Ο «κάττος» την… πάτησε αλά Λέβι!

Με διαφορά μιας εβδομάδας μια συγκεκριμένη κίνηση τακτικής υιοθετήθηκε από δύο προπονητές σε ντέρμπι και είχε το ίδιο αποτέλεσμα, έστω κι αν οι συνθήκες, οι επιδιώξεις και η χρονική διάρκειά της ήταν διαφορετικές.
 
Η επιλογή Λέβι
Στην αυλαία της α’ φάσης, στην αναμέτρηση Ανόρθωση-Απόλλων, ο Ρόνι Λέβι αποφάσισε 25 λεπτά μετά την αποβολή του Σεμέδο να ρίξει στο παιχνίδι τον Καμπρέρα (αντί του Καλό) και να μετατρέψει το σύστημά του από 4-2-3-1 σε 4-4-2.
Ο Ισραηλινός επεδίωκε αξιοποιώντας το αριθμητικό πλεονέκτημα της ομάδας του να «γεμίσει» την αντίπαλη περιοχή, προκειμένου να βρει περισσότερες τελικές προσπάθειες. Του γύρισε μπούμερανγκ, καθώς η ομάδα του έμεινε να παίζει μ’ έναν εξτρέμ (Ολιβέιρα), ο οποίος λίγο αργότερα αντικαταστάθηκε επίσης), και ο Ράγιος -για ακόμη μια φορά- «χάθηκε» αγωνιζόμενος στα πλάγια.
 
Η επιλογή Αυγουστή
Στην πρεμιέρα της β’ φάσης, στο τοπικό ντέρμπι ΑΕΛ-Απόλλων, ο Σωφρόνης Αυγουστή αποφάσισε 21 λεπτά μετά το αυτογκόλ του Βινίσιους να ρίξει στο παιχνίδι τον Γκιέ Γκιέ (αντί του Μπεντόγια) και να γυρίσει το σύστημά του από 4-2-3-1 σε 4-4-2.
Η ξεκάθαρη πρόθεσή του ήταν να τονώσει τη γραμμή κρούσης, ώστε να βρει το συντομότερο δυνατό τα γκολ της ανατροπής. Του γύρισε μπούμερανγκ, καθώς η οπισθοχώρηση του ντα Σίλβα στη θέση του Μπεντόγια άφησε ένα τεράστιο κενό πίσω από το δίδυμο των επιθετικών, με αποτέλεσμα στη διάρκεια του εγχειρήματος ο Απόλλωνα να απειλήσει μόνο μια φορά (57’ δοκάρι Παπουλής).
 
Αδυναμία διόρθωσης
Και οι δύο προπονητές αντιλήφθηκαν στη διάρκεια του αγώνα ότι η συγκεκριμένη κίνηση τακτικής δεν τους έβγαινε, δεν κατόρθωσαν ωστόσο να την ακυρώσουν. Ο μεν Λέβι, διότι αφ’ ενός δεν είχε άλλον καθαρόαιμο εξτρέμ στον πάγκο, αφ’ ετέρου δεν θέλησε να ρισκάρει με την αντικατάσταση ενός στόπερ, προκειμένου η ομάδα του να αποκτήσει ξανά ισορροπία και πιο εύρυθμη λειτουργία στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Το «πλήρωσε» με τη λευκή ισοπαλία σε παιχνίδι που είχε αριθμητικό πλεονέκτημα σχεδόν με το «καλημέρα», αλλά και την απώλεια των εντυπώσεων, καθώς ο Απόλλων έδειξε πολύ πιο καλά οργανωμένος μέσα στο γήπεδο.
Ο Αυγουστή, από την άλλη, προχώρησε μέσα σε 15’ σε εκ νέου αλλαγή συστήματος, αφού με την αντικατάσταση του Πίεχ από τον Σέρτζιο στο 61’ ο Απόλλων επέστρεψε στο 4-2-3-1, τούτη τη φορά όμως με τον Πέδρο δεξιό εξτρέμ και τον Σαρδινέρο πίσω από τον Γκιέ Γκιέ. Αυτή η κίνηση επέτρεψε μεν στους «κυπελλούχους» να γίνουν πιο απειλητικοί, τους κατέστησε όμως και πιο ευάλωτους αμυντικά στις κόντρες της ΑΕΛ, έστω κι αν η τελευταία απέτυχε να αξιοποιήσει κάποιες εξ αυτών.
Αξιοσημείωτος κοινός παρονομαστής και στις δύο περιπτώσεις είναι ότι Λέβι και Αυγουστή δεν εξάντλησαν το αποθεματικό των αλλαγών τους στα εν λόγω παιχνίδια και περιορίστηκαν στις δύο.
 
Εν κατακλείδι
Και στα δύο παιχνίδια αποδείχθηκε περίτρανα ότι, όταν επιχειρείται αλλαγή τακτικού προσανατολισμού, συχνά ο παίκτης που βγαίνει είναι πιο σημαντικός από αυτόν που εισέρχεται. Εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος κρίνοντες, και η Ανόρθωση θα είχε περισσότερες πιθανότητες να «τρυπήσει» τη συμπαγή άμυνα του Απόλλωνα με τον Καλό παρά δίχως αυτόν, και οι «γαλάζιοι» θα είχαν πολύ καλύτερη τύχη να «γυρίσουν» το ντέρμπι με την ΑΕΛ, αν στο κρίσιμο διάστημα είχαν στον άξονα τον Μπεντόγια και όχι έναν εξτρέμ.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, διευκρινίζεται ότι τα παραπάνω αποσκοπούν στην ανάδειξη του πόσο δύσκολη είναι η δουλειά των προπονητών και πόσο επηρεάζουν έναν αγώνα οι επιλογές τους και όχι στην απόδοση ευθυνών. Αναλογιστείτε απλώς ότι στην ίδια απόφαση κατέληξαν τόσο ο Λέβι, που έχει γράψει… χιλιόμετρα στους πάγκους, όσο και ο Αυγουστή, ο οποίος τώρα πραγματοποιεί τα πρώτα του βήματα ως πρώτος προπονητής.