Αλεφ ντος Σάντος: «Aν μου πουν να πάω πίσω οφείλω να το πράξω, αλλά...»

Μεγάλη συνέντευξη στο περιοδικό του Απόλλωνα παραχώρησε ο Άλεφ ντος Σάντος. Ο Βραζιλιάνος μέσος που εντυπωσιάζει με την απόδοση του και εξέπληξε τους πάντες με την ωριμότητα του αναφέρθηκε στην εμπειρία του Απόλλωνα, το μέλλον του και όλα όσα αφορούν την ποδοσφαιρική του καριέρα και όχι μόνο.
 
Αναλυτικά όλη συνέντευξη του Άλεφ ντος Σάντος
Όπως φάνηκε με την έλευσή σου στον Απόλλωνα, στο ξεκίνημα ήθελες το χρόνο σου, σε κάποιες περιπτώσεις ήσουν κι εκτός αποστολής, και πλέον με την πάροδο του χρόνου καθιερώθηκες στους «κυανόλευκους» και θεω- ρείσαι βασικός κι αναντικατάστατος. Πώς κύλησε ο χρόνος μέχρι να προσαρμοστείς πλήρως στο νέο σου περιβάλλον;
«Σαφώς και χρειαζόμουν χρόνο έτσι ώστε σιγά-σιγά να δείξω τι μπορώ να προσφέρω. Σίγουρα μου αρέσει πολύ εδώ κι αισθάνομαι ωραία που βρίσκομαι στον Απόλλωνα. Εδώ με εμπιστεύονται και μου έχουν δώσει πολλές ευκαιρίες, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει το ηθικό μου και η αυτοπεποίθησή μου»
 
Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, όπως είπες κι εσύ και είναι κάτι που φαίνεται άλλωστε, έχεις προσαρμοστεί. Στο θέμα της οδήγησης προσαρμόστηκες νωρίτερα ή σε δυσκόλεψε περισσότερο;
«Την πρώτη εβδομάδα δυσκολεύτηκα αρκετά (γέλια). Ιδιαίτερα όταν οδηγούσα κοντά στους κυκλικούς κόμβους ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ, αφού στη Βραζιλία και τις άλλες χώρες είναι διαφορετικά. Επειδή ήμουν διαφορετικά συνηθισμένος, κάποτε «ψαχνόμουν» για να πάω στην αντίθετη κατεύθυνση (γέλια) και έβλεπα απέναντι τα αυτοκίνητα και ξαφνιαζόμουν. Τώρα, όμως, όλα είναι καλά κι έχω συνηθίσει τον τρόπο οδήγησης στην Κύπρο»
 
Στους πρώτους σου μήνες στην Κύπρο έκανες αρκετή παρέα με τον Τζέισον Σίλβα. Γιατί πιστεύεις δεν προσαρ- μόστηκε στον Απόλλωνα, εν αντιθέσει μ’ εσένα;
«Δεν μπορώ να το ξέρω. Ίσως επειδή ήταν μόνος του στην Κύπρο, μακριά από την οικογένειά του. Δεν μπορώ όμως να πω κάτι περισσότερο με σιγουριά. Ο κάθε ποδοσφαιριστής έχει διαφορετικό χαρακτήρα».
 
Παρότι είσαι μόλις 23 χρονών, εδώ και πέντε χρόνια… πορεύεσαι με τη σύζυγό σου. Πόσο σε βοήθησε αυτό να υπάρχει ισορροπία και στη ζωή σου γύρω από το ποδόσφαιρο;
«Είμαστε μαζί πέντε χρόνια, ενώ είμαστε παντρεμένοι εδώ κι ένα χρόνο και οκτώ μήνες. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα που υπάρχει αυτή η ισορροπία. Με βοηθάει πάρα πολύ, ιδιαίτερα όταν δεν νιώθω καλά, όπως για παράδειγμα μετά από το παιχνίδι με την ΑΕΚ, όπου δεν είχα παίξει καλά. Είναι φυσιολογικό να μην είσαι σε κάποιο παιχνίδι καλός, έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Το θέμα όμως είναι να έχεις άτομα δίπλα σου, όπως έχω εγώ, για να φροντίζεις να το ξεπεράσεις και να το αφήσεις πίσω σου».
 
Ήδη, μπορείς να θεωρηθείς «κοσμογυρισμένος», έστω κι αν είσαι μικρός σε ηλικία. Πέρασες από Γαλλία, Πορτογαλία, Κατάρ και τώρα είσαι στην Κύπρο. Σε αυτές τις αποφάσεις, δηλαδή να αλλάξεις χώρα και περιβάλλον, χρόνο με το χρόνο, συμμετείχε και η σύζυγός σου;
«Ναι, πάντα μιλάμε όταν δεχθώ κάποια πρόταση για να παίξω ποδόσφαιρο στο εξωτερικό. Αν θεωρήσει ότι κάποια πρόταση είναι καλή για το μέλλον μου, τότε με ακολουθεί. Επειδή, ωστόσο, γνωρίζει ότι συνήθως λαμβάνω τη σωστή απόφαση, δεν την ενοχλεί κι έρχεται μαζί μου».
 
Έρχεται και στο γήπεδο για να σε δει αγωνιζόμενο;
«Πάντα! Έρχεται σε όλα τα εντός έδρας παιχνίδια, ενώ παρακολούθησε και τους ευρωπαϊκούς μας αγώνες. Αποφεύγει, όμως, να παρακολουθήσει τα εκτός έδρας ματς».
 
Πώς σου αρέσει να περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο;
Επειδή δεν μιλάω πολύ καλά αγγλικά, βγαίνω μόνο με τη σύζυγό μου και γνωρίζουμε την Κύπρο. Στον ελεύθερό μου χρόνο πήγαμε στην Πάφο και στην Αγία Νάπα. Πιο πολύ κάνω παρέα με τους Βραζιλιάνους συμπαίκτες μου, όπως ο Ζάντερ και ο Άλαν.
 
Κάποια χόμπι που έχεις;
Μου αρέσουν τα βιντεοπαιχνίδια.
 
Τι προτιμάς;
Fifa ή Pro Evolution Soccer; Fifa.
 
Έχεις μάθει καθόλου ελληνικά; Έστω κάποιες λέξεις;
Όχι, τίποτα (γέλια). Η αλήθεια είναι ότι ξέρω κάποιες λέξεις, όπως καλημέρα και φίλε, αλλά μέχρι εκεί.
 
Προτού έρθεις στην Κύπρο, γνώριζες κάτι για το νησί μας;
Όχι, δεν γνώριζα κάτι. Μου μίλησε για την Κύπρο ένας συμπαίκτης μου στην Μπράγκα και ο οποίος πέρασε από τον Απόλλωνα, ο Πέδρο Μοντέιρο. Η αλήθεια είναι πως η Κύπρος είναι μία πολύ μικρή χώρα και είναι δύσκολο να γνωρίζει κάποιος κάτι, εάν δεν έχει έρθει ποτέ εδώ. Είναι μία μικρή, αλλά όμορφη χώρα. Μου αρέσει πολύ η ζωή εδώ.
 
Πέραν από τον Πέδρο Μοντέιρο είχες μιλήσει και με κάποιον άλλο, προτού έρθεις στην Κύπρο και στον Απόλλωνα;
Όχι, μόνο με τον Πέδρο Μοντέιρο.
 
Πόσο δύσκολη ήταν η απόφασή σου έτσι ώστε να πεισθείς και να έρθεις στην Κύπρο;
Δεν ήταν καθόλου δύσκολη. Προηγουμένως, βρισκόμουν στο Κατάρ και μου είπαν ότι υπάρχει ενδιαφέρον από την Κύπρο και τον Απόλλωνα. Μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω εδώ και απάντησα αμέσως θετικά.
 
Ποιες ήταν οι πρώτες σου εντυπώσεις όταν ήρθες στην Κύπρο; Σου έκανε εντύπωση η ζέστη ή κάτι άλλο;
Η αλήθεια είναι ότι η Κύπρος μοιάζει αρκετά με τη Βραζιλία στις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στις δύο χώρες.
 
Προτού έρθεις στον Απόλλωνα είχες δεχθεί κι άλλες προτάσεις;
Είχα δεχθεί πρόταση από μικρότερη ομάδα της Πορτογαλίας, η οποία μου πρόσφερε λιγότερα χρήματα. Ο λόγος, όμως, που προτίμησα τον Απόλλωνα ήταν γιατί ήθελα να παίξω στο Γιουρόπα Λιγκ.
 
Πώς θα χαρακτήριζες την εμπειρία σου από την παρουσία στο Γιουρόπα Λιγκ;
Ήταν μία όμορφη εμπειρία, αφού ήταν η πρώτη φορά που αγωνιζόμουν στο Γιουρόπα Λιγκ. Ήταν πολύ σημαντικό ότι μία ομάδα από την Κύπρο αγωνιζόταν σε αυτή τη διοργάνωση και η χώρα γίνεται ευρύτερα γνωστή. Για εμένα ήταν πολύ σημαντικό, γιατί αντιμετώπισα σπουδαίες ομάδες και μεγάλους παίκτες.
 
Παρότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ώρας με τη Βραζιλία, η οικογένειά σου παρακολουθούσε τα παιχνίδια που αγωνίστηκες;
Ναι, πάντα. Όλοι παρακολουθούσαν τα παιχνίδια. Όχι μόνο η οικογένειά μου, αλλά και οι φίλοι μου και τα κοντινά μου πρόσωπα.
 
Τώρα που κάνεις μία πολύ καλή σεζόν στον Απόλλωνα έχεις ενώπιόν σου κάποια πρόταση;
Είμαι πολύ ευχαριστημένος που βρίσκομαι στον Απόλλωνα και θα είμαι εδώ μέχρι το Μάιο. Για την ώρα, δεν με έχει ενημερώσει ο μάνατζερ μου για κάποια πρόταση που μπορεί να υπάρχει
 
Ο Άλεξ Ντα Σίλβα είναι από τους πιο «παλιούς» στην ομάδα. Πόσο σε βοήθησε να προσαρμοστείς στο νέο σου περιβάλλον;
Ο Άλεξ είναι ένας μεγάλος παίκτης κι ένας μεγάλος άνθρωπος. Όταν έχεις έναν τέτοιο άνθρωπο δίπλα σου, τότε όλα γίνονται πιο εύκολα και δεν χρειάζεσαι πολύ χρόνο για την προσαρμογή σου.
 
Πρόσφατα ο Άλεξ είχε δηλώσει πως μετά το τέλος της καριέρας του θα ακολουθήσει το επάγγελμα του μάνατζερ. Μήπως υπάρχει περίπτωση να συνεργαστείτε;
Ναι, το έχω ακούσει κι εγώ. Τώρα εγώ έχω μάνατζερ, που θεωρείται πολύ σπουδαίος στη Βραζιλία και τον οποίο σύστησα στον Άλεξ.
 
Με τον Άλαν με τον οποίο κάνετε παρέα είσαστε πιο κοντά στην ηλικία. Πώς νιώθεις που οι δρόμοι σας συναντήθηκαν στην Κύπρο, αφού ο συμπατριώτης σου ήρθε ως δανεικός από τη Λίβερπουλ, ενώ εσύ από την Μπράγκα;
Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα, όπως κι εγώ έτσι και ο Άλαν αγωνίστηκε στην Εθνική Βραζιλίας κάτω των 20 ετών, ένα χρόνο μετά από εμένα. Επίσης, ο Ζάντερ έπαιζε κοντά στο σπίτι μου στην Πορτογαλία, τον είχα δει μία φορά, αλλά γνωριστήκαμε στην Κύπρο. Στο ποδόσφαιρο δεν ξέρεις ποτέ τι θα σου προκύψει.
 
Θα ήθελε να παραμείνει και ο Άλαν στην Κύπρο ή θα επιστρέψει στη Λίβερπουλ;
Δεν το γνωρίζω. Είναι, όμως, δύσκολο να επιστρέψει και να μείνει στη Λίβερπουλ, γιατί δεν έχει ευρωπαϊκό διαβατήριο και πρέπει να εξασφαλίσει άδεια εργασίας.
 
Πρόλαβες για ένα μικρό διάστημα και τον Χάμπο Κυριάκου, ο οποίος πλέον αγωνίζεται στην Πορτογαλία. Πιστεύεις ότι μπορεί να επιτύχει και να παραμείνει στο εξωτερικό;
Ναι, μπορεί να πετύχει. Είναι μεγάλος παίκτης και μπορεί να ανεβεί ακόμα περισσότερο. Παίξαμε μόλις ένα παιχνίδι μαζί και σίγουρα θα ήθελα να έχω την ευκαιρία να συνεργαστούμε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για σπουδαίο παίκτη. 
 
Απ’ ότι έχω αντιληφθεί, έχεις επιλέξει τον αριθμό 95, γιατί είναι η χρονιά γέννησής σου. Στην Μπράγκα, φορούσες τον αριθμό 4, ενώ στην Εθνική Βραζιλίας τον αριθμό 17. Υπάρχει κάποιος λόγος για την επιλογή αυτών των αριθμών;
Όντως, έχω επιλέξει τον αριθμό 95, γιατί είναι η χρονιά γέννησής μου. Όσον αφορά την Μπράγκα, ο μάνατζέρ μου επέλεξε αυτό τον αριθμό λόγω του Πατρίκ Βιεϊρά, θεωρώ- ντας ότι μοιάζουμε αρκετά ως παίκτες, ενώ στη Βραζιλία δεν υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος λόγος που φορούσα τον αριθμό 17. Μάλιστα, στη «σελεσάο» φορούσα και τον αριθ- μό 18.
 
Μιας και αναφέρθηκες στον Πατρίκ Βιεϊρά να υποθέσω ότι ήταν και το ίνδαλμά σου;
Όχι, αν και έχουμε κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Απλά, επέλεξε ο μάνατζέρ μου αυτό τον αριθμό στην Μπράγκα, γιατί θεωρεί ότι μοιάζουμε. Για παράδειγμα στο Κατάρ φορούσα τον αριθμό 28, λόγω του ότι γεννήθηκα στις 28 Ιανουαρίου.
 
Σου έχουν πει κι άλλοι ότι το ποδοσφαιρικό σου στυλ μοιάζει με του Πατρίκ Βιεϊρά;
Ναι μου το έχουν πει πολλοί. Μου έλεγαν «Ξέρεις, παίζεις το ίδιο με τον Πατρίκ Βιεϊρά». Και στην Κύπρο και σε άλλες χώρες. Σίγουρα πρόκειται για ένα μεγάλο ποδοσφαιριστή και είναι μεγάλη κουβέντα να λένε κάτι τέτοιο.
 
Ποιος παίκτης είναι αυτός όμως που αρέσει σ’ εσένα να βλέπεις να αγωνίζεται στη θέση που κι εσύ παίζεις και προσπαθείς να πάρεις κάποια στοιχεία από τον τρόπο παιχνιδιού του;
Μου αρέσει ο Ινιέστα, ο Τσάβι, τον οποίο αντιμετώπισα στο Κατάρ και είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που έβγαλε το ποδόσφαιρο, όπως και ο Τόνι Κρόος, τον οποίο θεωρώ αυτή τη στιγμή τον κορυφαίο στη θέση του στον κόσμο.
 
Αναφέρθηκες σε τρεις «εγκεφαλικούς» ποδοσφαιριστές. Συμφωνείς με αυτό που λένε ότι το μυαλό… πάει πιο γρήγορα από την μπάλα;
Ναι είναι αλήθεια και προσπαθώ να κάνω κι εγώ το ίδιο. Πρόκειται για παίκτες που όταν έχουν την μπάλα μπροστά τους, ξέρουν εκ των προτέρων τι πρέπει να κάνουν.
 
Κάτι που πρόσεξα είναι ότι πολλές φορές σταματάς την μπάλα και πασάρεις και δεν την δίνεις με την... πρώτη. Το κάνεις για να είσαι πιο ασφαλής και να κάνεις την καλύτερη επιλογή ή επειδή δεν είσαι τόσο σίγουρος;
Συνήθως το κάνω για να έχω περισσότερες επιλογές. Θέλω να δω πρώτα πού είναι οι άλλοι παίκτες και μετά να πασάρω έτσι ώστε να κάνω την πιο σίγουρη και ασφαλέστερη επιλογή.
 
Στην αρχή της σεζόν σε βλέπαμε να έχεις περισσότερο το μυαλό σου στα ανασταλτικά σου καθήκοντα και κυρίως να τρέχεις και να αναχαιτίζεις τις προσπάθειες των αντιπάλων. Το τελευταίο διάστημα έχουμε παρατηρήσει ότι έχεις ένα πιο ελεύθερο ρόλο, κυρίως όταν δεν βρί- σκονται στο αρχικό σχήμα είτε ο Άλεξ Ντα Σίλβα είτε ο Νίκο Μαρτίνες. Συγκεκριμένα, έχουμε διαπιστώσει ότι συμμετέχεις πιο πολύ στο δημιουργικό κομμάτι, προ- σπαθώντας να περάσεις πολύ περισσότερες κάθετες πά- σες ή να «σπάσεις» την μπάλα στα άκρα, σε σχέση με τα πρώτα παιχνίδια της χρονιάς. Θεωρείς ότι σου ταιριάζει καλύτερα αυτός ο ρόλος;
Μου αρέσει αυτός ο ρόλος, γιατί μπορώ να βοηθώ την ομάδα μου, αλλά και γιατί μπορούν να με βοηθήσουν οι συμπαίκτες μου. Αυτό το ρόλο, ωστόσο, δηλαδή της δημιουργίας, τον έχουν περισσότερο οι Άλεξ και Μαρτίνες.
 
Νιώθεις να έχεις περισσότερες ευθύνες, αναλαμβάνοντας και αυτό το ρόλο; Είναι λογικό πολλές φορές να μην σου βγει το παιχνίδι, έστω κι αν αμυντικά στέκεσαι πολύ καλά, γιατί μπορεί να σου βγει πιο εύκολα η κούραση, όπως έγινε στον εντός έδρας αγώνα με την ΑΕΚ.
Όντως σ’ αυτό το παιχνίδι δεν ήμουν καλός. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο. Ο δικός μου στόχος είναι να παίζω καλά σε κάθε παιχνίδι ότι ρόλο κι αν έχω μέσα στην ομάδα. Σίγουρα, οι ευθύνες είναι περισσότερες, αλλά πρέπει πάντα να προσπαθείς να κάνεις το καλύτερο για την ομάδα
 
Πέραν από τη θέση του μέσου, σε έχουμε δει να αγωνίζεσαι και σαν κεντρικός αμυντικός; Έχεις αγωνιστεί και σε κάποια άλλη θέση;
Όχι, σ’ επαγγελματικό επίπεδο πάντα έπαιζα ως μέσος. Για πρώτη φορά αγωνίστηκα ως κεντρικός αμυντικός στην Κύπρο και στον εντός έδρας αγώνα με αντίπαλο την Αταλάντα.
 
Θεωρείς ότι μπορείς να παίξεις σε αυτή τη θέση ή προτιμάς να αγωνίζεσαι στη μεσαία γραμμή;
Σίγουρα προτιμώ να αγωνίζομαι στη φυσική μου θέση. Αν χρειαστεί, ωστόσο, να παίξω σε κάποια άλλη θέση δεν υπάρχει πρόβλημα.
 
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι; Να φτάσω στο μέγιστο της καριέρας μου σε μια μεγάλη ομάδα και να με γνωρίζουν σε όλο τον κόσμο.
Έχεις κάποιο παρατσούκλι;
Όχι, τίποτα (γέλια). Εν αντιθέσει με τους περισσότερους Βραζιλιάνους εγώ δεν έχω. Απλά με φωνάζουν Άλεφ Σαλντάνια ή Άλεφ ντος Σάντος.
 
Κάποιο γούρι;
 Όχι, δεν έχω κάτι. Απλά πριν από ένα παιχνίδι προσεύχομαι στο Θεό.
 
Ποια είναι η αγαπημένη σου ομάδα;
Η Ρεάλ Μαδρίτης.
 
Ο αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής;
Ο Ροναλντίνιο Γκαούτσο.
 
Αγαπημένος συμπαίκτης;
Δεν έχω ένα συγκεκριμένο. Αρκετοί είναι αυτοί που μ’ έχουν βοηθήσει και με βοηθούν. Όπως ο Άλεξ, ο Σακέτι, ο Ζοάο Πέ- δρο, που με βοηθούν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα και μου δίνουν την ευκαιρία να βοηθήσω κι εγώ την ομάδα όσο περισσότερο μπορώ. Επίσης, μ’ έχει βοηθήσει πάρα πολύ ο Βαλεντίν (Ρομπέρζ), που μου μιλάει κατά τη διάρκεια του αγώ- να, με κατευθύνει και με καθοδηγεί. Είναι κάτι που είναι πολύ σημαντικό για εμένα. Γενικότερα, όλοι οι συμπαίκτες μου με βοηθούν αρκετά, έχοντας όλοι τον ίδιο στόχο, την επιτυχία της ομάδας μας. Για παράδειγμα ο Ζοάο Πέδρο με βοηθάει πολύ στον ψυχολογικό κομμάτι, να μην απογοητεύομαι μετά από μία λανθασμένη ενέργεια, να συνεχίσω την προσπάθειά μου και να δω μπροστά. Από τη στιγμή που μιλάμε και την ίδια γλώσσα, την πορτογαλική, αυτό γίνεται ακόμα πιο εύκολο για εμένα και γι’ αυτό παίζω συνήθως μαζί του από δεξιά.
 
Έπαιξες, όμως, και στην Εθνική Ομάδα κάτω των 20 ετών της Βραζιλίας με ποδοσφαιριστές που πλέον είναι πασίγνωστοι και είναι παγκόσμιας κλάσης, όπως ο Γκαμπριέλ Ζεσούς και ο Ντανίλο. Πίστευα ότι θα μου έλεγες κάποιον απ’ αυτούς…
Ναι ήμασταν συμπαίκτες και μάλιστα με τον Γκαμπριέλ Ζεσούς μέναμε στο ίδιο δωμάτιο, όταν βρισκόμασταν στην αποστολή της Εθνικής. Σίγουρα είναι σπουδαίοι ποδοσφαι- ριστές. Με τον Ντανίλο παίζαμε μαζί και στη μεσαία γραμμή.
 
Εξακολουθείς να διατηρείς επαφές μαζί τους; Με τον Γκαμπριέλ Ζεσούς μιλάμε, αλλά όχι σε μεγάλο βαθμό. Επικοινωνώ συχνότερα με τον Ντανίλο.
Μαθαίνεις και νέα από τις ομάδες τους, τη Μάντσεστερ Σίτι και την Μπράγκα; Η αλήθεια είναι ότι δεν μιλάμε για τις ομάδες μας. Περισσό- τερο αναφερόμαστε στα προσωπικά μας.
 
Ποιος ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος που αντιμετώπισες;
Θεωρώ ότι η ομάδα που μας δυσκολεύει περισσότερο στην Κύπρο είναι η ΑΕΛ. Είναι μία πολύ αθλητική ομάδα. Στην Ευρώπη αυτή που μας δυσκόλεψε περισσότερο ήταν η Ατα- λάντα στο πρώτο μεταξύ μας παιχνίδι που έγινε στην Ιταλία.
 
Ποια ήταν η καλύτερή στιγμή που έζησες μέχρι τώρα στο ποδόσφαιρο;
Η χρονιά που διανύω στον Απόλλωνα. Βρίσκομαι στην καλύτερη φάση της καριέρας μου, έχοντας πάρει ευκαιρίες και καταγράφοντας πολλές συμμετοχές. Παράλληλα, ακό- μα μία πολύ σημαντική στιγμή για εμένα ήταν η συμμετοχή μου με την Εθνική Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20 ετών.
 
Ήταν, ωστόσο, και η χειρότερή σου στιγμή;
Το ρωτάω γιατί γνωρίσατε την ήττα στον τελικό από τη Σερβία… Δεν μπορώ να το πω αυτό. Ένα χρόνο νωρίτερα από το Μουντιάλ προέκυψε η χειρότερή μου στιγμή και ήταν η μεταγραφή μου στη Γαλλία και στη Μαρσέιγ. Δεν μου δόθηκε, όμως, η ευκαιρία να αγωνιστώ στην πρώτη ομάδα.
 
Όταν συμφώνησες με τη Μαρσέιγ, προπονητής ήταν ο Μαρσέλο Μπιέλσα, o oποίος έχει το παρατσούκλι «τρελός». Όντως είναι τόσο τρελός όσο τον περιγράφουν κατά καιρούς τα ΜΜΕ και διάφοροι παίκτες; Ναι, είναι πολύ τρελός
 
Ο Αργεντινός προπονητής ήταν και ο λόγος που δεν πήρες ποτέ την ευκαιρία στη Μαρσέιγ για να αγωνιστείς και να δείξεις την ποδοσφαιρική σου αξία;
Όταν ήμουν στη Βραζιλία, είχα ενώπιόν μου δύο προ- τάσεις. Η μία ήταν από τη Γαλλική Ρεν και η δεύτερη από τη Μαρσέιγ. Αφού έκανα κάποιες ιατρικές εξετάσεις, ο μάνατζέρ μου πρότεινε να επιλέξω την πρόταση της Μαρσέιγ. Ο Μπιέλσα, ωστόσο, είχε ζητήσει κάποιον άλλο ποδοσφαιριστή από τον πρόεδρο του συλλόγου. Ο πρόεδρος αρνήθηκε κι έφερε έναν άλλο παίκτη. Αυτός ο ποδοσφαιριστής ήμουν εγώ. Τότε, ο Μπιέλσα είπε στον πρόεδρο πως εάν δεν φέρει τον ποδοσφαιριστή που ήθελε, δεν θα με βάλει να παίξω. Ο πρόεδρος αρνήθηκε και πάλι κι έτσι δεν με έβαλε ποτέ να παίξω με την πρώτη ομάδα.
 
Δεν σου επέτρεπε ούτε την παρουσία στις προπονήσεις ή μόνο στα παιχνίδια;
Όχι, έκανα προπονήσεις κανονικά. Έπαιζα, όμως, με τη δεύτερη ομάδα. Δεν μου έδωσε ποτέ την ευκαιρία να παίξω στην πρώτη ομάδα της Μαρσέιγ
 
Έστω κι αν ποτέ δεν σου έδωσε την ευκαιρία να παίξεις στην πρώτη ομάδα, θα χαρακτήριζες καλό προπονητή τον Μαρσέλο Μπιέλσα, από τον οποίο μέχρι και ο Γκουαρδιόλα έχει παραδεχθεί πως έχει πάρει πολλά πράγματα απ’ αυτόν;
Σίγουρα. Είναι πολύ καλός. Είναι, όμως, «τρελός». Όταν δεν έκανες κάτι σωστά, τότε σ’ έβριζε.
Θεωρείται προπονητής που ασχολείται πολύ με τη λεπτομέρεια. Κατά πόσον ευσταθεί αυτό; Ναι, είναι αλήθεια. Ασχολείται πάρα πολύ με τη λεπτομέρεια κι απαιτεί να γίνονται όλα με το δικό του τρόπο και οι οδηγίες του να εκτελούνται κατά γράμμα.
 
Ποιος προπονητής σε βοήθησε περισσότερο στην καριέρα σου
Ένας είναι ο Πάολο Φονσέκα που ήταν στην Μπράγκα και τώρα βρίσκεται στη Σαχτάρ Ντόνετσκ. Είναι πολύ έξυπνος και βοηθάει πολύ την ομάδα. Ο άλλος είναι ο Σωφρόνης. Μας δίνει πάρα πολλή αυτοπεποίθηση. Ακόμα και όταν κάτι δεν πάει καλά, μας βοηθάει πολύ στο ψυχολογικό κομμάτι και στο πώς θα ξεπεράσουμε μία κακή στιγμή.
 
«Παίζει» ρόλο ότι μέχρι πριν από μερικά χρόνια ήταν και ο ίδιος ποδοσφαιριστής και αντιλαμβάνεται καλύτερα τα «θέλω» των ποδοσφαιριστών;
Σίγουρα, «παίζει» ρόλο. Ο Σωφρόνης ξέρει πώς αισθάνεται ο κάθε παίκτης. Ξέρει πώς να προσεγγίσει τον κάθε ποδοσφαιριστή.
 
Μετά τη Μαρσέιγ, επόμενος σου σταθμός ήταν η Μπράγκα. Μία ομάδα με καλύτερο περιβάλλον, αφού δεν… υπήρχε ο Μπιέλσα, ενώ δεν χρειαζόταν να μάθεις και κάποια γλώσσα. Πόσο σε βοήθησε αυτό να ανακτήσεις τη χαμένη σου αυτοπεποίθηση και να απολαύσεις και πάλι το ποδόσφαιρο;
Σίγουρα ήταν καλύτερα, αλλά και πάλι δεν είχα την ευκαι- ρία ν’ αγωνιστώ. Ήταν καλό ότι μιλούσα την ίδια γλώσσα. Η μεταγραφή μου στην Μπράγκα ήταν από τις πιο ακριβές στην ιστορία της ομάδας, ωστόσο και πάλι δεν πήρα χρόνο συμμετοχής.
 
Όταν πήγες στην Μπράγκα, συνάντησες και τον Ζοάο Πέδρο;
Όχι, γνωριστήκαμε εδώ στην Κύπρο. Όταν ο Ζοάο Πέδρο βρισκόταν στην Μπράγκα, εγώ ήμουν ακόμα στη Βραζιλία.
 
Η Μπράγκα είναι μία ομάδα που διαθέτει πολλούς ποδοσφαιριστές και τους παραχωρεί υπό τη μορφή δανεισμού, όπως έπραξε και μ’ εσένα. Τι είναι αυτό που περιμένει για να σας καλέσει πίσω;
Δεν μπορώ να ξέρω. Εγώ κοιτάζω το τώρα και είμαι χαρούμενος που αγωνίζομαι σ’ ένα καλό πρωτάθλημα, διεκδικώντας τον τίτλο.
 
Αν επιθυμείς να παραμείνεις στον Απόλλωνα μετράει η άποψή σου ή είναι ένα θέμα που αφορά 100% την Μπράγκα;
Εγώ είμαι ευχαριστημένος εδώ. Από τη στιγμή, όμως, που δεσμεύομαι με συμβόλαιο με την Μπράγκα, τότε θα πρέπει να σεβαστώ την απόφαση που θα λάβει η διοίκηση της ομάδας. Αν μου πουν να επιστρέψω πίσω, τότε οφείλω να το πράξω.
 
Το συμβόλαιό σου με την Μπράγκα έχει ισχύ μέχρι το 2020;
Ναι, έχω συμβόλαιο με την Μπράγκα για ακόμα δύο χρό- νια. Αν όμως δεν θα μου δώσουν κάποια ευκαιρία για να αγωνιστώ, τότε προτιμώ να παραχωρηθώ και πάλι ως δανεικός
 
Σε περίπτωση που κερδίσει το πρωτάθλημα ο Απόλλωνας, δεν θα ήθελες να παραμείνεις στην ομάδα και να αγωνιστείς και στο Τσάμπιονς Λιγκ, έχοντας την ευκαιρία να ζήσεις ακόμα μία ξεχωριστή εμπειρία;
Ναι, θα ήθελα. Σε μία τέτοια περίπτωση ίσως παραμείνω στον Απόλλωνα. Μπορεί να είναι πιο εύκολο για να δεχθεί και η Μπράγκα να παρατείνω την παρουσία μου στην Κύ- προ και να αγωνιστώ και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν εξαρ- τάται από εμένα. Όλα εξαρτώνται από την Μπράγκα. Είναι δύσκολο, αλλά ο μάνατζέρ μου θα έχει επαφές μαζί τους και θα δούμε τι θα γίνει;
 
«Παίζει» ρόλο και το οικονομικό;
Για να έρθω εδώ δέχθηκα να μειώσω τις απαιτήσεις μου και τις απολαβές που είχα στην Μπράγκα. Ο Απόλλων καλύπτει μέρος του συμβολαίου μου, με την Μπράγκα να μην καταβάλλει κάποιο ποσό. Δεν με ενοχλεί, όμως, αυτό, γιατί ήθελα να αγωνίζομαι και όχι απλά να αμείβομαι και να κάθομαι. Για εμένα τα λεφτά δεν είναι το παν. Προτιμώ να αγωνίζομαι και ας μειωθεί ο μισθός μου, παρά να μην παίζω καθόλου.
 
Παρά το ύψος σου, διαθέτεις εξαιρετική τεχνική κατάρτιση. Πώς απέκτησες αυτή την ισορροπία; Ήταν κάτι που δούλευες από μικρός;
Όταν ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο στην Πόντε Πρέτα, αγωνιζόμουν ως επιθετικός κι έπρεπε να έχω καλή επαφή με την μπάλα. Ακολούθως, έγινα μεσοεπιθετικός και τελι- κά κατέληξα στη θέση που αγωνίζομαι τώρα, λόγω του ότι τραυματίστηκε ένας παίκτης κι έπρεπε να αγωνιστώ εκεί..
 
Μέσω της Πόντε Πρέτα εξασφάλισες και τη συμμετοχή σου στην Εθνική Βραζιλίας και την παρουσία σου στο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20 ετών. Τι θυμάσαι από αυτή σου την εμπειρία;
Για μένα ήταν κάτι το μοναδικό. Από τόσα εκατομμύρια παίκτες επέλεξαν εμένα για την Εθνική και η οικογένειά μου ήταν περήφανη γι’ αυτό. Ήταν μεγάλη τιμή και μία μο- ναδική εμπειρία.
 
Αν είχες τη δυνατότητα να βελτιώσεις κάτι στο παιχνίδι σου, τι θα ήταν αυτό;
Έχω το δικό μου στυλ ποδοσφαίρου, αλλά σίγουρα θα ήθελα να ήμουν κάπως πιο γρήγορος. Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα, ο στόχος μου είναι να γίνομαι κάθε μέρα και καλύτερος.
 
Ποιο ήταν το παιδικό σου όνειρο;
Πάντα να παίζω ποδόσφαιρο.
 
Μέσι, Ρονάλντο ή Νεϊμάρ; Νεϊμάρ (γέλια).
Λόγω του ότι είναι Βραζιλιάνος; Ναι (γέλια).
 
Άρα να υποθέσω Πελέ και όχι Μαραντόνα…
Φυσικά, Πελέ… Είναι ο καλύτερος. Μπορεί να μην τον έχω δει αγωνιζόμενο, όμως απ όλα όσα μου έχει μεταφέρει ο πατέρας μου και άλλοι που έχουν δει αγωνιζόμενο τον Πελέ, τον θεωρούν ως τον κορυφαίο όλων των εποχών.
 
Στη Βραζιλία, όμως, αρκετοί υποστηρίζουν ότι ο Γκαρίντσα ήταν καλύτερος από τον Πελέ.
Δεν το ξέρω, γιατί δεν τους έχω να δει να αγωνίζονται. Οι περισσότεροι, όμως, στη Βραζιλία λένε ότι ο Πελέ ήταν ο κορυφαίος όλων. Όλοι μιλάνε γι’ αυτόν.
 
Μέχρι πού πιστεύεις ότι μπορεί να φτάσει η Βραζιλία; Μπορεί να φτάσει μέχρι και την κατάκτησή του (γέλια).
Κάνω το συνήγορο του διαβόλου και λέω ότι ανάλογες προσδοκίες υπήρξαν και στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, όμως η «σελεσάο» συνετρίβη με 7-1 από τη Γερμανία στον ημιτελικό της διοργάνωσης…
 
Έχεις δίκαιο, αλλά πρέπει να βλέπουμε μπροστά. Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και οι ήττες. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο…
 
Κάποιοι από τους τότε συμπαίκτες σου στην Εθνική Βραζιλίας κάτω των 20 ετών, όπως ο Γκαμπριέλ Ζεσούς, αναμένεται ότι θα βρίσκονται στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Θεωρείς ότι εάν έκανες κάτι διαφορετικά, θα μπορούσες να βρεθείς κι εσύ στα γήπεδα της Ρωσίας;
Είναι η στιγμή... είναι θέλημα Θεού. Για να μην επιλεγώ, σημαίνει ότι πρέπει να βρίσκομαι κάπου άλλου.  
 
Έφυγες από τη Βραζιλία σε πολύ μικρή ηλικία. Πόσο εύκολο είναι να φύγεις, να αφήσεις τη χώρα σου και να αλλάζεις τακτικά περιβάλλον;
Η αλήθεια είναι ότι έφυγα από το σπίτι μου σε πολύ μικρή ηλικία. Συγκεκριμένα, στην ηλικία των 12 ετών. Είχα υπογράψει συμβόλαιο και φοιτούσα σε ειδικό σχολείο, μένοντας μόνος μου και μακριά από την οικογένειά μου. Πήγαινα στο σπίτι μου μόνο τα σαββατοκύριακα. Συμμετείχα από πολύ μικρός στις ποδοσφαιρικές Ακαδημίες και στο αθλητικό σχολείο της Πόντε Πρέτα. Ως εκ τούτου, από πολύ μικρός έμαθα αυτό τον τρόπο ζωής.
 
Η Πόντε Πρέτα δεν θεωρείται μία από τις μεγάλες ομάδες της Βραζιλίας, όπως η Φλαμένγκο και η Παλμέι- ρας, ωστόσο το 2013 και μ’ εσένα στο ρόστερ έφτασε ν’ αγωνίζεται στον τελικό του Κυπέλλου Σουδαμερικάνα. Πόσο σημαντικό ήταν να παίζεις σε τόσο υψηλό επίπε- δο πριν καν κλείσεις τα 20 σου χρόνια;
Για εμένα η Πόντε Πρέτα είναι η ομάδα της καρδιάς μου. Λόγω αυτής της ομάδας βρίσκομαι τώρα εδώ, αφού μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω ποδοσφαιριστής. Η παρου- σία της στον τελικό του Κυπέλλου Σουδαμερικάνα ήταν μεγάλη επιτυχία κι ευτύχησα να είμαι κι εγώ μέλος αυ- τής της ομάδας.
 
Και μπορεί στο ευρύ κοινό το όνομα της Πόντε Πρέτα να μην… λέει κάτι, ωστόσο πρόκειται για ιστορική ομάδα, αφού είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία σύλλογος της Βραζιλίας.
Ναι, πρόκειται για την πρώτη ομάδα που δημιουργήθηκε στη Βραζιλία.
 
Πώς σου φάνηκε το καρναβάλι στη Λεμεσό; Θυμίζει καθόλου Βραζιλία;
Εδώ είναι πολύ διαφορετικό από τη Βραζιλία. Εμένα δεν μου αρέσει το καρναβάλι στη Βραζιλία λόγω της θρησκείας μου. Είμαι Ευαγγελιστής. Εδώ είναι πολύ διαφορετικό, βλέπεις μικρά παιδιά και οικογένειες. Παρότι ο πρόεδρος μας έκανε το τραπέζι, μετά από 15 λεπτά αποχώρησα, για- τί ήθελα να είμαι ένα... με τον κόσμο. Ήταν κάτι που μου άρεσε, γιατί είχαμε απευθείας επαφή, με σταματούσαν για φωτογραφίες και φώναζαν συνθήματα για τον Απόλλωνα. Μου άρεσε πάρα πολύ και με ευχαρίστησε αυτή η αντίδραση του κόσμου, αυτή η ευγνωμοσύνη. Όταν βλέπεις αυτή την ανταπόκριση, τότε καταλαβαίνεις ότι αξίζει τον κόπο η προσπάθεια που κάνεις για να έχει επιτυχίες ο Απόλλωνας.
 
Έχεις δει να υπάρχει κι αλλού τόση τρέλα για την μπάλα από τον κόσμο;
Κάτι αντίστοιχο δεν το είχα ζήσει. Απλά, όταν πήγα στην Μπράγκα μας περίμενε αρκετός κόσμος στο αεροδρόμιο. Τέτοια υποδοχή, όμως, από τον κόσμο δεν είχα συναντή- σει. Στη Βραζιλία μπορεί να σου ζητούσαν να βγάλεις μία φωτογραφία όταν πήγαινες για ψώνια, αλλά ως εκεί. Το πάθος που έχουν οι Κύπριοι με την μπάλα είναι όπως στη Βραζιλία.
 
Μπορεί να μην μιλάς πολύ ελληνικά ή αγγλικά, αλλά υπάρχει κάποιο σύνθημα που όταν το ακούσεις σου αρέσει και σου ανεβάζει την ψυχολογία; Υπάρχει κάποιο που γνωρίζω, αλλά δεν… λέγεται. (γέλια).
Πώς ένιωσες με την υποδοχή του κόσμου στο ξενοδοχείο μετά τη νίκη με 4-0 επί του ΑΠΟΕΛ στη Λευκωσία; Ήταν κάτι πολύ όμορφο. Φώναζαν διάφορα συνθήματα που δεν μπορούσα να καταλάβω, αλλά διέκρινα τη χαρά του κόσμου γι’ αυτή τη μεγάλη νίκη με τα τέσσερα γκολ επί του ΑΠΟΕΛ.
 
Θεωρείς ότι θα μπορούσες να ζήσεις το υπόλοιπο της ζωής σου στην Κύπρο;
Για πάντα όχι. Όταν τελειώσω την καριέρα μου, τότε θα επιστρέψω στη Βραζιλία. Η ζωή, όμως, στην Κύπρο μου αρέσει πάρα πολύ.
 
Ποιος είναι το μεγαλύτερο «πειραχτήρι» στα αποδυτήρια; Οι Ζάντερ και Σακέτι (γέλια). Είναι πολύ μεγάλα «πειραχτήρια».
Στην περίπτωση του Σακέτι, θεωρείται από πολλούς «πα- ρεξηγημένος» λόγω του ότι παίζει δυνατά και παίρνει κάρτες. Διαφορετικό όμως άνθρωπο βλέπεις στο γήπεδο και εντελώς διαφορετικό εκτός γηπέδου, όπως σημειώνετε κι εσείς οι συμπαίκτες του… Την πρώτη φορά που τον είχα δει στο Γιουρόπα Λιγκ ήταν ο καλύτερός μας παίκτης. Ένας παίκτης που παίζει με την καρδιά του και προσπαθεί πάντα για το καλύτερο.
 
Λένε ότι όπως και στην περίπτωση του Σακέτι οι Αργεντίνοι παίζουν με την καρδιά, ενώ οι Βραζιλιάνοι μόνο με το ταλέντο…
Ναι, μπορείς να το πεις αυτό. Εγώ παίζω με το ταλέντο και με μαρκάρει με καρδιά ο Σακέτι (γέλια).
 
Ποια θεωρείς ότι ήταν η καλύτερή σας εμφάνιση τη φετινή χρονιά; Μήπως η εκτός έδρας νίκη επί του ΑΠΟΕΛ με 4-0;
Σίγουρα, ήταν σε αυτό το παιχνίδι, στη νίκη επί του ΑΠΟΕΛ με 4-0.
 
Πιστεύεις ότι μπορείτε να κατακτήσετε το νταμπλ;
Ναι, το πιστεύω. Από τη στιγμή που παίζουμε πολύ καλά, σκοράρουμε αρκετά γκολ, γιατί να μην το πιστεύω; Έχουμε μεγάλη ευκαιρία να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα, αλλά και το κύπελλο.
 
Πόσο δύσκολο είναι όμως να δίνεις παιχνίδια κάθε τρεις μέρες και να μπορείς να ανταποκριθείς στους στόχους σου;
Σίγουρα, είναι δύσκολο, γιατί υπάρχει κούραση. Όπως, όμως, κάθε άνθρωπος ξυπνάει από τις 7 το πρωί για να πάει στη δουλειά του και κουράζεται, έτσι είναι και για εμάς αυτή η δουλειά.
 
Μπαίνοντας στην τελική ευθεία για την ολοκλήρωση των δύο εγχώριων διοργανώσεων ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο του Απόλλωνα;
Είμαι πολύ ικανοποιημένος που βρίσκομαι στον Απόλ- λωνα. Μου έδωσαν μία μεγάλη ευκαιρία για να αγωνι- στώ εδώ και θέλω να καταφέρουμε να κατακτήσουμε τους δύο τίτλους. Πρώτιστος μας στόχος είναι η κατά- κτηση του πρωταθλήματος και θα τα δώσουμε όλα για να τον επιτύχουμε.
 

Δειτε Επισης

Απέναντι στη Μόλντε και στις απουσίες ο ΑΠΟΕΛ
Καρφιά Φανούριου για το ντέρμπι με την Ομόνοια-«Υπήρξε αλλοίωση αποτελέσματος!»
Έντονη φημολογία για επιστροφή Τιμούρ στο Παπαδόπουλος-Στη μέγγενη ο Οκκάς για επεισόδιο με παράγοντα
Θλίψη στην ΠΑΕΕΚ Κερύνειας-Έφυγε ο Πρόεδρος του σωματείου Μάριος Βλάχος
«Μια Κυριακή μόνο Ανόρθωσις, δυο σημαντικές νίκες σε μια φαινομενικά δύσκολη περίοδο»
Μάχη με τις απουσίες και τις προκλήσεις
Με ΑΕΚ-Καρμιώτισσα ολοκληρώνεται η αγωνιστική-Νίκησαν Άρης και Ανόρθωση
Άνετος ο Άρης, πήρε το ντέρμπι της Λεμεσού με 0-3 επί της ΑΕΛ
Έδειξε τα δόντια της και κέρδισε την ΕΝΠ στις καθυστερήσεις η Ανόρθωση
Έμειναν στην ισοπαλία Εθνικός και Ομόνοια Αραδίππου