10+1 λόγοι για να δούμε Champions League
11:05 - 13 Σεπτεμβρίου 2016
Το Champions League αρχίζει γι' αυτό δείτε 10+1 λόγους για τους οποίους κάθε ποδοσφαιρόφιλος οφείλει να παρακολουθήσει και φέτος το κούνημα του "σεντονιού".
Από την προσπάθεια για κατάκτηση του Champions League από την ίδια ομάδα για δύο σερί χρονιές μέχρι την κατάσταση της... πρώην και της νυν του Πεπ Γκουαρδιόλα και από τις "πρωτάρες" Λέστερ και Ροστόβ με τις ιστορίες που κρύβουν πίσω τους, μέχρι τα ερωτήματα για τη Γιουβέντους χωρίς Πολ Πογκμπά, την Παρί Σεν Ζερμέν χωρίς Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς και τους Άγγλους χωρίς στον ήλιο μοίρα (αλλά με πολλά λεφτά).
Θα σπάσει η κατάρα του σερί;
Τι κοινό έχουν Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν, Γιουβέντους, Μίλαν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Τσέλσι, Μαρσέιγ, Άγιαξ, Πόρτο και Ντόρτμουντ; Δεν έχουν κατακτήσει διαδοχικές χρονιές Champions League. Από το 1992-1993 μέχρι και το 2015-2016, δεν υπάρχει ομάδα που να παρέμεινε στην κορυφή της Ευρώπης για περισσότερο από μία χρονιά. Για την ακρίβεια, από το 1990 και το δεύτερο σερί Κύπελλο Πρωταθλητριών της Μίλαν, όλες οι πρωταθλήτριες Ευρώπης παρέδιδαν το στέμμα τους την επόμενη σεζόν.
Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε σε ένα ισπανικό σερί τριών τροπαίων, με τη Ρεάλ να έχει δύο κατακτήσεις και ενδιάμεσα την Μπαρτσελόνα να "σφραγίζει" την κυριαρχία της Primera Division. Το μπαλάκι φέτος έχει περάσει στους "μερένγκες", οι οποίοι καλούνται να σπάσουν αυτήν την κατάρα. Όπως και αρκετοί προηγούμενοι κάτοχοι, διαθέτουν όλα τα εχέγγυα, ίσως και με το παραπάνω. Τον MVP και αρχισκόρερ της προηγούμενης σεζόν (και όχι μόνο), Κριστιάνο Ρονάλντο, ένα εκπληκτικό ρόστερ, έναν προπονητή που πλέον δεν είναι πρωτάρης και φυσικά την εμπειρία. Θα τα καταφέρει;
Ο Κάρλο Αντσελότι θα τα καταφέρει ξανά;
Τρεις συμμετοχές στα ημιτελικά, τρεις παταγώδεις αποτυχίες περιελάμβανε το μενού του Πεπ Γκουαρδιόλα στον πάγκο της Μπάγερν Μονάχου, όσον αφορά στο Champions League. Οι Βαυαροί, με μόλις μία πρωτοκλασάτη μεταγραφή (επιστροφή Ματς Χούμελς), αναζήτησαν το αντίδοτο στο πρόσωπο του μοναδικού προπονητή με τρία τρόπαια Champions League (ο Μπομπ Πέισλι με Λίβερπουλ έχει τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών), Κάρλο Αντσελότι, ο οποίος ψάχνει την κατάκτηση με τρίτη διαφορετική ομάδα μετά από Μίλαν και Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο ίδιος δήλωσε ότι θα προσπαθήσει να βελτιώσει και όχι να αλλάξει τη συνταγή του Καταλανού προκατόχου του και ήδη στα πρώτα παιχνίδια η ομάδα είναι "καταιγιστική", όπως συνηθίζει. Στα νοκ άουτ, όμως, ο Ιταλός ίσως επιλέξει πιο reactive ποδόσφαιρο, το οποίο του προσέφερε το τρόπαιο το 2014 απέναντι σε έναν αντίπαλο που θα έχει στον όμιλο (και παίζει με ίδιο τρόπο), την Ατλέτικο Μαδρίτης. Αντίπαλος ο οποίος ευθύνεται για τον περσινό αποκλεισμό της Μπάγερν...
Μπαρτσελόνα Β κόντρα στην Μπαρτσελόνα
Τρίτο σερί έτος που η Μάντσεστερ Σίτι καλείται να αντιμετωπίσει την ομάδα που εδώ και καιρό προσπαθεί να κοπιάρει. Από το 2012, με την πρόσληψη του Φεράν Σοριάνο, πρώην αντιπροέδρου της Μπαρτσελόνα σε ρόλο εκτελεστικού διευθυντή, καθώς και την πρόσληψη του Τσίκι Μπεγκιριστάιν, σε ρόλο διευθυντή ποδοσφαίρου που κατείχε και στους Καταλανούς, στόχος των Αράβων ιδιοκτητών ήταν να μεταφέρουν στο Μάντσεστερ το θέαμα και την αποτελεσματικότητα που θαύμαζαν στους "μπλαουγκράνα". Οι δύο παράγοντες, μάλιστα, φίλοι του Πεπ Γκουαρδιόλα, επιχειρούσαν όλα αυτά τα χρόνια να προσελκύσουν τον "αρχιτέκτονα" της νέας Μπαρτσελόνα, αλλά απέτυχαν. Ισπανοί όπως ο Νταβίδ Σίλβα, ο Χεσούς Νάβας, ο Άλβαρο Νεγρέδο δεν ήταν αρκετοί για να υποτάξουν τους "μπλαουγκράνα" στη φάση των 16 του 2013-2014 και του 2014-2015.
Τώρα που προστέθηκε το πιο βασικό "γρανάζι", ίσως οι "πολίτες" καταφέρουν να ορθώσουν ανάστημα, αντιμετωπίζοντας με παρόμοια -από τακτικής άποψης- όπλα τους νταμπλούχους Ισπανίας. Ήδη οι αλλαγές επί χόρτου είναι εντυπωσιακές, ωστόσο θα έχει ενδιαφέρον πώς θα παρατάξει ο Καταλανός τεχνικός στο "Καμπ Νόου" στις 19 Οκτωβρίου μία ομάδα που τώρα αρχίζει να μαθαίνει σε αγωνιστικό επίπεδο, απέναντι σε μία ομάδα που έχει διδαχθεί και αφομοιώσει τις αρχές του (έστω κι αν έχει μεταβάλει κάπως τον χαρακτήρα της επί Λουίς Ενρίκε) εδώ και οκτώ χρόνια.
Γιουβέντους, ο άγνωστος Χ
Η Γιουβέντους ευθύνεται για την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, αφού παραχώρησε τον Πολ Πογκμπά για 110.000.000 στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ευθύνεται και για την τρίτη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία, αφού αγόρασε από τη Νάπολι τον Γκονσάλο Ιγκουαΐν για 94.000.000 ευρώ. Εκτός του κορυφαίου επιθετικού στη Serie A πέρυσι με 36 γκολ (επίδοση ρεκόρ), αγόρασε και τον κορυφαίο μέσο της κατηγορίας, Μίραλεμ Πιάνιτς, υπέγραψε ως ελεύθερο τον κορυφαίο δεξιό μπακ του κόσμου, Ντάνι Άλβες, και πρόσθεσε και τους Μεχντί Μπενατιά και Μάρκο Πιάτσα, κράτησε τους Μαριό Λεμινά και Χουάν Κουαδράδο.
Στη θεωρία, το σύνολο που έχει στη διάθεσή του ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, στην τρίτη σεζόν του στην ομάδα, είναι ανώτερο από το περσινό, το οποίο σταμάτησε με τεράστια δυσκολία η Μπάγερν στη φάση των 16, και ίσως και από το προπέρσινο, το οποίο έφτασε μέχρι τον τελικό. Εάν ο Ιταλός προπονητής καταφέρει να "δέσει" αυτούς τους ποδοσφαιριστές και να κρατήσει σε top φόρμα την κορυφαία αμυντική γραμμή του κόσμου, τότε δίκαια η "γηραιά κυρία" προσφέρεται ως τέταρτο φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου.
Case study: Σεβίλλη
Είναι δυνατόν μία ομάδα να κατακτά για τρεις σερί φορές το Europa League, μία διοργάνωση στην οποία καλά καλά δεν ανήκε όταν άρχισαν οι δύο τελευταίες σεζόν; Είναι δυνατόν μία ομάδα να χάνει τους κορυφαίους παίκτες της κάθε χρόνο και να βρίσκεται πάντα ψηλά; Είναι δυνατόν μία ομάδα να χάνει τους τρεις καλύτερους παίκτες της περσινής σεζόν, τον αρχηγό και ήρωα του τελικού Europa League 2016, τον προπονητή, να ετοιμάζεται να φύγει αλλά να παραμένει ο αθλητικός διευθυντής που εν πολλοίς ευθύνεται για την εικόνα της τα τελευταία 15 χρόνια, να έρχεται προπονητής με φιλοσοφία τελείως διαφορετική, και να... ποντάρει κάποιος σε αυτήν; Τα δύο πρώτα ερωτήματα απαντήθηκαν καταφατικά τα προηγούμενα χρόνια. Η Σεβίλλη "κατόρθωσε" να βρεθεί στα νοκ άουτ της δεύτερης τη τάξει διοργάνωσης της UEFA από διαφορετικούς δρόμους και πάντοτε έφτανε μέχρι την πηγή και έπινε νερό, ακόμα κι αν έχανε παίκτες όπως ο Κάρλος Μπάκα, o Ιβάν Ράκιτιτς, ο Φεντερίκο Φάσιο, ο Άλβαρο Νεγρέδο, ο Ζοφρέ Κοντογκμπιά και ο Γκάρι Μεδέλ.
Ο Μόντσι δεν ακολούθησε τον Ουνάι Έμερι στην Παρί Σεν Ζερμέν και έκανε ό,τι μπορούσε για να αναπληρώσει τα κενά των Κέβιν Γκαμεϊρό, Γκζεγκόζ Κριχόβιακ, Έβερ Μπανέγα και Κόκε. Φράνκο Βάσκες, Χοακίν Κορέα, Πάουλο Ενρίκε Γκάνσο, Γουισάμ Μπεν Γεντέρ, Σαλβατόρε Σίριγκου, Σαμίρ Νασρί, Λουσιάνο Βιέτο, Ματίας Κρανεβίερ δίνουν τα εχέγγυα στον Χόρχε Σαμπαόλι και τον βοηθό (και εκ των "δασκάλων" του Γκουαρδιόλα) Χουάνμα Λίγιο να μεταφέρουν το άρωμα... Χιλής και το 3-3-1-3 στο "Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν". Θα τα καταφέρουν όπως στο Copa America και θα προχωρήσουν στο Champions League (και ως εκ τούτου να... χάσουν το Europa League);
Η Λιόν επιστρέφει στον τόπο του... στησίματος
Ήταν 7 Δεκεμβρίου 2011, όταν η Λιόν αντιμετώπιζε την Ντιναμό στο Ζάγκρεμπ, ψάχνοντας νίκη με πολλά γκολ, ώστε να φτάσει τον Άγιαξ στη βαθμολογία και να προσπαθήσει να τον προσπεράσει στη διαφορά τερμάτων, ώστε να προκριθεί στη φάση των 16. Ο "Αίαντας" υποδεχόταν την ασταμάτητη Ρεάλ Μαδρίτης και η ήττα 3-0 ήταν φυσιολογική. Όχι, όμως και η νίκη 7-1 των "γκον" απέναντι στους Κροάτες, έστω κι αν αυτοί δεν είχαν βαθμολογικό κίνητρο. Με το σκορ 1-1 στο ημίχρονο (και τον Άγιαξ 0-2 στο ίδιο διάστημα), οι Γάλλοι παρουσιάστηκαν... σίφουνες στο 2ο μέρος και σημείωσαν έξι γκολ. Τέρματα για τα οποία φέρει μεγάλη ευθύνη η προκλητική αδιαφορία της άμυνας των γηπεδούχων, όπως μαρτυρούν και τα βίντεο.
Τα πλάνα στο 5-1 του Λισάντρο Λόπες, μάλιστα, δείχνουν τον στόπερ Ντομαγκόι Βίντα να κλείνει το μάτι και να κάνει thumps up στον Μπαφετιμπί Γκομίς που σπεύδει να μαζέψει την μπάλα από τα δίχτυα για να συνεχίσει γρήγορα το παιχνίδι. Η UEFA αρνήθηκε να προβεί σε έρευνα για τον αγώνα, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρξε κάποια καταγγελία από διαιτητή ή παρατηρητή και πως ο στοιχηματισμός κυμάνθηκε σε φυσιολογικά επίπεδα. Η Λιόν ισοβάθμησε στους 8 πόντους με τον Άγιαξ, αλλά είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων κατά δύο γκολ και προκρίθηκε. Πέντε χρόνια μετά, οι δύο ομάδες συναντώνται ξανά σε φάση ομίλων του Champions League...
Η... τελευταία ευκαιρία της Premier League
Τα νέα συμβόλαια που υπέγραψε η Premier League για εγχώρια και διεθνή διάθεση τηλεοπτικών δικαιωμάτων θα αποφέρουν στις ομάδες της κατηγορίας το ποσό των 9.700.000.000 ευρώ μεταξύ 2016 και 2019. Από αυτές τις ομάδες, τις ήδη άκρως ευνοημένες από τις τρέχουσες τηλεοπτικές συμφωνίες, ορισμένες θα συμμετάσχουν στο Champions League με στόχο να κάνουν κάτι καλύτερο από σποραδικές εμφανίσεις σε προημιτελικά και ημιτελικά. Τελευταία παρουσία σε τελικό ήταν το 2012, στη νίκη της Τσέλσι επί της Μπάγερν. Πέρυσι η Μάντσεστερ Σίτι αποκλείστηκε από τη Ρεάλ στους "4", πρόπερσι "πολίτες" και Τσέλσι έφτασαν μέχρι τους 16, το 2013-2014 η πιο μεγάλη πορεία ήταν της Τσέλσι στα ημιτελικά και το 2012-2013 ξανά καμία εκπρόσωπος του μακράν πιο πλούσιου πρωταθλήματος του κόσμου δεν έφτασε τουλάχιστον στους "8".
Φέτος, οι 20 σύλλογοι της Premier League ξόδεψαν σχεδόν 1.400.000.000 σε μεταγραφές, έφεραν προπονητές όπως ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ευθύνονται για την πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας (Πολ Πογκμπά) και για ακόμα μία χρονιά αρχίζουν τη σεζόν ως... αουτσάιντερ για την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Εάν δεν τα καταφέρουν ούτε τώρα, οι αλλαγές στο Champions League που προκάλεσαν (αφού πλέον οι κορυφαίοι σύλλογοι απαιτούν αντίστοιχες τηλεοπτικές συμφωνίες από την UEFA), θα ενισχύσουν οικονομικά τους αντιπάλους τους και ανοίξουν ακόμη περισσότερο την "ψαλίδα".
Υπάρχει ζωή στην Παρί μετά τον Ζλάταν;
Τέσσερα χρόνια στο "Παρκ ντε Πρενς", ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς αναδείχθηκε (από την πρώτη στιγμή) σε ηγέτη της αναμόρφωσης της Παρί Σεν Ζερμέν. Κατέκτησε όλους τους εγχώριους τίτλους σχεδόν επί τέσσερις φορές, έγινε αρχισκόρερ του συλλόγου με 113 γκολ σε 122 αγώνες πρωταθλήματος (156 σε 180 συνολικά) και αποχώρησε ως ελεύθερος, όταν έκλεισε ο κύκλος του. "Ήρθα ως βασιλιάς, έφυγα ως θρύλος", όπως... ενημέρωσε ο ίδιος. Μαζί του έφυγε και ο προπονητής των τελευταίων επιτυχιών, Λοράν Μπλαν, ο Εσεκιέλ Λαβέτσι είχε αποχωρήσει νωρίτερα, ενώ στο τέλος της μεταγραφικής σεζόν έφυγε και ο Νταβίντ Λουίζ.
Η παντοκράτειρα της Γαλλίας, η οποία πέρυσι κατέκτησε το πρωτάθλημα με 31 βαθμούς διαφορά, διάγει μία μεταβατική σεζόν, η οποία δεν έχει εκκινήσει με θετικό πρόσημο, αφού μετράει ήδη δύο γκέλες στη Ligue 1. Ο Έντινσον Καβάνι έκανε το... όνειρό του πραγματικότητα και αγωνίζεται ως "φουνταριστός", αλλά οι ευκαιρίες που σπαταλά είναι εξίσου ονειρικές. Ο Χατέμ Μπεν Αρφά δεν "έπιασε" ως "ψευδοεννιάρι", η άμυνα βρίσκει ακόμα τα πατήματά της και ο Ουνάι Έμερι στον πάγκο μαθαίνει τους ποδοσφαιριστές του. Η σεζόν είναι μακριά, το πρωτάθλημα μοιάζει άχαστο, ωστόσο μετά από 600.000.000 δαπάνες σε μεταγραφές, οι Άραβες της "QSI" περιμένουν να δουν αποτελέσματα και στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση όπου το "ταβάνι" μέχρι στιγμής είναι τα προημιτελικά. Όταν ανέλαβαν το 2011, ο πρόεδρος Νασέρ αλ Κελαϊφί είχε δηλώσει ότι στόχος είναι ο σύλλογος να φτάσει "στην κορυφή της Γαλλίας και της Ευρώπης σε πέντε χρόνια". Η ώρα της κρίσης έφτασε...
Το (νέο;) θαύμα της Λέστερ
Μετά από τέσσερις αγωνιστικές στην Αγγλία έχει μόλις μία νίκη και μία ισοπαλία. Η Λέστερ του Κλάουντιο Ρανιέρι δείχνει να έχει "ξεφουσκώσει", ωστόσο παραμένει στο επίκεντρο του ποδοσφαιρικού ενδιαφέροντος λόγω και της "παρθενικής" συμμετοχής της στο Champions League. Σε έναν από τους πιο εύκολους ομίλους στην ιστορία της διοργάνωσης (Λέστερ, Πόρτο, Μπριζ, Κοπεγχάγη), έχει την ευκαιρία για ακόμα ένα θαύμα και πρόκριση στα νοκ άουτ. Η προσθήκη του Ισλάμ Σλιμανί και της διαρκούς κίνησής του είναι κομβικής σημασίας, ωστόσο η απώλεια του Ενγκολό Καντέ από το... μηχανοστάσιο του κέντρου προκαλεί ερωτήματα για τις αντοχές της ομάδας.
Τον πραγματικό κορυφαίο προπονητή του 2015-2016
Ο Κούρμπαν Μπερντίγεβ αναμόρφωσε τη Ρούμπιν Καζάν και την ανέδειξε δις πρωταθλήτρια Ρωσίας, πήρε την Ροστόβ ουραγό και στα πρόθυρα χρεοκοπίας το 2015, της βρήκε χορηγούς, της έφερε παίκτες (από τη Ρούμπιν) και διεκδίκησε το πρωτάθλημα ως άλλη Λέστερ, αλλά με πολύ χειρότερες συνθήκες. Μπορεί να μην τα κατάφερε, αλλά κέρδισε "εισιτήριο" για τα προκριματικά του Champions League. Τα οικονομικά προβλήματα και η άρνηση του Ιβάν Σαββίδη να προσφέρει νέα χορηγία, τον οδήγησε στην πόρτα της εξόδου μαζί με άλλους απλήρωτους παίκτες που έμεναν μόνο γι' αυτόν. Δεν μπορούσε να αφήσει το έργο του έτσι, την ώρα που έδινε σημαντικούς αγώνες με Άντερλεχτ και Άγιαξ και παρότι είχε αποχαιρετήσει την ομάδα με επίσημες εκδηλώσεις, παραδίδοντας στον βοηθό του Ντμίτρι Κιριτσένκο, εν τέλει δηλώθηκε στην UEFA ως βοηθός του!
Η διοίκηση συνέχισε να αθετεί τις υποσχέσεις για πληρωμές, παίκτες έφυγαν, άλλοι δεν ήρθαν, όμως όταν χάλασαν οι διαπραγματεύσεις με Σπαρτάκ και Λοκομοτίβ, ο Μπερντίγεβ αποφάσισε να παραμείνει. Το 4-1 επί του Άγιαξ ήταν το κερασάκι στην "τούρτα" και σε συνεργασία με την περιφέρεια της περιοχής και ορισμένους χορηγούς, πείστηκε να παραμείνει. Αυτήν τη φορά με ρόλο στη διοίκηση για να αποτρέψει νέα κακοδιαχείριση(αντιπρόεδρος), αλλά και ως βοηθός (μιας και η ομάδα είναι δική του).
Το ελληνικό ενδιαφέρον για Μήτρογλου - Παπασταθόπουλο
Η απουσία ελληνικής ομάδας στη φάση των ομίλων της διοργάνωσης στρέφει τα φώτα σε παίκτες που αγωνίζονται στο εξωτερικό. Με τον Ανδρέα Σάμαρη ουσιαστικά παροπλισμένο τη φετινή σεζόν, το βάρος της ελληνικής εκπροσώπησης της Μπενφίκα πέφτει στον Κώστα Μήτρογλου, σκόρερ 25 τερμάτων πέρυσι σε 45 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις. Οι "αετοί" τέθηκαν επικεφαλής σε όμιλο με τη Νάπολι, την Ντιναμό Κιέβου και την Μπεσίκτας και ο στόχος της πρόκρισης είναι κάτω παραπάνω από εφικτός, αρκεί ο 28χρονος φορ να δικαιώσει τις προσδοκίες και να "απαντήσει" με τον δικό του τρόπο στους "παρτενοπέι", που δεν προτίμησαν την περίπτωσή του για διάδοχο του Γκονσάλο Ιγκουαΐν, αγοράζοντας εν τέλει τον Αρκάντιους Μίλικ από τον Άγιαξ έναντι 35.000.000 ευρώ. Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, από την πλευρά του, μετά από την πώληση του Χούμελς στην Μπάγερν και την αγορά του Μαρκ Μπάρτρα, αναλαμβάνει τον ρόλο του ηγέτη της αμυντικής γραμμής της Ντόρτμουντ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αρχής γενομένης από τα παιχνίδια με Ρεάλ Μαδρίτης στον όμιλο. Ο προκάτοχός του, σε έξι παιχνίδια κόντρα στους "μερένγκες", είχε... επιτρέψει στον Κριστιάνο Ρονάλντο να σκοράρει μόλις τρεις φορές, ενώ μετρούσε τρεις νίκες και μία ισοπαλία κόντρα στους "μερένγκες" (καθώς και μία πρόκριση και έναν αποκλεισμό).
ΠΗΓΗ: sport24.gr
