Ο Μουρίνιο ξαναπέρασε πριονοκορδέλα τη Μάντσεστερ Γ.!
20:13 - 16 Μαρτίου 2018
Ήταν ένα ξέσπασμα. Ένας 12λεπτος μονόλογος με ασταμάτητη ροή στατιστικών. Ο Ζοσέ Μουρίνιο ήταν καταιγιστικός στην συνέντευξη Τύπου και με έναν μοναδικό τρόπο προσπάθησε να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από το Champions League, επικαλούμενος την έλλειψη… κληρονομιάς από τους «κόκκινους διαβόλους»!
«Είμαι ζωντανός. Είμαι χαρούμενος από αυτό που είδα από τους παίκτες μου μετά από το παιχνίδι με τη Σεβίλλη. Είμαι χαρούμενος που είδα απογοητευμένα πρόσωπα. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε στην ίδια σελίδα. Ξέρετε τι είναι η ποδοσφαιρική κληρονομιά; Αναφέρομαι στην τελευταία φορά που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδισε το Champions League -κάτι που δεν συμβαίνει πολλές φορές- η οποία ήταν το 2008.
Από το 2011 και μετά: το 2012 εκτός από την φάση των ομίλων. Το 2013 αποκλεισμός στο «Ολντ Τράφορντ» στους 16 με εμένα προπονητή στον αντίπαλο πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Το 2014 εκτός στα προημιτελικά. Το 2015 εκτός Ευρώπης. Το 2016 ξανά στην Ευρώπη, εκτός Champions League στους ομίλους και αποκλεισμός στο Europa League στη δεύτερη φάση των νοκ-άουτ. Το 2017 παίζουμε στο Europa League και το κατακτούμε με εμένα στον πάγκο κάτι που φέρνει την πρόκριση στο Champions League. Φέτος πήραμε 15 βαθμούς από τους πιθανούς 18 στον όμιλο και αποκλειστήκαμε εντός έδρας στη φάση των 16.
Επομένως σε 7 χρόνια, με 4 διαφορετικούς προπονητές, μία φορά δεν παίξαμε Ευρώπη, δύο φορές μείναμε εκτός στη φάση των ομίλων και το καλύτερο αποτέλεσμα μας ήταν τα προημιτελικά. Αυτό λέω ποδοσφαιρική κληρονομιά.
Την τελευταία φορά που τερματίσαμε στη βαθμολογία πάνω από τη Μάντσεστερ Σίτι ήταν την σεζόν 2012-13. Έκτοτε, στις επόμενες τέσσερις σεζόν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τερμάτισε έβδομη, τέταρτη, πέμπτη και έκτη αντίστοιχα. Επομένως στα τελευταία τέσσερα χρόνια, η τέταρτη θέση ήταν η καλύτερη. Αυτό εννοώ ποδοσφαιρική κληρονομιά!
Στα τελευταία 7 χρόνια, η χειρότερη θέση που τερμάτισε η Μάντσεστερ Σίτι στην Premier League ήταν η τέταρτη. Στα 7 τελευταία χρόνια, η Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και πιθανότατα τρία, αν βάλουμε και το φετινό, και δύο φορές τερμάτισε δεύτερη. Αυτό είναι κληρονομιά.
Ξέρετε τι άλλο είναι κληρονομιά; Είναι το γεγονός πως οι Οταμέντι, Ντε Μπρόινε, Φερναντίνιο, Σίλβα, Στέρλινγκ, Αγκουέρο είναι επενδύσεις από το παρελθόν, όχι της τελευταίας διετίας. Ας δούμε λοιπόν τους παίκτες της Γιουνάιτεντ που έφυγαν από το κλαμπ την περασμένη σεζόν. Ας δούμε που παίζουν, πώς παίζουν, αν παίζουν (εννοώντας τους Ρούνεϊ, Γιανουζάι, Σβαϊνσταϊγκερ, Ντεπάι, Σνάιντερλεν, Βαλδές, ΜακΝερ, Μχιταριάν). Αυτό είναι ποδοσφαιρική κληρονομιά και μία μέρα, όταν θα αποχωρήσω από εδώ ο επόμενος προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα βρει έναν Λουκάκου, έναν Μάτιτς, έναν Ντε Χέα. Θα βρει παίκτες με διαφορετική νοοτροπία, ποιότητα, τεχνογνωσία.
Υπάρχει μία φράση που λέει ότι για κάθε τοίχο αντιστοιχεί μία πόρτα. Δεν θα φύγω τρέχοντας, δεν θα εξαφανιστώ ούτε θα κλάψω, επειδή άκουσα μερικές αποδοκιμασίες. Δεν πρόκειται να εξαφανιστώ από τη φυσούνα, τρέχοντας. Στο επόμενο παιχνίδι θα είμαι ο πρώτος που θα βγει έξω. Δεν φοβάμαι τις ευθύνες. Στα 20 μου ήμουν ο κανένας στο ποδόσφαιρο. Ήμουν ο γιος κάποιου με μεγάλη τιμή και τώρα στα 55 μου είμαι αυτός που είμαι. Έκανα ό,τι έκανα χάρη στη δουλειά, το ταλέντο και την νοοτροπία μου.
Επομένως οι επικριτές μου ας ενώσουν τις φωνές τους. Καταλαβαίνω ότι για πολλά χρόνια ήταν σκληρό για τους ανθρώπους που δεν με συμπαθούν να με βλέπουν να κερδίζω. Εδώ και 10 μήνες δεν έχω κερδίσει τίποτα, ο τελευταίος μου τίτλος ήταν πριν από 10 μήνες. Ωστόσο κέρδισα την Λίβερπουλ και την Τσέλσι.
Τώρα ηττήθηκα από τη Σεβίλλη και τώρα είναι ξανά η στιγμή να χαρούν και πάλι. Έμαθα ότι σύμφωνα με την θρησκεία μου ότι πρέπει να είμαι χαρούμενος με την χαρά των άλλων. Έτσι είναι. Τώρα είμαι κι εγώ ένας χαρούμενος άνθρωπος».
Πηγή: sdna.gr
«Είμαι ζωντανός. Είμαι χαρούμενος από αυτό που είδα από τους παίκτες μου μετά από το παιχνίδι με τη Σεβίλλη. Είμαι χαρούμενος που είδα απογοητευμένα πρόσωπα. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε στην ίδια σελίδα. Ξέρετε τι είναι η ποδοσφαιρική κληρονομιά; Αναφέρομαι στην τελευταία φορά που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδισε το Champions League -κάτι που δεν συμβαίνει πολλές φορές- η οποία ήταν το 2008.
Από το 2011 και μετά: το 2012 εκτός από την φάση των ομίλων. Το 2013 αποκλεισμός στο «Ολντ Τράφορντ» στους 16 με εμένα προπονητή στον αντίπαλο πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Το 2014 εκτός στα προημιτελικά. Το 2015 εκτός Ευρώπης. Το 2016 ξανά στην Ευρώπη, εκτός Champions League στους ομίλους και αποκλεισμός στο Europa League στη δεύτερη φάση των νοκ-άουτ. Το 2017 παίζουμε στο Europa League και το κατακτούμε με εμένα στον πάγκο κάτι που φέρνει την πρόκριση στο Champions League. Φέτος πήραμε 15 βαθμούς από τους πιθανούς 18 στον όμιλο και αποκλειστήκαμε εντός έδρας στη φάση των 16.
Επομένως σε 7 χρόνια, με 4 διαφορετικούς προπονητές, μία φορά δεν παίξαμε Ευρώπη, δύο φορές μείναμε εκτός στη φάση των ομίλων και το καλύτερο αποτέλεσμα μας ήταν τα προημιτελικά. Αυτό λέω ποδοσφαιρική κληρονομιά.
Την τελευταία φορά που τερματίσαμε στη βαθμολογία πάνω από τη Μάντσεστερ Σίτι ήταν την σεζόν 2012-13. Έκτοτε, στις επόμενες τέσσερις σεζόν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τερμάτισε έβδομη, τέταρτη, πέμπτη και έκτη αντίστοιχα. Επομένως στα τελευταία τέσσερα χρόνια, η τέταρτη θέση ήταν η καλύτερη. Αυτό εννοώ ποδοσφαιρική κληρονομιά!
Στα τελευταία 7 χρόνια, η χειρότερη θέση που τερμάτισε η Μάντσεστερ Σίτι στην Premier League ήταν η τέταρτη. Στα 7 τελευταία χρόνια, η Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και πιθανότατα τρία, αν βάλουμε και το φετινό, και δύο φορές τερμάτισε δεύτερη. Αυτό είναι κληρονομιά.
Ξέρετε τι άλλο είναι κληρονομιά; Είναι το γεγονός πως οι Οταμέντι, Ντε Μπρόινε, Φερναντίνιο, Σίλβα, Στέρλινγκ, Αγκουέρο είναι επενδύσεις από το παρελθόν, όχι της τελευταίας διετίας. Ας δούμε λοιπόν τους παίκτες της Γιουνάιτεντ που έφυγαν από το κλαμπ την περασμένη σεζόν. Ας δούμε που παίζουν, πώς παίζουν, αν παίζουν (εννοώντας τους Ρούνεϊ, Γιανουζάι, Σβαϊνσταϊγκερ, Ντεπάι, Σνάιντερλεν, Βαλδές, ΜακΝερ, Μχιταριάν). Αυτό είναι ποδοσφαιρική κληρονομιά και μία μέρα, όταν θα αποχωρήσω από εδώ ο επόμενος προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα βρει έναν Λουκάκου, έναν Μάτιτς, έναν Ντε Χέα. Θα βρει παίκτες με διαφορετική νοοτροπία, ποιότητα, τεχνογνωσία.
Υπάρχει μία φράση που λέει ότι για κάθε τοίχο αντιστοιχεί μία πόρτα. Δεν θα φύγω τρέχοντας, δεν θα εξαφανιστώ ούτε θα κλάψω, επειδή άκουσα μερικές αποδοκιμασίες. Δεν πρόκειται να εξαφανιστώ από τη φυσούνα, τρέχοντας. Στο επόμενο παιχνίδι θα είμαι ο πρώτος που θα βγει έξω. Δεν φοβάμαι τις ευθύνες. Στα 20 μου ήμουν ο κανένας στο ποδόσφαιρο. Ήμουν ο γιος κάποιου με μεγάλη τιμή και τώρα στα 55 μου είμαι αυτός που είμαι. Έκανα ό,τι έκανα χάρη στη δουλειά, το ταλέντο και την νοοτροπία μου.
Επομένως οι επικριτές μου ας ενώσουν τις φωνές τους. Καταλαβαίνω ότι για πολλά χρόνια ήταν σκληρό για τους ανθρώπους που δεν με συμπαθούν να με βλέπουν να κερδίζω. Εδώ και 10 μήνες δεν έχω κερδίσει τίποτα, ο τελευταίος μου τίτλος ήταν πριν από 10 μήνες. Ωστόσο κέρδισα την Λίβερπουλ και την Τσέλσι.
Τώρα ηττήθηκα από τη Σεβίλλη και τώρα είναι ξανά η στιγμή να χαρούν και πάλι. Έμαθα ότι σύμφωνα με την θρησκεία μου ότι πρέπει να είμαι χαρούμενος με την χαρά των άλλων. Έτσι είναι. Τώρα είμαι κι εγώ ένας χαρούμενος άνθρωπος».
Πηγή: sdna.gr
