«Όχι» στη μείωση της ποινής του Παναγή για το διπλό φονικό στη Λεμεσό
07:56 - 15 Δεκεμβρίου 2018
Στο Ανώτατο Δικαστήριο προσέφυγε ο 30χρονος Αντρέας Παναγή που καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 17 χρόνων από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού για το διπλό φονικό στον Άγιο Ιωάννη Πιτσιλλιάς, που διαπράχθηκε στις 6 6 Μαΐου 2015 με θύματα τον θείο και τη θεία του, Σάββα Σοφοκλέους, 74χρόνων και Κυριακή Σοφοκλέους, 78χρόνων.
Η υπεράσπιση του Παναγή εφεσίβαλε την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, χαρακτηρίζοντας την ως έκδηλα υπερβολική και ότι δεν συνάδει με το επιβαρυμένο μακρύ και χρόνιο ιατρικό μητρώο του κατηγορούμενου, ο οποίος από την ηλικία των 15 ετών είχε διαγνωσθεί με σχιζοφρένεια.
Ο 30χρονος είχε αρνηθεί την κατηγορία του φόνου εκ προμελέτης και με την τροποποίηση του κατηγορητηρίου, παραδέχθηκε ενοχή στην κατηγορία της ανθρωποκτονίας και της κατοχής και μεταφοράς πιστολιού και σφαιρών και χρήση τους.
Στην απόφαση του το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη τα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο 30χρονος,τονίζοντας παράλληλα πως ο ίδιος θεωρείται επικίνδυνος και υφίσταται λόγος προστασίας του κοινωνικού συνόλου.
Σύμφωνα με έκθεση Ψυχιάτρου των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας που εξασφάλισε η Νομική Υπηρεσία, ο 30χρονος κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων, αν και είχε την ικανότητα να αντιληφθεί τον ποινικά κολάσιμο χαρακτήρα των πράξεών του και ήταν σε θέση να προσχεδιάσει και να εκτελέσει τα αδικήματα, λόγω της ψυχικής νόσου του και της παρόρμησης που αυτή του προκαλεί δεν μπορούσε να έχει κριτική ικανότητα και να ασκήσει τον απαραίτητο αυτοέλεγχο ώστε να απέχει από τις έκνομες πράξεις.
Ωστόσο αποτέλεσε παραδεκτό γεγονός ότι ο λόγος που πυροβόλησε τα δύο θύματα ήταν γιατί, λόγω των παραληρητικών του ιδεών, πίστευε ότι τα θύματα είχαν «σατανιστικές ιδιότητες».
Εξετάζοντας την έφεση που άσκησε η υπεράσπιση του Παναγή, το Ανώτατο παρέπεμψε στην απόφαση του Κακουργιοδικείου στην οποία τονίστηκε ότι οι επί μέρους ενέργειες του κατηγορούμενου, δηλαδή ότι απέσπασε τα κλειδιά του φωριαμού του αδελφού του, άνοιξε το φωριαμό και πήρε το όπλο και τις σφαίρες, οδήγησε το όχημα στο μέρος που ανέμενε ότι θα πήγαιναν τα θύματα διανύοντας 33 χιλιόμετρα και ότι τα ανέμενε για 10 ώρες, καταδεικνύουν προσχεδιασμό και οργάνωση.
Επίσης, δεν παρέμεινε μόνο στο σχολιασμό των ενεργειών του κατηγορούμενου πριν το έγκλημα αλλά επισήμανε στην απόφαση, και εκείνες τις ενέργειες που ακολούθησαν προς το σκοπό συγκάλυψης του εγκλήματος, δηλαδή ότι επέστρεψε στην οικία του, καθάρισε το όπλο και αφού αντικατάστησε τα φυσίγγια στο γεμιστήρα το τοποθέτησε πάλι στο φωριαμό και τον κλείδωσε.
Η υπεράσπιση του κατηγορουμένου προσέβαλε την απόφαση με πέντε λόγους έφεσης. Οι λόγοι έφεσης 1, 4 και 5 αναφέρονταν στη λανθασμένη παράλειψη του Κακουργιοδικείου να προβεί σε εξατομίκευση της ποινής, στη λανθασμένη πρόσδωση υπέρμετρης βαρύτητας στην επικινδυνότητα του κατηγορούμενου και στη λανθασμένη επίκληση της υπόθεσης Αρέστη ν. Δημοκρατίας. Οι λόγοι έφεσης 2 και 3 προσβάλλουν ως λανθασμένη την εκτίμηση του Κακουργιοδικείου ως προς τον τρόπο δράσης του κατηγορούμενου και την αξιολόγηση γεγονότων.
«Είναι η διαπίστωση μας ότι το Κακουργιοδικείο στάθμισε ακριβοδίκαια όλα τα ενώπιον του δεδομένα προς τον σκοπό καθορισμού της ποινής. Συνεκτίμησε κάθε παράγοντα, με παραπομπή σε σχετική νομολογία, τόσο ελαφρυντικό όσο και επιβαρυντικό. Ορθά συνεκτίμησε επίσης και τη ψυχική του νόσο εξού και απέκλεισε ότι αποτελούσε περίπτωση στυγερού δολοφόνου αλλά ατόμου με ψυχικές διαταραχές όπου με την κατάλληλη θεραπεία ενδεχομένως να ήταν σε θέση να ασκήσει καλύτερο έλεγχο των πράξεων του», ανέφερε στην απόφαση του το Ανώτατο απορρίπτοντας την έφεση της υπεράσπισης του Αντρέα Παναγή.
Ως εκ τούτου, το Ανώτατο επικύρωσε την ποινή φυλάκισης 17 ετών στον κατηγορούμενο, κρίνοντας ότι η ποινή που του επιβλήθηκε δεν είναι έκδηλα υπερβολική αλλά βρίσκεται εντός του ορθού νομικού πλαισίου.
Υπενθυμίζεται ότι το διπλό φονικό διαπράχθηκε σε χωράφι του ζεύγους όπου είχαν μεταβεί για κάποιες εργασίες, ενώ η Αστυνομία οδηγήθηκε στη σύλληψη του 30χρονου μετά από μαρτυρίες ότι παρουσίαζε αντιδραστική συμπεριφορά έναντι των συγγενικών του προσώπων, λόγω των σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε και για τα οποία είχε νοσηλευθεί στο παρελθόν στο ψυχιατρείο Αθαλάσσας.
