, νυν παίκτης της Πάφου.

 

Έζησε από τον πάγκο τον τελικό κυπέλλου Πορτογαλίας το 2014, αφού δεν χρησιμοποιήθηκε από τον τότε τεχνικό του στην Ρίο Άβε, Νούνο Eσπιρίτο Σάντο. Η ομάδα του νυν παίκτη του Απόλλωνα έχασε με 1-0 από την Μπενφίκα.

 

Μπρούνο Βάλε
Κύπελλα: 1
Ομάδα: Απόλλων (2013)

Πρωταγωνιστής για τον Απόλλωνα στον τελικό του 2013 απέναντι στην ΑΕΛ, καθώς απέκρουσε πέναλτι του Βουό στο 85’ (και ενώ το σκορ ήταν 0-0) και ο αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση, όπου οι κυανόλευκοι επικράτησαν με 2-1.

 

Σε ολόκληρο το ενενηντάλεπτο του τελικού Πορτογαλίας 2011 έπαιξε ο Λεάντρο Φρέιρε, με την ομάδα του (Βιτόρια Γκιμαράρες) να χάνει με 6-2 από την Πόρτο. Βασικοί ήταν, επίσης, άλλοι τρεις παίκτες που θήτευσαν στο κυπριακό πρωτάθλημα: Ζοάο Πάολο Αντράντε (Ομόνοια, Απόλλων, ΑΕΛ), Ρούι Μιγκέλ (ΑΕΛ) και Τιάγκο Ταρτζίνιο (ΑΕΛ).

Ζοάο Πέδρο
Κύπελλα: 1
Ομάδες: Μπράγκα (2013)
Συμμετοχή στον τελικό του 2013 στην Πορτογαλία είχε ο Ζοάο Πέδρο με την Μπράγκα. Ο μέσος της ομάδας της Λεμεσού μπήκε στον αγωνιστικό χώρο στο 73’ συνεισφέροντας στη διατήρηση του 1-0 σε βάρος της Πόρτο (το γκολ επιτεύχθηκε στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου).

Γκιέ Γκιέ
Κύπελλα: 2
Ομάδες: Χόνβεντ Βουδαπέστης (2005, 2009)
Από το 2005 μέχρι το 2010 ανήκε στην Χόνβεντ Βουδαπέστης, η οποία κατέκτησε δύο κύπελλα στην χρονική αυτή περίοδο. Ο Γκιέ Γκιέ έπαιξε και στους δύο τελικούς. Το 2007 βγήκε εκτός αγωνιστικού χώρου στο 57’, με την Χόνβεντ να κατακτά τον τίτλο στα πέναλτι με 3-1 σε βάρος της Ντέμπρετσεν (2-2 η κανονική διάρκεια), ενώ το 2009 ο κυπελλούχος κρίθηκε σε δύο αγώνες, με τον Γκιέ Γκιέ να σκοράρει το μοναδικό γκολ στην πρώτη αναμέτρηση (1-0, 0-0).

 

Άντον Μάγκλιτσα
Κύπελλα: 1
Ομάδες: Χάιντουκ Σπλιτ (2013)
Σε δύο συνεχόμενους τελικούς στην πατρίδα του συμμετείχε ο Κροάτης επιθετικός. Το 2012 με τη φανέλα της Όσιεκ έπαιξε βασικός και στα δύο ματς που ανέδειξαν νικήτρια την Ντιναμό Ζάγκρεμπ (0-0, 3-1). Την επόμενη χρονιά, ο Μάγκλιτσα βρέθηκε στον τελικό με την Χάιντουκ Σπλιτ και ευτύχησε να πανηγυρίσει τον τίτλο (2-1, 3-3) σε βάρος της Λοκομοτίβα. Στο πρώτο ματς μπήκε ως αλλαγή στο 65’, ενώ στο δεύτερο ξεκίνησε βασικός και αντικαταστήθηκε στο 85’.

Ντέγιαν Μέζκα
Κύπελλα: 3
Ομάδες: Μάριμπορ (2010, 2012, 2013)

Ο ποδοσφαιριστής, από τα ρόστερ Απόλλων και Ομόνοιας, με τις περισσότερες συμμετοχές σε τελικό κυπέλλου. Πανηγύρισε τρεις τίτλους με την Μάριμπορ, έχοντας ενεργό συμμετοχή και στους τρεις. Η ομάδα του, συμμετείχε, επίσης, σε άλλους τέσσερις τελικούς ως φιναλίστ, όμως στον ένα από αυτό ήταν εκτός αποστολής. 
2007 - Έγινε αλλαγή στο 62’, στην ήττα 1-0 από την Κοπέρ
2008 - Έπαιξε σε όλο το 90λεπτο, στην ήττα με 2-1 από την Ίντερμπλοκ.
2010 – Βασικός στη νίκη 3-2 που ήλθε στην παράταση επί της Ντομζάλε.
2011 – Bασικός στο χαμένο τελικό με 4-3 από την Ντομζάλε. Σκόραρε το τρίτο γκολ της ομάδας του με πέναλτι.
2012 – Ξεκίνησε βασικός και στο 67΄πέρασε στη θέση του ο Ταβάρες (πρώην παίκτης του ΑΠΟΕΛ). Το παιχνίδι έληξε ισόπαλο 2-2 με την Μάριμπορ να κερδίζει με 3-2 στα πέναλτι.
2013 –  Αγωνίστηκε σε όλο 90λεπτο στη νίκη 1-0 επί της Σίελε.
2014 – Δεν ήταν ούτε πάγκο στην ήττα 2-0 από την Γκόριτσα.

 

 

Δύο χαμένους τελικούς με τη φανέλα της ΑΕΛ μετρά ο Αργεντινός. Το 2013 οι γαλαζοκίτρινοι είχαν χάσει με 2-1 από τον Απόλλωνα, ενώ στον περσινό τελικό ηττήθηκαν με 4-2 από τον ΑΠΟΕΛ. Ο Σακέτι ήταν βασικός και στα δύο (με τον ΑΠΟΕΛ έγινε αλλαγή στο 57’).
 
Κωνσταντίνος Μακρίδης
Κύπελλα: 3
Ομάδες: ΑΠΟΕΛ (2006, 2008), Oμόνοια (2012)
Κωνσταντίνος Μακρίδης: Σε δύο τελικούς συμμετείχε (χωρίς να χάσει λεπτό) ο Κύπριος μεσοεπιθετικός, πανηγυρίζοντας ισάριθμους τίτλους με τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ. Ο πρώτος ήταν το 2006 με τη νίκη 3-2 επί της ΑΕΚ στην παράταση (2-2 η κανονική διάρκεια και ο δεύτερος το 2008 με επικράτηση 2-1 επί της Ανόρθωσης. Πανηγύρισε, επίσης, με τη σημερινή αντίπαλο της ομάδας του, Ομόνοια, το 2012.

Φώτης Παπουλής
Κύπελλα: 1
Ομάδες: Απόλλων (2013)
Στην πρώτη του χρονιά σε ομάδα με πρωταγωνιστικούς στόχους, ο Έλληνας επιθετικός ευτύχησε να πανηγυρίσει τον μοναδικό τίτλο της καριέρας του, καθώς αγωνίσθηκε σε όλη τη διάρκεια του τελικού του 2013.

Μάριος Στυλιανού
Κύπελλα: 1
Ομάδες: Απόλλων (2013)
Την περίοδο 2012-13 άρχισε να αναδύεται ο Μάριος Στυλιανού, ο οποίος πρόλαβε να αγωνιστεί σε κάποια παιχνίδια στο φινάλε της σεζόν. Στον τελικό δεν πήρε χρόνο συμμετοχής.

 

Αγγελής Αγγελή, Γιώργος Βασιλείου, Χαράλαμπος Κυριάκου
Κύπελλα: 1
Ομάδες: Απόλλων (2013)

Oι τρεις τους αγωνίστηκαν στον νικηφόρο τελικό του 2013 κόντρα στην ΑΕΛ (2-1 στην παράταση). Οι Αγγελή και Βασιλείου αγωνίσθηκαν και στα 120 λεπτά, ενώ ο Χάμπος, που έπαιξε ως αμυντικό χαφ, έγινε αλλαγή στο 86’.