ΑΕΛ: Nεύρα
10:17 - 18 Ιανουαρίου 2018
Στις δηλώσεις του πριν το χθεσινό παιχνίδι στο ΓΣΠ ο εκπρόσωπος Τύπου της ΑΕΛ ρωτήθηκε για τις πολυάριθμες απουσίες του ΑΠΟΕΛ. Αποκρίθηκε ότι δεν μετρά ως τέτοιες όσους παίκτες έχουν διαγραφεί από τη λίστα ή δεν είχαν ούτως ή άλλως δικαίωμα συμμετοχής.
Τυπικά, ακριβολογούσε. Ουσιαστικά, ωστόσο, ακόμη και ο ίδιος αντιλαμβανόταν πως είναι θέμα για μια ομάδα (όσο μεγάλο ρόστερ κι αν διαθέτει) να μην υπολογίζει σε διψήφιο αριθμό παικτών, με την πλειονότητα των οποίων είχε πορευτεί από το ξεκίνημα της περιόδου είτε πορευόταν τις τελευταίες αγωνιστικές και θα πορευτεί ως το τέλος της σεζόν.
Ο ΑΠΟΕΛ παρέταξε μια πρωτοεμφανιζόμενη ενδεκάδα και για να κρατήσει την μπάλα όσο το δυνατόν πιο μακριά από την εστία του άπειρου Παρασκευά πίεσε πολύ μπροστά. Τίποτε το ευφάνταστο ή πρωτοποριακό, πόσο μάλλον απροσδόκητο. Τουναντίον μάλλον ο ίδιος πρέπει να αιφνιδιάστηκε (στο πρώτο ημίχρονο) από την εντυπωσιακή απροθυμία του αντιπάλου να κάνει παιχνίδι.
Σε μια τακτική… αποκοίμισης των «γαλαζοκιτρίνων» η ΑΕΛ αναλωνόταν σε παράλληλο παιχνίδι στο δικό της ένα τρίτο του γηπέδου επιδεικνύοντας προϊόντος του χρόνου μια ολοένα και αυξανόμενη νευρικότητα σ’ έναν αγώνα, στον οποίο η πίεση βάραινε περισσότερο τον πρωταθλητή.
Αντί να επιχειρήσει ν’ αδράξει τη μοναδική ευκαιρία και επιδεικνύοντας νεύρο να βάλει δύσκολα στην… πειραματική άμυνα και τον πιτσιρικά τερματοφύλακα του ΑΠΟΕΛ, η ομάδα του Μπρούνο Μπαλταζάρ έκανε κλεφτοπόλεμο με φάουλ, διακοπές, σπάσιμο του ρυθμού.
Ήταν όντως οξύμωρο ότι πέτυχε το γκολ της στο ημίχρονο που δεν έπαιξε μπάλα (πρώτο) και ότι δέχτηκε το τέρμα της ήττας στο ημίχρονο που ήταν πιο απειλητική (δεύτερο). Αλλά δεν ήταν οξύμωρο ότι έμεινε με άδεια χέρια σ’ ένα ντέρμπι, στο οποίο δεν πίστεψε στην ευκαιρία της και στις δυνατότητές της να πάρει (όχι να κλέψει) τη νίκη. Το ποδόσφαιρο δεν συνηθίζει να επιβραβεύει όσους δεν πιστεύουν στον εαυτό τους.
Τυπικά, ακριβολογούσε. Ουσιαστικά, ωστόσο, ακόμη και ο ίδιος αντιλαμβανόταν πως είναι θέμα για μια ομάδα (όσο μεγάλο ρόστερ κι αν διαθέτει) να μην υπολογίζει σε διψήφιο αριθμό παικτών, με την πλειονότητα των οποίων είχε πορευτεί από το ξεκίνημα της περιόδου είτε πορευόταν τις τελευταίες αγωνιστικές και θα πορευτεί ως το τέλος της σεζόν.
Ο ΑΠΟΕΛ παρέταξε μια πρωτοεμφανιζόμενη ενδεκάδα και για να κρατήσει την μπάλα όσο το δυνατόν πιο μακριά από την εστία του άπειρου Παρασκευά πίεσε πολύ μπροστά. Τίποτε το ευφάνταστο ή πρωτοποριακό, πόσο μάλλον απροσδόκητο. Τουναντίον μάλλον ο ίδιος πρέπει να αιφνιδιάστηκε (στο πρώτο ημίχρονο) από την εντυπωσιακή απροθυμία του αντιπάλου να κάνει παιχνίδι.
Σε μια τακτική… αποκοίμισης των «γαλαζοκιτρίνων» η ΑΕΛ αναλωνόταν σε παράλληλο παιχνίδι στο δικό της ένα τρίτο του γηπέδου επιδεικνύοντας προϊόντος του χρόνου μια ολοένα και αυξανόμενη νευρικότητα σ’ έναν αγώνα, στον οποίο η πίεση βάραινε περισσότερο τον πρωταθλητή.
Αντί να επιχειρήσει ν’ αδράξει τη μοναδική ευκαιρία και επιδεικνύοντας νεύρο να βάλει δύσκολα στην… πειραματική άμυνα και τον πιτσιρικά τερματοφύλακα του ΑΠΟΕΛ, η ομάδα του Μπρούνο Μπαλταζάρ έκανε κλεφτοπόλεμο με φάουλ, διακοπές, σπάσιμο του ρυθμού.
Ήταν όντως οξύμωρο ότι πέτυχε το γκολ της στο ημίχρονο που δεν έπαιξε μπάλα (πρώτο) και ότι δέχτηκε το τέρμα της ήττας στο ημίχρονο που ήταν πιο απειλητική (δεύτερο). Αλλά δεν ήταν οξύμωρο ότι έμεινε με άδεια χέρια σ’ ένα ντέρμπι, στο οποίο δεν πίστεψε στην ευκαιρία της και στις δυνατότητές της να πάρει (όχι να κλέψει) τη νίκη. Το ποδόσφαιρο δεν συνηθίζει να επιβραβεύει όσους δεν πιστεύουν στον εαυτό τους.
