Επικός Ζοέλ Μαλ: «Ο κόσμος εδώ πίνει καλύτερα καφέ απ ό,τι δουλεύει»!
13:08 - 20 Δεκεμβρίου 2018
Ρεπορτάζ με δηλώσεις του Ζοέλ Μαλ φιλοξενεί ελβετική εφημερίδα του Ααργκάου, όπου εδρεύει η αγαπημένη του ομάδα (Ααράου). Ο τερματοφύλακας της Πάφου μιλά ανοικτά για τις μέχρι στιγμής εμπειρίες του από τη ζωή -σε προσωπικό κι επαγγελματικό επίπεδο- στην Κύπρο και εμφανίζεται εξαιρετικά αποκαλυπτικός. Ακολουθούν όλες οι τοποθετήσεις του και τα κυριότερα αποσπάσματα από το ρεπορτάζ της ελβετικής εφημερίδας:
-«Ηθελημένα αφέθηκα σε αυτήν την περιπέτεια και ήδη οι εμπειρίες μου είναι εξαιρετικές»
-«Αισθάνομαι άνετα και μένω μαζί με την Ισπανίδα σύντροφό μου σ’ ένα σπίτι μόνο 200 μέτρα μακριά από την παραλία. Η Ιζαμπέλ κι εγώ απολαμβάνουμε τη μεσογειακή κουζίνα και τα φανταστικά ηλιοβασιλέματα»
-«Ξεκινήσαμε άσχημα, αλλά τώρα έχουμε βρει το βηματισμό μας και θέλουμε οπωσδήποτε να τερματίσουμε στην πρώτη εξάδα»
-«Η ζωή εδώ είναι εντελώς διαφορετική. Είτε μιλάμε για το ποδόσφαιρο είτε για την προσωπική ζωή. Όταν ο ηλεκτρολόγος λέει ότι έρχεται αμέσως, έρχεται σε τρεις μέρες. Όταν η ώρα αναχώρησης για το εκτός έδρας παιχνίδι έχει οριστεί στις 14:00, ο οδηγός θα εμφανιστεί στις 14:30. Ο κόσμος είναι καλύτερος στο να πίνει καφέ παρά στην εργασία».
-«Ποδοσφαιρικά ήταν ένα βήμα στο άγνωστο, σε κάτι που δεν συγκρίνεται με τον επαγγελματισμό στην Ντάρμσταντ ή στην Γκρασχόπερ. Η τεράστια εμπειρία ζωής και το βήμα εντελώς έξω από τα γνωστά, ωστόσο, με ωριμάζουν και ως άνθρωπο»
-Ο Μαλ αφηγείται για παιχνίδια σε ένα άγριο πρωτάθλημα. Για ένα ποδόσφαιρο με εξαιρετικά θερμόαιμους οπαδούς, οι οποίοι μετά από ένα κακό παιχνίδι καιροφυλακτούν για την ομάδα στο πάρκινγκ και φοβίζουν τη σύντροφό του. Οι οποίοι φτύνουν τον αθλητικό διευθυντή στην κερκίδα και τον συνταράσσουν τόσο, ώστε αυτός να μην τολμά να βγει έξω από το γήπεδο. Αλλά και οι οποίοι μετά από ένα καλό παιχνίδι περιμένουν την ομάδα μεθυσμένοι από χαρά και πανηγυρίζουν με πυροτεχνήματα. «Ενίοτε παίζουμε ενώπιον 700 θεατών, αλλά μετά απέναντι σε μια από τις κορυφαίες ομάδες σ’ ένα γήπεδο που “φλέγεται” από έντονα συναισθήματα. Ο κόσμος είναι τρελός»
-«Πρώτο μέλημα για τους επενδυτές είναι το χρήμα και αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η ανθρωπιά και το αίσθημα της ομάδας, όπως εγώ τα γνωρίζω, έρχονται κάπως σε δεύτερη μοίρα. Το ρόστερ έχει παίκτες από 17 χώρες, ο χειρισμός του είναι απρόσωπος, αλλά δεν παραπονιέμαι. Κι εγώ ήλθα εδώ ένεκα της καλής οικονομικής πρότασης. Είμαι συνειδητοποιημένος για την προνομιακή ζωή που απολαμβάνουν οι ποδοσφαιριστές»
-«Μια φορά ένας από τους Ρώσους ιδιοκτήτες με πλησίασε και μου είπε: πρέπει να αποκρούεις τα σουτ των αντιπάλων. Εγώ του απάντησα: ναι, σίγουρα. Κι εκείνος μου ξαναείπε: Όχι, πρέπει να αποκρούεις τα σουτ των αντιπάλων»
-«Το σημαντικότερο είναι πως παίρνω παιχνίδια. Παρά την εντελώς καινούργια κατάσταση η φιλοδοξία μου είναι το ίδιο μεγάλη με το ξεκίνημα της καριέρας μου. Δουλεύω σκληρά για να γίνομαι καθημερινά καλύτερος. Και παρ’ όλες τις ελλείψεις αναφορικά με το επαγγελματικό περιβάλλον, το κυπριακό ποδόσφαιρο δεν είναι κακό»
-«Ηθελημένα αφέθηκα σε αυτήν την περιπέτεια και ήδη οι εμπειρίες μου είναι εξαιρετικές»
-«Αισθάνομαι άνετα και μένω μαζί με την Ισπανίδα σύντροφό μου σ’ ένα σπίτι μόνο 200 μέτρα μακριά από την παραλία. Η Ιζαμπέλ κι εγώ απολαμβάνουμε τη μεσογειακή κουζίνα και τα φανταστικά ηλιοβασιλέματα»
-«Ξεκινήσαμε άσχημα, αλλά τώρα έχουμε βρει το βηματισμό μας και θέλουμε οπωσδήποτε να τερματίσουμε στην πρώτη εξάδα»
-«Η ζωή εδώ είναι εντελώς διαφορετική. Είτε μιλάμε για το ποδόσφαιρο είτε για την προσωπική ζωή. Όταν ο ηλεκτρολόγος λέει ότι έρχεται αμέσως, έρχεται σε τρεις μέρες. Όταν η ώρα αναχώρησης για το εκτός έδρας παιχνίδι έχει οριστεί στις 14:00, ο οδηγός θα εμφανιστεί στις 14:30. Ο κόσμος είναι καλύτερος στο να πίνει καφέ παρά στην εργασία».
-«Ποδοσφαιρικά ήταν ένα βήμα στο άγνωστο, σε κάτι που δεν συγκρίνεται με τον επαγγελματισμό στην Ντάρμσταντ ή στην Γκρασχόπερ. Η τεράστια εμπειρία ζωής και το βήμα εντελώς έξω από τα γνωστά, ωστόσο, με ωριμάζουν και ως άνθρωπο»
-Ο Μαλ αφηγείται για παιχνίδια σε ένα άγριο πρωτάθλημα. Για ένα ποδόσφαιρο με εξαιρετικά θερμόαιμους οπαδούς, οι οποίοι μετά από ένα κακό παιχνίδι καιροφυλακτούν για την ομάδα στο πάρκινγκ και φοβίζουν τη σύντροφό του. Οι οποίοι φτύνουν τον αθλητικό διευθυντή στην κερκίδα και τον συνταράσσουν τόσο, ώστε αυτός να μην τολμά να βγει έξω από το γήπεδο. Αλλά και οι οποίοι μετά από ένα καλό παιχνίδι περιμένουν την ομάδα μεθυσμένοι από χαρά και πανηγυρίζουν με πυροτεχνήματα. «Ενίοτε παίζουμε ενώπιον 700 θεατών, αλλά μετά απέναντι σε μια από τις κορυφαίες ομάδες σ’ ένα γήπεδο που “φλέγεται” από έντονα συναισθήματα. Ο κόσμος είναι τρελός»
-«Πρώτο μέλημα για τους επενδυτές είναι το χρήμα και αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η ανθρωπιά και το αίσθημα της ομάδας, όπως εγώ τα γνωρίζω, έρχονται κάπως σε δεύτερη μοίρα. Το ρόστερ έχει παίκτες από 17 χώρες, ο χειρισμός του είναι απρόσωπος, αλλά δεν παραπονιέμαι. Κι εγώ ήλθα εδώ ένεκα της καλής οικονομικής πρότασης. Είμαι συνειδητοποιημένος για την προνομιακή ζωή που απολαμβάνουν οι ποδοσφαιριστές»
-«Μια φορά ένας από τους Ρώσους ιδιοκτήτες με πλησίασε και μου είπε: πρέπει να αποκρούεις τα σουτ των αντιπάλων. Εγώ του απάντησα: ναι, σίγουρα. Κι εκείνος μου ξαναείπε: Όχι, πρέπει να αποκρούεις τα σουτ των αντιπάλων»
-«Το σημαντικότερο είναι πως παίρνω παιχνίδια. Παρά την εντελώς καινούργια κατάσταση η φιλοδοξία μου είναι το ίδιο μεγάλη με το ξεκίνημα της καριέρας μου. Δουλεύω σκληρά για να γίνομαι καθημερινά καλύτερος. Και παρ’ όλες τις ελλείψεις αναφορικά με το επαγγελματικό περιβάλλον, το κυπριακό ποδόσφαιρο δεν είναι κακό»
