Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Για τρίτο συναπτό χρόνο το ΓΣΠ φιλοξενεί τον τελικό του πρωταθλήματος. Το χρονικό σημείο είναι σχεδόν ταυτόσημο: μια αγωνιστική πριν το τέλος της περιόδου το 2015, δύο αγωνιστικές πριν την αυλαία το 2016 και το 2017. Οι πρωταγωνιστές μονομάχοι οι ίδιοι: ο ΑΠΟΕΛ (ως πρωτοπόρος) και η ΑΕΚ (σε ρόλο κυνηγού). Το σενάριο; Στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις οι «γαλαζοκίτρινοι» υπερασπίστηκαν (2015) ή διεύρυναν (2016) τη διαφορά που τους έχρισε πρωταθλητές. Αυτή τη φορά;
Ο Τόμας Κρίστιανσεν εύχεται το γούρι ν’ αλλάξει μόνο σε προσωπικό επίπεδο. Σε αντίθεση με την περασμένη διετία, ευρίσκεται πλέον στον πάγκο του διωκόμενου και όχι του διώκτη, συνεπώς δεν επιδιώκει την ανατροπή των βαθμολογικών δεδομένων. Η προοπτική κατάκτησης του πρώτου πρωταθλήματος στη βραχεία προπονητική καριέρα του ασφαλώς ανυψώνει το αυριανό ντέρμπι σ’ ένα από τα χάιλαϊτς της ως τώρα διαδρομής του. Αλλά η μετωπική με την πρώην εργοδότριά του είναι ταυτόχρονα και δίκοπο μαχαίρι…
 
Η πρώτη απόπειρα
16 Μαΐου 2015. Στο πλαίσιο της 31ης αγωνιστικής η ΑΕΚ φιλοξενείται από τον κατά τρεις βαθμούς προπορευόμενο ΑΠΟΕΛ. Χρειάζεται νίκη, αλλά μένει στο 1-1, ο τίτλος παραμένει στον Αρχάγγελο, αλλά ουδείς εκ των Λαρνακέων διανοείται να διατυπώσει έστω υπόνοια ψόγου προς τον Τόμας Κρίστιανσεν, ο οποίος στην πρώτη σεζόν του ως επικεφαλής προπονητής έχει οδηγήσει τους «κιτρινοπράσινους» σε σωρεία ρεκόρ και υπερβάσεων βγάζοντας ασπροπρόσωπο τον Τσάβι Ρόκα.


Η δεύτερη απόπειρα
28 Απριλίου 2016. Για την 34η αγωνιστική η ΑΕΚ επισκέπτεται το ΓΣΠ υπολειπόμενη τεσσάρων βαθμών του ΑΠΟΕΛ. Εκ νέου απαιτείται μόνο νίκη, αντ’ αυτής όμως έρχεται ήττα με 2-0 και άνοιγμα της ψαλίδας στο +7. Αυτή τη φορά εκφράζεται δυσφορία κατά του προπονητή, καθώς η εμφάνιση είναι κατώτερη των προσδοκιών, ενώ 17 αγωνιστικές πιο πίσω η ΑΕΚ ευρισκόταν στο +7 από τους «γαλαζοκίτρινους», αλλά απέτυχε να το διαχειριστεί επιτυχώς.
Λίγο μετά το παιχνίδι οι Λαρνακείς σε μια αιφνίδια κίνηση λύνουν τη συνεργασία τους με τον Δανό τεχνικό, ο οποίος λίγες εβδομάδες αργότερα ανακοινώνεται ως νέος προπονητής του ΑΠΟΕΛ «πυροδοτώντας» έντονες συζητήσεις για το παρασκήνιο αυτής της μετακίνησης.


Τρίτη και… φαρμακερή;
7 Μαΐου 2017. Ακριβώς όπως και πέρυσι, η ΑΕΚ φιλοξενείται στο ΓΣΠ ευρισκόμενη στο -4 από τον ΑΠΟΕΛ. Ο Ιμανόλ Ιδιακέθ, αήττητος στα πρώτα τρία παιχνίδια του απέναντι στους «γαλαζοκίτρινους», και οι Λαρνακείς χρειάζονται μόνον τη νίκη, προκειμένου να παραμείνουν ζωντανοί στο κυνήγι της υπέρβασης, ήτοι του πρωταθλήματος. Απέναντί τους ο πρώην προπονητής τους, ο οποίος έχει ενώπιόν του τρία σενάρια.
1. Με νίκη, ο κόσμος είναι δικός του. Η πρώτη νίκη στη σεζόν απέναντι στους «κιτρινοπράσινους» του χαρίζει το πρωτάθλημα, το οποίο σε συνδυασμό με την εκπληκτική πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ και μια σωρεία ρεκόρ τον μετατρέπει σε απόλυτα επιτυχημένο στην πρώτη χρονιά του στον Αρχάγγελο.
2. Με ισοπαλία, διατηρεί τη θέση ισχύος στην κούρσα του πρωταθλήματος, το οποίο όμως ενδέχεται να κατακτήσει δίχως νίκη απέναντι στους βασικούς ανταγωνιστές του (ΑΕΚ, Απόλλωνα) αφήνοντας αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά του στα ντέρμπι τίτλου.
3. Με ήττα, η γη κάτω από τα πόδια του τραντάζεται. Ο ΑΠΟΕΛ διατηρεί μεν (οριακό) βαθμολογικό πλεονέκτημα, όμως το ψυχολογικό και αγωνιστικό μομέντουμ ανήκει στους Λαρνακείς. Η πρώτη εντός έδρας ήττα στη σεζόν και η πρώτη στη σειρά των τελικών πρωταθλήματος απέναντι στην ΑΕΚ αυξάνουν κατακόρυφα την αμφισβήτηση στο πρόσωπο του Δανού. Ο τίτλος, αν κατακτηθεί, πιστώνεται στην ποιότητα και στο βάθος του ρόστερ των «γαλαζοκιτρίνων» και όχι στη δική του καθοδήγηση.