ΑΕΚ: Από φευγάτοι ενδεκαδάτοι!
18:53 - 20 Ιανουαρίου 2017
Οι ήττες είναι σαν το λίπασμα: βρωμούν, αλλά κάνουν καλό. Η ρήση ανήκει στον πασίγνωστο προπονητή του NCAA (κολεγιακό πρωτάθλημα καλαθόσφαιρας) Ρικ Πιτίνο και η αλήθεια της επιβεβαιώνεται από την ΑΕΚ του 2017.
Η (καθαρή) εντός έδρας ήττα από τον Απόλλωνα διέλυσε και τις τελευταίες αμφιβολίες, υποψίες (ακόμη κι αυταπάτες) του Ιμανόλ Ιδιακέθ. Η έλλειψη φρεσκάδας δεν ήταν η αιτία του κακού στην ομάδα του, αφού η χειρότερη εμφάνιση των Λαρνακέων ήλθε μετά τη διακοπή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Ο Βάσκος (απ)έδειξε σε όλους τι σημαίνει η έμπρακτη ανάληψη της ευθύνης από έναν προπονητή. Αποφασισμένος να (βρει και να) χτυπήσει το κακό στη ρίζα βούτηξε δίχως αναστολές στο… λίπασμα. Και αρχής γενομένης από το επόμενο επίσημο παιχνίδι (σ.σ. το εκτός έδρας με την Ανόρθωση) φανέρωσε εκ νέου την πτυχή που είχα εκθειάσει τον περασμένο Αύγουστο μετά την πρόκριση επί της Σπαρτάκ: την ικανότητα να βρίσκει και να φορά στην ΑΕΚ το σύστημα που ανά περίσταση της ταιριάζει.
Από τον τραυματισμό του Τομάς (κόντρα στον ΑΠΟΕΛ, στις 29 Οκτωβρίου) οι «κιτρινοπράσινοι» παρουσίασαν μια κατακόρυφη πτώση στην παραγωγικότητα (σ.σ. από 2,9 γκολ στις πρώτες οκτώ αγωνιστικές στο 1,2 στις επόμενες εννέα), ενώ η ήττα από την Ομόνοια στο ΓΣΠ ήταν το τέταρτο διαδοχικό παιχνίδι με παραβίαση της εστίας για μια ομάδα που δεν είχε δεχτεί γκολ ως την όγδοη αγωνιστική.
Ο Ιδιακέθ έριξε το βάρος στα μετόπισθεν, ταρακουνήθηκε από τις ισοπαλίες με Δόξα και Δερύνεια και μετά την ήττα από τον Απόλλωνα συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν αυτή η λύση. Η ομάδα του χρειαζόταν και δύο αμυντικούς μέσους και δύο μεσοεπιθετικούς, προκειμένου εν τη απουσία του Τομάς να έχει ισορροπία σε άμυνα κι επίθεση. Το 4-2-3-1 και το 4-1-4-1 δεν ικανοποιούσαν ταυτόχρονα και τις δύο συνθήκες.
Ο Βάσκος έστυψε το μυαλό του και στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» παρουσίασε τη νέα ιδέα του: ένα 4-2-3-1, όταν ο αντίπαλος έχει την μπάλα, που μετατρέπεται σε 3-6-1, όταν η κατοχή ανήκει στην ΑΕΚ! Οι τέσσερις νίκες και τα 11 γκολ σε τέσσερα παιχνίδια (Ανόρθωση 1-0, Καρμιώτισσα 2-1, Νέα Σαλαμίνα 2-0, Καρμιώτισσα 6-1) ήταν μια δικαίωση: μικρότερη από την αντίστοιχη για την ανοδική πορεία της ομάδας και ακόμη μικρότερη από την αντίστοιχη για την ανάδειξη σε παίκτες-κλειδιά του νέου συστήματος δύο… φευγάτους.
Χαβιέρ Γαρίδο και Τζοάν Τρουγιόλς εμφανίζονταν από τα τέλη Νοεμβρίου στα ρεπορτάζ περίπου ως τελειωμένοι. Η συνεισφορά του πρώτου ήταν δυσανάλογη με τις αρετές και το βιογραφικό που κουβαλούσε, ενώ ο χρόνος συμμετοχής του δεύτερου σχεδόν μηδαμινός.
Δύο μήνες αργότερα ο Γαρίδο παίζει όλη την αριστερή πλευρά μόνος του (μπακ σε κατάσταση άμυνας, εξτρέμ σε κατάσταση επίθεσης), ο δε Τρουγιόλς είναι ο αξιόπιστος δεξιός μπακ που επιτρέπει στον Ορτίθ να παίξει δεξιός εξτρέμ, διότι ο μεν Τριτσκόφσκι (που ξεκίνησε τη σεζόν σ’ αυτή τη θέση) παίζει πλέον ως επιθετικός κορυφής, ο δε Ακοράν είναι ο δεύτερος μεσοεπιθετικός στο πλευρό του Λαρένα (σε κατάσταση επίθεσης) και ο αριστερός εξτρέμ (σε κατάσταση άμυνας).
Με αυτό το τρικ ο Ιδιακέθ κατάφερε το φαινομενικά ανέφικτο: η ομάδα του έχει διαρκώς και δύο κόφτες και δύο οκτάρια. Ο Βάσκος και η ΑΕΚ έχουν μπροστά τους δύο αγωνιστικές (Άρης, ΑΕΖ) για να τελειοποιήσουν αυτήν την καινοτομία (δύο συστήματα διαρκώς εναλλασσόμενα στη διάρκεια του παιχνιδιού), προτού η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητά της δοκιμαστεί στα διαδοχικά ντέρμπι (ΑΠΟΕΛ, ΑΕΛ, Ομόνοια, Ερμής).
Αν η ομάδα του να κλείσει την πρώτη φάση του πρωταθλήματος στην κορυφή ή σε απόσταση βολής από αυτήν, ο 45χρονος θα δικαιούται να υπερηφανεύεται ότι κατάφερε με αυτό το τρικ τακτικής να καλύψει ένα μέγιστο αγωνιστικό κενό, όπως αυτό του Τομάς.
Η (καθαρή) εντός έδρας ήττα από τον Απόλλωνα διέλυσε και τις τελευταίες αμφιβολίες, υποψίες (ακόμη κι αυταπάτες) του Ιμανόλ Ιδιακέθ. Η έλλειψη φρεσκάδας δεν ήταν η αιτία του κακού στην ομάδα του, αφού η χειρότερη εμφάνιση των Λαρνακέων ήλθε μετά τη διακοπή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Ο Βάσκος (απ)έδειξε σε όλους τι σημαίνει η έμπρακτη ανάληψη της ευθύνης από έναν προπονητή. Αποφασισμένος να (βρει και να) χτυπήσει το κακό στη ρίζα βούτηξε δίχως αναστολές στο… λίπασμα. Και αρχής γενομένης από το επόμενο επίσημο παιχνίδι (σ.σ. το εκτός έδρας με την Ανόρθωση) φανέρωσε εκ νέου την πτυχή που είχα εκθειάσει τον περασμένο Αύγουστο μετά την πρόκριση επί της Σπαρτάκ: την ικανότητα να βρίσκει και να φορά στην ΑΕΚ το σύστημα που ανά περίσταση της ταιριάζει.
Από τον τραυματισμό του Τομάς (κόντρα στον ΑΠΟΕΛ, στις 29 Οκτωβρίου) οι «κιτρινοπράσινοι» παρουσίασαν μια κατακόρυφη πτώση στην παραγωγικότητα (σ.σ. από 2,9 γκολ στις πρώτες οκτώ αγωνιστικές στο 1,2 στις επόμενες εννέα), ενώ η ήττα από την Ομόνοια στο ΓΣΠ ήταν το τέταρτο διαδοχικό παιχνίδι με παραβίαση της εστίας για μια ομάδα που δεν είχε δεχτεί γκολ ως την όγδοη αγωνιστική.
Ο Ιδιακέθ έριξε το βάρος στα μετόπισθεν, ταρακουνήθηκε από τις ισοπαλίες με Δόξα και Δερύνεια και μετά την ήττα από τον Απόλλωνα συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν αυτή η λύση. Η ομάδα του χρειαζόταν και δύο αμυντικούς μέσους και δύο μεσοεπιθετικούς, προκειμένου εν τη απουσία του Τομάς να έχει ισορροπία σε άμυνα κι επίθεση. Το 4-2-3-1 και το 4-1-4-1 δεν ικανοποιούσαν ταυτόχρονα και τις δύο συνθήκες.
Ο Βάσκος έστυψε το μυαλό του και στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» παρουσίασε τη νέα ιδέα του: ένα 4-2-3-1, όταν ο αντίπαλος έχει την μπάλα, που μετατρέπεται σε 3-6-1, όταν η κατοχή ανήκει στην ΑΕΚ! Οι τέσσερις νίκες και τα 11 γκολ σε τέσσερα παιχνίδια (Ανόρθωση 1-0, Καρμιώτισσα 2-1, Νέα Σαλαμίνα 2-0, Καρμιώτισσα 6-1) ήταν μια δικαίωση: μικρότερη από την αντίστοιχη για την ανοδική πορεία της ομάδας και ακόμη μικρότερη από την αντίστοιχη για την ανάδειξη σε παίκτες-κλειδιά του νέου συστήματος δύο… φευγάτους.
Χαβιέρ Γαρίδο και Τζοάν Τρουγιόλς εμφανίζονταν από τα τέλη Νοεμβρίου στα ρεπορτάζ περίπου ως τελειωμένοι. Η συνεισφορά του πρώτου ήταν δυσανάλογη με τις αρετές και το βιογραφικό που κουβαλούσε, ενώ ο χρόνος συμμετοχής του δεύτερου σχεδόν μηδαμινός.
Δύο μήνες αργότερα ο Γαρίδο παίζει όλη την αριστερή πλευρά μόνος του (μπακ σε κατάσταση άμυνας, εξτρέμ σε κατάσταση επίθεσης), ο δε Τρουγιόλς είναι ο αξιόπιστος δεξιός μπακ που επιτρέπει στον Ορτίθ να παίξει δεξιός εξτρέμ, διότι ο μεν Τριτσκόφσκι (που ξεκίνησε τη σεζόν σ’ αυτή τη θέση) παίζει πλέον ως επιθετικός κορυφής, ο δε Ακοράν είναι ο δεύτερος μεσοεπιθετικός στο πλευρό του Λαρένα (σε κατάσταση επίθεσης) και ο αριστερός εξτρέμ (σε κατάσταση άμυνας).
Με αυτό το τρικ ο Ιδιακέθ κατάφερε το φαινομενικά ανέφικτο: η ομάδα του έχει διαρκώς και δύο κόφτες και δύο οκτάρια. Ο Βάσκος και η ΑΕΚ έχουν μπροστά τους δύο αγωνιστικές (Άρης, ΑΕΖ) για να τελειοποιήσουν αυτήν την καινοτομία (δύο συστήματα διαρκώς εναλλασσόμενα στη διάρκεια του παιχνιδιού), προτού η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητά της δοκιμαστεί στα διαδοχικά ντέρμπι (ΑΠΟΕΛ, ΑΕΛ, Ομόνοια, Ερμής).
Αν η ομάδα του να κλείσει την πρώτη φάση του πρωταθλήματος στην κορυφή ή σε απόσταση βολής από αυτήν, ο 45χρονος θα δικαιούται να υπερηφανεύεται ότι κατάφερε με αυτό το τρικ τακτικής να καλύψει ένα μέγιστο αγωνιστικό κενό, όπως αυτό του Τομάς.
