Όταν ο ΑΠΟΕΛ υποβιβάστηκε αλλά τον έσωσαν οι υπόλοιπες ομάδες
17:06 - 06 Οκτωβρίου 2017
Ένα από τα πρωταθλήματα που προκαλούν συζητήσεις είναι αυτό της σεζόν 1956-57. Συχνά-πυκνά επανέρχεται στο προσκήνιο λόγω της μη διαβάθμισης του ΑΠΟΕΛ που βρέθηκε στην τελευταία θέση της βαθμολογίας.
Πράγματι, ο ΑΠΟΕΛ τη σεζόν εκείνη τερμάτισε στην τελευταία θέση της βαθμολογίας αλλά δεν ίσχυσε ο υποβιβασμός, όπως προνοούσε η αρχική προκήρυξη του πρωταθλήματος. Αυτό, όμως, δεν αποφασίστηκε στο τέλος, αλλά στη διάρκεια της σεζόν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος, είχε ήδη ματαιωθεί το Κύπελλο και η Ασπίδα «Πάκκου».
Χωρίς τις ομάδες της Λευκωσίας
Η Κύπρος ήταν υπό Αγγλική κατοχή και οι Άγγλοι είχαν αποφασίσει να κλείσουν το παλιό ΓΣΠ. Έτσι, οι ομάδες της Λευκωσίας (ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια, Ολυμπιακός) έμειναν χωρίς γήπεδο για προπονήσεις και διεξαγωγή των αγώνων. Στις 7 Νοεμβρίου 1956, σε έκτακτη γενική συνέλευση της ΚΟΠ – έγινε στο οίκημα της Ομόνοιας –, αποφασίστηκε να ξεκινήσει κανονικά το πρωτάθλημα χωρίς τη συμμετοχή των ομάδων της Λευκωσίας. Έτσι, το πρωτάθλημα της περιόδου 1956-57 ξεκίνησε στις 25 Νοεμβρίου με τη συμμετοχή μόνο ομάδων παραλιακών πόλεων.
Έγκριση από τους Άγγλους
Αρκετοί από τους αγώνες δεν διεξάγονταν λόγω των «κέρφιου» και σε αρκετές περιπτώσεις, την ίδια ημέρα γίνονταν τόσο οι αγώνες του πρώτου, όσο και του δεύτερου γύρου. Τον Ιανουάριο του 1957, οι Άγγλοι έδωσαν την έγκρισή τους για χρησιμοποίηση του παλιού ΓΣΠ και συνεπώς άρχισαν να δίνουν τους αγώνες τους και οι τρεις ομάδες της πρωτεύουσας.
Χωρίς διαβάθμιση
Η προβληματική κατάσταση έφερε την έκτακτη γενική συνέλευση της ΚΟΠ, στις 8 Ιουνίου 1957, στο οίκημα του ΑΠΟΕΛ. Η απόφαση – για την οποία ψήφισαν υπέρ όλα τα σωματεία – ήταν να μην υπάρξει διαβάθμιση (η πρωταθλήτρια β’ κατηγορίας ανήλθε κανονικά), κάτι που ίσχυσε και την επόμενη σεζόν. Συνεπώς, ο ΑΠΟΕΛ, που ήταν τελευταίος την περίοδο 1956-57, δεν υποβιβάστηκε. Την επόμενη σεζόν στον πυθμένα βρέθηκε ο Ολυμπιακός και, επίσης, δεν οδηγήθηκε στην Β’ κατηγορία.
Η αλήθεια είναι ότι το ποδόσφαιρο εκείνα τα χρόνια περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Το πρωτάθλημα δεν διεξαγόταν κανονικά, λόγω του κλεισίματος του ΓΣΠ και της αναβολής αγώνων ελέω των περιοριστικών μέτρων. Πολλοί ποδοσφαιριστές ήταν μέλη της ΕΟΚΑ και πέρασαν αρκετό διάστημα στα κρατητήρια, ενώ συμμετείχαν τακτικά σε ενέδρες. «Ένα βράδυ του ’57 ήμουν σε ενέδρα. Θα περνούσε στρατιωτικό όχημα στις 6:00πμ και περιμέναμε όλο το βράδυ, ξάγρυπνοι, για να ρίξουμε χειροβομβίδα. Το όχημα δεν πέρασε. Στις 10:00πμ ήμουν στο οίκημα του ΑΠΟΕΛ, για να πάμε στο Βαρώσι να παίξουμε με την Ανόρθωση. Φάγαμε τέσσερα γκολ, δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου. Με ρώτησε ο Ταλιανός αν ήμουν καλά και απάντησα καταφατικά. Τι να έλεγα, ότι ήμουν ενέδρα;» δηλώνει χαρακτηριστικά ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΕΛ κ. Χαράλαμπος Λόττας.
