Ανόρθωση: Το μοναδικό αντίδοτο στην κρίση
21:35 - 01 Ιουνίου 2016
Το πρώτο πεντάμηνο του 2016 ήταν ένας εφιάλτης για την Ανόρθωση. Αγωνιστικά, διοικητικά, οικονομικά, ψυχολογικά. Σε όλα τα επίπεδα. Στο μεσοδιάστημα από την ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου 2015/16 η διοικητική αβεβαιότητα έγινε ακόμη πιο έντονη, ενώ το ρόστερ έχει αποψιλωθεί μετά τις αποφάσεις του τεχνικού διευθυντή για αποδεσμεύσεις ή μη ανανεώσεις πλειάδας ποδοσφαιριστών.
Ουσιαστικά μετά την απόλυση Αντρέ Πάους και το αργότερο μετά την έλευση του Αλμπέρτο Μπενίτο η Ανόρθωση πέταξε στα σκουπίδια ό,τι είχε χτίσει από το καλοκαίρι του 2014. Αχρείαστα ή μη, είναι μια κουβέντα που δεν (την) ωφελεί πλέον. Η «Κυρία» πρέπει να κοιτάξει μπροστά. Και με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον το νυν διαμορφωμένο σκηνικό δεν είναι κατ’ ανάγκη αρνητικό.
Έχουν δημιουργηθεί πλέον πολλές προϋποθέσεις, οι οποίες μπορούν να δώσουν ένα νέο ξεκίνημα. Υποσχόμενο, ελπιδοφόρο, ενδεχομένως και καλύτερο από εκείνο προ διετίας. Αλλά για να συμβεί αυτό (και ταυτόχρονα ν’ αρχίσει να μειώνεται η σωρευμένη γκρίνια, μιζέρια και δυσφορία, χρειάζονται πράξεις. Απαιτούνται έργα.
Άλβαρο Μπενίτο και Αντόνιο Πούτσε πρέπει το συντομότερο δυνατόν να παρουσιάσουν τη φιλοσοφία, το πλάνο και το όραμά τους για την Ανόρθωση της νέας περιόδου. Και ακολούθως να προχωρήσουν σε μια στελέχωση του ρόστερ που θα πείθει ότι και γνωρίζουν τι θέλουν και ξέρουν πώς θα το πετύχουν.
Η (δεδομένη) περαιτέρω συρρίκνωση του προϋπολογισμού δεν είναι ούτε ανάχωμα ούτε άλλοθι. Τόσο στην άρτι ολοκληρωθείσα όσο και στις περασμένες περιόδου υπήρξαν ομάδες που με λίγα λεφτά εμφανίστηκαν άκρως ανταγωνιστικές και πέτυχαν υπερβάσεις. Η «Κυρία» χρειάζεται απαραιτήτως μια τέτοια υπέρβαση την ερχόμενη περίοδο, προκειμένου να ανακτήσει την αξιοπιστία της και το κοινό της. Η μπάλα είναι (πρωτίστως) στα πόδια του ισπανικού διδύμου που ηγείται του ποδοσφαιρικού της τμήματος και (δευτερευόντως) στο χέρι του Χρίστου Πουλλαΐδη ή του όποιου διαδόχου του στον προεδρικό θώκο.