Κούμας: «Μύθοι για το όνομα μου. Δεν είμαι από τζάκι»

Συνέντευξη στην εφημερίδα Goal News και τον δημοσιογράφο Γιώργο Κυριάκου παραχώρησε ο πρόεδρος της ΚΟΠ, Γιώργος Κούμας. Ο νέος διοικητικός ηγέτης της Ομοσπονδίας μίλησε για τους μύθους γύρω από το όνομα του, την σχέση του με τον Κωστάκη Κουτσοκούμνη και την επόμενη μέρα στην ΚΟΠ. 

-Τώρα που αποφασίσατε να μιλήσετε, πέστε μας, ποιος είναι ο Γιώργος Κούμας.

«Ποιος είναι ο Γιώργος ο Κούμας; Κι εγώ προσπαθώ να μάθω (γέλια). Είμαι ένας άνθρωπος ρεαλιστής, ξέρω ποιος είμαι, έχω γνώση του ποιος είμαι, προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται πιο χαμηλών τόνων, δεν με ενδιαφέρουν τα παραπολιτικά, τα σχόλια, αλλά με ενδιαφέρει η ουσία. Να είμαι εγώ εντάξει με τον εαυτό μου και τα πιστεύω μου».

-Ο λόγος που σας ρώτησα είναι επειδή έχει δημιουργηθεί ένας μύθος γύρω από τον Γιώργο Κούμα. Ο λόγος ενδεχομένως είναι πως δεν μιλάτε, εννοώ δεν βγαίνετε στο γυαλί, στον Τύπο, σχεδόν ποτέ. Ίσως πάλι γιατί όπως λέτε θέλετε να κρατάτε χαμηλούς τόνους. Πώς το εισπράττετε αυτό. Όλος ο κόσμος μιλά για τον Γιώργο Κούμα…

«Η καταγωγή μου και η ανέλιξή μου στο ποδόσφαιρο και ως επιχειρηματίας, δημιούργησαν διάφορους μύθους γύρω από το όνομά μου. Εγώ δεν είμαι από τζάκι φίλε και από τη στιγμή που δεν είμαι από τζάκι, όπως σου είπα, η ανέλιξή μου και επιχειρηματικά και στο χώρο του ποδοσφαίρου, δημιουργεί κάποιους μύθους. Κάποτε καλούς, κάποτε κακούς, αλλά εμένα δεν με απασχολεί αυτό…».

-Είναι γνωστό πως μέσα από αυτή την ανέλιξη, μέσα από την παρουσία σας στα κοινά δημιουργήσατε ισχυρές φιλίες, ισχυρές σχέσεις, αλλά την ίδια στιγμή, επιτρέψτε μου, κάνατε και «ορκισμένους» εχθρούς…

«Θεωρώ ότι οι άνθρωποι που είναι κοντά μου και με γνωρίζουν καλά, ως άνθρωπο, ως χαρακτήρα, τις ιδιομορφίες μου, τα συν μου, τα πλην μου, γίνονται φανατικοί φίλοι μου, ακριβώς γιατί με γνωρίζουν καλά. Κάποιοι οι οποίοι δεν με γνωρίζουν ή με ξέρουν από απόσταση ή από φήμες και με τα κάθε λογής σχόλια, ότι είμαι απρόσιτος, είμαι απόμακρος, ότι είμαι απόλυτος, είμαι, είμαι… με βλέπουν με καχυποψία, δυσπιστία και από άλλο φακό. Εγώ δεν νιώθω να έχω κάτι με κανένα. Δεν κρατώ κακία σε κανένα, ακόμα και σε όσους μου κάνουν κακόπιστη ή ατεκμηρίωτη κριτική. Είναι κι αυτό ένα κομμάτι, ένα φαινόμενο της κυπριακής κοινωνίας, αφού είμαστε μια κλειστή κοινωνία και το αποδέχομαι. Από τη στιγμή που ασχολείσαι με τα κοινά μένεις αναπόφευκτα εκτεθειμένος και στην καλή και στην κακόπιστη κριτική. Εμένα εκείνο που με ενδιαφέρει, από τα νέα μου καθήκοντα ως νέος πρόεδρος της Ομοσπονδίας ποδοσφαίρου, είναι να κριθώ από τα έργα μου. Αν χαμογελώ, αν δεν χαμογελώ, αν τους αρέσει η φάτσα μου, αν δεν τους αρέσει, εμένα ουδόλως με απασχολεί ή με ενδιαφέρει».

-Μια από τις πιο ισχυρές, ίσως και η πιο ισχυρή φιλία που γνωρίζουμε για σας ήταν αυτή με τον Κωστάκη τον Κουτσκούμνη, με τον οποίο ήσασταν παραπάνω από φίλοι. Στην περιπέτειά του ήσασταν δίπλα του από την πρώτη στιγμή, σχεδόν καθημερινά…

«Να το αποφύγουμε αυτό το θέμα σε παρακαλώ. Είναι καθαρά προσωπικό…».

-Όχι, δεν είναι αυτό που θέλω να ρωτήσω. Για την ουσία της σχέσης, τη γνωριμία και το κενό που άφησε ο θάνατός του.

«Τον Κωστάκη τον Κουτσοκούμνη, τον γνώρισα πριν αυτός ασχοληθεί με την ΚΟΠ. Ήταν αυτός παράγοντας στον ΑΠΟΕΛ και εγώ στο Παραλίμνι και λόγω του ότι ο Κωστάκης είχε εξοχικό και ερχόταν στον Πρωταρά με την οικογένειά του, είχαμε αναπτύξει μια φιλία. Όταν ο Κωστάκης μπήκε στην ΚΟΠ, εγώ ήμουνα ακόμα παράγοντας στο Παραλίμνι και από το 2006 είμαστε μαζί στην Ομοσπονδία, όταν μπήκα και εγώ στο διοικητικό συμβούλιο. Για μένα ο Κωστάκης ήταν μια δυνατή προσωπικότητα, είχε άποψη, στήριζε την άποψή του και μέχρι πρόσφατα έκανε τη ζωή όλων των υπολοίπων πιο εύκολη. Κι αυτό γιατί ήταν άνθρωπος της ευθύνης και έπαιρνε όλα τα δύσκολα θέματα, στις δύσκολες στιγμές, πάνω του. Είχε όραμα ο Κωστάκης, είχε ένα δικό του τρόπο λειτουργίας, μαζί του διαφώνησα πολλές φορές, αλλά πάντα βρίσκαμε τον τρόπο και ήμασταν στο ίδιο χαράκωμα. Βρίσκαμε τις λύσεις, τη χρυσή τομή και προχωρούσαμε μαζί. Και πάντα ο ένας ένιωθε ασφάλεια δίπλα στον άλλο».

-Δεν θα σας ρωτήσω αν ήταν και επιθυμία του να συνεχίσετε το έργο του, γιατί ξέρω ότι δεν θα μου το απαντήσετε. Θα σας ρωτήσω όμως αν είναι βαριά, πολύ βαριά η κληρονομία που αναλαμβάνετε;

«Με τον Κωστάκη είχαμε μιλήσει παλαιότερα, ότι όταν ερχόταν το πλήρωμα του χρόνου θα αποχωρούσαμε μαζί από την Ομοσπονδία και οι δυο. Δυστυχώς τα γεγονότα και η ζωή άλλαξαν τα σχέδια μας. Ξέρω την άποψη του Κωστάκη για μένα… Για μένα, αλλά και των υπόλοιπων στο διοικητικό συμβούλιο, η προτεραιότητα ήταν να συνεχίσει να ζει όπως ο ίδιος ήθελε και όπως του άξιζε ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας, μέχρις ότου φύγει από τη ζωή. Τα υπόλοιπα πολύ μικρή σημασία έχουν. Σε ό,τι αφορά την κληρονομία, ναι είναι βαριά, είναι πολύ βαριά. Πάνω σ’ αυτό μιλούσαμε με τον Κωστάκη για το τι θα βρούμε όλοι μπροστά μας όταν αυτός θα έφευγε από τη ζωή. “Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι θα βρείτε μπροστά σας” μου έλεγε…».