ΑΠΟΕΛ: «Ξήλωμα» ίσον... «ξέπλυμα»
12:28 - 27 Ιανουαρίου 2018
Η τρίτη έμελλε να είναι και η φαρμακερή. Στο τρίτο εξ αναβολής παιχνίδι του α’ γύρου ο ΑΠΟΕΛ γνώρισε μια ιστορικών διαστάσεων ήττα από τον Απόλλωνα, μολονότι οι επιλογές του ήταν περισσότερες (απ’ ό,τι στα αντίστοιχα παιχνίδια απέναντι σε Ερμή και ΑΕΛ), μολονότι η φόρμα και η ψυχολογία του είχαν φτάσει στο ζενίθ.
Το ποδόσφαιρο απέδειξε ξανά πως τα ντέρμπι διέπονται από τους δικούς τους, ιδιαίτερους νόμους και πως η διαχείριση της ευφορίας συχνά είναι εξ ίσου δύσκολη με την αντίστοιχη της απογοήτευσης. Την περασμένη Τετάρτη στο ΓΣΠ οι «γαλαζοκίτρινοι» απέτυχαν (παταγωδώς) στο πρώτο κομμάτι, την ερχόμενη Τετάρτη στο «Τσίρειο» καλούνται να τα καταφέρουν καλύτερα στο δεύτερο.
Και για να το πετύχουν πρέπει να εμφανιστούν απόλυτα συνειδητοποιημένοι ως προς το γιατί στράβωσε το παιχνίδι στη Λευκωσία και ως προς το τι επιδιώκουν (και πώς) στη Λεμεσό. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση και αποστολή για το επιτελείο του Γιώργου Δώνη.
Η παγίδα των πολλών αλλαγών
Η αύξηση των επιλογών σε σύγκριση με το προ τριών ημερών παιχνίδι και η λαϊκή κατακραυγή καθιστούν εύκολη λύση τη σαρωτική αλλαγή προσώπων στο επικείμενο ντέρμπι. Εύκολη όμως δεν σημαίνει πάντα και κατάλληλη ή σωστή. Αν π.χ. όλα ήταν μόνο ζήτημα προσώπων, η ομάδα δεν θα είχε γυρίσει το εξ αναβολής παιχνίδι με την ΑΕΛ, στο οποίο απουσίαζαν (ξανά) οι Ενσούε, Πολιάκοφ κι επιπροσθέτως ο Πέρεθ.
Επιπροσθέτως οι μαζικές αλλαγές στην ενδεκάδα μετά από στραβοπατήματα δεν προσιδιάζουν σε συλλόγους με διαχρονικά πρωταγωνιστικές βλέψεις και συχνά αντιμετωπίζονται (ακόμη και εκ των έσω) ως φόρτωμα της ευθύνης από την τεχνική ηγεσία στους ποδοσφαιριστές. Η εμπιστοσύνη, άλλωστε, στα δύσκολα αποδεικνύεται και σφυρηλατείται.
Αν π.χ. ο Δώνης «ξηλώσει» την ενδεκάδα του ΓΣΠ, αρκετά μέλη της θα το εκλάβουν ως «άδειασμα», ενώ σε περίπτωση που οι πολυάριθμες αλλαγές δεν οδηγήσουν στη νίκη στο «Τσίρειο», ο Ελλαδίτης και οι συνεργάτες του θα βρεθούν για τα καλά «στο μάτι του κυκλώνα».
Τα δύο ζητούμενα
Εξ ου και στην προκειμένη περίπτωση απαιτείται ψυχραιμία και καθαρό μυαλό. Στις όποιες αλλαγές επιχειρηθούν (σε επίπεδο προσώπων, συστήματος, τακτικής και προσανατολισμού) οφείλει να πρυτανεύσει το μέτρο, καθώς η ομάδα δεν έγινε εν μια νυκτί… σκορποχώρι.
Η στόχευση αυτών των αλλαγών δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικά ένας ανάλογος (από πλευράς σκορ) θρίαμβος στο «Τσίρειο», αλλά μια πειστική νίκη, μια επικράτηση απαλλαγμένη από κάθε ίχνος αμφισβήτησης για το δίκαιό της.
Αν ο ΑΠΟΕΛ υποτάξει τον Απόλλωνα στην έδρα του δίχως να του αφήσει περιθώριο να κάνει το παιχνίδι του ή/και να αντιδράσει, θα έχει πετύχει μ’ ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια: θα είναι ξανά «καβαλάρης» στη βαθμολογία και στις εντυπώσεις, θα έχει εξιλεωθεί στα μάτια των οπαδών του και θα έχει φέρει τον βασικότερο ανταγωνιστή του στην (άβολη) θέση που ο ίδιος ευρίσκεται τώρα.
Το ποδόσφαιρο απέδειξε ξανά πως τα ντέρμπι διέπονται από τους δικούς τους, ιδιαίτερους νόμους και πως η διαχείριση της ευφορίας συχνά είναι εξ ίσου δύσκολη με την αντίστοιχη της απογοήτευσης. Την περασμένη Τετάρτη στο ΓΣΠ οι «γαλαζοκίτρινοι» απέτυχαν (παταγωδώς) στο πρώτο κομμάτι, την ερχόμενη Τετάρτη στο «Τσίρειο» καλούνται να τα καταφέρουν καλύτερα στο δεύτερο.
Και για να το πετύχουν πρέπει να εμφανιστούν απόλυτα συνειδητοποιημένοι ως προς το γιατί στράβωσε το παιχνίδι στη Λευκωσία και ως προς το τι επιδιώκουν (και πώς) στη Λεμεσό. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση και αποστολή για το επιτελείο του Γιώργου Δώνη.
Η παγίδα των πολλών αλλαγών
Η αύξηση των επιλογών σε σύγκριση με το προ τριών ημερών παιχνίδι και η λαϊκή κατακραυγή καθιστούν εύκολη λύση τη σαρωτική αλλαγή προσώπων στο επικείμενο ντέρμπι. Εύκολη όμως δεν σημαίνει πάντα και κατάλληλη ή σωστή. Αν π.χ. όλα ήταν μόνο ζήτημα προσώπων, η ομάδα δεν θα είχε γυρίσει το εξ αναβολής παιχνίδι με την ΑΕΛ, στο οποίο απουσίαζαν (ξανά) οι Ενσούε, Πολιάκοφ κι επιπροσθέτως ο Πέρεθ.
Επιπροσθέτως οι μαζικές αλλαγές στην ενδεκάδα μετά από στραβοπατήματα δεν προσιδιάζουν σε συλλόγους με διαχρονικά πρωταγωνιστικές βλέψεις και συχνά αντιμετωπίζονται (ακόμη και εκ των έσω) ως φόρτωμα της ευθύνης από την τεχνική ηγεσία στους ποδοσφαιριστές. Η εμπιστοσύνη, άλλωστε, στα δύσκολα αποδεικνύεται και σφυρηλατείται.
Αν π.χ. ο Δώνης «ξηλώσει» την ενδεκάδα του ΓΣΠ, αρκετά μέλη της θα το εκλάβουν ως «άδειασμα», ενώ σε περίπτωση που οι πολυάριθμες αλλαγές δεν οδηγήσουν στη νίκη στο «Τσίρειο», ο Ελλαδίτης και οι συνεργάτες του θα βρεθούν για τα καλά «στο μάτι του κυκλώνα».
Τα δύο ζητούμενα
Εξ ου και στην προκειμένη περίπτωση απαιτείται ψυχραιμία και καθαρό μυαλό. Στις όποιες αλλαγές επιχειρηθούν (σε επίπεδο προσώπων, συστήματος, τακτικής και προσανατολισμού) οφείλει να πρυτανεύσει το μέτρο, καθώς η ομάδα δεν έγινε εν μια νυκτί… σκορποχώρι.
Η στόχευση αυτών των αλλαγών δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικά ένας ανάλογος (από πλευράς σκορ) θρίαμβος στο «Τσίρειο», αλλά μια πειστική νίκη, μια επικράτηση απαλλαγμένη από κάθε ίχνος αμφισβήτησης για το δίκαιό της.
Αν ο ΑΠΟΕΛ υποτάξει τον Απόλλωνα στην έδρα του δίχως να του αφήσει περιθώριο να κάνει το παιχνίδι του ή/και να αντιδράσει, θα έχει πετύχει μ’ ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια: θα είναι ξανά «καβαλάρης» στη βαθμολογία και στις εντυπώσεις, θα έχει εξιλεωθεί στα μάτια των οπαδών του και θα έχει φέρει τον βασικότερο ανταγωνιστή του στην (άβολη) θέση που ο ίδιος ευρίσκεται τώρα.
