Η «αποκάλυψη» του Μάριο Κρίστιανσεν!
18:21 - 13 Ιουλίου 2017
Όποιος φίλος του ΑΠΟΕΛ πιστεύει στους οιωνούς, από χθες το βράδυ χαμογελά και τρίβει τα χέρια του με ικανοποίηση. Διότι πολύ απλά θυμάται ότι η ομάδα του και στην περυσινή ευρωπαϊκή πρεμιέρα της (το εκτός έδρας 0-0 με τους Νιου Σεντς στο β’ προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ) τα ίδια «χάλια» με τα χθεσινά είχε εμφανίσει.
Και τότε η μουρμούρα είχε ξεκινήσει από νωρίς, είχε ενταθεί μετά την εκτός έδρας ήττα από τη Ρόσενμποργκ (2-1) στον γ’ προκριματικό γύρο και θα είχε κορυφωθεί, αν στον επαναληπτικό δεν ερχόταν η νίκη-πρόκριση στις καθυστερήσεις. Όλα τα ίδια, όλα καλά, συνεπώς; Ας μην προτρέχουμε…
Βιαστικά άλλωστε είχε εξαχθεί και το συμπέρασμα πως είναι πλεονέκτημα για τον ΑΠΟΕΛ το μπάσιμο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τον περυσινό κορμό, αλλά -όπως αποδείχθηκε- αυτή η ανάγνωση ήταν μόνον επιφανειακή. Και διότι ουσιαστικές απώλειες-απουσίες υπήρχαν (διάβασε εδώ σχετικό ρεπορτάζ), και διότι η αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας είναι δομική (οι μεγάλες διαγώνιες μπαλιές των στόπερ και τα γεμίσματα των εξτρέμ επιχειρείται να αντικατασταθούν με πολύ περισσότερες πάσες και πολύ περισσότερη ώρα με την μπάλα στο χορτάρι) και απαιτεί χρόνο αφομοίωσης.
Ο Μπέιν, όπως και ο προκάτοχός του, θα ζήσει και θα πεθάνει με τις αρχές του. Αυτό άλλωστε πράττει κάθε προπονητής που σέβεται τον εαυτό του. Ο Κρίστιανσεν παραδέχτηκε δημόσια -κατά την επίσημη παρουσίασή του από τη Λιντς- ότι και στον ΑΠΟΕΛ αρχικά ήθελε να εφαρμόσει το σύστημα της ΑΕΚ, αλλά αναθεώρησε, όταν είδε (και πείστηκε) πως τα διαθέσιμα υλικά αξιοποιούνταν καλύτερα σε διαφορετική διάταξη.
Η (ζωτικής σημασίας) λεπτομέρεια: ο Δανός «επιβίωσε» επαρκές διάστημα, για να προλάβει να το αντιληφθεί και να το διορθώσει-προσαρμόσει. «Επιβίωσε» χάρη (κυρίως) στην πίστωση χρόνου που του έδωσε η εξασφάλιση της εισόδου σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δηλαδή η πρόκριση-θρίλερ επί της Ρόσενμποργκ.
Ο διάδοχός του μπορεί μόνο να ελπίζει ότι θα έχει την ίδια τύχη, ήτοι επαρκή χρόνο μέχρι να τον καταλάβουν οι παίκτες του και να κατασταλάξει και αυτός στον ιδανικότερο σχηματισμό για το υπάρχον υλικό. Υπό αυτό το πρίσμα, το χθεσινό τέρμα του Μπερτόλιο εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους παρά πλεονεκτήματα.
Όχι (μόνο) επειδή «χαλά» τον οιωνό (σ.σ. ο ΑΠΟΕΛ πέρυσι ξεχειμώνιασε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις έχοντας ξεκινήσει με λευκή ισοπαλία) όσο -κυρίως- επειδή «απειλεί» να κρύψει κάτω από το χαλάκι τα περισσότερα από τα προβλήματα που ανέδειξε η χθεσινή, φυματική εμφάνιση.
Και τότε η μουρμούρα είχε ξεκινήσει από νωρίς, είχε ενταθεί μετά την εκτός έδρας ήττα από τη Ρόσενμποργκ (2-1) στον γ’ προκριματικό γύρο και θα είχε κορυφωθεί, αν στον επαναληπτικό δεν ερχόταν η νίκη-πρόκριση στις καθυστερήσεις. Όλα τα ίδια, όλα καλά, συνεπώς; Ας μην προτρέχουμε…
Βιαστικά άλλωστε είχε εξαχθεί και το συμπέρασμα πως είναι πλεονέκτημα για τον ΑΠΟΕΛ το μπάσιμο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τον περυσινό κορμό, αλλά -όπως αποδείχθηκε- αυτή η ανάγνωση ήταν μόνον επιφανειακή. Και διότι ουσιαστικές απώλειες-απουσίες υπήρχαν (διάβασε εδώ σχετικό ρεπορτάζ), και διότι η αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας είναι δομική (οι μεγάλες διαγώνιες μπαλιές των στόπερ και τα γεμίσματα των εξτρέμ επιχειρείται να αντικατασταθούν με πολύ περισσότερες πάσες και πολύ περισσότερη ώρα με την μπάλα στο χορτάρι) και απαιτεί χρόνο αφομοίωσης.
Ο Μπέιν, όπως και ο προκάτοχός του, θα ζήσει και θα πεθάνει με τις αρχές του. Αυτό άλλωστε πράττει κάθε προπονητής που σέβεται τον εαυτό του. Ο Κρίστιανσεν παραδέχτηκε δημόσια -κατά την επίσημη παρουσίασή του από τη Λιντς- ότι και στον ΑΠΟΕΛ αρχικά ήθελε να εφαρμόσει το σύστημα της ΑΕΚ, αλλά αναθεώρησε, όταν είδε (και πείστηκε) πως τα διαθέσιμα υλικά αξιοποιούνταν καλύτερα σε διαφορετική διάταξη.
Η (ζωτικής σημασίας) λεπτομέρεια: ο Δανός «επιβίωσε» επαρκές διάστημα, για να προλάβει να το αντιληφθεί και να το διορθώσει-προσαρμόσει. «Επιβίωσε» χάρη (κυρίως) στην πίστωση χρόνου που του έδωσε η εξασφάλιση της εισόδου σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δηλαδή η πρόκριση-θρίλερ επί της Ρόσενμποργκ.
Ο διάδοχός του μπορεί μόνο να ελπίζει ότι θα έχει την ίδια τύχη, ήτοι επαρκή χρόνο μέχρι να τον καταλάβουν οι παίκτες του και να κατασταλάξει και αυτός στον ιδανικότερο σχηματισμό για το υπάρχον υλικό. Υπό αυτό το πρίσμα, το χθεσινό τέρμα του Μπερτόλιο εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους παρά πλεονεκτήματα.
Όχι (μόνο) επειδή «χαλά» τον οιωνό (σ.σ. ο ΑΠΟΕΛ πέρυσι ξεχειμώνιασε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις έχοντας ξεκινήσει με λευκή ισοπαλία) όσο -κυρίως- επειδή «απειλεί» να κρύψει κάτω από το χαλάκι τα περισσότερα από τα προβλήματα που ανέδειξε η χθεσινή, φυματική εμφάνιση.