Ανόρθωση: Ιδού το πρόβλημα, ιδού και το δίλημμα!
13:27 - 11 Ιανουαρίου 2018
Η χρονική εγγύτητα των δύο παιχνιδιών κατέστησε τη σύγκριση… αναπόφευκτη. Τρεις μέρες μετά το εντός έδρας ντέρμπι με την ΑΕΚ και τέσσερις πριν το αντίστοιχο εκτός έδρας με τον Απόλλωνα η Ανόρθωση φιλοξένησε την Αγία Νάπα (ομάδα β’ κατηγορίας), στο πρώτο παιχνίδι της β’ φάσης του κυπέλλου, και προχώρησε σε τέσσερις αλλαγές στην ενδεκάδα της.
Τρεις μέρες μετά την εντός έδρας αναμέτρηση με την Αλκή και τέσσερις πριν την αντίστοιχη εκτός έδρας με τη Δόξα ο ΑΠΟΕΛ φιλοξενήθηκε από τον Ερμή, επίσης στο πρώτο παιχνίδι της β’ φάσης του κυπέλλου, και προχώρησε σε οκτώ αλλαγές στην ενδεκάδα του.
Οι «γαλαζοκίτρινοι» επικράτησαν άνετα με 2-0 και «κλείδωσαν» ουσιαστικά την πρόκριση στον επόμενο γύρο της διοργάνωσης, ο Γιώργος Δώνης σε ουδέν σημείο αισθάνθηκε υποχρεωμένος από το σκορ ή την εικόνα του αγώνα να περάσει ως αλλαγή κάποια από τις βασικές μονάδες που είχε (προ)αποφασίσει να ξεκουράσει.
Στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», αντιθέτως, ο Ρόνι Λέβι μετά την ισοφάριση της Αγίας Νάπας πέρασε άρον-άρον στο παιχνίδι τους Πράνιτς, Ράγιος και Σισέ, προκειμένου να φτάσει στο φυματικό 3-2, το οποίο μόνο σίγουρη δεν καθιστά την πρόκριση. Και αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα του Ισραηλινού προπονητή από τη χθεσινή αναμέτρηση.
Το πρόβλημα
Η εικόνα του πρώτου μέρους πιστοποίησε πόσο κοστίζει στην «Κυρία» η έλλειψη (ποιοτικού) βάθος στο ρόστερ, το δεύτερο τέρμα της Αγίας Νάπας πόσο της κοστίζει η έλλειψη συγκέντρωσης -ακόμη και σε σαφώς υποδεέστερους αντιπάλους.
Όπως είναι τώρα στελεχωμένος, ο σύλλογος της Αμμοχώστου δεν έχει το περιθώριο να στερείται βασικών μονάδων ή προσήλωσης σε οποιοδήποτε αγώνα του. Στην πορεία της σεζόν, ωστόσο, νομοτελειακά θα του συμβούν είτε το ένα είτε το άλλο (ενδεχομένως ακόμη και τα δύο ταυτόχρονα). Και τότε θα υπάρξει ξανά κόστος. Αυτό υπογραμμίζει το πρόβλημα.
Το δίλημμα
Η Ανόρθωση δεδομένα επιθυμεί να διεκδικήσει την έξοδο στην Ευρώπη τόσο μέσω πρωταθλήματος όσο και μέσω κυπέλλου. Ωστόσο χωρίς τη δυνατότητα ροτέισον, ο κίνδυνος να ξεμείνει από δυνάμεις και να μείνει στο τέλος με άδεια χέρια εκτός από υπαρκτός είναι και (υπερβολικά) μεγάλος. Άρα οι ιθύνοντες θα πρέπει να αποφασίσουν, αν εκτός από τη θέληση υπάρχει και η απαραίτητη αντοχή για να επιδιωχθούν ταυτόχρονα και οι δύο στόχοι.
Και αν όχι, σε ποια διοργάνωση πρέπει να πέσει το βάρος; Στο πρωτάθλημα, όπου τα παιχνίδια ως το τέλος είναι περισσότερα (και στη β’ φάση σαφώς πιο απαιτητικά, αλλά η ομάδα είναι ήδη στην πρώτη θέση και τα διαθέσιμα εισιτήρια περισσότερα; Ή στο κύπελλο, όπου η διαδρομή είναι πολύ πιο σύντομη, αλλά υπάρχει μόνο ένα εισιτήριο και ουδέν περιθώριο λάθους; Αυτό είναι το δίλημμα.
Ο μόνος τρόπος να λυθεί το πρόβλημα και να αποφευχθεί το δίλημμα είναι η πλήρης και αποτελεσματική αξιοποίηση της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, της οποίας το πρώτο τρίτο της έχει παρέλθει…
Τρεις μέρες μετά την εντός έδρας αναμέτρηση με την Αλκή και τέσσερις πριν την αντίστοιχη εκτός έδρας με τη Δόξα ο ΑΠΟΕΛ φιλοξενήθηκε από τον Ερμή, επίσης στο πρώτο παιχνίδι της β’ φάσης του κυπέλλου, και προχώρησε σε οκτώ αλλαγές στην ενδεκάδα του.
Οι «γαλαζοκίτρινοι» επικράτησαν άνετα με 2-0 και «κλείδωσαν» ουσιαστικά την πρόκριση στον επόμενο γύρο της διοργάνωσης, ο Γιώργος Δώνης σε ουδέν σημείο αισθάνθηκε υποχρεωμένος από το σκορ ή την εικόνα του αγώνα να περάσει ως αλλαγή κάποια από τις βασικές μονάδες που είχε (προ)αποφασίσει να ξεκουράσει.
Στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», αντιθέτως, ο Ρόνι Λέβι μετά την ισοφάριση της Αγίας Νάπας πέρασε άρον-άρον στο παιχνίδι τους Πράνιτς, Ράγιος και Σισέ, προκειμένου να φτάσει στο φυματικό 3-2, το οποίο μόνο σίγουρη δεν καθιστά την πρόκριση. Και αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα του Ισραηλινού προπονητή από τη χθεσινή αναμέτρηση.
Το πρόβλημα
Η εικόνα του πρώτου μέρους πιστοποίησε πόσο κοστίζει στην «Κυρία» η έλλειψη (ποιοτικού) βάθος στο ρόστερ, το δεύτερο τέρμα της Αγίας Νάπας πόσο της κοστίζει η έλλειψη συγκέντρωσης -ακόμη και σε σαφώς υποδεέστερους αντιπάλους.
Όπως είναι τώρα στελεχωμένος, ο σύλλογος της Αμμοχώστου δεν έχει το περιθώριο να στερείται βασικών μονάδων ή προσήλωσης σε οποιοδήποτε αγώνα του. Στην πορεία της σεζόν, ωστόσο, νομοτελειακά θα του συμβούν είτε το ένα είτε το άλλο (ενδεχομένως ακόμη και τα δύο ταυτόχρονα). Και τότε θα υπάρξει ξανά κόστος. Αυτό υπογραμμίζει το πρόβλημα.
Το δίλημμα
Η Ανόρθωση δεδομένα επιθυμεί να διεκδικήσει την έξοδο στην Ευρώπη τόσο μέσω πρωταθλήματος όσο και μέσω κυπέλλου. Ωστόσο χωρίς τη δυνατότητα ροτέισον, ο κίνδυνος να ξεμείνει από δυνάμεις και να μείνει στο τέλος με άδεια χέρια εκτός από υπαρκτός είναι και (υπερβολικά) μεγάλος. Άρα οι ιθύνοντες θα πρέπει να αποφασίσουν, αν εκτός από τη θέληση υπάρχει και η απαραίτητη αντοχή για να επιδιωχθούν ταυτόχρονα και οι δύο στόχοι.
Και αν όχι, σε ποια διοργάνωση πρέπει να πέσει το βάρος; Στο πρωτάθλημα, όπου τα παιχνίδια ως το τέλος είναι περισσότερα (και στη β’ φάση σαφώς πιο απαιτητικά, αλλά η ομάδα είναι ήδη στην πρώτη θέση και τα διαθέσιμα εισιτήρια περισσότερα; Ή στο κύπελλο, όπου η διαδρομή είναι πολύ πιο σύντομη, αλλά υπάρχει μόνο ένα εισιτήριο και ουδέν περιθώριο λάθους; Αυτό είναι το δίλημμα.
Ο μόνος τρόπος να λυθεί το πρόβλημα και να αποφευχθεί το δίλημμα είναι η πλήρης και αποτελεσματική αξιοποίηση της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου, της οποίας το πρώτο τρίτο της έχει παρέλθει…
