Ομόνοια: Η ατάκα της χρονιάς και η αλήθεια της δεκαετίας
17:16 - 25 Δεκεμβρίου 2018
Στην ποδοσφαιρική Κύπρο, όπου παίκτες, προπονητές και διοικούντες συναγωνίζονται στις δηλώσεις-κλισέ, δεν χωρεί αμφιβολία πως η ατάκα του Γιάννη Αναστασίου μετά το πέρας του αγώνα της Ομόνοιας στο «Τάσος Μάρκου» παίρνει άνευ αντιπάλου το βραβείο της κορυφαίας της χρονιάς.
«Δεν υπάρχει κανείς παίκτης στην Ομόνοια αυτή τη στιγμή που δικαιούται να πει ότι αξίζει να παίζει βασικός», κατέστησε σαφές ο Αρτινός τεχνικός μετά το 1-1 με την Ένωση. Τέτοια ατάκα είθισται να εκστομίζεται είτε πριν την αποχώρηση (οικειοθελή ή μη) ενός προπονητή είτε λίγο πριν ή μετά το τέλος μιας σεζόν ως προάγγελος σαρωτικών αλλαγών στο ρόστερ.
Στην περίπτωση των «πρασίνων», ωστόσο, ούτε ο 46χρονος είναι ένα βήμα πριν την έξοδο από το «Ηλίας Πούλλος» ούτε το χειμερινό παζάρι προσφέρει τη δυνατότητα πολυάριθμων προσθαφαιρέσεων. Γιατί συνεπώς ο Αναστασίου πήρε το ρίσκο να φέρει απέναντί του την πλειονότητα των ποδοσφαιριστών του;
Η ένταση/απογοήτευση/οργή της στιγμής, θα σκεφτεί κάποιος. Η αυξανόμενη πίεση στο πρόσωπό του, θα αναλογιστεί κάποιος άλλος. Είναι αμφότερα βάσιμα ενδεχόμενα, ενώ η φράση «αυτή τη στιγμή» ασφαλώς μετριάζει σημαντικά τη βαρύτητα της κατηγορίας προς τους παίκτες.
Δεν αποκλείεται, ωστόσο, αυτό το λεκτικό… ηλεκτροσόκ να επιστρατεύτηκε στην υπηρεσία της μεγάλης αλήθειας που ωμά και κυνικά διατυπώθηκε επίσης από τον προπονητή του «τριφυλλιού». Ότι δηλαδή έχει έλθει η ώρα για την αυτοκριτική που θα φέρει και την απαραίτητη αλλαγή νοοτροπίας. Και ξεκαθάρισε πως η μεν αυτοκριτική αφορά τους πάντες, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου, η δε αλλαγή νοοτροπίας απαιτεί χρόνο.
Κι επειδή οι παίκτες του νυν ρόστερ είναι λίγο καιρό στην ομάδα και πιθανότατα στην πλειονότητά τους δεν θα μείνουν σε αυτήν μετά το καλοκαίρι, το μήνυμα για αυτοκριτική δεν έχει αυτούς ως βασικούς αποδέκτες, αλλά όσους αυτά τα άγονα, πέτρινα χρόνια για το σύλλογο είχαν κι έχουν την ευθύνη των αποφάσεων. Από αυτούς, από την κεφαλή του ψαριού, πρέπει να ξεκινήσει η αυτοκριτική και η αναγκαία αλλαγή νοοτροπίας.
Αν ο Αναστασίου θα μείνει αρκετά στον πάγκο της ομάδας, ώστε να ζήσει αυτήν την αλλαγή, ουδείς το γνωρίζει. Πιστώνεται όμως ότι βάζοντας ουσιαστικά το κεφάλι του στον τορβά, διότι αυτή η ατάκα θα τον συνοδεύει εφ’ εξής στη θητεία του στην Ομόνοια, έβαλε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Προτίμησε να γίνει ωφέλιμος, παρά αρεστός. Και αυτό ο σύλλογος το έχει μεγαλύτερη ανάγκη ακόμη κι από έναν πολύ καλό προπονητή.
«Δεν υπάρχει κανείς παίκτης στην Ομόνοια αυτή τη στιγμή που δικαιούται να πει ότι αξίζει να παίζει βασικός», κατέστησε σαφές ο Αρτινός τεχνικός μετά το 1-1 με την Ένωση. Τέτοια ατάκα είθισται να εκστομίζεται είτε πριν την αποχώρηση (οικειοθελή ή μη) ενός προπονητή είτε λίγο πριν ή μετά το τέλος μιας σεζόν ως προάγγελος σαρωτικών αλλαγών στο ρόστερ.
Στην περίπτωση των «πρασίνων», ωστόσο, ούτε ο 46χρονος είναι ένα βήμα πριν την έξοδο από το «Ηλίας Πούλλος» ούτε το χειμερινό παζάρι προσφέρει τη δυνατότητα πολυάριθμων προσθαφαιρέσεων. Γιατί συνεπώς ο Αναστασίου πήρε το ρίσκο να φέρει απέναντί του την πλειονότητα των ποδοσφαιριστών του;
Η ένταση/απογοήτευση/οργή της στιγμής, θα σκεφτεί κάποιος. Η αυξανόμενη πίεση στο πρόσωπό του, θα αναλογιστεί κάποιος άλλος. Είναι αμφότερα βάσιμα ενδεχόμενα, ενώ η φράση «αυτή τη στιγμή» ασφαλώς μετριάζει σημαντικά τη βαρύτητα της κατηγορίας προς τους παίκτες.
Δεν αποκλείεται, ωστόσο, αυτό το λεκτικό… ηλεκτροσόκ να επιστρατεύτηκε στην υπηρεσία της μεγάλης αλήθειας που ωμά και κυνικά διατυπώθηκε επίσης από τον προπονητή του «τριφυλλιού». Ότι δηλαδή έχει έλθει η ώρα για την αυτοκριτική που θα φέρει και την απαραίτητη αλλαγή νοοτροπίας. Και ξεκαθάρισε πως η μεν αυτοκριτική αφορά τους πάντες, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου, η δε αλλαγή νοοτροπίας απαιτεί χρόνο.
Κι επειδή οι παίκτες του νυν ρόστερ είναι λίγο καιρό στην ομάδα και πιθανότατα στην πλειονότητά τους δεν θα μείνουν σε αυτήν μετά το καλοκαίρι, το μήνυμα για αυτοκριτική δεν έχει αυτούς ως βασικούς αποδέκτες, αλλά όσους αυτά τα άγονα, πέτρινα χρόνια για το σύλλογο είχαν κι έχουν την ευθύνη των αποφάσεων. Από αυτούς, από την κεφαλή του ψαριού, πρέπει να ξεκινήσει η αυτοκριτική και η αναγκαία αλλαγή νοοτροπίας.
Αν ο Αναστασίου θα μείνει αρκετά στον πάγκο της ομάδας, ώστε να ζήσει αυτήν την αλλαγή, ουδείς το γνωρίζει. Πιστώνεται όμως ότι βάζοντας ουσιαστικά το κεφάλι του στον τορβά, διότι αυτή η ατάκα θα τον συνοδεύει εφ’ εξής στη θητεία του στην Ομόνοια, έβαλε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Προτίμησε να γίνει ωφέλιμος, παρά αρεστός. Και αυτό ο σύλλογος το έχει μεγαλύτερη ανάγκη ακόμη κι από έναν πολύ καλό προπονητή.
