Οι πρώτες εντυπώσεις του φαλακρού Αβραάμ από την Λάρισα
14:34 - 17 Αυγούστου 2016
Ο Ανδρέας Αβραάμ παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη ως ποδοσφαιριστής της Λάρισας. Ο Κύπριος ποδοσφαιριστής μίλησε στην ιστοσελίδα rockngoal.com.gr για τους στόχους της ομάδας, όπως τον όρισε και ο προπονητής του και θυμήθηκε τη μεγάλη καριέρα του στις ομάδες της Κύπρου (Ομόνοια Αραδίππου, Απόλλων, Ομόνοια, Ανόρθωση).
Αναφέρθηκε στον κόσμο της ΑΕΛ και τόνισε το οικογενειακό κλίμα που υπάρχει μεταξύ των παικτών και του τεχνικού τιμ, ενώ ευχήθηκε να κατακτήσει με τη «Βασίλισσα» έναν ακόμα τίτλο.
Διαβάστε τη συνέντευξή του:
-Αντρέα, καταρχάς να σε καλησπερίσουμε και να σε ευχαριστήσουμε για την πρώτη συνέντευξή σου ως ποδοσφαιριστής ελληνικής ομάδας στο rockngoal.com.gr
«Καλησπέρα σας».
-Θα θέλαμε να μοιραστείς τις πρώτες σου εντυπώσεις από τη μέχρι τώρα παρουσία σου στην ομάδα της ΑΕΛ, αυτόν τον ενάμιση περίπου μήνα...«Το κλίμα είναι πολύ καλό. Περίμενα να αντιμετωπίσω πράγματα με μεγαλύτερη δυσκολία, καθώς είναι η πρώτη φορά που βγαίνω εκτός Κύπρου, αλλά τελικά μου φάνηκαν όλα εύκολα. Τα παιδιά στην ομάδα είναι πολύ καλά, το κλίμα οικογενειακό, τους προπονητές τους ξέρω, τη διοίκηση τη γνώρισα, όλοι είναι πολύ καλοί. Στο κομμάτι της προσαρμογής στα νέα δεδομένα για μένα όλα κυλάνε ομαλά».
-Η ομάδα της ΑΕΛ πραγματοποίησε το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της στο Ελατοχώρι. Το ερώτημα είναι πώς σου φάνηκαν αυτές οι μέρες και επιπλέον αν έχεις ζήσει ξανά την εμπειρία της προετοιμασίας στην Ελλάδα... «Όχι, είναι η πρώτη μου φορά που κάνω προετοιμασία εδώ. Οι προπονήσεις στο Ελατοχώρι ήταν δύσκολες και δυνατές, αλλά πέρασαν και αυτό που μένει είναι να συγκεντρωθούμε στο πρωτάθλημα».
-Ύστερα από όσα είδαμε στο Ελατοχώρι, αλλά και στα φιλικά παιχνίδια, ο Άγγελος Αναστασιάδης σε χρησιμοποιεί ως αριστερό χαφ, αλλά και μπακ. Ποια είναι η αγαπημένη σου θέση; «Η φυσική μου θέση είναι αριστερό χαφ, όμως ο Άγγελος Αναστασιάδης με χρησιμοποιούσε και ως μπακ στην εθνική ομάδα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα, θα αγωνιστώ όπου μου ζητηθεί από τον προπονητή».
-Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας; Ο προπονητής σας έχει πει κάτι διαφορετικό από την άνετη εξασφάλιση της παραμονής; «Ο στόχος είναι ένας και βασικός, να παίζουμε κάθε παιχνίδι για να κερδίζουμε τους τρεις βαθμούς. Σύμφωνα με την εξέλιξη της πορείας μας, θα πράξουμε αναλόγως».
-Ο ανταγωνισμός που υπάρχει στις θέσεις που μπορείς να αγωνιστείς, σε αγχώνει ή σε πεισμώνει; «Δεν έχω καθόλου άγχος. Στις προηγούμενες ομάδες που αγωνίστηκα ο ανταγωνισμός ήταν επίσης μεγάλος, σε κάθε θέση υπήρχαν δύο με τρεις ποδοσφαιριστές. Αυτό όταν συμβαίνει, εμένα προσωπικά με πεισμώνει. Είναι κάτι που μπορεί να σε κάνει καλύτερο. Αν δεν έχεις ανταγωνισμό, είσαι πιο άνετος και δε βγάζεις τον καλύτερό σου εαυτό. Αν έχεις, κάθε προπόνηση είναι ένας «τελικός». Υπάρχουν πολύ καλοί παίκτες στην ομάδα, ο καθένας κάνει την προσπάθειά του και στο τέλος θα φανεί ποιος αξίζει να παίζει. Αλλά όποιος και να παίζει, το σημαντικό είναι να πηγαίνει καλά η ομάδα».
-Ο Άγγελος Αναστασιάδης συνήθιζε στην προετοιμασία να σε αποκαλεί «φαλακρό». Σε φώναζαν έτσι και στην Κύπρο; «Όχι, στο νησί είχα μαλλιά, πέσανε τα τελευταία χρόνια, οπότε το πρωτάκουσα εδώ (γέλια)».
-Έχεις αγωνιστεί σε μεγάλες ομάδες της Κύπρου που πρωταγωνιστούν. Ποιο ήταν το κίνητρό σου να έρθεις να στην Ελλάδα για μια ομάδα που δεν ανήκει στους παραδοσιακά Top - 3 ελληνικού ποδοσφαίρου;«Το γεγονός πως η ΑΕΛ είναι μια ιστορική ομάδα με τίτλους και η επιστροφή της φέτος στη Super League, ήταν για μένα το κίνητρο. Γνωρίζω πολύ καλά την ομάδα, όπως θα ξέρετε ήδη, εδώ αγωνίστηκαν στο παρελθόν δύο καλοί μου φίλοι (σ.σ. ο Νεκτάριος Αλεξάνδρου και ο Στάθης Αλωνεύτης), με τους οποίους έχω μιλήσει και μου έχουν πει τα καλύτερα. Το έξτρα κίνητρο ήταν σίγουρα ο προπονητής τον οποίο γνωρίζω επίσης πολύ καλά και τον εμπιστεύομαι πολύ, θα φτιάξει μια ομάδα που θα παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και ο κόσμος θα τη γουστάρει».
-Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από το γήπεδο της ΑΕΛ, το AEL FC ARENA; «Είναι ένα πολύ όμορφο γήπεδο, υψηλών προδιαγραφών. Αν γεμίζει, το αισθάνεσαι έντονα. Δεν το έχω δει ακόμα γεμάτο, μόνο στην πρώτη προπόνηση για φέτος υπήρχαν 3000 οπαδοί και ήταν μεγάλη υπόθεση, πόσο μάλλον με 15000. Είναι ένα εξαιρετικό γήπεδο που χαροποιεί τον κάθε ποδοσφαιριστή να αγωνίζεται σε αυτό».
«Να επιστρέψω στην Εθνική Κύπρου»...
-Το ποδοσφαιρικό σου «κοντέρ» άρχισε να μετράει από την Ομόνοια Αραδίππου. Πες μας λίγα λόγια για το ξεκίνημά σου στο χώρο του ποδοσφαίρου... «Ξεκίνησα από τις ακαδημίες της Ομόνοιας Αραδίππου και οι άνθρωποι εκεί είδαν ότι υπάρχει ποδοσφαιρικό μέλλον για μένα. Τότε ήρθε ένας προπονητής, ο οποίος με εμπιστεύτηκε και με καθιέρωσε για τρία χρόνια βασικό στην ομάδα, που τότε αγωνιζόταν στη δεύτερη εθνική κατηγορία. Έπειτα ήρθε ο Απόλλων Λεμεσού και με αγόρασε. Η Ομόνοια ήταν αυτή που με βοήθησε να εγκλιματιστώ στις απαιτήσεις μιας μεγάλης ομάδας σαν τον Απόλλωνα».
-Έχεις αρκετές συμμετοχές στην εθνική ομάδα της Κύπρου. Θεωρείς πως όταν ένας παίκτης φεύγει εκτός του νησιού, είναι πιο εύκολο να κληθεί ξανά στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας; «Αρχικά να πω πως είναι στόχος μου να επιστρέψω στην εθνική ομάδα της Κύπρου μετά από δύο χρόνια απουσίας, λόγω τραυματισμών. Πιστεύω πως αν αγωνίζεσαι στη Super League, σε μια ομάδα με πρωταγωνιστικούς στόχους, είναι εύκολο να κληθείς ξανά στην εθνική, αν έχεις καλή απόδοση».
-Στην καριέρα σου έχουν καταγραφεί συμμετοχές με τις πιο μεγάλες ομάδες της Κύπρου, με ευρωπαϊκά παιχνίδια και εγχώριους τίτλους. Ποια στιγμή είναι αυτή που ξεχωρίζεις από το κομμάτι της «θητείας» σου εκεί; «Είμαι ο μοναδικός Κύπριος ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί σε τρεις συνεχόμενους τελικούς Κυπέλλου, τους οποίους και κέρδισα. Ξέρω ότι ΑΕΛ το 2007 κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος, θα είναι μεγάλη μου χαρά να κατακτήσω κι ένα τρόπαιο εδώ».
-Παρακολουθώντας το κυπριακό ποδόσφαιρο, διαπιστώνουμε όλοι «τεράστια» βήματα προόδου. Ποια είναι η αίσθηση που έχεις για τον ανταγωνισμό των δύο πρωταθλημάτων, του κυπριακού και του ελληνικού; «Οι πρώτες έξι ομάδες στην Κύπρο, μπορούν να χαρακτηριστούν μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα. Το επίπεδο είναι υψηλό, διαθέτουν πολλούς υποστηρικτές και κάθε χρόνο αγωνίζονται στην Ευρώπη. Από εκεί και κάτω το επίπεδο είναι χαμηλό. Θεωρώ, όμως, πως οι μεγάλες ομάδες της Ελλάδας, είναι ένα «σκαλί» παραπάνω από τις αντίστοιχες της Κύπρου, λόγω κυρίως μεγαλύτερου προϋπολογισμού. Αν καταφέρουμε να κάνουμε ένα πρωτάθλημα με τις έξι πρώτες ομάδες της Κύπρου και τις έξι πρώτες της Ελλάδας, θα ήταν ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα στην Ευρώπη».
-Έχουμε δει καλές πορείες του ΑΠΟΕΛ και της Ανόρθωσης στην Ευρώπη. Μπορούν οι ομάδες του νησιού να ανελιχθούν και στο ευρωπαϊκό στερέωμα; «Σίγουρα, αν κρίνουμε από τα πρόσφατα αποτελέσματα. Οι ομάδες έχουν στόχο κάθε χρόνο την έξοδο στην Ευρώπη και το πετυχαίνουν, ανεβάζοντας το επίπεδο γενικά».
-Μπορεί η εθνική ομάδα της Κύπρου να προκριθεί σε μια διοργάνωση; «Πιστεύω πως ναι, ήμασταν πέρυσι πολύ κοντά σε μια επιτυχία, είναι ευχής έργον όλων να γίνει κάτι τέτοιο».
«Ενωμένοι όλοι»!
-Πες μας πώς σου φαίνεται η πόλη της Λάρισας... «Είναι μια φιλόξενη πόλη, όλοι εδώ αγαπάνε την ομάδα και σε «αγκαλιάζουν» σα δικό τους παιδί, όπως συνέβη και σε μένα».
-Αντρέα, μια τελευταία ερώτηση που θα βοηθήσει τον κόσμο που θα διαβάσει τη συνέντευξη να σε γνωρίσει καλύτερα. Περίγραψέ μας με λίγες λέξεις τι είναι για σένα το ποδόσφαιρο... «Όλη μου η ζωή!».
-Τέλος, θα θέλαμε να δώσεις ένα μήνυμα στον κόσμο της ΑΕΛ, ο οποίος περνάει δύσκολες στιγμές, για την «αυλαία» του πρωταθλήματος με τη Βέροια... «Έχω ακούσει τα καλύτερα για τον κόσμο της ομάδας, ότι το γήπεδο σε κάθε παιχνίδι είναι γεμάτο, ότι οι οπαδοί είναι «τρελοί» με την ομάδα, κι αυτό το γεγονός «τρελαίνει» και τον ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται. Το γήπεδό μας είναι μεγάλο και είναι κρίμα να μη γίνεται μια από τις πιο δυνατές έδρες στο πρωτάθλημα. Μόνο όταν είναι ενωμένοι όλοι, παίκτες, προπονητές, διοίκηση και κόσμος, μόνο τότε μπορείς να φτάσεις ψηλά. Όσον αφορά την πρώτη αγωνιστική, ξεκινάμε μια νέα αρχή για να φτάσουμε όλοι μαζί στους στόχους που έχει βάλει η ομάδα».
- Σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου, σου ευχόμαστε την καλύτερη πορεία με την ομάδα της ΑΕΛ στη Super League. «Σας ευχαριστώ κι εγώ, να είστε καλά».