Ρεάλ, αυτές είναι οι αμαρτίες σου!
12:58 - 07 Οκτωβρίου 2018
Οι αυτοκρατορίες διαλύονται εκ των έσω, όπως μας δίδαξε η πολιτική ιστορία. Και η αθλητική, ως μια μικρογραφία της κοινωνίας, δεν αποτελεί εξαίρεση, όπως επιβεβαιώνει και η μεγαλύτερη, σύγχρονη κρίση της Ρεάλ Μαδρίτης.
Η ομάδα που μετράει τρεις διαδοχικές κατακτήσεις Champions League και τέσσερις τα τελευταία πέντε χρόνια, έχασε ΚΑΙ από την «μικρούλα», αλλά ψυχωμένη Αλαβές, συμπληρώνοντας τέσσερα διαδοχικά παιχνίδια χωρίς νίκη, χωρίς γκολ, χωρίς μπάλα της προκοπής.
Η Βασίλισσα δείχνει να μην ξέρει τι παίζει, κολλάει απέναντι σε κλειστές άμυνες και η ίδια στην άμυνα παρέχει πολλές ευκολίες στον αντίπαλο. Στην Βιτόρια ήταν άψυχη, είχε μόλις δύο επιτυχημένες ντρίμπλες σε όλο το ματς, ελάχιστες κλασικές ευκαιρίες για γκολ και το δέχθηκε στην τελευταία φάση.
Και δεν είναι μόνο το παιχνίδι της που γράφει με μεγάλα γράμματα την λέξη «κρίση» επάνω του, αλλά και οι αριθμοί της. Η Ρεάλ των Γκάρεθ Μπέιλ, Καρίμ Μπενζεμά, Μάρκο Ασένσιο και πάει λέγοντας, έχει συμπληρώσει 409 λεπτά χωρίς γκολ ή, αλλιώς, έξι ώρες και 49 λεπτά!
Το δεύτερο χειρότερο σερί στην ιστορία της Ρεάλ, ισοφαρίζοντας αυτό της περιόδου 2005-06, όταν στον πάγκο της κάθισε ως υπηρεσιακός ο Χουάν Ραμόν Λόπεθ Κάρο αντί του απολυθέντα, Βραζιλιάνου Βαντερλέι Λουξεμπούργκο, κάνοντας ντεμπούτο με ήττα στο «Καραϊσκάκη» από τον Ολυμπιακό με 2-1.
Αν δεν καταφέρει να σκοράρει ούτε στο επόμενο παιχνίδι, αυτό με την Λεβάντε στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», το μεσημέρι του Σαββάτου 20 του μηνός, θα έχει πλέον το χειρότερο σερί στην ιστορία της, ξεπερνώντας τα 496 λεπτά της περιόδου 1984-85, με προπονητή τον Λουίς Μολόουνι, όταν και συμπλήρωσε πέντε σερί ματς χωρίς γκολ.
Ποιος φταίει, όμως, γι’ αυτή την προβληματική εικόνα, την αναποτελεσματικότητα και τον εύλογο προβληματισμό που προκαλεί στους φίλους της η Ρεάλ; Απλή είναι η απάντηση. ΟΛΟΙ!
Το ψάρι, βεβαίως, βρωμάει πάντα από το κεφάλι. Και ο πρόεδρος Φλορεντίνο Πέρεθ, όπως πιστώνεται το ρίσκο που πήρε (και πέτυχε απόλυτα) με την προώθηση του Ζινεντίν Ζιντάν από την δεύτερη ομάδα στην τεχνική ηγεσία της πρώτης, χρεώνεται τις επιλογές του αυτό το καλοκαίρι.
Πρώτον, επειδή δεν κατάφερε να πείσει έναν προπονητή εγνωσμένης αξίας να διαδεχθεί τον υπέρ επιτυχημένο Ζιζού, αποτυγχάνοντας να δελεάσει, μεταξύ άλλων, τον Μαουρίτσιο Ποτσετίνο (απαιτούνταν και μεγάλη αποζημίωση για την Τότεναμ), τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, τον Γιόαχιμ Λεβ, ακόμα και τον wannabe εξαιρετικό τεχνικό, τον 31χρονο Γιούλιαν Νάγκελσμαν.
Η επιλογή του άπειρου σε αυτό το επίπεδο Γιούλεν Λοπετέγι αποδεικνύεται άστοχη, τουλάχιστον προς το παρόν, αφού η ομάδα είναι πολύ ανούσια και, συν τοις άλλοις, δεν την βοηθούν οι τραυματισμοί, αφού μέσα σε δύο μήνες έχει χάσει Μπενζεμά, Μπέιλ, Ίσκο, Μαρσέλο και Καρβαχάλ.
Οι αριθμοί, εκτός από την επιθετική «ξηρασία», μιλούν από μόνοι τους. Στα πρώτα έντεκα παιχνίδια του, ο Βάσκος έχει πέντε νίκες, δύο ισοπαλίες και τέσσερις (!) ήττες, μια εκ των οποίων αποτέλεσε και την απώλεια του Σούπερ Καπ Ευρώπης από την Ατλέτικο, με 17 γκολ υπέρ και δώδεκα κατά.
Ο Ράφα Μπενίτεθ, παρ’ ότι έφυγε… νύχτα, είχε εφτά νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και καμία ήττα (24-2 γκολ) και ο διάδοχός του, Ζιντάν, οκτώ νίκες, δύο ισοπαλίες, μια ήττα (36-9 γκολ).
Ο «Φλο» χρεώνεται και την μη αντικατάσταση του κορυφαίου σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου. Σύμφωνοι, πιστώνεται την πώληση ενός 33χρονου ποδοσφαιριστή έναντι 112 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά δεν φρόντισε να δώσει στον Λοπετέγι εναλλακτικές για να καλυφθούν, με ομαδική δουλειά βεβαίως, τα 50 γκολ που είχε κατά μέσο όρο κάθε σεζόν ο Κριστιάνο Ρονάλντο.
Την ώρα που ο «CR7» πετύχαινε άλλη μια γκολάρα για την Γιουβέντους, οι Μπενζεμά και Μπέιλ απειλούσαν ελάχιστα, με τον Γάλλο να παραμένει πρώτος σκόρερ της ομάδας αλλά να έχει συμπληρώσει εφτά διαδοχικά παιχνίδια χωρίς γκολ και τον Ουαλό να τραυματίζεται (ξανά), αλλά να μένει μέσα στο γήπεδο για να εκτελέσει ένα φάουλ (!), επιβαρύνοντας την κατάστασή του.
Και, κάπου εδώ, περνάμε στους παίκτες. Ο Μπέιλ, ο οποίος μετράει ήδη δώδεκα φορές που αποχωρεί από ματς λόγω τραυματισμού (!), δεν πείθει ότι μπορεί να είναι ο «αντί – Κριστιάνο», όπως τον «πούλησαν» τα μαδριλένικα ΜΜΕ από την στιγμή που έφυγε ο Κριστιάνο, ο Μπενζεμά εξακολουθεί να είναι ασυνεπής και ασταθής στο σκοράρισμα, ενώ δεν έχουν ξεκινήσει καλά την σεζόν και παίκτες – κλειδιά όπως ο Σέρχιο Ράμος, ο Μαρσέλο ή ο Λούκα Μόντριτς.
Όσο για την… δεύτερη γραμμή; Στο «Μπερναμπέου» δεν υπάρχουν πλέον παίκτες όπως ο Πέπε, ο Ματέο Κόβατσιτς, ο Χάμες Ροντρίγκες ή ο Άλβαρο Μοράτα, οι οποίοι έδιναν πολύτιμες εναλλακτικές, σε μια πολύ μεγάλη σε διάρκεια και απαιτητική σεζόν.
Ο Ασένσιο έχει τεράστιο μέλλον μπροστά του, αλλά όχι ακόμα την απαιτούμενη σταθερότητα, ο Μαριάνο Ντίαθ δεν μπορεί να γίνει Κριστιάνο, απλά και μόνο επειδή φοράει τον αριθμό του, ενώ ο πιτσιρικάς Βινίσιους Τζούνιορ διαθέτει μεγάλο ταλέντο, αλλά είναι άδικο να του φορτώνονται ευθύνες που, ούτε ζήτησε, αλλά ούτε και μπορεί (ακόμα) να τις επωμιστεί.
Αυτά, λοιπόν, είναι τα προβλήματα. Ποια, όμως, είναι η λύση; «Η αλλαγή προπονητή θα ήταν μια τρέλα» ήταν η δήλωση – σύνθημα του αρχηγού Σέρχιο Ράμος. Πράγματι, η αλλαγή προπονητή δεν φαντάζει η αρμόζουσα επιλογή, αφού αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κάποιο «βαρύ» όνομα να αναλάβει, ενώ και η ομάδα δεν μπορεί ξαφνικά να εκτοξεύσει την ποιότητά της, αφού δεν πρόκειται να κινηθεί μεταγραφικά μέχρι το τέλος της σεζόν.
Και, όπως συμπλήρωσε ο κάπτεν, «η ομάδα έχει διάθεση, ενθουσιασμό και φιλοδοξία για νίκη. Είναι στο DNA μας». Όταν επιστρέψουν οι τραυματίες και, εφόσον ανεβάσουν το επίπεδό τους οι παίκτες – κλειδιά, η Ρεάλ θα βρει τον δρόμο της στο πρωτάθλημα και το Champions League, προτού είναι αργά και χαθεί η σεζόν.
«Όποιος θεωρεί νεκρή την Ρεάλ, κάνει λάθος» προειδοποίησε ο Ράμος. Και η αυτοδιαχείριση, αυτή την στιγμή, κρίνεται επιβεβλημένη, αφού άλλωστε ο πυρήνας της ομάδας παραμένει αυτός που την επανέφερε στην κορυφή της Ευρώπης την τελευταία πενταετία.
Πηγή: sdna.gr
Η ομάδα που μετράει τρεις διαδοχικές κατακτήσεις Champions League και τέσσερις τα τελευταία πέντε χρόνια, έχασε ΚΑΙ από την «μικρούλα», αλλά ψυχωμένη Αλαβές, συμπληρώνοντας τέσσερα διαδοχικά παιχνίδια χωρίς νίκη, χωρίς γκολ, χωρίς μπάλα της προκοπής.
Η Βασίλισσα δείχνει να μην ξέρει τι παίζει, κολλάει απέναντι σε κλειστές άμυνες και η ίδια στην άμυνα παρέχει πολλές ευκολίες στον αντίπαλο. Στην Βιτόρια ήταν άψυχη, είχε μόλις δύο επιτυχημένες ντρίμπλες σε όλο το ματς, ελάχιστες κλασικές ευκαιρίες για γκολ και το δέχθηκε στην τελευταία φάση.
Και δεν είναι μόνο το παιχνίδι της που γράφει με μεγάλα γράμματα την λέξη «κρίση» επάνω του, αλλά και οι αριθμοί της. Η Ρεάλ των Γκάρεθ Μπέιλ, Καρίμ Μπενζεμά, Μάρκο Ασένσιο και πάει λέγοντας, έχει συμπληρώσει 409 λεπτά χωρίς γκολ ή, αλλιώς, έξι ώρες και 49 λεπτά!
Το δεύτερο χειρότερο σερί στην ιστορία της Ρεάλ, ισοφαρίζοντας αυτό της περιόδου 2005-06, όταν στον πάγκο της κάθισε ως υπηρεσιακός ο Χουάν Ραμόν Λόπεθ Κάρο αντί του απολυθέντα, Βραζιλιάνου Βαντερλέι Λουξεμπούργκο, κάνοντας ντεμπούτο με ήττα στο «Καραϊσκάκη» από τον Ολυμπιακό με 2-1.
Αν δεν καταφέρει να σκοράρει ούτε στο επόμενο παιχνίδι, αυτό με την Λεβάντε στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», το μεσημέρι του Σαββάτου 20 του μηνός, θα έχει πλέον το χειρότερο σερί στην ιστορία της, ξεπερνώντας τα 496 λεπτά της περιόδου 1984-85, με προπονητή τον Λουίς Μολόουνι, όταν και συμπλήρωσε πέντε σερί ματς χωρίς γκολ.
Ποιος φταίει, όμως, γι’ αυτή την προβληματική εικόνα, την αναποτελεσματικότητα και τον εύλογο προβληματισμό που προκαλεί στους φίλους της η Ρεάλ; Απλή είναι η απάντηση. ΟΛΟΙ!
Το ψάρι, βεβαίως, βρωμάει πάντα από το κεφάλι. Και ο πρόεδρος Φλορεντίνο Πέρεθ, όπως πιστώνεται το ρίσκο που πήρε (και πέτυχε απόλυτα) με την προώθηση του Ζινεντίν Ζιντάν από την δεύτερη ομάδα στην τεχνική ηγεσία της πρώτης, χρεώνεται τις επιλογές του αυτό το καλοκαίρι.
Πρώτον, επειδή δεν κατάφερε να πείσει έναν προπονητή εγνωσμένης αξίας να διαδεχθεί τον υπέρ επιτυχημένο Ζιζού, αποτυγχάνοντας να δελεάσει, μεταξύ άλλων, τον Μαουρίτσιο Ποτσετίνο (απαιτούνταν και μεγάλη αποζημίωση για την Τότεναμ), τον Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, τον Γιόαχιμ Λεβ, ακόμα και τον wannabe εξαιρετικό τεχνικό, τον 31χρονο Γιούλιαν Νάγκελσμαν.
Η επιλογή του άπειρου σε αυτό το επίπεδο Γιούλεν Λοπετέγι αποδεικνύεται άστοχη, τουλάχιστον προς το παρόν, αφού η ομάδα είναι πολύ ανούσια και, συν τοις άλλοις, δεν την βοηθούν οι τραυματισμοί, αφού μέσα σε δύο μήνες έχει χάσει Μπενζεμά, Μπέιλ, Ίσκο, Μαρσέλο και Καρβαχάλ.
Οι αριθμοί, εκτός από την επιθετική «ξηρασία», μιλούν από μόνοι τους. Στα πρώτα έντεκα παιχνίδια του, ο Βάσκος έχει πέντε νίκες, δύο ισοπαλίες και τέσσερις (!) ήττες, μια εκ των οποίων αποτέλεσε και την απώλεια του Σούπερ Καπ Ευρώπης από την Ατλέτικο, με 17 γκολ υπέρ και δώδεκα κατά.
Ο Ράφα Μπενίτεθ, παρ’ ότι έφυγε… νύχτα, είχε εφτά νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και καμία ήττα (24-2 γκολ) και ο διάδοχός του, Ζιντάν, οκτώ νίκες, δύο ισοπαλίες, μια ήττα (36-9 γκολ).
Ο «Φλο» χρεώνεται και την μη αντικατάσταση του κορυφαίου σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου. Σύμφωνοι, πιστώνεται την πώληση ενός 33χρονου ποδοσφαιριστή έναντι 112 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά δεν φρόντισε να δώσει στον Λοπετέγι εναλλακτικές για να καλυφθούν, με ομαδική δουλειά βεβαίως, τα 50 γκολ που είχε κατά μέσο όρο κάθε σεζόν ο Κριστιάνο Ρονάλντο.
Την ώρα που ο «CR7» πετύχαινε άλλη μια γκολάρα για την Γιουβέντους, οι Μπενζεμά και Μπέιλ απειλούσαν ελάχιστα, με τον Γάλλο να παραμένει πρώτος σκόρερ της ομάδας αλλά να έχει συμπληρώσει εφτά διαδοχικά παιχνίδια χωρίς γκολ και τον Ουαλό να τραυματίζεται (ξανά), αλλά να μένει μέσα στο γήπεδο για να εκτελέσει ένα φάουλ (!), επιβαρύνοντας την κατάστασή του.
Και, κάπου εδώ, περνάμε στους παίκτες. Ο Μπέιλ, ο οποίος μετράει ήδη δώδεκα φορές που αποχωρεί από ματς λόγω τραυματισμού (!), δεν πείθει ότι μπορεί να είναι ο «αντί – Κριστιάνο», όπως τον «πούλησαν» τα μαδριλένικα ΜΜΕ από την στιγμή που έφυγε ο Κριστιάνο, ο Μπενζεμά εξακολουθεί να είναι ασυνεπής και ασταθής στο σκοράρισμα, ενώ δεν έχουν ξεκινήσει καλά την σεζόν και παίκτες – κλειδιά όπως ο Σέρχιο Ράμος, ο Μαρσέλο ή ο Λούκα Μόντριτς.
Όσο για την… δεύτερη γραμμή; Στο «Μπερναμπέου» δεν υπάρχουν πλέον παίκτες όπως ο Πέπε, ο Ματέο Κόβατσιτς, ο Χάμες Ροντρίγκες ή ο Άλβαρο Μοράτα, οι οποίοι έδιναν πολύτιμες εναλλακτικές, σε μια πολύ μεγάλη σε διάρκεια και απαιτητική σεζόν.
Ο Ασένσιο έχει τεράστιο μέλλον μπροστά του, αλλά όχι ακόμα την απαιτούμενη σταθερότητα, ο Μαριάνο Ντίαθ δεν μπορεί να γίνει Κριστιάνο, απλά και μόνο επειδή φοράει τον αριθμό του, ενώ ο πιτσιρικάς Βινίσιους Τζούνιορ διαθέτει μεγάλο ταλέντο, αλλά είναι άδικο να του φορτώνονται ευθύνες που, ούτε ζήτησε, αλλά ούτε και μπορεί (ακόμα) να τις επωμιστεί.
Αυτά, λοιπόν, είναι τα προβλήματα. Ποια, όμως, είναι η λύση; «Η αλλαγή προπονητή θα ήταν μια τρέλα» ήταν η δήλωση – σύνθημα του αρχηγού Σέρχιο Ράμος. Πράγματι, η αλλαγή προπονητή δεν φαντάζει η αρμόζουσα επιλογή, αφού αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κάποιο «βαρύ» όνομα να αναλάβει, ενώ και η ομάδα δεν μπορεί ξαφνικά να εκτοξεύσει την ποιότητά της, αφού δεν πρόκειται να κινηθεί μεταγραφικά μέχρι το τέλος της σεζόν.
Και, όπως συμπλήρωσε ο κάπτεν, «η ομάδα έχει διάθεση, ενθουσιασμό και φιλοδοξία για νίκη. Είναι στο DNA μας». Όταν επιστρέψουν οι τραυματίες και, εφόσον ανεβάσουν το επίπεδό τους οι παίκτες – κλειδιά, η Ρεάλ θα βρει τον δρόμο της στο πρωτάθλημα και το Champions League, προτού είναι αργά και χαθεί η σεζόν.
«Όποιος θεωρεί νεκρή την Ρεάλ, κάνει λάθος» προειδοποίησε ο Ράμος. Και η αυτοδιαχείριση, αυτή την στιγμή, κρίνεται επιβεβλημένη, αφού άλλωστε ο πυρήνας της ομάδας παραμένει αυτός που την επανέφερε στην κορυφή της Ευρώπης την τελευταία πενταετία.
Πηγή: sdna.gr
