«Αν και με πρησμένο πόδι έπαιξα και σκόραρα απέναντι στον ΑΠΟΕΛ»
19:41 - 04 Ιουλίου 2017
Καλεσμένος στην εκπομπή «ΟΛΑ ΜΑΛΕ» του Super Sport FM ήταν ο ποδοσφαιριστής που έγραψε τη δική του ιστορία στον Απόλλωνα, Γιαννάκης Γιαγκουδάκης. Για τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα αλλά και για το μυστικό της επιτυχίας μίλησε ο Γιαγκουδάκης.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Γιαννάκη Γιαγκουδάκη στον Super Sport FM:
Για το μυστικό της επιτυχίας:
«Η επιτυχία μου δεν είναι μόνο τα πολλά χρόνια που έπαιξα ποδόσφαιρο αλλά η σταθερότητα μου. Σπάνια ήμουν ντεφορμέ. Θυμάμαι παίζαμε Κύπελλο με το ΑΠΟΕΛ στη Λεμεσό. Είχα στραβοπατήσει Τετάρτη και πρήστηκε. Ήταν ο Άλαν Ντιξ προπονητής. Εγώ ήθελαν παίξω με το ΑΠΟΕΛ την Κυριακή και ο προπονητής ήταν αρνητικός. Έκανα φασαρία με το συμβούλιο γιατί ήθελα να παίξω. Μου είπε ΄τοι θα με δοκιμάσει ενάμιση ώρα πριν το παιχνίδι στα βοηθητικά που είχαν χώμα. Έβαλε το πόδι του κόντρα αλλά είχα τρομερούς πόνους. Του είπα είμαι εντάξει, έπαιξα, ήμουν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου και έβαλε και το γκολ που νικήσαμε. Το πάθος που έχει ένας αθλητής και η αγάπη για το σωματείο και να προσφέρει στον κόσμο είναι διαφορετική».
«Η επιτυχία μου δεν είναι μόνο τα πολλά χρόνια που έπαιξα ποδόσφαιρο αλλά η σταθερότητα μου. Σπάνια ήμουν ντεφορμέ. Θυμάμαι παίζαμε Κύπελλο με το ΑΠΟΕΛ στη Λεμεσό. Είχα στραβοπατήσει Τετάρτη και πρήστηκε. Ήταν ο Άλαν Ντιξ προπονητής. Εγώ ήθελαν παίξω με το ΑΠΟΕΛ την Κυριακή και ο προπονητής ήταν αρνητικός. Έκανα φασαρία με το συμβούλιο γιατί ήθελα να παίξω. Μου είπε ΄τοι θα με δοκιμάσει ενάμιση ώρα πριν το παιχνίδι στα βοηθητικά που είχαν χώμα. Έβαλε το πόδι του κόντρα αλλά είχα τρομερούς πόνους. Του είπα είμαι εντάξει, έπαιξα, ήμουν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου και έβαλε και το γκολ που νικήσαμε. Το πάθος που έχει ένας αθλητής και η αγάπη για το σωματείο και να προσφέρει στον κόσμο είναι διαφορετική».
Για τα πρώτα του βήματα:
«Από μικρή ηλικία ήμουν στην ανδρική ομάδα. Μας βοηθούσαν πολύ οι παράγοντες. Ήξεραν από ποδόσφαιρο και εκτός από διοικητικά, προστάτευαν τους νεαρούς και είχαν επιμονή. Όταν ήμουν στο τσικό και παίζαμε στο ΓΣΟ είχε χίλια άτομα. Τώρα χίλια άτομα δεν βλέπεις σε αγώνες α΄ κατηγορίας. Όταν παίζαμε με τον Πεζοπορικό και την ΕΠΑ παίρναμε μαζί μας 200-300 άτομα στην Λάρνακα με το τσικό. Τώρα δεν υπάρχει η ίδια αγάπη από τους παράγοντες. Υπάρχει αρκετό ταλέντο στην Κύπρο αλλά δεν αγκαλιάζονται όσο πρέπει. Χρειάζεται η βοήθεια όχι μόνο των προπονητών αλλά και των παραγόντων. Επαγγελματισμός δεν είναι τα λεφτά, είναι οι υποδομές για να υποδεχθεί ένα σωματείο τα παιδιά και η δουλειά. Χάνονται ταλέντα χωρίς λόγο».
«Από μικρή ηλικία ήμουν στην ανδρική ομάδα. Μας βοηθούσαν πολύ οι παράγοντες. Ήξεραν από ποδόσφαιρο και εκτός από διοικητικά, προστάτευαν τους νεαρούς και είχαν επιμονή. Όταν ήμουν στο τσικό και παίζαμε στο ΓΣΟ είχε χίλια άτομα. Τώρα χίλια άτομα δεν βλέπεις σε αγώνες α΄ κατηγορίας. Όταν παίζαμε με τον Πεζοπορικό και την ΕΠΑ παίρναμε μαζί μας 200-300 άτομα στην Λάρνακα με το τσικό. Τώρα δεν υπάρχει η ίδια αγάπη από τους παράγοντες. Υπάρχει αρκετό ταλέντο στην Κύπρο αλλά δεν αγκαλιάζονται όσο πρέπει. Χρειάζεται η βοήθεια όχι μόνο των προπονητών αλλά και των παραγόντων. Επαγγελματισμός δεν είναι τα λεφτά, είναι οι υποδομές για να υποδεχθεί ένα σωματείο τα παιδιά και η δουλειά. Χάνονται ταλέντα χωρίς λόγο».
