Ατυχέστατη και προκλητική η εισήγηση Χατζηλούκα
11:27 - 19 Μαρτίου 2018
«Θέλω να παρακαλέσω την ομοσπονδία να διατηρήσει τις 14 ομάδες. Θεωρώ ότι ο προϋπολογισμός των εφτά είναι πολύ πιο ψηλός από τους υπόλοιπους. Σ’ αυτές τις μικρομεσαίες ομάδες δουλεύουν οι Κύπριοι προπονητές και αρκετοί Κύπριοι παίκτες. Θεωρώ, κύριε Κούμα, ότι πρέπει να αφήσετε και σε μας τους Κύπριους να έχουμε το πρωτάθλημα μας στην ίδια μας τη χώρα».
Διπλασιάζοντας (τουλάχιστον) το μέσο όρο λέξεών του στις συνεντεύξεις Τύπου ο Λούκας Χατζηλούκας (παρα)κάλεσε την ΚΟΠ να μην προχωρήσει το ερχόμενο καλοκαίρι στη μείωση των ομάδων της α’ κατηγορίας σε δώδεκα.
Η τοποθέτηση χαρακτηρίζεται από ατυχέστατη έως προκλητική. Πρώτον, διότι το χρονικό σημείο (εν μέσω πλέι οφ, επτά αγωνιστικές πριν το τέλος και με χηρεύουσα την προεδρική καρέκλα της ομοσπονδίας) είναι το πλέον ακατάλληλο και ξαναφέρνει στο νου την άνοιξη του 2015, όταν το καταστατικό άλλαξε λίγο πριν το πέσιμο της αυλαίας.
Αθέτηση συμφωνίας
Δεύτερον, διότι ζητεί τη δεύτερη κατά σειρά αθέτηση μιας συμφωνίας κυρίων. Υπενθυμίζεται ότι το 2014 αποφασίστηκε η διεξαγωγή για δύο χρόνια πρωταθλήματος με 12 ομάδες στην α’ κατηγορία και πριν καν ολοκληρωθεί η πρώτη σεζόν η απόφαση πήγε περίπατο. Η νέα συμφωνία προέβλεπε τη συμμετοχή 14 ομάδων στα μεγάλα σαλόνια για μια τριετία και ακολούθως τη μείωση στη 12 και τη διατήρηση του μοντέλου για τρία χρόνια. Στο παρά πέντε της εφαρμογής έρχεται αίφνης(;) η εισήγηση για διατήρηση των 14 ομάδων.
Εμπιστοσύνη της τάξης του 28%
Τρίτον, διότι το προβαλλόμενο επιχείρημα (επιβίωση και απασχόληση των Κυπρίων προπονητών και παικτών) είναι λαϊκίστικο και έωλο. Εξαιρουμένων των Εθνικού Άχνας και Ολυμπιακού, οι οποίοι είχαν εμπάργκο μεταγραφών το περασμένο καλοκαίρι, στις υπόλοιπες μικρομεσαίες ομάδες οι αλλοδαποί είναι η κυρίαρχη πλειονότητα.
Ας μην το τραβάμε μακριά. Στο χθεσινό παιχνίδι στο ΓΣΖ, ανάμεσα σε δύο ουσιαστικά εξασφαλισμένες ομάδες (Δόξα-Ερμής), στα αρχικά σχήματα υπήρχαν από δύο Κύπριοι, ενώ στη συνέχεια πέρασαν αλλαγή άλλοι δύο για κάθε ομάδα. Επί συνόλου 28 χρησιμοποιηθέντων παικτών, δηλαδή, οι γηγενείς έφτασαν αθροιστικά τους οκτώ. Ποσοστό 28%! Τέτοια εμπιστοσύνη στον Κύπριο ποδοσφαιριστή…
Ανεκμετάλλευτη ευκαιρία
Τέταρτον, διότι οι μικρομεσαίοι σύλλογοι απέτυχαν παταγωδώς στη διπλή αποστολή που τους είχε ανατεθεί το 2015. «Τα επιχειρήματα αφορούν κυρίως την ανάγκη των μικρομεσαίων σωματείων για λιγότερο ανταγωνισμό, ώστε να μπορέσουν να μειώσουν τους προϋπολογισμούς και να τακτοποιήσουν παλαιές οφειλές. Μολονότι έχουμε ένα άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όλα τα σωματεία υπέστησαν μείωση εσόδων. Διασφαλίσαμε τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, όμως δεν μπορούμε να διασφαλίσουμε τα έσοδα από την παρουσία του κόσμου», είχε δικαιολογήσει την τότε κυβίστηση ο (υπέρμαχος της μείωσης), Κωστάκης Κουτσοκούμνης.
Εν έτει 2018 τα σωματεία εξακολουθούν να έχουν τεράστια οικονομικά προβλήματα (σε σημείο να φοβούνται αφανισμό σε περίπτωση υποβιβασμού) και να μην προσελκύουν στο γήπεδο κόσμο, ο οποίος σ’ ένα σημαντικό ποσοστό του πιστεύει πια (ακόμη και δίχως αποδείξεις) ότι οι 14 ομάδες ευνοούν (ιδίως στο β’ γκρουπ) το στήσιμο αγώνων.
Ομολογία αδυναμίας
Πέμπτον, διότι η δήλωση αυτή ισοδυναμεί ουσιαστικά με παραδοχή πως Κύπριοι προπονητές και ποδοσφαιριστές αδυνατούν να ανταποκριθούν στον ανταγωνισμό και επιδιώκουν να επιβιώσουν μέσα από χαριστικές διατάξεις. Συνάμα αποδεικνύει ότι οι γηγενείς ελάχιστα ενδιαφέρονται για το ποιοτικό επίπεδο του εγχώριου πρωταθλήματος, αν αυτό δεν τους εγγυάται θέσεις εργασίας.
Και αυτό είναι ένα θεμελιώδες πρόβλημα νοοτροπίας, το οποίο ίσως αποτελεί και την εξήγηση για την προτίμηση των συλλόγων στους αλλοδαπούς. Μήπως, τελικά, οι υπέρμαχοι της διατήρησης των 14 ομάδων θα έπρεπε να εξασκούνται περισσότερο στην αυτοκριτική και (πολύ) λιγότερο στην υστεροβουλία;
Διπλασιάζοντας (τουλάχιστον) το μέσο όρο λέξεών του στις συνεντεύξεις Τύπου ο Λούκας Χατζηλούκας (παρα)κάλεσε την ΚΟΠ να μην προχωρήσει το ερχόμενο καλοκαίρι στη μείωση των ομάδων της α’ κατηγορίας σε δώδεκα.
Η τοποθέτηση χαρακτηρίζεται από ατυχέστατη έως προκλητική. Πρώτον, διότι το χρονικό σημείο (εν μέσω πλέι οφ, επτά αγωνιστικές πριν το τέλος και με χηρεύουσα την προεδρική καρέκλα της ομοσπονδίας) είναι το πλέον ακατάλληλο και ξαναφέρνει στο νου την άνοιξη του 2015, όταν το καταστατικό άλλαξε λίγο πριν το πέσιμο της αυλαίας.
Αθέτηση συμφωνίας
Δεύτερον, διότι ζητεί τη δεύτερη κατά σειρά αθέτηση μιας συμφωνίας κυρίων. Υπενθυμίζεται ότι το 2014 αποφασίστηκε η διεξαγωγή για δύο χρόνια πρωταθλήματος με 12 ομάδες στην α’ κατηγορία και πριν καν ολοκληρωθεί η πρώτη σεζόν η απόφαση πήγε περίπατο. Η νέα συμφωνία προέβλεπε τη συμμετοχή 14 ομάδων στα μεγάλα σαλόνια για μια τριετία και ακολούθως τη μείωση στη 12 και τη διατήρηση του μοντέλου για τρία χρόνια. Στο παρά πέντε της εφαρμογής έρχεται αίφνης(;) η εισήγηση για διατήρηση των 14 ομάδων.
Εμπιστοσύνη της τάξης του 28%
Τρίτον, διότι το προβαλλόμενο επιχείρημα (επιβίωση και απασχόληση των Κυπρίων προπονητών και παικτών) είναι λαϊκίστικο και έωλο. Εξαιρουμένων των Εθνικού Άχνας και Ολυμπιακού, οι οποίοι είχαν εμπάργκο μεταγραφών το περασμένο καλοκαίρι, στις υπόλοιπες μικρομεσαίες ομάδες οι αλλοδαποί είναι η κυρίαρχη πλειονότητα.
Ας μην το τραβάμε μακριά. Στο χθεσινό παιχνίδι στο ΓΣΖ, ανάμεσα σε δύο ουσιαστικά εξασφαλισμένες ομάδες (Δόξα-Ερμής), στα αρχικά σχήματα υπήρχαν από δύο Κύπριοι, ενώ στη συνέχεια πέρασαν αλλαγή άλλοι δύο για κάθε ομάδα. Επί συνόλου 28 χρησιμοποιηθέντων παικτών, δηλαδή, οι γηγενείς έφτασαν αθροιστικά τους οκτώ. Ποσοστό 28%! Τέτοια εμπιστοσύνη στον Κύπριο ποδοσφαιριστή…
Ανεκμετάλλευτη ευκαιρία
Τέταρτον, διότι οι μικρομεσαίοι σύλλογοι απέτυχαν παταγωδώς στη διπλή αποστολή που τους είχε ανατεθεί το 2015. «Τα επιχειρήματα αφορούν κυρίως την ανάγκη των μικρομεσαίων σωματείων για λιγότερο ανταγωνισμό, ώστε να μπορέσουν να μειώσουν τους προϋπολογισμούς και να τακτοποιήσουν παλαιές οφειλές. Μολονότι έχουμε ένα άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όλα τα σωματεία υπέστησαν μείωση εσόδων. Διασφαλίσαμε τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, όμως δεν μπορούμε να διασφαλίσουμε τα έσοδα από την παρουσία του κόσμου», είχε δικαιολογήσει την τότε κυβίστηση ο (υπέρμαχος της μείωσης), Κωστάκης Κουτσοκούμνης.
Εν έτει 2018 τα σωματεία εξακολουθούν να έχουν τεράστια οικονομικά προβλήματα (σε σημείο να φοβούνται αφανισμό σε περίπτωση υποβιβασμού) και να μην προσελκύουν στο γήπεδο κόσμο, ο οποίος σ’ ένα σημαντικό ποσοστό του πιστεύει πια (ακόμη και δίχως αποδείξεις) ότι οι 14 ομάδες ευνοούν (ιδίως στο β’ γκρουπ) το στήσιμο αγώνων.
Ομολογία αδυναμίας
Πέμπτον, διότι η δήλωση αυτή ισοδυναμεί ουσιαστικά με παραδοχή πως Κύπριοι προπονητές και ποδοσφαιριστές αδυνατούν να ανταποκριθούν στον ανταγωνισμό και επιδιώκουν να επιβιώσουν μέσα από χαριστικές διατάξεις. Συνάμα αποδεικνύει ότι οι γηγενείς ελάχιστα ενδιαφέρονται για το ποιοτικό επίπεδο του εγχώριου πρωταθλήματος, αν αυτό δεν τους εγγυάται θέσεις εργασίας.
Και αυτό είναι ένα θεμελιώδες πρόβλημα νοοτροπίας, το οποίο ίσως αποτελεί και την εξήγηση για την προτίμηση των συλλόγων στους αλλοδαπούς. Μήπως, τελικά, οι υπέρμαχοι της διατήρησης των 14 ομάδων θα έπρεπε να εξασκούνται περισσότερο στην αυτοκριτική και (πολύ) λιγότερο στην υστεροβουλία;
