«Το επίπεδο της Κύπρου ανέβηκε φοβερά»
13:49 - 14 Απριλίου 2018
Φωτογραφίες: Χριστοδούλου Σελήνη Αλεξία
Πρόκειται για μια από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες του κυπριακού αθλητισμού. Καθηγητής φυσικής αγωγής, γυμναστής, γενικός διευθυντής της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής για μια 15ετία, αρχηγός αναρίθμητων κυπριακών αποστολών στο εξωτερικό, νυν πρόεδρος της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής και της Κυπριακής Επιτροπής Κοινοπολιτειακών Αγώνων (ΚΕΚΑ). Ο κ. Ντίνος Μιχαηλίδης είναι ίσως ο πλέον μπαρουτοκαπνισμένος άνθρωπος του αθλητισμού στην Κύπρο, βρισκόμενος στις επάλξεις επί δεκαετίες. Τον συναντήσαμε στο Gold Coast όπου βρέθηκε για τους 21ους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες. Η κουβέντα μαζί του έχει πάντα ενδιαφέρον.
Αυτή είναι η πέμπτη. Τις τέσσερις προηγούμενες φορές ήμουν αρχηγός αποστολής, καθώς ήμουν διευθυντής της ΚΟΕ για 15 χρόνια. Στήσαμε την ΚΟΕ ουσιαστικά, η οποία αναγνωρίστηκε από τη ΔΟΕ το 1979. Το 1985 όταν πήγα οι μισές ομοσπονδίες μας ανήκαν ακόμα στην Ελλάδα.
Ο αρχηγός είναι ο απόλυτα υπεύθυνος στη διάρκεια των Αγώνων. Έχει την πλήρη ευθύνη, για τα πάντα. Είναι πολύ πιο δύσκολο. Μακάρι να μπορούσα να είμαι αρχηγός, διότι ως αρχηγός είσαι πιο ενεργός, είσαι μέσα στα πράματα, είσαι μαζί με τους αθλητές. Τώρα είμαι θεατής. Ο χρόνος όμως είναι αμείλικτος.
Ανέκαθεν φημίζονται για την καλή τους οργάνωση, διότι διοργανώνονται κυρίως από τις μεγάλες χώρες της Κοινοπολιτείας, όπως Αγγλία, Καναδάς και Αυστραλία. Σπάνια θα γίνουν αλλού. Έγιναν μια φορά στην Ινδία και μια στη Μαλαισία.
Άψογοι. Αν και θεωρώ τον εαυτό μου μικρό για να κρίνω τους Αυστραλούς. Παρά τη φιλοτιμία και την προσπάθεια των Αυστραλών, είχαμε κάποια μικρά προβλήματα ως αποστολή, όσον αφορά στις μετακινήσεις, τα οποία δεν μεταφέρθηκαν στους αθλητές. Πραγματικά όμως, σας λέω ότι οι Αυστραλοί είναι εξαιρετικοί. Πρόθυμοι να βοηθήσουν, τυπικοί με το ωράριο, έχουν άρτιες εγκαταστάσεις και είναι άψογοι στη ροή αποτελεσμάτων. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να έχουμε το παραμικρό παράπονο. Είναι σχολαστικοί, βρήκαν και εύκολα εθελοντές. Διοργάνωση είναι εξαιρετική.
Όχι. Στη Νέα Ζηλανδία ήμουν. Μοιάζουν ως λαοί. Αυτούς τους αγώνες όμως τους ξεχωρίζω για την τεχνολογία. Παλιά γίνονταν πολλά πράγματα στο χέρι.
Πάντα ήταν μια διοργάνωση που έμοιαζε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι η δεύτερη διοργάνωση στον κόσμο σε επίπεδο και μέγεθος. Παλιά ήταν σαν μικροί Ολυμπιακοί Αγώνες. Τώρα όχι και τόσο, διότι μπήκαν στη μέση τα παγκόσμια πρωταθλήματα των αθλημάτων, τα οποία έχουν ανεβάσει το επίπεδό τους. Όμως οι Κοινοπολιτειακοί δεν έχασαν την αίγλη, ούτε την αξία τους. Το αγωνιστικό επίπεδο εξαρτάται και από το που γίνονται. Για παράδειγμα, τώρα στην Αυστραλία λήγει η αθλητική σεζόν, μπαίνει φθινόπωρο, ενώ σε πολλές χώρες τις Κοινοπολιτείας τώρα ξεκινά, καθότι βρισκόμαστε στην καρδιά της άνοιξης, άρα οι αθλητές δεν είναι τόσο έτοιμοι. Είναι σοβαρή παράμετρος, η οποία δεν αλλάζει. Ό,τι και να πούμε, είναι μεγάλοι αγώνες, ειδικά για την Κύπρο. Ως Κύπρος δεν μπορούμε να επιλέγουμε Κοινοπολιτειακούς ή Ολυμπιακούς. Είναι το ίδιο για εμάς.
Ναι και μπορεί σε κάποια αθλήματα, όπως η κολύμβηση και ο στίβους, να είχαμε περισσότερες απαιτήσεις. Όμως, να μην ξεχνάμε ότι είμαστε στην αρχή της σεζόν και οι αθλητές μας σε πολλά αθλήματα, όπως τα προαναφερθέντα, δεν είναι απόλυτα έτοιμοι. Είναι θετικό ότι έχουμε απαιτήσεις. Πρέπει κάθε φορά να ξεπερνάμε τις επιτυχίες των προηγούμενων Αγώνων, κάτι που σημειώθηκε φέτος, με την καλύτερη κυπριακή παρουσία στην ιστορία των Κοινοπολιτειακών Αγώνων.
Παλαιότερα πηγαίναμε για τη συμμετοχή. Στις πρώτες μας παρουσίες, που ήμουν και αρχηγός αποστολής, σημασία είχε η αξιοπρεπής εμφάνιση. Μέχρι εκεί ήταν οι στόχοι. Σιγά σιγά έχουμε απαιτήσεις για περισσότερα. Όταν φτάσαμε στην Ινδία (σ.σ. Δελχί 2010) να έχουμε έντεκα μετάλλια και τώρα να κάνουμε νέο ρεκόρ μεταλλίων. Ανέβηκε το επίπεδό μας. Όμως να μην ξεχνάμε το μέγεθος μας. Να μην αεροβατούμε. Είμαστε η Κύπρος.
Ναι. Προσπαθήσαμε και προσπαθούμε, δεν θα σταματήσουμε. Θέσαμε το θέμα και στη Γενική Συνέλευση των μελών της Ομοσπονδίας Κοινοπολιτειακών Αγώνων και στη Συνέλευση των ευρωπαϊκών μελών. Η απάντηση που λάβαμε από την Οργανωτική Επιτροπή του Μπέρμινγκχαμ 2022 είναι ότι έχουν υπογράψει ένα συμβόλαιο το οποίο εξαρτάται πάρα πολύ από τους χορηγούς. Θα πρέπει να ασκηθούν πιέσεις προς τους χορηγούς, ώστε να μπει ως προαιρετικό άθλημα η σκοποβολή. Είναι απομακρυσμένες οι πιθανότητες. Πρέπει να βρει χορηγό η διοργάνωση για το άθλημα, που είναι δύσκολο. Όλα παίζονται εκεί πλέον. Θα μου πείτε το Ράγκμπι, το Νέτμπολ και το Μπόουλς έχουν χορηγούς; Ναι έχουν! Ειδικά στις μεγάλες χώρες της Κοινοπολιτείας, έχουν.
Είναι δύσκολο. Εξαρτάται και από τη φετινή μας συγκομιδή. Οι διοργανωτές ορίζουν το μάξιμουμ αριθμό αθλητών ανά διοργάνωση, που είναι πέριξ των 6.000 και κατόπιν κάνουν τη διαλογή στις χώρες, οι οποίες στη συνέχεια επιλέγουν ποιους αθλητές θα φέρουν. Βέβαια οι μεγάλες χώρες έχουν πιο πολλούς αθλητές διότι μετέχουν και στα ομαδικά αθλήματα όπως Καλαθόσφαιρα, Νέτμπολ, Χόκεϊ και Ράγκμπι. Ένας λόγος που βγαίνει η σκοποβολή από το πρόγραμμα είναι το μάξιμουμ των αθλητών, διότι μιλάμε για επιπλέον 300 αθλητές, κάτι που ανεβάζει το κόστος των Αγώνων.
Είναι μεγάλα. Ταλέντο έχουμε. Τα δύο βασικά συστατικά που πρέπει να βελτιώσουμε είναι η οργάνωση και ο προγραμματισμό. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Οι Αυστραλοί έχουν ένα πρόγραμμα ανάπτυξης αθλημάτων που παίρνουν τα παιδιά από 7-8 χρόνων, τα διαμοιράζουν σε αθλήματα στα 15 τους και τα παρακολουθούν μέχρι τα 23, που είναι η ηλικία του μεταλλίου. Αυτό είναι προγραμματισμός. Μπορούμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο. Μπορεί κάτι τέτοιο να χρειαζόμαστε.
Πρέπει να το ανεβάσουμε, παρότι ανέβηκε φοβερά. Πριν 15 χρόνια ήταν αδιανόητο να κάνουμε στη γυμναστική αυτά που κάνουμε εδώ. Προχωράμε. Αλλά να βλέπουμε πάντα το μέγεθός μας. Τον πληθυσμό μας. Τα λεφτά που διαθέτουμε και πόσους αθλητές χάνουμε στον στρατό και στις σπουδές.
Ευχαριστίες σε παροικία και Ύπατη Αρμοστή
Στην ομιλία του πριν την αναχώρηση της αποστολής ο κ. Μιχαηλίδης είχε ξεχωρίσει ως τον πρώτο λόγο που η Κύπρος μετέχει στους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες, την επαφή με την ομογένεια και τη χαρά που δίνει η παρουσία και οι επιτυχίες των Κύπριων αθλητών στους απόδημους. Δύο βδομάδες μετά τα γεγονότα δικαιώνουν τον κ. Μιχαηλίδη. «Ό,τι και να πούμε για την υποδοχή και τη φιλοξενία από την ομογένεια είναι λίγο. Μας έχουν συγκινήσει τόσο με την παρουσία τους στα γήπεδα όσο και την εκδήλωση στο ‘Σπίτι της Κύπρου’ τη Δευτέρα του Πάσχα. Τους είμαστε ευγνώμονες» δηλώνει ο Πρόεδρος της ΚΟΕ και προσθέτει: «θέλω να ευχαριστήσω επίσης τόσο την Ύπατη Αρμοστή της Κύπρου στην Αυστραλία κα Μάρθα Μαυρομμάτη, η οποία ήταν συνέχεια δίπλα μας, όπως και τον Πρόξενο κ. Βάκη Ζήσιμο».