Δεν θα γίνεις Ντιέγκο εσύ ποτέ, Λιονέλ, Λιονέλ

O τίτλος του κειμένου που διαβάζετε δεν είναι ούτε ειρωνικός, ούτε έχει καμία διάθεση να… πικάρει τον Λιονέλ Μέσι και τους λάτρεις του. Άλλωστε, το κείμενο που ακολουθεί υπογράφεται από ένα φανατικό υποστηρικτή του Αργεντινού άσου στο «αιώνιο» - όσο και αδόκιμο - debate για το ποιος πρέπει να θεωρείται κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Και χρησιμοποιώ τον όρο «αδόκιμο» γιατί το να επιχειρεί κανείς να συγκρίνει αθλητές διαφορετικών εποχών, όταν οι νόμοι και η φύση ενός αθλήματος είναι τόσο διαφορετικοί με το πέρασμα των δεκαετιών, φαντάζει τουλάχιστον άτοπο και άνευ ουσιαστικής σημασίας.

Κι αν βγάλουμε από την εξίσωση της σύγκρισης ποδοσφαιριστές όπως ο Πελέ, ο Κρόιφ, ο Πούσκας ή ο Ντι Στέφανο, τους οποίους οι περισσότεροι έχουμε δει σε… ασπρόμαυρα βίντεο του Youtube, μένει το… αιώνιο ερώτημα: Μέσι ή Μαραντόνα; Λίο ή Ντιέγκο;

Πόσες και πόσες φορές δεν έχετε συμμετάσχει σε κάποια… μπαλαδοκουβέντα με θέμα συζήτησης τη συγκεκριμένη σύγκριση; Πόσες και πόσες φορές δεν έχετε δει ακόμη και κολλητούς φίλους να… μαλλιοτραβιούνται; Άπειρες…

Και επειδή στον κύκλο μου οι… Ντιεγκικοί (και λόγω ηλικίας) είναι περισσότεροι, ομολογώ ότι αποτελούσα εξαίρεση στον κανόνα των «σαραντάρηδων» και υποστήριζα φανατικά τον Λιονέλ Μέσι. «Πλάκα μου κάνετε; Είχε ο Ντιέγκο τη διάρκεια του Λίο; Κατάφερε να παίξει τόσα πολλά χρόνια σε τέτοιο υψηλό επίπεδο; Πέτυχε στην Μπαρτσελόνα; Άντεξε την πίεση ενός μεγάλου κλαμπ;»…  Επιχειρήματα, που εννοείται ότι προκαλούσαν σεισμό αντιδράσεων!

«Τι λες βρε άμπαλε; Ο άλλος πήρε ένα Μουντιάλ μόνος του, με συμπαίκτες τον Πουμπίδο, τον Τζιούστι και τον Μπράουν. Έκανε πρωταθλήτρια τη Νάπολι σπάζοντας ένα κατεστημένο δεκαετιών στο Καμπιονάτο. «Έκλεισε» το σπίτι των Ιταλών το ’90 στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ποιος Μέσι; Που παίζει στην Μπαρτσελόνα των αστέρων; Ας πήγαινε να κάνει πρωταθλήτρια την Μπιλμπάο να τον παραδεχόμασταν»… Ομοβροντίες που με έστηναν στον τοίχο!

Πάντα όμως είχα ένα αδιάσειστο επιχείρημα στα χέρια μου: «Αν σηκώσει ο Μέσι Μουντιάλ με την Αργεντινή, θα υπάρχει θέμα σύγκρισης;»… Κι εκεί, κάπου οι πυροβολισμοί της απέναντι πλευράς εξασθενούσαν.

Από τα ξημερώματα της Δευτέρας, όμως, αισθάνομαι προδομένος. Ακούγοντας τον Μέσι να δηλώνει σε ηλικία μόλις 29 ετών ότι δεν θα φορέσει ξανά τη φανέλα της εθνικής Αργεντινής, σκέφτηκα μέσα μου πόσο δίκιο έχουν όλοι οι φανατικοί υποστηρικτές του Ντιέγκο. «Τεράστιος παίκτης, αλλά… γατάκι μπροστά στην ψυχάρα του Μαραντόνα», ήταν πάντα τα λόγια τους.

Κι όσο κι αν δυσκολεύομαι να αποδεχτώ το γεγονός ότι ένας ποδοσφαιριστής εθισμένος στα σκληρά ναρκωτικά μπορεί να αναδεικνύεται κορυφαίος αθλητής όλων των εποχών σε ένα σπορ (και κατά συνέπεια να τον έχουν πρότυπο εκατομμύρια παιδιά σε ολόκληρο τον πλανήτη), άλλο τόσο οφείλω σήμερα το πρωί να παραδεχτώ ότι ο Μέσι τελικά δεν θα γίνει ποτέ Μαραντόνα. Όχι σε αξία, αλλά ως προσωπικότητα!

Θέλω, ειλικρινά, να πιστεύω ότι η δήλωση περί απόσυρσης από την εθνική Αργεντινής αποτελεί απλά ένα όπλο που έβγαλε από τη φαρέτρα του ο Μέσι στην έντονη αντιπαράθεση που έχει με την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας του. Θέλω να πιστεύω ότι αποτελεί απλά ένα μέσο πίεσης, προκειμένου να παραιτηθεί η σημερινή διοίκηση που έχει ουκ ολίγες φορές προκαλέσει τη δημόσια έκρηξη πολλών διεθνών Αργεντίνων ποδοσφαιριστών. Κι ότι ο Μέσι θα δώσει κανονικά το «παρών» τόσο στο Μουντιάλ του 2018 (σε ηλικία 31 ετών), όσο και σ’ αυτό του 2022 (στα 35 του, γιατί όχι;)…

Να είναι εκεί για να κυνηγήσει το όνειρό του! Να είναι εκεί για να γράψει ιστορία! Κι ακόμη κι αν δεν το καταφέρει να έχει πεθάνει στο γήπεδο προσπαθώντας…

Αν δεν το κάνει, απλά θα μείνει στην ιστορία ως ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής, που όμως λιγοψύχησε στα δύσκολα! Και εννοείται πλέον ότι το όποιο επιχείρημα που είχαμε να προτάξουμε όλοι εμείς οι υποστηρικτές του απέναντι σε όλους τους… Μαραντονικούς, θα μοιάζει με ανέκδοτο της συμφοράς.

Όχι μόνο δεν θα τίθεται κανένα μέτρο σύγκρισης ανάμεσα στους δύο παίκτες, αλλά νομίζω ότι ο Μέσι δεν θα έχει καν το δικαίωμα να ανέβει στην ίδια ζυγαριά με τον Ντιέγκο. Γιατί δεδομένα στο ποδόσφαιρο το ταλέντο σε κάνει να ξεχωρίζεις, αλλά η καρδιά και η προσωπικότητα είναι τελικά αυτές που σε καθιστούν «αθάνατο» στο πέρασμα των αιώνων…